Ilang araw ang lumipas.
Dumating ang araw nang umakyat na sa bundok sila Larry kasama ang dalawang kaibigan na sina Nathan at Gilbert. Nang marating ng tatlo ang tuktok ng bundok ay nagkatinginan sila Nathan at Gilbert habang nakaupong nagpapahinga at hinahabol ang hininga sa sobrang hingal dahil sa taas nang inakyat. Ang mga tinginang iyon ay senyales na may masamang plano sa kaibigan na si Larry. Walang kaalam-alam na pinagmamasdan ni Larry mula sa mataas na bahagi na kanyang kinalalagyan ang magagandang lugar na nasa ibang bahagi ng kabundukan habang nakaapak sa bandang dulo ng bangin. “Guys, mabuti sumama ako sa inyo napakaganda ng lugar. Kahit nakakapagod ay sulit ang pag-akyat,” nakangiting wika ni Larry habang nakatingin pa rin sa malawak at malalim na lugar. “Medyo nakukonsensya lang ako mga pre dahil sumama pa rin ako kahit hindi pumayag si Claire, pero babawi na lang ako sa pagbalik natin sa siyudad,” dugtong ni Larry. “Paanong bawi ang gagawin mo?” tanong ni Gilbert habang hinahabol pa rin ang paghinga nito. “Magpro-propose na ako kay Claire para makapagplano sa bubuuin naming pamilya,” nakangiting wika ni Larry habang namamangha pa rin sa magandang lugar na nakikita ng kanyang mata. Napatayo si Nathan sa kanyang pagkakaupo nang marinig ang planong gawin ni Larry unti-unti itong lumapit sa kinatatayuan ni Larry. “Maiba nga pala ako pre. Mabuti hindi napahiya si Gilbert sa pag-aya sa iyo,” wika ni Nathan at sabay akbay sa kaibigang si Larry. “Ano ka ba naman Nathan mga kapatid na ang turing ko sa inyo. Huwag ka mag-alala kung sakaling ulitin natin hindi na ako kailangan pang pilitin ni Gilbert.” “Mabuti naman kung ganoon Larry, Kaya lang,” napahinto sa pagsasalita si Nathan at muling nagkatinginan sila nang nananahimik na si Gilbert. “Bakit may kaya lang?” tanong nang naguguluhan na si Larry. Mas lalong nagtaka at naguluhan si Larry nang bilang nilapit ni Nathan ang kanyang bibig at bigla siyang hinalikan nito. “Huling akyat mo na ito kaibigan, dahil mamamatay ka na!” bulong ni Nathan kay Larry. Habang palingon pa lang si Larry sa kaibigan para tignan kung seryoso o nagbibiro sa sinabi ay naitulak na siya ni Nathan kaya wala nang nagawa kundi ang magulat habang nahuhulog sa bangin. “Paalam kaibigan ako nang bahala sa girlfriend mo!” bukang bibig ni Nathan habang nakangiti itong pinagmamasdan ang nahuhulog na si Larry. Biglang napatayo si Gilbert at nanlaki ang mata nang makita niyang nahuhulog ang kaibigan. Napatuyan niyang hindi nagbibiro si Nathan sa plano nitong pagpatay kay Larry. “Kailangan na nating bumaba baka may makakita pa sa atin dito,” pag-aalala ni Gilbert habang palingon-lingon sa buong paligid upang tignan kung may tao sa paligid. Hindi na nag-aksaya ng kahit ilang segundo si Nathan at agad itong kumilos upang sundin ang kasamang si Gilbert. Habang bumababa ng bundok ang dalawa ay biglang may itinanong si Nathan kay Gilbert. “Gilbert, kaganina ko pa napapansin na tahimik ka, mukhang dinadaga ka na yata? “Hindi naman sa ganoon Nathan. Nakukunsensya lang ako kung bakit kailangang gawin natin iyon kay Larry? Naging mabait naman siyang kaibigan sa ating dalawa lalo na sa iyo. Sobrang dami nang itinulong ng taong iyon sa atin.” “Akala ko ba sa akin ka kakampi. Tandaan mo ako ang tumulong sa iyo kaya ka naging tao,” sumbat ni Nathan. “Bakit kailangang manumbat? Nagtanong lang naman ako kung bakit natin ginawa iyon, hindi ko sinabi na panig ako kay Larry. Alam mo naman loyal ako sa iyo kahit ano pa ang mangyari,” paliwanag ni Gilbert sa napipikong si Nathan. “Mabuti kung ganoon na maliwanag sa isip mo kung kanino ka kakampi,” wika ni Nathan na halatang nagalit kay Gilbert. “Kilala mo ako na gagawin ko ang lahat para makuha lang si Claire, kahit buhay pa ng isang kaibigan ang maging kapalit. Kaya ikaw itigil