Nang makaalis si Manang at naiwanan akong mag isa ay binalot ako ng labis na takot hindi dahil may kalansay rito sa loob ng basement na kasa- kasama ko kundi dahil takot akong matulad sa kanila, na ganito rin ang kahahantungan ko. Tipong basta na lamang natapos ang buhay nang hindi man lang nakalaban, ni walang hustisya at malabong mabigyan ng hustisya ang pagkawala ng mga babaeng ito.
At kung magmamatigas pa ako ay alam ko na magiging ganito ang kahihinatnan ng buhay ko. Buhay na kahit napakalaki at napakaraming kulang ay pinono ko pa rin ng pangarap hindi lang para sa aking sarili kundi para sa mga naging pamilya ko sa bahay ampunan, sa mga batang katulad ko na naniniwala sa kakayahan ko. Hindi! Hindi pwedeng basta na lamang dito magtatapos ang lahat. Kaya wala na akong ibang naiisip pa na solusyon kundi ang naging payo ni Manang Linda. Tama siya, kailangan ko munang maging sunod sunuran kay Rosana para makuha ang loob ng bruhang iyon. Nang sa ganun ay mapagplanuhan ko ang pagtakas. Kaya naman kinabukasan, nang makabalik si Manang para maghatid ng tubig ay hinanda ko na ang sarili ko. "Tubig lang ang pinabigay sayo ni Madam Senyora ngayon para magtanda ka raw. Pasalamat ka pa nga kasi pinahatiran ka niya ng pagkain kahapon, ibig sabihin nito ay ayaw ka pa niyang maging kalansay." Anito nang bumungad kaya napalunok ako ng mariin. Tang ina ng bruhang yon. Bakit ako magpapasalamat gayung alam ko naman na ayaw niya akong malagutan ng hininga rito kasi papakinabangan pa niya ako. Napahinga ako ng malalim saka buong loob na nagsalita para sa namuong plano sa aking isipan. "Manang, payag na po ako sa kagustuhan ni Ma'am Rosana. Handa na po akong sumunod sa anumang nais niya na gagawin ko." Salaysay ko at kita ko ang gulat at pagtataka sa mga mata nito kaya kusa na rin akong nagpaliwanag para hindi ito magduda. "Ayaw ko pong magaya sa mga kalansay na yan. Tama po ang naging payo mo sa 'kin kahapon. Keysa po mabulok ako rito." Dagdag ko pa kaya kalaunay napabuntong hininga ito ng malakas. "Mabuti naman at napag isip isip mo rin yan. Oh siya, pupuntahan ko lang si Madam para ipaalam sa kanya ang naging desisyon mo." Diretsahang tugon nito saka dali daling umalis. Napalunok ako ng mariin at ilang beses na nagpakawala ng malalim na buntong hininga para palakasin pa ang loob. Kaya ko 'to! Kailangan kong kayanin na makipagplastikan sa bruhang Rosana iyon upang makatakas ako rito. At hindi nagtagal ay bumalik na nga si Manang Linda pero this time ay hindi na ito nag iisa. Speaking of the bruha.... "Magmakaawa ka ngayon din sa harapan ko para maniwala ako sayo at palalabasin kita rito!" Umalingawngaw ang boses ng bruha habang nakahalukipkip ito sa harapan ko. Walang pagdadalawang isip akong lumapit sa kanya ngunit mabilis nitong iniharang ang isang kamay niya para hindi ako tuluyang makalapit. "Lumuhod ka!" Mariing utos pa nito kaya agaran akong sumunod at buong pagpapakumbabang iniyuko ang aking ulo. "Patawad po sa nagawa ko Ma'am Rosana. Hinding hindi na po iyon mauulit. Susunod na po ako sa kung anumang iuutos niyo." Buong loob na pagmamakaawa ako sa medyo paos na boses dahil sa magdamagang pag iyak. "Hmmmp! Sana ay magtanda ka na! Dahil sa susunod na kakalabanin mo ako at susuwayin, pwes alam mo na ang kalalagyan mo!" Singhal nito saka nito sinipa ang braso ko kaya napasubsob ako sa sahig dahil sa kawalan ng balanse. "Iakyat mo na yan sa kwarto niya