109.

[Alena]

Patuloy sa pag agos ang luha niya habang nakaupo sa gilid ng kama. Hindi niya akalain na kasal ang gusto na maging kapalit ng pagtulong ni Bryle sa kanilang mag ina.

“Mommy, umiiyak ka po?” Tanong ni Aimee bago yumakap sa bewang ng ina.

Pinahid ni Alena ang luha. “N-no, baby. Matulog ka na. Gusto mo bang kantahan kita?” Malambing niyang tanong sa anak.

“Sige po, mommy!”

Pagkaraan ng bente minuto ay agad na nakatulog ang anak niya. Tumayo siya at nagtungo sa hardin. Wala siyang makapang takot ngayon. Ano naman kung may multo rito. Mas nanaig ang sakit sa dibdib niya at takot na maikasal kay Bryle. Kahit malaki ang utang na loob niya sa binata ay hindi sapat ang ginawa nito para pagtuunan niya ng pansin ang damdamin nito.

Pinahid niya ang luha at nagpalinga-linga sa paligid. Ramdam niya na mayro’ng taong nakamasid sa kanya.

Naalala niya ang multong humalik sa kanya— shit naman! Marahil ay panaginip ang naaalala niya. May multo ba na marunong humalik?

Pinilig niya ang ulo.

Inabot