CHAPTER 4
Nakatulog na pala ako sa ka-iiyak kagabi dahil sa ala-alang hindi ko makakalimutan.
Hindi pa sana ako babangon kaso narinig ko ang tunog ng phone ko. Nakapikit kong kinapa ang cellphone ko para hanapin kung saan ko ito inilagay. Then nakuha ko siya sa ilalim ng unan ko. Agad kong iminulat ang mata ko nang makuha ko ang phone ko and I saw the name calling. Editor ko pala ang tumatawag.
"Hello," inaantok na sagot ko sa call.
"Celine you need to finish your novel as soon as possible because we need to publish it," bilin naman ni Rina. Ang editor ko sa isang publishing house.
Isa akong writer sa isang publishing company. Ayaw ko magtrabaho sa company ng daddy ko dahil hindi ko gustong magtrabaho sa pag-aari niya.
Alam ko balang araw ay mamanahin ko rin iyon. Pero wala naman akong pakialam sa kompanya niya eh. Mas mahal ko ang pagsusulat. Mas gugustuhin kong magsulat kaysa makita siya sa office.
"Okay fine," tamad na sagot ko. Pinatay niya na ang call. Bumangon naman na ako sa aking pagkakahiga. Saka ako dumeretso sa banyo para maghilamos at mag-tooth brush. Nang matapos na ako sa morning routine ko ay lumabas na akong kwarto at bumaba sa may kusina at nakita ko namang patapos nang kumain si daddy.
"Kumain ka na Celine," malambing na sabi niya nang mapansin ang presensya ko.
"Morning," malamig na bati ko sa kaniya. Nagtimpla akong milk saka kumuha ng oat meal. I am on my diet kaya oatmeal lang. Inilagay ko ito sa tray para sa office nalang kakain.
"Ma'am ako na po ang magdadala niyan sa opisina niyo," presinta ng isa sa katulong namin. Ngumiti ako sa kaniya.
"Hindi na, ako na," nakangiting pagtanggi ko.
Hindi na ako nagpaalam kay daddy, tumalikod na ako't naglakad. Nakita ko sa peripheral view ko ang pagsulyap niya sa akin bago niya tapusin ang pagkain niya.
Dumeretso ako sa working room ko, kung saan ako nagsusulat. Ang kwarto kong ito ay puno ng mga aklat. W*****d books, novel from different writers and my books. Pagpasok mo ay makikita mo ang aklatan na nasa tapat ng lamesa kung saan ako nagsusulat. Ang lamesa ko ay makikita sa kanan at ang aklatan ko ay nasa kaliwa. Magkaharap sila pero kapag nagsusulat ako nakatalikod ako sa aklatan ko. Ang bintana ko ay nakatapat sa aking pintuan. Sa may harap naman nito ay isang drawer kung saan andoon ang mga notes and scratch ko. Mga unang pinagsulatan ko ng book. Maayos ang kwarto ko. Napalilibutan ng mga aklat ang kwartong ito. Ang space lang ata ng kwarto ko ay ang papunta sa bintana ko.
Sa may lamesa ko ay may isang computer ako. Sa computer ako nagsusulat. Sa tabi ng pintuan ko may akalatan din. And sa may kabila ng lamesa ko ay ang kabinet nga. Yong aklatan ko na nasa gilid ay pa-L ang ayos. Kaya napapalibutan talaga ako ng mga aklat.
Simula high school ako nangongolekta na ako ng iba't ibang libro. Halos karamihan sa mga nakoleta ko ay mga nabasa ko na.
Bookworm daw ako sabi ng mga kaklase ko dahil madalas ay nasa isang gilid lang ako nagbabasa. Bihira ako lumabas ng room namin nong high school ako. Madalas ay nasa classroom na ako kumakain. Andiyan lagi si Kio para bilhan ako ng foods kaya hindi ko na kinailangan pang lumabas. Madalas kahit naglalakad ay nagbabasa ako. Mas gugustuhin kong magbasa kaysa makipag-usap sa ibang tao.
