CHAPTER 3

CHAPTER 3

"Kalimutan mo na ang nakaraan, Celine. Nagsisi na ang daddy mo and wala ka ng magagawa dahil iyon ang kapalaran mo. Patawarin mo na siya at tanggapin ang nangyari," sabi niya sa akin. Pinandilitan ko siya ng mata. 

"Sa tingin mo mapapatawad ko siya? Hindi! Kahit mamatay pa siya sa harap ko," galit na sabi ko. Nakita ko na naaawa siya sa sitwasyon ko. 

Hindi ko maaaring patawarin ang katulad niya. Sinira niya ang kaligayahan ko. Sinira niya ang bagay na dapat mayroon ako. 

Nakarating na rin kami sa isang cafe. 

"Ikaw ang bahala," pagsuko niya. 

"Alam mo ang pinagdaanan ko. Nakita mo paano nasira ang pamilya namin at nakita mo ang pagdudusa ko," sabi ko sa kaniya. 

"Naiintindihan naman kita pero kahit anong gawin mo ama mo pa rin siya. Kahit baliktarin mo ang mundo, magka-dugo pa rin kayo at mag-ama," paliwanag niya. 

Hindi ako nakakaramdam ng awa sa kaniya. Galit at pagkamuhi, iyan ang nararamdaman ko.Take out nalang ginawa namin dahil pinapa-uwi na siya ni daddy 

Habang pauwi ay nakikita ko sa peripheral view ko ang pag-sulyap niya sa akin. Hindi na siya nagsalita dahil baka ano pa ang maisagot ko sa kaniya. Isa sa mga ayaw kong mabuksan at maalala ay ang nakaraan ko. Pero hindi ko rin ito kayang kalimutan nalang. They say you'll heal if you forgive. But I can't forgive my father. 

After a long ride, we arrive in our house. I saw a man sitting on our couch. Then I saw my father going downstairs. 

"Iha andito ka na pala," nakangiting sabi niya. Hindi ko nalang siya pinansin. 

"Akyat na ako sa taas," sabi ko kay Kio. Nilagpasan ko si daddy at hindi nalang siya pinansin. Habang paakyat ako ay nakita ko na tumayo iyong lalaki. Saka nakipagkamay kay daddy. Bagong kasosyo na naman niya? Or baka may ipapa-patay na naman siya. 

Tsss sana dumating ang karma mo. 

Pumasok nalang ako sa loob ng kwarto. I want to sleep because I am tired. 

Kaya naman nagpalit ako ng pambahay na damit saka nahiga sa kama ko. Inantay na makatulog ako. 

Nagising ako ng maaga kaya pumasok ako CR para maghilamos. Pagkatapos kong maghilamos ay lumabas ako ng kwarto. Iyon nga lang ay pagtapat ko ng hagdan nakita’t narinig ko ang hiyaw ni daddy. 

"What the hell? Is that person think I am threatened? No, I'm not," rinig kong hiyaw niya. 

Nang makababa ako nakita ko ang galit na mukha ni daddy. 

Ano kayang problema?

Hindi ko nalang siya tinanong dahil busy sila mag-usap kasama iyong lalaki na nakita ko. Wala rin naman akong pakialam.  

Teka, Anong oras na ba? 

Nakita ko na may naka-handa nang pagkain sa lamesa.

"Ay mabuti naman po ma'am bumaba na kayo. Tatawagin pa lang po sana kita para kumain ng hapunan," biglang sabi ng isang yaya namin na nag-aayos ng lamesa. 

Ibigsabihin gabi na pala.

"Anong oras na?" Tanong ko sa kaniya.

"8pm po ma'am," sagot naman niya sa akin. 

Hindi na ako nag-respond. Binuksan ko ang refrigerator saka naghanap ng maiinom. Nakakita chuckie kaya naman kinuha ko na ito. Nagsalin ako nito sa baso saka ibinalik sa ref. Umupo naman ako at ipinatong sa lamesa ang inumin ko.

