PROLOGUE 3

Bahagyang ngumiti si Adrian at muling inangkin ang mga labi ni Ceryna. At this moment, the kisses were passionate and sought a response. The desire between the two bodies began to ignite.

Natangay ng matinding sensasyon ang isip at katawan ni Ceryna na halos magpawala ng katinuan niya. Without any hesitations, she surrendered her body and soul to the stranger.

Marahang pumusisyon si Adrian upang angkin ang dalaga. But he suddenly stopped and he stared sharply at the young woman. He was having a hard time getting in, and he could see from the young woman's expression that she was in pain.

"Shit! You are a virgin?," it's more of a statement than a question. Ang mga mata nito ay parang galit.

"Does it matter now? We're almost there." mahinang anas ni Ceryna na bahagyang hinihingal.

"It will be more comfortable for you if we'll do it in my bed." napapikit ng mariin si Adrian habang mas lalo pang nararamdamang sumisidhi ang pagnanasa sa dalaga.

"Now you're thinking," nakangiting sabi ni Ceryna at tumingin ng deretso kay Adrian.

Pinilit pinakawalan ang kamay mula sa pagkakahawak ni Adrian at ikinapit sa batok ng binata. Kinabig niya ito palapit sa mukha niya.

Itinukod ni Adrian ang kamay sa headrest ng upuan.

"Itutuloy ba natin o hindi," anas ni Ceryna at sadyang idinikit ang mga labi sa labi ni Adrian.

Napaungol si Adrian at marahas na hinawakan ang batok ni Ceryna at muling inangkin ang mga labi ng dalaga.

Sinubukan ulit niyang angkinan ang katawan nito sa maingat na paraan. At sa bawat pagsubok niyang makapasok ay ang matalim na kuko ni Ceryna ang bumabaon sa likod niya.

Impit na napaungol si Ceryna nang maramdamang nakapasok na ang binata. It hurts that she almost died. Parang paulit-ulit na pinupunit ang katawan niya sa bawat paggalaw ng binata hanggang sa masanay na at mawala ang sakit na nararamdaman.

"Tell me your name, sweetheart." hinihingal na utos ni Adrian habang patuloy ang pag-angkin sa kanya. Magkahinang ang kanilang mga mata.

"It's Faye, Mr. Stranger," halos wala sa wisyong sagot niya habang umiindak ang katawan sa pagindayog ng binata sa kanya.

Hindi niya alam kung bakit ang second name niya ang binigay niyang pangalan. Walang tumatawag sa kanya ng "Faye" maliban sa kanyang Papa at Mama.

Napapikit si Ceryna nang bahagyang idiniin nito ang katawan nito sa kanya. Tumigil si Adrian at bahagyang inangat ang katawan. Napadilat si Ceryna at nagtataka ang mga matang tumingin sa kanya. Bahagyang nakaawang ang mga labi.

"Why did you stop?" gumapang ang kamay niya sa balakang ng binata.

Adrian didn’t say a word, he slightly bent down and caressed the woman’s breast, claiming her crown while trusting his own to the deep core.

Napaigtad ang katawan ni Ceryna at pinigil ang mapaungol ng malakas. Tila boltaheng kuryente ang pinasok nito sa katawan niya.

He was claiming her harder and deeper while sucking her crown that she almost scream and shout.

Hindi pa nasiyahan ang binata at itinaas pa ng bahagya ang isang hita nito at idinikit sa salamin ng pinto ng sasakyan upang lalo niyang maangkin ang dalaga.

"Oh shit! You're still tight, sweetheart," ungol nito habang dahan-dahang isinasagad ang katawan dito. "Spread your legs for me," utos nito.

She did what he said. Napasinghap siya dahil mas lalo niyang naramdaman ang pagkalalaki nito. Lalong bumilis at tila may hinahabol ang paggalaw nito habang siya ay pilit din namang sinasalubong ito.

"Oh please, make it deeper!" anas niya habang napapaliyad at mahigpit na nakahawak sa balakang ng binata.