Hindi ako interesado sa ibang tao maliban kay Kio. Marami ang gustong makipagkaibigan sa akin pero hindi ko sila pinapansin. Hindi ako masungit pero hindi talaga ako interesado sa pakikipag-usap sa mga kaklase ko. Kaya naman nagdecide ako pasukin ang mundo ng pagsusulat noong ako ay mag-fourth year. Sa w*****d ako unang nagsulat. Noong una ay walang pa akong maraming mambabasa. Pero habang tumagal ay dumadami na rin. Hanggang sa maging official writer ako ng isang publishing house.
At ngayon eto ang trabaho ko. Kumuha akong Bussiness Ad kahit taliwas sa ginagawa ko, iyon ay kagustuhan ko at hindi ako pinilit ni daddy. Suportado nila ako sa lahat ng gusto ko. Sunod ako sa luho dahil nag-iisang anak.
Iyon nga lang ay wala akong masayang pamilya na.
Naubos ko agad ang oatmeal na kinuha ko at ang milk na tinimpla ko. Kaya nagsulat na nga ako. Ang isinusulat ko ngayon ay ang The True Love. Isang romance story na may halong adult scenes.
Maya-maya ay nakaramdam ako ng gutom. Tiningnan ko ang oras at tanghali na kaya bumaba ako sa baba. Wala si daddy dahil nasa kompanya na siya.
Nakita kong nagluluto pa sila. Inilagay ko ang hugasin ko sa lababo saka dumeretso sa ref.
"Ma'am baka gutom na po kayo. May niluto ho kaming kare-kare," biglang sabi ni Serenity. Ang anak ni Manang Klarisa. Nginitian ko siya.
"Salamat," sagot ko naman.
Umupo na ako sa lamesa upang kakain na. Mayroong kare-kare sa lamesa at mayroon ding adobo. Mayroon ding dessert ang nakalagay. Habang kumakain ako ay biglang pumasok si Kio.
"Bilisan mo na riyan at malelate ka na senyorita," paalala ni Kio. Kinunutan ko siya ng noo.
"Saan tayo pupunta?" Takang tanong ko sa kaniya.
"Ay, nakalimutan mo ba na ang book signing mo ay ngayon?" sarkasitikong tanong niya. Napahawak ako sa noo ko at napapikit nang maalala.
"Oo nga pala, kumain ka muna riyan," sabi ko naman. Binilisan ko ang pagkain at siya ay kumain na rin.
Umakyat ako agad sa kwarto ko para mag-ayos na. Nagmadali akong maligo at saka nagbihis. Nag-make up lang akong kaunti at isinuot ang relo ko pati ang gold necklase ko. Nag-silver earing naman ako na hugis puso. Nang makontento na ako sa ayos ko ay bumaba na ako. Nakita ko si Kio nag-aantay sa salas sa akin. Tumayo naman siya nang makita akong nakababa na.
"Let's go?" Inalok niya ang kamay niya at inabot ko rin ito.
Siya ang driver ko ngayon. Sa lahat ng book signing ko ay kasama ko siya. Siya na rin siguro ang sekretaryo ko.
Nang makarating kami sa mall at nakita na namin sa taas ang dami ng tao. Karamihan ay mga kabataan. Pinagbuksan ako ng pinto ni Kio at saka ako bumaba.
"Daming fans ah," sabi niya.
"Yeah," kibit-balikat ko naman na sagot.
Nag-elevator nalang kami to make sure na hindi ako maiistranded sa aking pupuntahan. Inalalayan ako ni Kio nang makarating na kami sa floor saan ako mag-bobook signing. Napaka-raming tao ang andito. Nakalimutan ko magdala ng bodyguards. Buti nalang may guards na naka-assign sa book signing ko. Sila ang humahawi ng mga tao sa daraanan ko. Marami rin ang nakikipagkamay sa akin.
Sa wakas nakarating na ako sa table ko. Nakita ko si Rina roon at naka-kunot na ang noo.
"Sorry nakalimutan ko," nakangiting sabi ko.
"Next time do a notes," bilin niya. Umupo na ako sa upuan ko upang magsimula nang magpirma.
