AlexenaSo, he's really on a date, huh?Kahit na pakiramdam ko ay gustong magdilim ng paningin ko ay hindi ko naman magawang alisin ang mata ko sa pareha na sobrang sweet ang tinginan, kahit sino ang makakakita ay hindi maikakaila na may relasyon ang mga ito at kung ako ang tatanungin kung kaya ko bang maghapon na panuorin ang mga ito ay baka sumuka ako... este, sumuko pala dahil nakakaumay sa sobrang tamis.Napaismid ako kalaunan nang mapansin na abot yata hanggang tenga ang pagkakangiti ni Mikey habang may sinasabi ito sa babae na tuwang-tuwa naman, siguro ay nambobola. Bumaba ang mata ko sa mesa ng mga ito at nahagip ng paningin ko ang pasimpleng paghaplos-haplos ng lalaki sa kamay ng dalaga.Hmp! Tsansing! At mukhang gustong-gusto naman no'ng isa! Automatic na napasimangot ako. Kung kanina ay may kirot akong nadarama, ngayon ay mas kapansin-pansin at nangingibabaw na ang pagkaasar ko. Argh! Hindi ko lang talaga mapigilan! Nakakainis kasi! Ang sarap sampal-sampalin ni Mikey. Na
AlexenaKahit gaano pa kahaba ang pasensiya ng isang tao ay dumarating din talaga sa punto na nauubos ito. Sa kaso ko, kaunti na lang at mapapatid na talaga... kasing nipis na lang yata ng sinulid, kaunting-kaunti na lang talaga at gusto ko nang pumatol... kung pupuwede nga lang na itali ko na sa leeg ni Mikey para maisabit ko na sana ito nang patiwarik. Bwisit talaga, para matapos na ang paghihirap ko! Tatanggapin ko na siguro kahit na maging kriminal pa ako at kahit na hindi ko kailanman pinangarap na magiging gano'n ako. D*mn.Dalawang araw ko nang binabasa at hinahanap sa sandamakmak na mga papeles at folders na itinambak sa akin ng bwisit na lalaking 'yon ang kontrata sa ginagawang hotel na sinasabi nito, na ayon dito ay kailangan kong mahanap as soon as possible para raw ma-review nito... na sa palagay ko ay hindi ko magagawa dahil sa sobrang dami talaga ng mga papel, pansin ko pa na wala naman akong namamataan na kahit isa o ibang kontrata na nahalo sa mga papel na natapos ko n
AlexenaNgunit agad ko ring naipilig ang ulo ko dahil sa isipin na iyon.Seriously, huwag mong sabihing nag-aalala ka para sa lalaking iyan, Xena? Dapat ay matuwa nga ako kung higit pa sa pingot ang maranasan nito, kahit papaano ay makakaganti na ako sa mga ginagawa nitong pagpapahirap sa akin."Tapos ayaw mo pa akong papasukin! Sinabi ko naman na sa iyo noong isang araw pa na pupuntahan kita!"Napakamot si Mikey sa batok. "Nakalimutan ko lang naman... saka hindi naman kasi sinabi kaagad ni Xena na nandito ka. Na ikaw pala ang bisita ko, Mom." Nanlaki agad ang mata ko.Grabe! Ako pa talaga ang sinisi nito!Tinampal ito ng ina. "Huwag mo nga siyang sisihin, hindi niya kasalanan! Clueless nga siya kanina at hindi niya ako kilala."Sinamaan ako ng tingin ni Mikey."Huwag mo nga siyang takutin!" bawal dito ng ginang."I'm not doing anything!" maang-maangan ni Mikey.Tss. Wala daw! E, kung nakakamatay lang ang tingin ay baka kanina pa ako nakabulagta rito at nangingisay!"E, bakit ganyan
Alexena"Paano? Hindi ko na kayo masasamahan pang bumalik sa opisina at ako ay uuwi na," nakangiting turan ni Tita Emma habang nakatayo kami sa labas ng restaurant at hinihintay ang dalawang sasakyan na ang isa ay maghahatid dito pauwi at ang isa naman ay sa amin ni Mikey papuntang opisina.Sinserong nginitian ko ito.Nagulat ako noong lumapit ito sa akin habang nakangiti pa rin at hinaplos-haplos ang buhok ko na para bang inaayos. "I'm so glad talaga na nakita na kita sa personal at nakilala. I'm hoping na mahaba-habang oras na ang susunod nating pagkikita at kuwentuhan. Pero mas masaya sana kung nandito rin si Hero, hano?"Ang kaninang sinsero kong ngiti ay naging alanganin.Ang totoo ay nag-e-enjoy ako sa company nito, nakakaaliw itong magkuwento dahil ang kuwela at animated tapos halatang-halata talaga na sabik ito sa anak na babae. Napakagiliw nito sa akin at ang daming kuwento na parang hindi nauubos. Pero nakakakonsensiya rin at the same time, pakiramdam ko ay niloloko ko ito.