"I'm almost there, Faye," hinihingal na sabi nito.

"Oh! go deeper, darling," anas niya at lalo pang ibinuka ang hita upang maabot nilang pareho ang minimithi nila.

Then the last trust of Adrian make Ceryna go scream and wild. They almost reach the peak of heaven together.

Parehong hinihingal at pawisan ang katawan nila. Kung kanina ay nilalamig si Ceryna, ngayon ay tigmak-tigmak ang pawis niya sa katawan.

Sumubsob si Adrian sa leeg ng dalaga at bahagyang kinagat ang balikat nito. Napakagat ng labi si Ceryna upang pigilin ang kiliti na dumaloy sa katawan niya.

"Faye. Is that your real name?" bulong nito habang nakasubsob sa leeg niya. Bahagyang hinihingal pa at pawisan.

"Yeah," sagot niya habang unti unting nanlalata.

"I will marry you," seryosong sabi nito at iniangat ang mukha upang titigan ang dalaga.

Madilim at parehong hindi nila gaano maaninag ang isa't isa pero sa mga mata nila sila naging pamilyar. Ang mga mata nila ang nagkakaintindihan at nagkakaunawaan.

Nangiti si Ceryna sa pag-aakalang nagbibiro lamang ito.

"Nadadala ka lang ng masayang pangyayari na namagitan sa ating dalawa. But still we're strangers to each other."

Hindi kumibo si Adrian. Matagal na tinitigan ang mukha ng dalaga. Pilit itinatatak ang anyo ni Ceryna sa isipan sa kabila na madilim sa loob ng kotse.

"I won't forget you. That's a promise, Faye," hinawakan niya ang mukha nito at mariing hinalikan sa labi.

Napapikit si Ceryna dahil ramdam pa rin niya ang init ng katawan nilang dalawa. Yumakap siya dito.

"Thank you for a wonderful night. I won't forget it, too." tila hinihila na siya ng antok

Napatiim-bagang si Adrian habang nakatitig sa nakapikit na dalaga.

Sa mga oras na iyon ay wala pa rin humpay ang ulan sa labas. Habang ang ibang mga sasakyang na-stranded sa baha ay matiyagang naghintay upang tumigil ang ulan, ang iba ay napilitang iwan ang sasakyan nila at magcheck-in sa malapit na hotel. At silang dalawa? They're still both naked, sleeping peacefully...

BIGLANG nagising si Ceryna. Sa pagmulat ng kanyang mga mata ay mukha ng estranghero ang nasilayan niya. Sa pagkakataong iyon ay malinaw na niyang nakita ang mukha nito.

She was right all along, even in his sleep, mababakas ang tapang sa mukha nito. Matangos ang ilong at ang labi ay manipis na nagpadagdag ng kasupladuhan nito. Ang mga mata nitong matalas kung makatingin ay nagmistulang maamo habang nakapikit at payapang natutulog.

Malaking tao ito, marahil ay nasa anim na talampakan ang taas. Matipuno ang pangangatawan at nababagay dito ang definition ng salitang "macho" and a perfect tall, dark and handsome.

Nag-init ang katawan niya nang maalala kung paano siya nangunyapit sa mga bisig nito habang inaangkin siya. Pinakiramdaman niya ang sarili kung may pagsisising nadarama. Pero kasiyahan ang nakakapa niya sa puso niya.

Inalis niya sa isipan ang kung ano mang naiisip niya at nagmamadaling nagbihis. Sinikap niyang huwag makagawa ng ingay habang isa-isang sinusuot ang mga damit. Ang t-shirt nitong pinahiram kagabi ang sinuot niya. Kailangan niyang makaalis bago pa ito magising.

Maingat niyang binuksan ang pinto ng sasakyan at nagdadasal na sana ay nakaunlocked ito. Nakahinga siya ng maluwag nang bumukas ito.