mo ang pinagsasabi mo baka may makarinig pa sa iyo,” dugtong ni Nathan habang nakatingin nang masama kay Gilbert. “Hindi ko naman nakakalimutan ang utang na loob ko sa iyo, kaya nga pumayag akong makipagsabwatan sa masama mong plano,” paliwanag ni Gilbert habang hindi makatingin nang derecho kay Nathan. “Nanghihinayang lang talaga ako na nawalan tayo ng isang mabuting kaibigan, pero hanggang doon na lang iyon. Alam ko naman na makikinabang din ako sa pagkawala niya,” dugtong ni Gilbert. “Mabuti naman nagkasundo tayo sa bagay na iyan, Gilbert.” Nakababa nang ligtas sila Nathan at Gilbert mula sa mataas na bundok matapos ang ilang oras. Mabilis na ipinakalat nila ang balitang naaksidente si Larry. Humingi ng tulong ang dalawa sa kinauukulan upang hindi mahalata na sila ang may kagagawan sa nangyari sa kaibigan nilang hinulog. Mabilis na kumilos ang barangay sa pagpapadala nito ng mga rescuer na makakasama kina Nathan at Gilbert sa lugar na posibleng pinaghulugan ni Larry. *** Samantala sa loob ng kabundukan isang magsasaka ang sakay ng kanyang alagang kalabaw ang napadaan kung saan matatagpuan ang nahulog na si Larry, si Mang Karding. Pansamantala itong natigilan sa paglalakad nang mapansin niya ang nakahandusay na duguan at walang malay na si Larry. Nakaramdaman si Mang Karding ng takot na baka madamay at mapagbintangan sa nangyari kay Larry. Mabilis niyang iniwasan at nagkunwaring walang nakita. Ngunit, habang papalayo ang pobreng magsasaka ay nakaramdam ito ng awa. Binalikan ni Mang Karding si Larry kahit alam nitong baka madamay siya. Pinakiramdaman niya ito kung humihinga pa ito. Nang malaman niyang buhay pa ito ay dahan-dahan niya itong isinakay sa karosa ng kanyang kalabaw. Matapos na lumingon sa buong paligid si Mang Karding ay mabilis itong umalis sa nasabing lugar at dinala niya ito sa kanilang bahay. Nataranta si Aling Cecilia ang asawa ni Mang Karding nang makita niya si Larry na walang malay malay at puno ng galos na nagkapalat pa ang dugo sa buong katawan nito. “Cecilia! Huwag kang tumayo diyan tulungan mo ako. Ipasok natin ito sa loob ng bahay,” paghingi ng tulong ni Mang Karding habang natataranta sa pagbubuhay kay Larry. “Sino ba iyan? Kilala mo ba iyan kaya mo siya dinala dito sa bahay?” ang gulat na gulat na tanong ni Aling Cecilia. “Baka masamang tao iyan,” dugtong nang nag-aalalang si Aling Cecilia. “Hindi ko rin siya kilala, pero naaawa naman ako kung hahayaan ko lang siya doon sa loob ng kabundukan, lalo na noong nalaman kong humihinga pa siya,” pagpapaliwanag ni Mang Karding habang akay-akay nilang mag-asawa papasok sa kanilang bahay si Larry. Dahan-dahan na inihiga ng mag-asawa sa isang higaan na gawa sa kawayan ang duguang si Larry. Mabilis na kumilos si Aling Cecilia para kumuha ng mga dahon na gagamitin para gawing gamot sa mga sugat ni Larry. “Iwan muna kita dito sa bahay babalik ako sa lugar kung saan ko siya nakita baka may mga gamit ang taong ito na puwedeng makatulong upang malaman ang kanyang pagkatao,” pagpapaalam ni Mang Karding sa kanyang asawa. Matapos ihanda ni Aling Cecilia ang mga gamit at gamot na gagamitin ay itinuloy na nito ang paggagamot kay Larry. Halos limang minuto pa lang ang nakalilipas matapos umalis si Mang Karding at naiwang mag-isa si Aling Cecilia ay biglang gumalaw si Larry dahilan upang mapahinto ang matandang babae sa kanyang ginagawa at mapaatras sa takot sa taong kanyang ginagamot na baka bumangon ito at saktan siya.Dumating si Mang Karding sa lugar kung saan niya nakita si Larry. Agad niyang nakita ang isang malaking bag na halos nabalutan ng alikabok, may kaunti itong punit at talsik ng dugo. Kinuha ito ng matandang lalaki at iginala ang mga mata na baka may makita pa itong ibang gamit na kasama ng bag na makatuulong upang makilala si Larry. Maya-maya ay may narinig