Linda at linisan para mapakinabangan na!" Mariing utos nito kay Manang saka mabilisang tumalikod. Gumagawa pa ng ingay sa tiles na sahig ang suot nitong sandals na may mahabang takong. "Panindigan mo lahat ng sinabi mo kay Madam Senyora Emeryn, huwag mo na ulit siya bigyan ng sakit ng ulo dahil isang beses lang iyon nagbibigay ng pagkakataon kaya huwag mong sasayangin." Tugon ni Manang Linda saka ako nito inalalayang makatayo. Wala akong naging ibang sagot kundi ang marahan na pagtango lang. Ramdam ko naman na may kabutihan sa puso niya si Manang Linda kaso hindi ko pwedeng ipaalam sa kanya ang namumuong plano sa utak ko dahil alam ko na nasa amo pa rin nitong bruha ang katapatan niya. Wala akong ibang maaasahan at magiging kakampi kundi ang sarili ko lang. Inalalayan pa ako ni Manang sa paglalakad hanggang sa tuluyan kaming makalabas ng basement. At habang papaakyat kami sa kwartong tinutuluyan ko ay hindi ko inaasahang makikita sa kauna unahang pagkakataon ang ibang mga babae na kagaya ko ay ginagawang bugaw ni Rosana. Sakto kasing pagdaan namin ni Manang ay may tatlong babae na nagsilabasan sa kani- kanilang kwarto ng sabay. Lahat sila ay may mga hitsura at mapuputi ang kutis. Ang sesexy pa ng katawan lalo pa at napakaiksi ng suot nilang shorts at mini skirt. Tipong isang lipad lang ng hangin ay kita na ang suot nilang panty. Pero hindi sila katulad ko. Dahil sa nakikita ko ay parang napakasaya pa nila at mukhang nagagalak sa kalaswaan ng trabahong kanilang pinapasok. "Sabi ni Mama Osang ay foursome daw ang gusto ni Mr. Guevarra, iyong milyonaryong negosyante." Rinig kong masaya na wika ng isa kaya nagtilian pa ang dalawa. "Aba aba! Game na game ako diyan. Naging customer ko yon last time eh, ang laki magbigay ng tip tsaka ang laki din ng junjun niya!" Nakangiting ani ng isa kaya lihim akong napabuntong hininga habang matamang nakikinig. "Kayo lang ba? Ofcourse ako din! Kayo ang bahalang magpaligaya sa itaas niyang ulo basta ako na ang bahala sa ibaba! Gigilingan ko yon ng matindi, tingnan lang natin kung hindi mauubos ang lakas at katas ng lalaking yon. Tiyak hahanap hanapin ako nun. Sisiguraduhin ko yon." Pagmamalaki pa ng isa. Jusmeyo! Paano kaya nila nasisikmurang babuyin ang kanilang puri at pagkababae kapalit ng pera? At nang medyo makalapit kami ni Manang ay sabay silang napalingon sa akin. Alanganin akong napangiti lalo na ng mapansin ko ang pagtaas ng kilay ng isa at ang sabay sabay na tinging pinukol nila sa akin mula ulo hanggang paa. "Siya ba yung bago?" Rinig na rinig kong tanong ng isa. At ang naging sagot naman ng mga kasama niya ay talagang sinadya pang lakasan para mas marinig ko pa. "Siya nga! Iyong kumalaban kay Mama Osang. Buti at binigyan pa ng pagkakataon yan." Sagot ng isa pa na sinundan pa ng pang iinsulto. "Hindi naman kagandahan, ang payat pa! Saang basurahan naman kaya napulot ni Mama Osang yan." Dagdag pa nito at ako na ang kusang nag iwas ng tingin. Hindi ko na narinig pa ang sunod nilang sinabi dahil medyo nakalayo na kami ni Manang Linda. Hanggang sa narating na nga namin ang kwarto ko na agaran din nitong binuksan. "Huwag mo ng pansinin ang sinabi ng mga yon. Pagtitiyagaan ka ba ni Madam kung hindi ka maganda?" Biglang wika ni Manang Linda kaya napabaling ang atensyon ko sa kanya. Maganda? Ako maganda? Pero baka nga dahil noon pa man ay marami na talagang pumupuri sa akin. Pero sana pala ay hindi nalang ako