AlexenaKinusot ko ang mata ko dahil pagod na ito at naluluha na nang may magandang babaeng tumapat sa table ko. Sa tantiya ko ay mga kaedaran ko lamang ito.Katulad nang nakasanayan ko na ay naghanda ako ng ngiti, inihanda ko na rin ang sarili at isip ko kung kakailanganin ko na namang magsinungaling o mag-isip ng palusot kapag tinanong ako nitong kaharap ko kung nasaan ang bwisit na nasa loob lamang ng opisina nito na ang bilin na naman ay huwag daw itong iistorbohin.Praktisado ko naman na ang mga sasabihin ko dahil iyon at iyon lang naman din ang sinasabi ko sa mga dumarating na hindi nito gustong pakiharapan pero pumalpak ako one time noong dumating si Tita Emma, na-overwhelm ako sa presensya nito kaya hindi ko nakuhang magtahi ng kuwento tungkol sa whereabouts ni Mikey."Good afternoon, Ma'am!" magalang na bati ko.Ngunit sa halip na sagutin ako at ngitian ay hinagod ako nito ng tingin pagkatapos ay tinaasan pa ng kilay.Aba’t! Bakit pakiramdam ko ay girl version ito no'ng boss
AlexenaPasimpleng iginalaw-galaw ko ang paa kong makirot upang malaman kung nananaginip ba ako, nang maramdaman kong muli ang kirot ay napangiwi ako pero hindi pa rin ako nakuntento at ikinurap-kurap ko naman ang mata ko upang malaman naman kung nagha-hallucinate lang ako, ngunit sa sobrang tuwa ko ay hindi naman nawala ang lalaki sa harapan ko. Totoo ito! Hindi ako nananaginip at hindi ako nagha-hallucinate lang!"D*mn! Cloud?" naninigurado kong tanong bago tumayo upang lumapit dito.Halata ang gulat na nakatitig naman ito sa akin.Nanlalaki pa ang mata na hindi humihiwalay sa mukha ko ang tingin nito at nang tuluyan na akong makalapit dito ay bigla na lang ako nitong niyakap nang mahigpit. "Sh*t! Lexy! My God, ikaw nga! Akala ko ay kahawig mo lang, ikaw pala mismo talaga," natatawang sabi nito.Pinakawalan na rin naman ako nito kapagkwan at halata ang tuwa sa mata namin pareho noong tinitigan naming muli ang isa't isa. Na-miss ko ito. Sobra! Ang tagal ko itong hindi nakita."Munt
AlexenaHindi ko pinansin ang bagong dating kahit nakita kong parating na ito patungo sa sariling opisina, patuloy lang ako sa pagtipa sa harap ng computer ko at nagkunwaring walang nakita.Kung dati ay may pa-good morning at kahit papaano ay ginagawaran ko ito ng ngiti na pabalat bunga kahit pa nga pagsimangot lang ang alam nitong itugon sa akin, ngayon ay wala na at tinigilan ko na ang mga iyon. Totoo pala na nakakasawa rin kapag nasasayang lang 'yong mga effort mo, lalo na kung hindi naman naa-appreciate."Alexena," narinig kong pagtawag nito sa pangalan ko. Hindi ko napansin na nakalabas na pala ulit ito sa opisina nito.Nilingon ko ito at seryosong tiningnan. "Sir?" Himala, dahil nalingunan ko itong hindi nakakunot ang noo saka tinawag ako sa pangalan na madalang nitong gawin dahil pansin ko na parang nandidiri ito kahit na banggitin lang ang pangalan ko. I wonder, maganda ba ang naging tulog nito? Wala ba itong sumpong o baka naman may binabalak na naman ito?Nakakasawa nang
AlexenaNangatog ang tuhod ko at nanginig pati na ang kamay ko.Ano ang ginagawa nito rito? May date pa ito, ah? He's not supposed to be here. Dapat ay kasama na nito ngayon ang espesyal na babae sa buhay nito, kung si Lucy man iyon, masaya na dapat na nagre-reconcile ang mga ito.Nagtataka ko tuloy itong tinapunan ng tingin."Sino ang nagsabi at nagbigay sa iyo ng pahintulot na umalis na? At bakit hindi ka man lang nagpaalam sa akin?" galit na bungad nito.F*ck, ano ang idadahilan ko? Na inatake ako ng pag-iinarte, inggit at panibugho? No way would I ever say it! I should think fast!Napalunok ako at napahinto sa paglalakad. "Uh, sorry p-po, Sir. Ano po kasi, uh... kasi s-sumakit po ang tiyan ko, kinailangan na magpunta at gumamit ng restroom,” pagsisinungaling ko.Nagtagis ang bagang nito. “Hindi ka ba nag-iisip? Mayroon din namang restroom do’n, Alexena!”Pinigilan ko ang mapalabi.Ang sakit naman kasi nitong magsalita.Bahagya kong iniyuko ang ulo ko. “H-Hindi ko po alam kung saa