Maraming kamera ang nakapalibot sa akin. Nasa tabi ko ay si Rina at si Kio. Habang nagpipirma ako may iba ang nakikipagkamay sa akin. Nginingitian ko naman sila at ang iba ay napapapicture.
"Pwede pong pa-picture miss Z?" Tanong ng isang lalaki. Nginitian ko siya at nagpa-picture naman ako.
"Salamat po miss. Matutuwa ang girlfriend ko nito," abot tenga ang ngiti ng lalaki.
"Goodluck sir. I hope so," nakangiting sabi ko.
Ang karamihan sa mga andito ay nasa malalayo nanggaling. Nagpunta sila sa SM Baguio para lang sa book signing ko. Kaya naman binigyan ko sila ng souvenir. Nagbigay ako ng Merchandise sa kanila. Meron nang naka-handa kanina pa kaya naman hindi na ako nahirapan magbuhat.
Habang nagpipirma ako ay may biglang nangyaring hindi namin inaasahan.
SOMEONE'S POVIsinuot ko na ang aking damit na kulay itim at ang bonet ko na parang mask. Hindi makikita ang buong mukha ko. Nang maayos ko na ang katawan ko ay inipit ko na sa aking katawan ang aking silencer na baril saka nag-ipit din akong kutsilyo sa aking binti. Nang makontento na ako sa aking ayos ay sumakay na ako sa motor ko. Pupunta ako ngayon sa next target kong tao. Ang pangalawa kong biktima. Nagmaneho ako patungo sa Sto. Thomas Village. Sa tinatawag nilang Balakbak. Gabi na kaya hindi na ganoon karami ang sasakyan na madadaanan. Petron nalang ang nakikita kong maliwanag. At ilang mga tindahan ang bukas. Kapag ganitong oras ay mga naka-sarado na ang karamihan sa tindahan. Nang nasa tapat na ako ng petron ay lumiko ako. Dumere-deretso ako hanggang sa makarating na ako sa isang maliit na bahay. Inihinto ko ang motor ko sa medyo malayo para walang makakita. Saka ko tahimik na pinagmasdan ang bahay kung mayroon madadaanan. Madali lang makapasok dahil wala
CHAPTER 5Nagulat ang lahat ng narito sa book signing ko. Isang malakas na putok na nanggagaling sa hindi ko malaman. Kasabay ng pagputok na iyon ay ang paghapdi ng braso ko. Nagulat ang mga body guards sa nangyari kaya agad silang nagsilapit sa akin. Ang iba ay pinpilit lumapit sa akin ngunit hindi makalapit dahil hinaharang sila ng mga body guards. Nagkagulo ang mga tao. Si Kio ang unang lumapit sa akin nang makarinig ng putok at deretso sa braso ko tumama ang bala. Napa hawak ako rito sapagkat kumikirot. Nakita ko ang pagdaloy ng dugo ko sa braso. Ang mga staff naman na naka-assign sa book signing ko ay lumapit sa akin. Tumawag narin silang ambulansya. Si Rina naman ay nag-papanic. Tumawag siya sa manager namin sa kompanya. Nakita ko ang pag-aalala sa mga mata ng mga taong narito ngayon. Gusto man nilang lumapit ay hindi pwede. Napapalibutan na ako ng maraming guards. Ang ibang guard ay hinanap na saan nanggaling ang putok ng baril. "Don't sleep okay?" Nag-aalalan
CHAPTER 4Nakatulog na pala ako sa ka-iiyak kagabi dahil sa ala-alang hindi ko makakalimutan.Hindi pa sana ako babangon kaso narinig ko ang tunog ng phone ko. Nakapikit kong kinapa ang cellphone ko para hanapin kung saan ko ito inilagay. Then nakuha ko siya sa ilalim ng unan ko. Agad kong iminulat ang mata ko nang makuha ko ang phone ko and I saw the name calling. Editor ko pala ang tumatawag."Hello," inaantok na sagot ko sa call. "Celine you need to finish your novel as soon as possible because we need to publish it," bilin naman ni Rina. Ang editor ko sa isang publishing house. Isa akong writer sa isang publishing company. Ayaw ko magtrabaho sa company ng daddy ko dahil hindi ko gustong magtrabaho sa pag-aari niya. Alam ko balang araw ay mamanahin ko rin iyon. Pero wala naman akong pakialam sa kompanya niya eh. Mas mahal ko ang pagsusulat. Mas gugustuhin kong magsulat kaysa makita siya sa office. "Okay fine," tamad na sagot ko. Pinatay niya na ang call. Bumangon naman na ako s