naging maganda dahil ang mukhang ito ang dahilan kung bakit nagkainteres sa 'kin ang bruhang Rosana na yon. "Po? Ah, hi-- hindi naman po Manang. Hindi naman po big deal sa 'kin yung sinabi nila. Hindi lang kasi ako makapaniwala na ang saya saya nila sa ginagawa nila." Pagdadahilan na sagot ko saka naupo sa kama upang ipagpahinga ang sarili. "Masasaan ba at magiging kagaya ka rin nila. Masasanay ka rin Emeryn. Maging praktikal ka lang. Oh siya, maglinis ka na ng katawan maya maya dahil utos yon ni Madam. Baka may booking ka mamaya." Tugon ni Manang saka ito lumabas ng kwarto. Tang inang booking na yan! Kaya kailangang makapagplano ako ng magandang laro upang maisalba pa ang aking puri. De baleng hubot hubad akong sasayaw sa harapan ng mga lalaking manyakis basta mananatiling birhen ang pagkababae ko. Kung paano ko gagawin yon? Iyon ang paghahandaan at pagpaplanuhan ko.Dahil sa nangyari ay parang buong araw ng nawala ang mood ko. Hindi ko magawang ngumiti o magpakasaya knowing na may taong nasaktan at napaalis dahil lang sa pagmamagandang loob sa akin. At ang mas ikinabibigat ng kalooban ko ay ang malaman na hindi nagbibiro si Dreymon sa lahat ng pagbabanta niya. He changed! He really changed at mukhang wala ng pag asa na bumalik ang dating lalaki na minahal ko. Kaya naman kahit pa may iilang tourist attraction pa kaming pinuntahan ay hindi ko magawang magpakasaya. Hindi man ako lumalayo sa tabi niya gaya ng nais niya ngunit ilag na ilag naman ako. Hindi na rin ako nagsasalita o nagtatanong man. As in literal na wala akong imik hanggang sa makabalik kami ng hotel. "Aren't enjoying huh!?" Irritableng wika nito sa wakas. Marahil ay kanina pa nito nahahalata ang ekspresyon ko ngunit ngayon lang ito nagkaroon ng ganang mamuna. At dahil pa rin sa nararamdamang inis ko ay hindi ako sumagot dahilan para tuluyan na ako nitong nilapitan saka mahigp
"Dreymon!" Halos mapasigaw ako nang sunod niya akong itulak patalikod kaya natukod ko ang dalawa kong mga kamay sa dingding ng banyo. Marahas nitong hinawakan at nilamas ang dalawa kong dibdib kaya napasigaw ako sa nararamdamang sakit. "Namamayat ka but your boobies seemed like they're getting bigger hmmmp." Mahalay na usal nito at mas idiniin pa ang kanyang daliri sa aking mga pasas kaya napapikit na lamang ako sa sakit. Yeah, they'te getting bigger dahil nagdadalang tao ako! Kaya napakasensitibo ng aking katawan maging ng aking pagkababae kahit pa tanging paghawak pa nga lang ang ginagawa niya. At natatakot ako na may mangyari na naman sa amin dahil pakiramdam ko, namamaga ang pribadong parte ng aking katawan. Nagsimula ng mamuo ang mga luha sa aking mga mata at sinubukan itong pakiusapan. "Please please, tama na. Huwag muna ngayon. Nakikiusap ako." Usal ko sa garalgal na boses pero para itong bingi na walang narinig at walang pakialam na itinuloy ang ginagawa. "No one
( Emeryn's POV ) "Ahhhhhhhhh ang tiyaaaan ko!" Napahaplos ako sa aking sinapupunan nang maramdaman ang kakaibang pananakit nito na hindi ko mawari kung bakit biglaang nangyayari. "Wha--- what's wrong?" Napaangat ako ng mukha nang mapansin ang mabilisang paglapit ni Dreymon. Hindi ko alam kung namamalikmata nga lang ba ako ngunit mababanaag ang matinding pag aalala sa mukha nito. Ilang beses akong napabuntong hininga ng malalim. Hindi nito pwedeng malaman na nagdadalang tao ako. Hindi pwedeng mapahamak ang anak ko dahil ibang iba na ang trato nito sa akin. At naniwala pa ito sa mga kasinungalingan ni Mama Estella na marami akong lalaki kaya siguradong mag iisip lang ito ng masama. Walang saysay lahat ng paliwanag ko dahil hindi rin naman ito makikinig. Ilang beses ko na ngang sinubukan di ba? Noong una palang pero sarado ang utak niya. Kaya kahit hirap na hirap man ay pinilit kong magpakatatag. "Wa--- wala ito. Ba-- baka gutom lang o di kaya'y kabag dahil sa malamig na panah