Dahan-dahan at walang ingay siyang bumaba ng sasakyan. Bago niya isara ang pintuan ay sinulyapan niya sa huling pagkakataon ang mukha ng estranghero.

"I won't forget you," mahinang usal niya at napatingin sa passenger's seat kung saan siya inangkin nito.

Hindi niya lubos maisip kung paano nila nagawang magniig sa ganoong kaliit na espasyo. Nagtayuan ang maliliit niyang balahibo sa batok nang maalala ang naganap sa kanila.

Bumuntong hininga siya at mabigat ang dibdib na maingat na sinira ang pinto.

"Goodbye, stranger," bulong niya sa sarili at nagmamadaling lumakad palayo sa sasakyan nito.

NAPABALIKWAS si Adrian nang may kumatok sa bintana ng kotse niya. Kaagad niyang hinagilap ang babaeng kasama ngunit wala na ito. Tanging bakas nang nagdaang gabi ang naiwan at ang marka nito sa cover ng upuan ng sasakyan niya.

Mariin niyang naipikit ang mga mata. Hindi niya akalain na mahihimbing siya nang ganoon kalalim, sa puntong hindi niya namalayan na nakaalis na ito. Ngayon lang nangyari sa kanya ang ganoon.

Napalingon siya sa bintana ng sasakyan nang kumatok ulit ang tao sa labas na nakauniporme ng pantrapiko.

Kinuha niya ang damit na nakapatong sa manibela at sinuot iyon. Bubuksan na sana niya ang binata nang maalalang nakareclined pa ang sandalan ng passenger's seat. Inayos muna niya ito. Tinanggal ang seat cover at nilagay sa backseat.

Napabuntong hininga siya bago buksan ang bintana.

"Magandang umaga po, Sir. Pwede ko po bang makita ang ID ninyo? Illegal parking po kasi kayo," bungad ng traffic enforcer sa kanya na mukhang naninindak.

Napakunot ang noo niya. Sinuyod ang kapaligiran. Wala nang ulan at nagsisimula nang sumikat ang araw. Humupa na rin ang tubig sa kalsada at wala na ang mga sasakyang nastranded kagabi. Ganoon kabilis ang mga pangyayari na hindi man lang niya namalayan.

"Brad, ang sipag mong magtrabaho." tanging nasambit niya. "Sino ang head mo?" natanong niya.

Ngumisi ito at naglabas ng pan-tiket.

"Wag mo nang alamin, boss. Ginagampanan ko lang ang trabaho ko." mayabang nitong sagot.

Napatango siya at inabot ang bag mula sa likuran ng backseat. Kinuha ang cardholder doon at nilabas ang ID niya sabay abot sa enforcer.

Tiningnan ng lalaki sa labas ang ID niya.

"Driver's license, Sir ang kailangan ko." sumandal pa ito sa sasakyan niya.

Ibinalik ni Adrian ang ID at kinuha ang driver's license niya. Dinukot angncellphone sa bag at may tinawagan.

Ilang ring lang at may sumagot kaagad.

"Hello, 'Pa. Pwede mo bang ipacheck sa tauhan mo yung location ko. Sesend ko ang exact location." Pasimple niyang sinulyapan ang patches nito na may pangalan. "Pakicheck na rin ang pangalang Ruel Santisima. On duty siya ngayon sa isesend kong location," sabi nito at tinitigan ang enforcer.

"Bakit? Nasaan ka ba?" tanong nang nasa kabilang linya.

"Pag-uwi ko na lang ng bahay saka tayo mag-usap," sagot ni Adrian at pinatay na ang cellphone.

Inabot niya sa enforcer ang driver's license niya ngunit tila nagdalawang isip na itong kuhanin iyon.

"Hinihingi mo ito, di ba?" takang tanong niya at pinilit iabot sa enforcer.

Napapakamot ang ulong tumalikod na lang ang enforcer. Napa-iling siya at sinundan ng tingin ang lalaki.

Inistart na niya ang sasakyan at maya maya lamang ay umalis na sa abandonadong parking space na iyon.