si Mang Karding na kaluskos at ingay ng mga taong nag-uusap. Mabilis na kumaripas ng takbo ang matanda upang hindi siya maabutan ng mga taong parating na dala-dala ang bag ni Larry. Mabuti na lamang ay wala sa kanyang nakakita o nakapansin man lang habang palayo ito sa lugar nang pinagbagsakan ni Larry. “Mga Sir, andito na po tayo sa lugar na maaaring pagbagsakan ng kaibigan ninyo, kaya lang sa sobrang lawak nito hindi natin masasabi kung gaano tayo matatagalan sa paghahanap,” sagot ng isang Rescuer na kasama nila Nathan at Gilbert. ”Hindi po ba ninyo kabisado ang lugar na ito o wala man lang ba kayong ibang paraan para mapabil
“Mahigit isang buwan mula noong umakyat kayo ng bundok pero hanggang ngayon hindi pa rin nakikita ang bangkay ni Larry,” pag-aalala ni Claire habang nakahiga sa kama na katabi si Nathan. “Pumunta ka ba dito sa condo ko para sabihin lang iyan? Iniisip mo bang buhay pa si Larry at bigla na lang magpakita sa atin,” sagot ni Nathan habang hawak ang cellphone. “Baka nakalimutan mo na ako mismo ang tumulak sa kanya. Kitang-kita ko kung paano siya nahulog sa bangin at sinugurado ko iyon dahil ayaw ko na siyang mabuhay para tuluyan na kitang maagaw sa kanya.” “Nararamdaman ko naman iyon kung gaano mo ako kamahal. Hindi lang talaga mawala ang takot ko na baka itong nararanasan natin na kaligayahan ay hindi magtagal,” sagot ni Claire na halatang nag-aalala. Inilapag ni Nathan ang hawak na cellphone matapos nitong makita na nalulungkot si Claire pagkatapos ay humarap kay Claire hinawakan ang mukha at iniharap sa kanyang mukha. Dahan-dahan niya itong hinalikan sa labi. Nawala ang lungkot at p
“Siguro wala ng tututol sa ipapakilala ko na magiging kasama natin sa Board of Director ang papalit sa aking nawawalang anak na si Larry Evangelista, walang iba kundi si Nathan Capriano.” Mas lalong nagulat si Atty. Rene sa ipinalit kay Larry, ang mismong kaibigan na si Nathan. Gustuhin man niyang kontrahin ay wala siyang magawa dahil alam niyang kokontrahin lang siya ng mga kapwa niya Board of Directors. Malakas na palakpakan at sunod-sunod na pagbati ang sumalubong kay Nathan sa pagpasok niya sa Conference Area. "Una po sa lahat maraming salamat po sa inyong mainit na pagtanggap. Maraming salamat po sa ating bagong CEO at President Madam Margareth Evangelista. Bago pa ialok sa akin ang posisyon na ito ay pinag-isipin ko muna kong karapat-dapat ba ako na ipalit sa magaling at mabait na matalik kong kaibigan na si Larry,” pagkukunwari ni Nathan na nalulungkot sa pagkawala ni Larry. “Alam ko na may mga hindi sang-ayon at nabigla sa balitang ako ang uupo bilang bagong Board of Direct
Inabutan nang gabi ang dalawa bago ito maghiwalay kaya hinatid ni Nathan si Claire sa kaniyang sariling sasakyan bago ito dumeretso sa sarili niyang sasakyan. “Hon, pagdating mo sa bahay paki-message mo na lang ako na nakauwi ka na para malaman ko kung safe kang nakawi nang hindi naman ako masyadong mag-alala.” Pagkatapos humalik ay nagpaalam na rin si Nathan kay Claire. *** Mabilis na pinaandar ni Claire ang kanyang sasakyan matapos nilang maghiwalay ni Nathan upang puntahan si Gilbert. Ilang minuto lang ang lumipas ay nakarating agad ito sa kanyang pupuntahan. Nakahiga si Gilbert sa kanyang kama sa loob ng kanyang condo nang biglang kumatok sa pinto si Claire. Mabilis niya itong pinagbuksan ng pinto at sinalubong niya ito na may magandang ngiti. “Anong nginingiti mo?” mataray na tanong ni Claire habang pumapasok ito sa kuwarto. “Wala naman natutuwa lang ako dahil tinupad mo ang pangako mo,” sagot ni Gilbert habang isinasara nito ang pinto ng sariling condo. “Marunong ta