"Uhmmmmm" Agad akong napatigil sa pag iisip ng malalim nang mapansing kumilos si Emeryn saka ito dahan dahang nagising. At mabilis din itong napabalikwas ng bangon nang mapansin ang presensiya ko. "Pa--- pasensiya na. Umagang umaga na pero nakatulog ako, puyat na puyat kasi ako kagabi." Anito na hindi makatingin ng diretso sa akin kaya napalunok ako ng mariin. Damn! Heto at inaatake na naman ako ng guilt ko dahil kasalanan ko kung bakit ito napuyat. Sino ba kasing hindi mapupuyat sa sobrang lamig ng temperatura tapos sa terrace ko pa ito pinatulog. Shit! Am I stupid? Dahil imbes na dapat matuwa ako sa pagtitiis niya ay nakokonsensiya pa ako. Pero syempre, hindi niya pwedeng malaman ang nilalaman ng kalooban ko kaya pinanatili ko ang matigas kong anyo. "Mabuti alam mo. You should act as a wife right? Ngayong kasal na tayo, kailangan mo akong pagsilbihan but look at you, early in the morning pero natutulog ka lang, nakatunganga." Mariin at baritonong wika ko saka tuloy tuloy
Kita ko ang mariing pag igting ng panga ni Dreymon habang matalim na nakatutok ang mga mata sa lalaki. "And who the fuck are you? Are you a hero? At bakit nangingialam ka sa away mag asawa?" Matigas na asik ni Dreymon pero matapang namang nakaharap sa kanya ang lalaki. "Kung ikaw, nakakaya mong matiis ang isang babaeng nanginginig na sa lamig. Pwes, ibahin mo ako. I am not like you. I may not be a hero but I am not a jerk like you!" Matapang na anas ng lalaki kaya napaawang ako. Matangkad din ito, malaki at matikas din ang katawan kagaya ng kay Dreymon. At sa awra at hitsura nito ay parang hindi ito marunong matakot ninuman. At kung nasa malapitan lang talaga sila ngayon, siguradong higit pa sa palitan ng salita ang mangyayari. Pero syempre kailangan kong pumagitna sa mainit na sagutan ng mga ito lalo pa at ako ang dahilan kung bakit sila nagkakasagutan ngayon. Buong loob akong tumayo saka yumuko sa lalaking tumulong sa akin para humingi ng pasensiya. Ayaw ko ng lumaki pa an
( Emeryn's POV ) Nakaupo ako ngayon sa may bench na nasa terrace habang yakap-yakap ang aking sarili. Nakakaramdam na ako ng lamig sa katawan ngunit wala akong ibang magagawa kundi ang magtiis dahil si Dreymon ang nagdesisyon na dito ako patulugin. Natawa ako ng mapait. Kung ituring ako nito ay para akong basahan. Noong isang araw pa lamang kaming ikinasal pero napakahigpit at napakasama na ng pakikitungo nito sa akin. Kasalukuyan kaming nasa Baguio ngayon, at ang dahilan niya ay para maghoneymoon daw kami dahil nabanggit iyon ng abuela niya. Ibig sabihin ay desisyon ito ni Doña Olivia at hindi niya desisyon kaya alam ko na napipilitan lang siyang sumunod para kunwari ay kapani- paniwala talaga ang naging kasal namin. Totoon naman talaga iyon eh! Nagpirmahan na nga kami ng papeles kaya legal pa iyon. Iyon nga lang ay hindi sang ayon ang butihing Doña. Nang minsan pa nga iyon tumawag para kausapin ako ay nagrequest pa iyon ng isang enggrande at magarbong kasalanan. "Daratin