PROLOGUE 2

HABANG lumilipas ang minuto ay lalong lumalakas ang hampas ng hangin na may kasamang malakas na ulan at sunud sunod na rin ang kulog at kidlat.

Ilang metro pa bago dumating sa interseksyon ay may tubig na sa kalsada. Tanaw niya ang mga pasaherong stranded sa gilid ng kalsada at mga nakasilong sa gilid ng mga establisimento.

Nakaramdam ng kaba si Ceryna dahil tiyak na pahirapan din ang pagsakay ng pampasaherong jeep sa interseksyon. Pag ganitong may tubig na sa kalsada sa bandang intersekyon, tiyak na malalim na din ang tubig sa kahabaan ng Mc Arthur papuntang Alabang.

"Dito na lang ako, Sir. Pakibaba na lang ako sa may waiting shed," sabi niya at nagsimula nang bitbitin ang bag at ang payong na sira.

Nilingon ni Adrian si Ceryna.

"Pa-Alabang din ako. Sumabay ka na sa aking hanggang doon." kaswal sa turan ni Adrian.

When Ceryna looked at the man, their eyes met.

Kahit madilim nabanaag niya ang anyo ni Adrian.

At hindi nga siya nagkamali, his tone of voice is just reflecting his appearance. Matalim kung makatingin at seryoso ang mukha. Tila hindi marunong ngumiti.

"P-pero hanggang dito-"

"Be practical, sweetheart. Mas mahihirapan kang magcommute sa sobrang lakas ng ulan," bahagya itong nagmenor at maingat na pinaandar ang sasakyan dahil may konting tubig na sa kalsada.

Parang nag-iba ang dating ng boses ng lalaki nang bigkasin nito ang endearment na iyon. O baka naman nagkakamali lang siya ng pandinig.

"Pagbinaba kita dito, tiyak na makikipag-unahan ka naman sa mga pasaherong iyan na makasakay." itinuro pa nito ang mga nag-aabang na pasahero.

Pinasadahan niya ng tingin ang tinuro nito.

"At hangga't bumubuhos ang ulan hindi huhupa ang tubig sa kalsada," dagdag pa nito.

Natahimik siya at napatingin sa labas ng sasakyan. Gumuguhit ang kidlat sa kalangitan at tila hindi na matatapos ang malakas na ulan. Bumibigat na rin ang daloy ng traffic dahil ang iba ay nagmemenor na sa pagmamaneho sanhi ng matubig na sa kalsada.

Napangiti si Adrian nang hindi na nagpilit pa si Ceryna.

Ibinabang muli ni Ceryna ang payong at ipinatong naman sa kandungan ang bag. May kinuha siya mula sa loob ng bag.

"You want some?" tanong niya kay Adrian at inilapit dito ang bagay na inaalok.

"Chocolate?" umiling ito. "I don't eat chocolates." saad nito. "I hate sweets," dugtong pa nito at tumingin sa kanya.

Tila naman napahiya si Ceryna kaya ibinaba na lang ang kamay na may hawak na chocolate at siya na lang ang kumain.

Mas dapat nga sigurong kumain ito ng chocolate para naman magkaroon ng konting sweet ang tono ng pananalita nito.

"Favorite mo ba ang chocolate?" maya maya ay tanong ni Adrian.

"When I'm stressed and feeling burned out, I usually eat chocolate," tugon niya habang nginunguya ang kinagat na chocolate.

Feeling niya ay gumagawa na lang ito ng pag-uusapan para malibang silang pareho at hindi mainip.

"So, you're stress and burn out, right now?" tanong ulit nito.

Bumuntong hininga si Ceryna.

"Yeah." maikling sagot niya at kinuha mula sa gilid ng bag ang tumbler at uminom.

"From work?"

Tumingin siya dito.

"From people that I have been working with," wala sa loob niyang sagot.

Narinig niya ang pagtawa nito.

"So, why are you staying in that job?"

"Because I'm torn between my passion for the job and hating my workmates," natawa siya sa sarili niyang sagot. "Masyadong maraming tagapagmana sa hospital na pinagtatrabahuhan ko." dugtong pa niya.

"Kahit saan namang trabaho may ganun talagang mga ugali," seryosong sabi nito.

Hindi na siya sumagot.

Pagdating nila sa interseksyon ay kumanan sila. Bahagyang lumuwag ang traffic pero ang tubig sa kalsada ay medyo tumataas na.

Alas-nueve na ng gabi at hindi man lang niya namalayan ang oras dahil sa mga pinagdaanan niya sa pag-uwi.

"Shit!" biglang preno nito.

Muntik nang masubsob si Ceryna sa dashboard at napatingin sa harap nila.

Ang sasakyan na nasa harapan nila ay tumurik na dahil mukhang inabot na ng tubig ang tambutso nito. Hindi akalain ni Adrian na lalalim pa ng ganoon ang tubig sa bahagi ng kalsadang iyon.

"Are you okay?" tanong nito kay Ceryna.

Tumango lamang ang dalaga at nag-alinlangan ang mukha. May mga sasakyan na din ang huminto at tila hindi na umandar dahil sa taas ng tubig.

