Chapter 4

“Huwag kang magsasalita ng masama tungkol sa akin sa harap ng mga magulang mo ha!" Pabulong na banta ni Edward bago pa kami tuluyang makalapit kila mommy. Hawak niya ang aking siko at pinaglapit ang aming katawan.

“Anak, Edward, buti nakarating kayo ng maaga. Halina kayo,” sabat sa amin ni mommy. Hinalikan ko lamang ang kanyang pisngi at si Edward naman ay nakipag beso.

"Maaga rin kasing nakauwi si Edward galing opisina, mommy.” Lumapit ako kay daddy at siya naman ang hinalikan ko sa pisngi. 

“Magandang gabi, Mrs. Sunny!" bati ni Edward sa aking ina habang malawak ang ngisi. "Syempre hindi pwedeng mahuli kami ng dating gayong ipagseselebrar natin ang bagong posisyon ni Mr. Harret.”

“Naku! Mommy at daddy na lang sabi ang itawag mo sa amin. Pamilya mo na kami Edward kaya dapat hindi ka na nahihiya sa amin.” natatawang usal ni mommy bago naupo sa kaliwa na tinabihan naman ni daddy.

“Nakakahiya naman Mrs. Sunny. Parang wala akong respeto sainyo atsaka hindi po ako sanay," nakangiting tugon ni Edward ngunit kita ko ang pag-aalangan niya. Para bang na-aawkward siya. Hindi iyon napapansin ni mommy kasi mataas at positibo ang kanyang tingin dito.

“Napakabait mo talaga at may respeto. Kaya bagay kayo ni Solana, e.” 

Napairap ako sa aking isip sa sinabi ni mommy. Naku, kung alam niya lang. Minsan ay pinepeke ni Edward ang ngiti niya sa aking mga magulang ngunit hindi naman nila iyon napapansin.

“Hi, dad! Na miss kita." Bumaling ako kay daddy at niyakap siya ng mahigpit. Nakatayo ako sa kanyang gilid habang siya ay nakaupo sa tabi ni mommy. Naramdaman ko ang pagyakap niya pabalik sa akin. 

“I miss you too, anak. Dalasan mo ang pagbisita sa amin, ha."

"I will, dad.” Pinikit ko ang aking mga mata at mas pinakiramdaman ang kanyang yakap.

Daddy's girl ako kaya ganito ko siya mamiss. Sobrang close kami ni daddy lalo na noong bata pa lamang ako. Matapos ang ilang segundo ay kinalas ko na ang aking kamay at naupo sa harap ni daddy. Si Edward naman ay nakipag kamayan sa kanya.

“Congratulations, Mr. Harret!" bati niya bago naupo sa tapat ni mommy.

“Salamat iho," tipid na tugon ni daddy. 

Habang kumakain ay nag uusap-usap kami. Minsan tungkol sa kompanya kaya hindi ako nakakasabay sa usapan. Minsan naman ay tungkol sa amin ni Edward.

“Kamusta kayo, anak?" Pagtukoy ni mommy sa buhay namin bilang mag asawa. Nakatingin siya sa amin ngayon at si daddy naman ay binaba ang kanyang hawak na wine. Tumagos ang tingin ni daddy sa tabi ko. May kung anong kilabot akong nararamdaman dahil sa dilim ng kanyang ekspresyon. 

“Uhm.." Lumingon ako sa aking tabi kung nasaan ang aking asawa. Sakto ay nakatingin din pala siya sa akin kaya nagtama ang aming mata. Tinaas niya ang kanyang dalawang kilay kaya nagets ko agad iyon. Napatikom ako ang aking bibig. Ayaw niyang magsalita ako kasi baka madulas ako at kung anong masasama ang masabi ko.

Si Edward ang sumagot, “Ayos lang po kami. Ginagawa ko ang lahat ng makakaya ko sa kompanya para masuportahan ang aking asawa. Siya naman ay nagpapahinga sa bahay. Ayoko kasing makita siyang napapagod.”

Hinawakan niya ang aking kamay na nasa ibabaw ng mesa at marahas na pinagsalikop iyon. Nakita kong sinundan iyon ng tingin ni mommy at tumili pa ng tahimik. Ang hindi niya alam ay pagpapakitang-tao niya lamang ito. Napairap ako sa inis. Dahil kung wala sila sa harap namin ay hindi niya naman hahawakan ang aking kamay.

“Aww, sweet naman," ani ng aking ina.

Taliwas kay mommy ang reaksyon ni daddy. Matalim ang tingin na pinupukol sa aking asawa. Hindi ko matukoy kung bakit siya ganyan. Nang bumaling ang kanyang tingin sa akin ay biglang lumambot ang kanyang ekspresyon. 

“Anak, bakit hindi mo subukan na magtrabaho sa kompanya natin? Sooner ay kailangan mo na rin pamahalaan ito. Alam mo na, para may experience ka na,” ani daddy.

Ngunit bago pa man ako makasagot kay daddy ay naunahan na ako magsalita ni Edward. "Kahit ‘wag na Mr. Harret. Kaya ko naman gawin iyon. Mas gusto ko na magpahinga lang siya sa bahay.” 

“Tama! Mas mabuti kung magpahinga si Solana sa bahay at mag focus sa pagkakaroon ng anak. Limang taon na din kayong mag asawa pero hindi niyo pa rin kami binibigyan ng apo." Segunda naman ni mommy at nag akto pa na nalulungkot.

Napa iwas ako ng tingin sa kanila.

"Yes, maghintay lang kayo dahil malapit na ring dumating ang apo niyo." Pagkatapos ay tumingin siya sa akin ng makahulugan.

“Ayun naman pala, e!" masiglang sabi ni mommy. Tahimik lamang si daddy habang umiinom ng kanyang wine.

Aware pala siya na maaaring magbunga ang nangyari sa amin kagabi. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Tuwa at kaba dahil sa wakas magkakaroon na kami ng anak. O lungkot dahil lasing siya nang mangyari iyon at hindi ko matawag na ‘making love’.

Natapos na kaming kumain kaya tumayo na rin kami. May inabot na regalo si mommy sa akin na tinanggap ko agad at sinabing sa bahay ko na lang bubuksan. Ngayon ay nakatayo ako sa gilid ng pool habang ang aking asawa at si mommy naman ay naiwan sa garden at nag uusap pa rin. 

“Anak." Bumaling ako sa likod at nakita si daddy na papalapit sa akin.

“Sigurado ka bang okay lang kayo?" Kumunot ang aking noo sa kanyang tanong.

“What do you mean, dad?” naguguluhan kong tanong pabalik. 

"Narinig ko kay manang na hindi kayo nagkakasabay sa pagkain ng asawa mo. At parang hindi asawa raw ang pagtrato saiyo. Hindi ako pumayag sa kasal niyo para lang ganyanin ka niya." Matalim ang boses na daddy na halatang nagpipigil ng inis. 

Nagulat ako. Hindi ko alam na tumatawag pala siya kay manang. Pero hindi ko rin siya masisisi kung mangangamusta siya. Kilala ko si daddy at labis siya kung mag alala sa akin. Kahit pa totoo ang mga sinabi niya ay hindi ko ito aaminin. Ayokong mag away kami ni Edward.

“Hindi, daddy. Madalas lang talaga late umuwi kaya pinapauna ako kumain. Maayos ang pagtrato niya sa akin. Siguro ay na misinterpret lang ni manang.” 

"Basta! If anything goes wrong sainyong dalawa sabihin mo kaagad sa akin, ha.” aniya.

“Yes dad!” Ngumiti ako at yumakap ulit sa kanya.