KABABATA 2

NAGWAWALA pa rin si Rodel sa labas ng kwarto. Naiingayan na rin ang ilang kababaihang naghahanda para sa kanilang perform maya-maya lamang.

"Girls, don't worry, ako na ang bahala." ani Monique na naiinis na. Padabog niyang tinungo ang pintuan at numiti muna siya ng peke bago binuksan ang pinto.

"Ano ka ba baby, halika na nga pahuhupain natin yang init ng ulo mo." Dinig ni Rose Marie ang tinig ni Monique mula sa labas.

Kaagad namang isinara ni Kelly ang pintuan at ini-lock iyo. Epektibo ang pang-aakit ni Monique kay Rodel kaya nawala na sa isip ng lalaki ang pakay sa kwartong iyon.

Napabuntong hininga si Rose Marie nang masiguro niyang tahimik na ang paligid. lamang siya dahil alam na niya kung anong mangyayari.

Nakahinga siya ng maluwag nang tahimik na muli ang kwarto. Narinig niya muli ang tawanan ng kanyang mga kaibigan. Kahit sa tawanan man lamang pansamantalang makalimutan nila ang kanilang sitwasyon.

Binuksan niya ang shower at hinayaan niyang mabasa ang kanyang damit at buong katawan. Tila nawala ang kanyang kalasingan dahil sa nangyari kanina lang.

Nakaharap siya ngayon sa salamin habang umaagos ang tubig na nagmumula sa shower sa kanyang buong katawan. Blangko ang isipan habang pinagmamasdan ang repleksyon. Unti-unting nag-init ang paligid ng kanyang mata kasunod ang pagdaloy ng masaganang luha.

Pinatay ni Rose Marie ang shower habang inaalala ang kanyang masasayang ala-ala kasama ang pamilya.

"ANG GANDA talaga ng dalaga ko!" tumingin sa mukha niya si mang Nestor pagkatapos suklayan ang anak. Todo ngiti naman si Rose Marie habang tinitingnan sa salamin ang sarili. Isinuot niya ang kulay rosas na headband pagkatapos ay yumakap sa ama.

"Thank you, 'tay, the best ka talaga."

"Ikaw rin ang the best na bunso ko, kaya mag-aral kang mabuti, ha. Huwag ka muna g magbo-boyfriend," malambing na wika ni mang Nestor habang hinahaplos ang tuwid ang mahabang buhok ng dalagitang anak."

"Opo, 'tay, promise, tsaka na lang ako magbo-boyfriend kapag nasa tamang edad na ako kagaya ng palaging sinasabi niyo ni inay."

"May tiwala ako sa iyo, anak."

Bihira lang ang kagaya ni mang Nestor na nag-aayos ng buhok ng anak. Kahit na busy si Nestor sa furniture shop na pinagtatrabahuan nito ay hindi pa rin niya nakakalimutang tulungan ang asawa sa pag-aasikaso sa mga anak mula panganay hanggang sa bunso — si Rose Marie.

"Ang galing naman ni tatay," bulalas ng kanyang ina habang inaayos ang mga gamit sa eskwela nilang magkakapatid.

Bunso siya sa limang anak ni Mang Nestor at aling Thess. Pinalaki silang may takot sa Diyos. Maalaga ang kanyang magulang kahit na simple lamang ang buhay nila. Kuntento na sila sa anung meron sila. Hindi naman sila nagkukalang at sapat ang kita ng ama para sa pang-araw araw nilang gastusin.

Mahusay sa paggawa ng mga furniture ang kanyang ama kaya naman ayaw siyang matanggal sa trabaho ng kanyang amo. Lalo namang pinag-iigihan ni Nestor ang trabaho dahil ang tanging pangarap lamang nilang mag-asawa ay mapagtapos sa kolehiyo ang lima nilang anak upang sa ganoon ay magkaroon sila ng magandang kinabukasan.

"O, sige na anak, alis na kayo ng kuya at ate mo. Mag-iingat kayo ha," h******n muna ni Mang Nestor ang mga anak sa noo. Gan'on din si Aling Thess bago sila tuluyang lumabas ng kanilang tahanan.

Gan'on lang kasimple ang buhay nila. Lahat sila nag-aaral. Maayos din ang relasyon nilang magkakapatid. Walang lamangan, walang inggitan.

Hindi pa man sila nakakalayo sa kanilang bahay ay may bumubusina na sa kanila.

"Pastor Rodney!" tuwang-tuwa si Rose Marie nang makita ang kanyang ninong na si Pastor Rodney dala lulan ng minamaneho nitong van.

"O, ano pang hinihintay niyo, sakay na, ihahatid ko na kayo," anyaya ni Pastor Rodney. Agad namang tumalima ang magkakapatid. Parang pangalawang magulang na rin nila si Pastor Rodney dahil ito ang kanilang pastor sa simbahang dinadaluhan.

"O, nagpraktis ba kayo ng presentation niyo sa Sunday?" si Pastor Rodney.

"Opo Pastor," sagot ni Melvin.

"Mabuti, pagbutihin niyo ha, at gagawin niyo iyon para sa Panginoon hindi para magpasikat okey," paalaala ni Pastor Rodney. Silang magkakapatid ay may talento sa pag-awit. Ang kanyang mga kuya ay may alam na rin sa mga instrumento at silang dalawang babae ay sa pag-awit at pagsasayaw naman.

Maraming natutuwa sa kanila dahil nakikita nila ang kabutihan ng Panginoon sa kanilang buhay.

"Nanay, tatay, tulungan niyo ako," iyon ang huling nasambit niya at nawalan na siya ng malay.

"Rose Marie?" tawag ni Kelly ngunit walang sumasagot. Isang kalabog ang kanyang narinig kanina. Nakailang katok na siya ngunit wala pa rin kaya nataranta na tuloy siya. Agad niyang kinuha ang susi ng banyo at binuksan.