“Anak, aalis muna ako, ikaw na muna ang bahala dito sa bahay. Sabihan mo na lang din ang pinsan mong si Erik kapag dumating mula sa pangunguha ng panggatong na huwag masyadong magpagod dahil hindi pa siya lubos na magaling magpahinga naman siya,” wika ni Aling Cecilia sa anak niyang si Gwen.“Saan po kayo pupunta Nay?” tanong ni Gwen.“Pupunta ako sa bukid para hatiran ng pagkain ang tatay mo,” sagot ni Aling Cecilia sabay labas ng bahay at hindi na hinintay ang isasagot ng anak na si Gwen sa pagmamadali nito.Maya-maya ay dumating si Erik.“Erik, sabi pala ni Nanay magpahinga ka naman muna dahil kaganina ka pa daw nagtratrabaho dito sa bahay baka mabinat ka pa,” malumanay na sagot ni Gwen habang naghuhugas ito ng plato na kanyang kinainan.“Insan, ako nang bahala diyan sa mga plato. Gawain ko naman iyan dito sa bahay,” awat ni Erik sa ginagawa ni Gwen habang hinuhubad ang damit na pang-itaas dahil basang-basa na ito sa pawis.“Ano ka ba dalawang plato lang naman ito, hindi naman sigu
Tinanghali nang gumising si Nathan dahil sa paghihintay at pagpunta nito sa bahay ni Claire. Araw ng Linggo ay naisipan nitong puntahan si Gilbert sa kanyang condo upang ayain itong uminom nang mailabas ang sama ng loob niya kay Claire. Dahil hindi magawang magalit ni Nathan kay Claire ay sa kaibigan na lamang niya ito sinasabi. Napabangon sa kanyang higaan si Gilbert nang marinig niyang tumunog ang door bell ng condo niya. “Si Claire na naman ba ito? Hindi ko naman siya pinapunta dito,” bulong ni Gilbert sa sarili. Sa pagbukas niya ng pinto ay laking gulat ni Gilbert nang makita niya ang mukha ni Nathan. Biglang pumasok sa isip niya na baka alam na ni Nathan ang tungkol sa kanila ni Claire. “Anong nangyari sa iyo Gilbert? Para kang gulat na gulat nang makita mo ako. Lagi naman akong pumupunta dito sa condo mo kapag wala tayong pasok,” ang nagtatakang tanong ni Nathan sa kaibigan. “Hindi naman ako sa nagulat, akala ko lang kasi hindi ka pupunta dito dahil may lakad kayo ni Clair
Patuloy na nagsasalita si Mang Karding sa silid kainan habang nasa sala ang kausap na si Aling Cecilia. Ang hindi niya alam ay lumabas na pala ng bahay si Aling Cecilia at hinanap si Gwen dahil patuloy pa rin itong nag-aalala sa anak na dalaga. Sinadya niyang hindi na magpaalam sa asawa dahil pipigilan lamang siya nito dahil sa malaki ang tiwala nito kay Erik. “Cecilia, naririnig mo pa ba ako?” tanong ni Mang Karding nang mapansin nito na parang wala nang sumasagot sa kanyang mga sinasabi. Napasilip sa sala at nang mapansin niyang nawala ang asawa. “Eto talagang asawa ko kahit isang taon na naming kasama si Erik ay hindi pa rin siya lubos na nagtitiwala dito, wala naman itong ipinakita kahit kaunting panget na ugali,” bulong ni Mang Karding sa sarili habang nakadungaw sa bintana na pinagmamasdan ang asawang naglalakad papalayo sa kanilang tahanan.***Samantala ilang minuto ang lumipas masayang nagbibiroan sila Erik at Gwen habang naliligo sa natuklasang batis nang biglang dumating
Laking gulat nila Erik at Niknok nang biglang umahon si Gwen sa batis at agad na dinampot ang tuwalyang dala nito. Hindi man lang ito nagpaalam sa mga taong andoon kahit sa kanyang ina na si Aling Cecilia. Hindi na nagtaka si Aling Cecilia sa ginawa ng anak. Alam niyang matalino ang anak niya kaya siguradong natunugan nito na may inililihim siya sa kanya. Malakas ng kutob nito na hindi niya totoong pinsan si Erik kaya ganoon na lang ang naging reaksyon ng kanyang ina nang makitang ganoon lang ang suot niya sa harap ni Erik. Sa sobrang pagkakilala niya sa mga ugali ng mga magulang niya kaya alam din nito kung kailan nagsisinungaling ang mga ito sa kanya. “Anak, saan ka ba pupunta?” tanong ni Aling Cecilia habang pinagmamasdan ang anak kung saan ito pupunta. Ngunit, parang bingi lamang si Gwen nang hindi man lang sumagot sa tanong ng ina at nagpatuloy lamang ito sa paglalakad papalayo sa kinaroroonan ng batis. “Erik at Niknok, dito lang kayo huwag ninyo kaming susundan,” utos n