Inosente at bata pa ang puso ni Solana nang mahulog siya kay Edward. Dahil dito ay pumayag siya na maikasal habang si Edward naman ay pumayag para sa kompanyang mamanahin. Ngunit sa limang taong pagsasama, ni minsan ay hindi naramdaman ni Solana ang pagmamahal ng kanyang asawa. Mararanasan pa kaya ni Solana ang tunay na pag-ibig?
View MoreAlessia
Je n’aurais jamais dû accepter cette invitation.
Le velours des murs absorbe les murmures feutrés des conversations, créant une ambiance presque irréelle dans cette salle de réception. Les lustres en cristal projettent une lumière dorée, faisant scintiller le marbre du sol et les bijoux étincelants des invités. Les hommes, habillés de costumes parfaitement ajustés, discutent à voix basse, des sourires de façade sur leurs lèvres. Les femmes, drapées dans des robes luxueuses, rient légèrement en jouant avec le bord de leurs coupes de champagne. Tout semble trop parfait, trop maîtrisé, comme si chaque détail de cette soirée avait été savamment orchestré dans le but de masquer une vérité plus sombre.
Je ne devrais pas être là.
Je le sais, je le sens dans chaque fibre de mon corps.
Mais Bianca Russo a été persuasive. Trop persuasive.
— "Alessia, tu ne peux pas refuser cette opportunité."
— "Quelle opportunité ?"
— "Être vue au bras d’un homme de pouvoir, bien sûr."
Bianca n’a jamais été mon amie. Nous nous sommes côtoyées au lycée, mais elle a toujours eu ce besoin de contrôler son entourage, de manipuler les autres comme des pions sur un échiquier. Je savais qu’elle avait un but caché en m’invitant ce soir, mais j’étais trop lasse pour lui résister.
J’observe la salle en cherchant une issue discrète, une porte de secours, un couloir sombre. L’angoisse monte en moi, une tension sourde qui s’installe dans ma poitrine. J’ai l’impression d’être prise dans un piège invisible.
Puis, je le sens.
Un frisson glacial me parcourt la nuque, comme une main invisible effleurant ma peau.
Je lève lentement les yeux — et je le vois.
Lorenzo Valente.
Il est assis dans un coin de la pièce, le dos appuyé contre un fauteuil en cuir noir, une coupe de whisky à la main. La lumière des lustres danse sur son visage parfait, accentuant la dureté de ses traits : une mâchoire ciselée, une barbe de quelques jours qui encadre ses lèvres fines et impitoyables. Mais ce sont ses yeux qui me frappent. Un bleu glacial, perçant, dénué de toute chaleur.
Il ne sourit pas. Il ne bouge pas. Il me fixe simplement, et pourtant j’ai l’impression que son regard me traverse, fouille mes pensées, met à nu mes secrets les plus intimes.
Je veux détourner les yeux, mais c’est impossible. Je suis happée, prise au piège de ce regard froid et impitoyable.
— "C’est Lorenzo Valente," murmure une voix derrière moi.
— "Le roi de cette ville. Ne t’approche pas de lui, Alessia."
Je sursaute lorsque Bianca glisse sa main sur mon bras. Son sourire est plein de malice, son regard brillant d’un plaisir malsain.
— "Ou alors... fais exactement le contraire."
Je me retourne vers Lorenzo, mais il a déjà bougé.
Il se lève, lentement, avec une grâce prédatrice.
Le bruit de ses chaussures résonne sur le marbre alors qu’il avance vers moi, fendant la foule comme une ombre. Les conversations s’éteignent sur son passage. Les hommes s’écartent avec un respect teinté de crainte. Les femmes le suivent des yeux avec une adoration presque désespérée.
Mais c’est vers moi qu’il se dirige.
Ses yeux sont braqués sur moi.
Mon cœur s’affole.
Il n’a aucune raison de s’intéresser à moi. Aucune. Alors pourquoi me regarde-t-il comme si j’étais déjà à lui ?
Il s’arrête juste devant moi.
Le silence devient oppressant.
— "Je ne crois pas qu’on se soit déjà rencontrés." Sa voix est grave, rauque, une promesse de danger masquée sous une fausse courtoisie.
— "Alessia."
Il esquisse un sourire, mais ce sourire ne touche pas ses yeux.
— "Alessia." Il goûte mon prénom comme s’il le possédait déjà.
— "Je dois y aller."
Je fais un pas en arrière, mais sa main se referme doucement sur mon poignet. Une prise ferme, mais pas brutale. Pourtant, je ressens la force qui se cache sous cette emprise.
— "Je ne crois pas."