CHAPTER 3"Kalimutan mo na ang nakaraan, Celine. Nagsisi na ang daddy mo and wala ka ng magagawa dahil iyon ang kapalaran mo. Patawarin mo na siya at tanggapin ang nangyari," sabi niya sa akin. Pinandilitan ko siya ng mata. "Sa tingin mo mapapatawad ko siya? Hindi! Kahit mamatay pa siya sa harap ko," galit na sabi ko. Nakita ko na naaawa siya sa sitwasyon ko. Hindi ko maaaring patawarin ang katulad niya. Sinira niya ang kaligayahan ko. Sinira niya ang bagay na dapat mayroon ako. Nakarating na rin kami sa isang cafe. "Ikaw ang bahala," pagsuko niya. "Alam mo ang pinagdaanan ko. Nakita mo paano nasira ang pamilya namin at nakita mo ang pagdudusa ko," sabi ko sa kaniya. "Naiintindihan naman kita pero kahit anong gawin mo ama mo pa rin siya. Kahit baliktarin mo ang mundo, magka-dugo pa rin kayo at mag-ama," paliwanag niya. Hindi ako nakakaramdam ng awa sa kaniya. Galit at pagkamuhi, iyan ang nararamdaman ko.Take out nalang ginawa namin dahil pinapa-uwi na siya ni daddy Habang pauw
CHAPTER 2Author’s noteWARNING MATURE SCENE ️I didn’t notice I am naked. I feel like I am drunk with his kisses so I didn’t know how he takes off my bathrobe. He stop kissing me and stares at my naked body. I saw in his eyes the desire for lust.He kisses me again passionately. He kisses me like there’s no tomorrow. He kisses me hungrily. While he is kissing me, I slowly open his polo then I take it off completely. Bigla niyang iginala ang mga halik niya. He kisses me to my lips down to my neck. He licks my neck then kiss me down on my cleavage. His right hand is on my right chest. He licks my left breast and then continue his kiss to my tummy. I feel like the butterfly is on my stomach.Naramadaman ko ang pagkasabik sa mga haplos niya. Pagkasabik ng ari ko na mayakap ang kaniya.When he reached my vagina, he use his tongue to lick my clitoris. “Umm…” mahinang pag-ungol ko saka idiniin pa ang ulo niya sa aking pagkababae.“You want more? You’re wet,” his husky voice makes me
CHAPTER 1CELINE’S POVIlang oras na rin akong nakaupo sa sasakyan naming ito habang pinagmamasdan ang dinaraanan namin pauwi ng mansyon. Hindi ko alam kung tama ba ang desisyon ko na umuwi sa bahay. I hate the atmosphere of our own house. I hate to be with that criminal.I hate him even he is my father. Pinanuod ko na lamang ang mga dinaraanan naming kabahayan mula sa bintana ng kotse. Pabalik ako ng Baguio kung saan naroon ang tahanan ko, ang isinusuka kong tahanan. If I have a choice, I would rather choose the other option. I won’t live with my dad and watch his dirty bussiness. Huminto ang sasakyan nang makarating na kami sa tapat ng isang malaki at mataas na kulay pulang gate. Bumusina ang driver ko para ipaalam na narito na kami. Agad namang binuksan ng guard ang malaking gate namin saka kami pumasok.“Good morning, Miss Celine,” bati ng guard sa akin nang makita ako sa bintana. Hindi ko ito isinara sapagkat pinanuod ko ang mga dinaanan namin.Hindi naman ako nawala ng mata