Bago pa abutin ang sasakyan ni Adrian ay mabilis niyang isinampa ang sasakyan sa nakita niyang abandonadong commercial stall na natatambakan ang harapan ng mga basura. Maliit lamang ang space na iyon ay mabutinay nagkasya ang sasakyan niya.

"It's better this way... beside some garbage... kesa tumirik ang sasakyan ko." sabi nito at naghandbrake para masecure ang tatag ng sasakyan.

"We're stranded here," nasa mukha ni Ceryna ang pag-aalala habang pinagmamasdan ang mga sasakyan na hindi na umusad at ang iba naman ay pinilit paandarin ngunit sa sobrang init ng makina ay nagawang umusok na.

Tuloy pa rin ang paghagupit ng ulan at hangin.

"For a while," maiksing sagot ni Adrian at napabuga ng hangin.

Napasandal si Ceryna at niyakap ang sarili. Kanina pa niya pinipigilan ang panginginig ng katawan. Tila naman nahalata ni Adrian iyon kaya inadjust nito ang lamig ng aircon at inadjust din ang fan na nakatutok kay Ceryna.

Kahit nahinaan ni Adrian ang buga ng aircon ay hindi nabago ang temperatura ng katawan ni Ceryna.

Hinubad ni Adrian ang suot na jacket at akmang isusuot kay Ceryna.

"No! It's okay," tanggi niya.

"Just wear it," matigas na utos nito sa kanya at ito na mismo ang nagsuot.

Walang nagawa si Ceryna kundi isuot ang jacket.

"Thank you," mahinang sabi niya.

Pakiramdam niya ay lalagnatin siya.

Dinukwang ni Adrian ang gilid ng inuupuan ni Ceryna upang irecline ang sandalan nito.

Pigil ang hininga ni Ceryna nang magkalapit ang mukha nila ni Adrian. Nakaramdam siya ng pagkainlang at kasabay noon ay ang pagbilis ngnyinok ngbpuso niya. Nakaharap ang mukha niya dito at si Adrian ay nakasideview sa kanya. Hindi niya alam kung paanong iwas ang gagawin niya.

Halos konting espasyo na lamang ang pagitan ng mga labi niya sa pisngi nito. Ang mainit niyang hininga ay tumatama sa pisngi nito.

Unti unting humarap ang mukha ni Adrian at bahagyang napasiksik ang ulo ni Ceryna sa sandalan upang iwasang huwag tumama ang labi nito sa labi niya.

Halos sabay silang napalunok habang nakatitig sa mga labi nila. Ang mga labi ni Ceryna na bahagyang nakaawang ay tila inaanyayahan si Adrian na tikaman ito.

"Are you still feeling cold?" halos paanas na sabi ni Adrian habang nakatitig sa labi niya.

"I-I... I don't know," sagot ni Ceryna at napakapit ng mahigpit sa suot niyang jacket.

"I feel so hot that I wanted to take you," anas nito.

Saglit na napapikit si Ceryna, at nang idilat niya ay mabilis na inangkin ni Adrian ang mga labi niya. Nagulat siya at nanlaki ang mga mata. Tila siya napako sa kinauupuan niya at hindi makakilos.

Ang mga halik nito ay tila nag-iimbita sa kanya na gantihan niya. Wala sa loob na naibuka niya ang mga labi niya at sinamantala iyon ni Adrian. Lumalim at lalong naging mapusok.

"I hate sweet chocolates but I like the sweetness of your kisses," bulong nito at muli siyang hinalikan.

Napahawak siya sa kwelyo ng damit ni Adrian nang unti unting ibinababa nito ang sandalan niya kasama silang dalawa.

Hindi alam ni Ceryna kung bakit siya nagpatangay sa agos ng init ng katawan nilang dalawa. Kapwa sila estranghero sa isa't isa ngunit ang mga katawan nila ay tila matagal na nagkawalay at nang magkita ay nasabik na madama ang init ng bawat isa.

Adrian takes control over Ceryna's body. He managed to remove Ceryna's clothes in an instant even his clothes, too. Pinagsawa ni Adrian ang mga mata niya sa magandang hubog ng katawan ni Ceryna. Tama siya ng iniisip nang matanglawan ng headlights ang katawan nito kanina. She has a body like a goddess

Hindi malaman ni Ceryna kung paanong takip sa katawan niya ang gagawin niya dahil sa tingin niyong sobrang lagkit.

"Please, don't stare," hindi mapigilang sabi ni Ceryna sa sobrang hiya at itinaas ang dalawang kamay upang takpan ang mata nito.

Nagpasalamat si Ceryna na madilim sa loob ng kotse at sa mismong naparadahan nila.

Hinawakan ni Adrian ang dalawang kamay ng dalaga at itinaas iyon sa ulunan nito.

"You're so beautiful, that I can't help but stare," lantarang papuri nito sa kanya.

Nag-init ang magkabilang pisngi ni Ceryna.

"P-Please..." hindi na niya alam kung paano itatago ang kahihiyan dito.