Mon souffle se bloque.
Son pouce effleure la peau de mon poignet, et je sens une onde brûlante se propager dans tout mon corps.
— "Je ne suis pas intéressée."
Il rit doucement, un son grave qui résonne dans ma poitrine.
— "Ça, c’est ce que tu crois."
Il m’attire brusquement contre lui. Mon corps se tend lorsqu’il pose une main possessive sur ma taille. Je ressens chaque muscle de son torse sous le tissu de sa chemise, chaque respiration lente et mesurée.
— "Tu ne devrais pas être ici."
— "Je sais."
Il se penche, ses lèvres frôlant ma tempe.
— "Mais puisque tu y es..."
Sa bouche descend le long de ma joue jusqu’à la naissance de mon cou. Mon cœur s’emballe. Mon souffle devient erratique.
— "Tu m’appartiens."
Mon corps se fige.
Je lutte pour me dégager, mais il resserre légèrement sa prise.
— "Je n’appartiens à personne."
Il sourit. Cette fois, le sourire touche ses yeux.
— "Nous verrons."
Il relâche mon poignet, mais l’empreinte de sa main est toujours là, gravée dans ma peau. Je recule d’un pas, la tête en feu, le souffle court.
— "Qu’est-ce que tu veux ?"
Il me fixe longuement avant de répondre :
— "Toi."
Il se détourne enfin, laissant derrière lui une brise glaciale qui me parcourt l’échine.
Je reste plantée là, le cœur battant à un rythme chaotique. Bianca s’approche, un sourire victorieux sur le visage.
— "Tu viens d’entrer dans la cage, Alessia. Bonne chance pour en sortir."
Je m’éloigne, le souffle coupé, mais une part de moi sait déjà que je suis perdue.
Lorenzo Valente a posé son regard sur moi.
Et les hommes comme lui ne renoncent jamais.
Nangalahati na namin ang strawberry cake kaya tumigil na rin kami at tinago ito sa loob ng ref. Tuwang-tuwa ako dahil kahit first try pa lamang ay naging maayos naman ang resulta. “Try naman natin ang paborito mong cake next time. Aaralin ko,” sabi ko kay Keith habang nililinis ang mga ginamit namin sa pag-bake.“Sure.” Tumango siya at tumulong na rin sa paglilinis.“Ahem!” pilit na tikhim ng kung sino mang nasa likuran namin.Sabay kaming napalingon at nakita ang kasambahay na bagong ligo soot ang maikling palda at v-neck na pantaas. Kitang kita ang malulusog niyang cleavage na mukhang sinadya pa para magpapansin sa katabi ko na ngayon ay nakakunot ang noo habang nakatingin rin sa kanya.Malanding ngumiti ito kay Keith na hindi nginitian pabalik. Nang bumaling sa’kin ang kanyang tingin ay bigla itong naasiwa at natanggal ang ngiti. May inilahad ito sa kanyang palad na maliit na papel.“Pinapabigay ni Sir,” mataray niyang sabi saka ito padabog na nilapag sa mesa. “Ano ‘to?” Mukha it
Nang makarating sa bahay ay agad kong nilantakan ang leche flan. Nandito ako ngayon sa veranda habang nakatingin kay Keith na naglilinis ng kotse. Seryoso ang kanyang mukha, malayo sa nang aasar at mahilig tumawa kapag magkasama kami. Ang kanyang noo ay bahagya pang nakakunot, kunti na lang talaga ay magdidikit na sila. May galit ba siya sa kotse?Naubos ko na ang isang tub kaya kumuha naman ako ng strawberry at ‘yun naman ang nilantakan. Madami rin ang strawberry na binili niya kaya sana may pera pa siya sa bulsa, mahal pa naman ang mga ito. Lumiwanag ang aking mukha ng may maisip. Sa sobrang dami nito ay siguradong hindi ko mauubos at baka masira lang. Kaya naisip ko na mag bake ng strawberry cake. Masayang tumayo ako at lumapit kay Keith na nagulat pa sa paglapit ko.“Bakit? Mababasa ka dito ma'am,” paalala niya. Ngumiti ako sa kanya ng malawak. Ilalabas ko na ang aking karisma at kapal ng mukha. “Sandali lang. Pwede ko bang mahiram cellphone mo? Titingin lang ako ng video kung