"Manang anong niluto niyo?" Tanong ko sa tagaluto namin habang nakatingin ako sa kaniya.

"Nagpaluto ang senyorito ng Beef steak at adobong baboy," sagot naman niya na hindi manlang ako tinatapunan ng tingin. 

Mga paborito ko ang ipinaluto niya. Tsk kunwari nagsisi. 

Maya-maya ay inilapag nila ang adobong baboy. 

"Kain na raw po kayo ma'am, may pinag-uusapan pa ang daddy mo at mga bisita niya," sabi ni Klarisa. Ang mayordoma namin. 

"Salamat manang, ano bang pinag-uusapan nila?" hindi ko alam bakit na-curious ako. 

"Ang narinig ko po ay isa sa tauhan ng daddy niyo ang pinatay. May nagbigay rin po ng death threat sa daddy niyo," sagot naman niya.

"He deserve," bulong ko sa sarili ko.

"Hindi niyo pa rin po ba napapatawad ang ama ninyo?" Naaawang tanong sa akin ni Manang Klarisa. Tiningnan ko siya. 

"Manang magiging masaya pa ako kung mamatay na siya," sagot ko sa kaniya. Umupo siya sa tabi ko. Sumandok naman ako ng kakainin ko. 

"Anak na ang turing ko sa iyo. Celine, hindi mo maaaring sabihin yan. Daddy mo pa rin siya at alam kong mahal ka niya pati ang mommy mo. Alam ko iyon dahil saksi ako sa kanilang dalawa," tiningnan ko lang siya habang nagsasalita. "Mahal na mahal ng ama mo ang nanay mo. Kahit na gumagawa siya ng masama hindi ko nakita na sinaktan niya ang mommy mo. Hindi rin niya naisip mambabae. Oo hindi siya mabuting tao pero mabuting ama at asawa siya," kwento ni manang. Hindi ko alam pero galit pa rin ako. 

"Manang alam naman natin na siya ang dahilan kung bakit namatay si mommy," magalang na sabi ko sa kaniya. Sumubo naman ako ng kanin at ulam. 

Hinaplos niya ang likod ko pati ang buhok ko. 

"Iha hindi man ngayon, alam ko mapapatawad mo rin ang daddy mo. He always thinks about you. About your safety," she said.

Hindi ko alam pero tumatak na sa akin ang nakaraan. Tumayo na siya bago siya pumunta sa sala ay may sinabi siya. 

"May mga masasamang tao ang nagmamahal din," naka-ngiti niya iyong sinabi sa akin .

Itinuloy ko naman ang pagkain ko. Nakita kong pumasok na ang daddy kaya kumuha akong tubig sa pitsel at nagsalin sa baso ko. Uminom lang ako tubig saka tumayo at binitbit ang chuckie ko na nasa baso. 

"Are you done?" my dad ask me. 

"Yes dad," malamig na tugon ko. 

Nakita ko naman sa tabi niya ang naawang mukha ni manang Klarisa kasunod nila ay si Kio. 

"Okay," narinig kong sabi ni daddy. 

Dumeretso na ako at pumunta sa kwarto ko para magsulat. Pag-upo ko sa working table ko nakita ko ang family picture namin nila mommy. Nakayakap silang pareho sa akin at masaya kami. Naka-ngiti ako at kasama pa namin si mommy. Bigla ko siyang naalala kaya tumulo na-naman ang mga luha ko. 

"Mommy I miss you," umiiyak na sabi ko habang hawak ang picture frame namin. 

Hindi kami ganito sana kung sinunod mo lang ang gusto ni mommy. Sana hanggang ngayon masaya pa tayo kahit ganyan ang gawain mo. Naaalala ko ang mga ala-alang kaysarap balikan. Bakit kasi si mommy pa. May ama bang nagmamahal sa anak na hinayaan niyang masira ang pamilya niya? If I could choose who I want to die, i'll choose him.