“Dati ka bang clown sa past life mo?” pigil tawa kong tanong sa kanya. Pansin ko ang pamumula ng kanyang tainga at ang aligaga na mata, hindi matukoy kung saan nga ba ito ipupukol. Halatang nahihiya siya. Mas ginanahan tuloy akong asarin siya. “Ang effortless mo magpatawa, minsan sa joke mo minsan naman sa itsura mo. Sigurado ka bang hindi ka joker sa past life mo?” Pinakawalan ko ang aking halakhak at hinuli ang kanyang tingin. Ang kanyang kulay itim na mata ay tumitig sa akin. Ngayon na magkalapit kami ay mas lalo kong natitigan ang kanyang mga mata. Nakikita ko ang aking repleksyon dito at may kung ano akong naramdaman, tila ba hinihigop ako ng kanyang mga titig. Umawang ang kanyang labi kaya bumaba ang tingin ko doon. He then licked his lower lip, making it wet. “Saan ka nakatingin, ma'am? Gusto mo ba ako halikan?”Sa isang iglap, bumaliktad ang mesa. Ako na ngayon ang namumula ang mukha at nabitag sa kanyang pang aasar.“Hindi ‘no!” agap kong depensa sa sarili.“Sus, okay la
Nagising ako dahil sa sama ng aking pakiramdam at muntikan pa ngang matumba pagkabangon. Kahit masakit ang buong katawan ay pinilit kong makapasok sa banyo at sumuka. Matapos ang kalahating oras na pagpapakalma sa sarili ay napatitig ako sa salamin.Magulo ang buhok, ang nangangayayat na katawan ay halos matabunan na ng mga pasa at sugat. ‘Kaya mo yan, Solana. Magpakatatag ka para sa anak mo at sa pamilya,’ bulong ko sa sarili habang hinihimas ang aking sinapupunan. Lantang gulay akong bumaba para kumain ng agahan. Matapos ang interaksyon namin ni Keith sa garden noong isang araw ay hindi ko na siya nasilayan pa. Hindi na rin ako nagtaka dahil may mga araw talaga na pinapatawag siya ni Edward sa building.Habang pinagpapatuloy ko ang aking pagkain ay may narinig akong mga yabag papasok sa kusina. Lumundag ang aking puso sa kaba at natigil sa ere ang kamay na nagtatangkang abutin ang baso sa pag-aakalang si Edward ang papalapit.Bumaba ang aking balikat nang tumambad ang lalaking mat
Matapos niya akong gamutin ay sinamahan niya naman ako tumambay sa garden. Hindi ko alam kung anong iniisip ni Edward, kung bakit hindi niya sinasama ang driver niya sa building. Hindi ko masabing good thing ‘to para sa’kin dahil hindi ko rin alam kong kaninong side talaga ang driver na’to.Kahit pa ilang beses niya na akong tinulungan, may duda pa rin ako. Still, I'm thankful that he was with me. He comforted me in some ways. Nang makaupo sa hanging chair ay saka lamang niya napansin na kanina pa ako nakatitig sa kanya. “Bakit?” nagtataka niyang tanong. Nakatayo siya sa harapan ko soot ang kanyang black polo shirt na bumabagay sa kanyang pangangatawan. Hapit na hapit ito kumpara sa una niyang soot na black polo shirt. Bumabakat tuloy ang kanyang muscles na gustong gusto kong tingnan. Napa-iwas agad ako ng tingin at naramdaman ang pag iinit ng aking mukha. Hindi kasi ganyan kay Edward kahit pa maskulado naman siya. Kahit nagtataka ay hindi pa rin mawala ang halos magdugtong niyan
Sa mga oras na’to, wala na akong ibang maisip kundi ang tahimik na magpasalamat na may pumagitna sa amin. “Huwag kang makikialam dito, away mag asawa ‘to!” Ang galit na tingin ni Edward ay napunta kay Keith na marahas pa niyang tinabig para maabot ako. Ngunit nabigo lamang siya dahil kung ipagtatabi sila ay nag-mistulang maliit si Edward sa tangkad at malaking pangangatawan ni Keith. Kaya hindi man lamang naalis sa pwesto si Keith.Nakikita ko mula sa aking kinatatayuan ang lapad ng kanyang likod maging ang balikat nito. Walang duda, napakabatak ng kanyang muscle na animo’y nag g-gym. Walang-wala ang katawan ni Edward dito. “Sir, mas maganda kung mag usap kayo kapag pareho na kayong kalmado. Hindi sa lahat ng bagay ay madadaan sa away at pisikalan,” walang emosyong sabi ni Keith. “Aba, pinapangaralan mo ba ako?” naiinis na sagot naman ng aking asawa. “Advice lang ho, sir.” Sabay silip sa akin. “Umalis ka sa harap ko ngayon din!” Muli ay humakbang ito palapit at pinilit na maalis
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments