LUNA’s POVPASADO alas sais pa lang ng umaga nang bumyahe kami papuntang Manila para sa exclusive interview mamaya. Nakisabay na din sa’min si Damon dahil maliban sa walang gasolina ang kotse niya, na-traffic din ang sekretarya niya na magsusundo sana sa kanya.“Where’s your ring?” mahinang tanong ni Damon, pero sapat na para madinig ko.Nandito kami ngayon sa backseat, habang nasa frontseat naman si Ace, katabi ng driver.Napabaling ako sa kanya at sunod na napatingin sa kamay ko. “Nandito sa purse,” simpleng sagot ko. “Mamaya ko pa susuotin.”Binigyan niya ako noong nakaraang linggo ng singsing bago kami nagpa-presscon, at pagkatapos nun, tinanggal ko din kaagad kasi hindi ako sanay. Besides, hindi ko naman din kailangan suotin lagi dahil nasa resthouse lang ako. Wala namang mga kamera dun.Hindi na din naman siya nagsalita kaya itinuon ko ang atensyon ko sa labas ng bintana. Tahimik na pinagmamasdan ang nadadaanan namin.“Nagugutom ako. Pwede bang kumain muna tayo?” saglit na napali
LUNA’s POVPAGKAPASOK namin sa venue, agad kong napansin kung gaano ka-elegante pero welcoming ang ambiance.Maluwag ang event hall, may malalaking floor-to-ceiling windows sa isang gilid, kaya natural ang pasok ng liwanag. Sa kabila ng sophistication ng lugar, may mga detalyeng nagpapagaan ng atmosphere—neutral-colored curtains, soft beige carpeting, at wooden accent walls na nagdadagdag ng warmth.Nasa gitna ng hall ang simple pero stylish na setup. May isang low coffee table na may nakapatong na props tulad ng mga libro, magazine, at isang maliit na flower arrangement. Sa magkabilang gilid ng mesa, may dalawang cream-colored armchairs na halatang mamahalin.Sa background, may isang minimalist na backdrop na may pangalan ng media company at faint cityscape design, para mukhang modern pero hindi overpowering. Ang ilaw naman ay soft at strategic—may mga hidden spotlights sa kisame para i-highlight lang ang interview area, habang ang paligid ay bahagyang dimmed para hindi masakit sa m
LUNA’s POV“Tch,” inis kong isinara ang pinto sa kotse pagkapasok ko, at nakitang nakatingin sakin si Ace sa rearview mirror. “What?”“Nasa labas si Dr. Villaruel. Hindi ka man lang ba magpapaalam?” tanong niya.Napatingin ako sa labas ng tinted window at nakitang nag-uusap sina Cheska at Damon.Matapos niya akong balak na ilaglag kanina? Wala talaga akong tiwala sa lalaking ‘yan. Tch.“Asus! Nagtatampo ka pa yata e,” pang-aasar ni Ace na kaagad ko namang inirapan. “Hindi naman sobrang lala ng ginawa ni Dr. Villaruel e. Ayaw mo nun? Natawa pa nga yung audience sa inyo, kasi akala nila may pagka-romantic comedy ang lovestory niyo.” hirit pa niya.“Pero totoo ba talaga ang fifty-peso bill? Ano ba talaga ang nangyari behind fifty-peso bill?” natatawa niyang tanong.Kaya gusto kong ibaon na lang sa limot ‘yon e. Nakakababa ng dignidad sa tuwing naiisip kong ginawa ko ‘yon.Bago pa man ako makapagsalita, biglang bumukas ang pinto sa kabilang side dito sa backseat.“There’s an emergency at
LUNA's POV"Bumangon ka na diyan!" Naramdaman kong may humila sa comforter na nakatalukbong sakin, kaya kaagad ko din itong hinila pabalik."Ah, ganon?" Sunod kong naramdaman ang mga kamay na nakahawak sa paa ko at buong pwersa akong hinila hanggang sa magising ako nang tuluyan.Muntikan pa akong mahulog sa kama, mabuti na lang at nakakapit ako sa bedsheet."Ano ba?" Singhal ko kay Ace pero ngingiti-ngiti lang ang loka. "Wala naman akong trabaho, kaya please, let me sleep!" Nakapameywang siya sa harap ko. "Wala nga, pero may pupuntahan tayo." Sinuklay ko ang buhok kong nakatakip sa aking mukha gamit ang kamay at tinignang mabuti si Ace.Saan naman ang gimik ng isang 'to? Gayak na gayak ah.Nakasuot siya ng high-waisted leather pants at fitted sleeveless turtleneck na tinernohan pa ng blazer. Ang init na nga dito sa pinas, pero kung maka-awrahan, waepek.May dala pa siyang maliit na designer bag na parang hindi naman kasyang lagyan ng kahit ano at pointed heels ang ipinares niya sa
LUNA's POV"Sige na, anak. Puntahan mo na sa balkonahe ang iyong ama at ako'y maghahanda pa para sa hapunan," sabi ni mama habang abala sa pag-aasikaso ng hapunan namin dito sa kusina. "Nagtatampo lang 'yon kaya ang mabuti pa'y lambingin mo siya," pagpapalakas niya sa loob ko.Hindi ako kinikibo ni papa magmula noong makarating ako dito. Kaya eto ako ngayon, nag-aalangan kung papaano ko ba siya kausapin at humingi ng tawad. Tinapik ni mama ang balikat ko bago ako umalis. Nang mapadaan ako sa sala, nakita kong prenteng nakaupo si Ace habang nanood sa TV sabay kain ng chips. Sinabi ni mama na dito daw siya maghahapunan, kaya nag-decide siyang bukas na lang uuwi sa kanila. Hindi naman malayo yung bahay nila dito kung tutuusin. Nilagpasan ko lang siya at dumiretso sa balkonahe. Pagkarating ko doon, nakita kong nakaupo si papa at sa gilid niya'y may isang tasa ng tsaa na napatong sa maliit na mesa. Dahan-dahan akong lumapit at umupo sa katabi ng silya niya. Hindi man lang siya bumaling
LUNA's POVNAKATAYO ako sa harap ng sink dito sa banyo, hawak-hawak ang digital pregnancy test na pinabili ko kay Ace.Tatlong minuto na ang nakalipas at kinakabahan ako habang titig na titig sa hourglass icon na makikita sa maliit na screen ng digital PT."Luna? Ano na?" Kumatok si Ace mula sa labas."S-Sandali lang." Ilang segundo pa at nawala ang hourglass icon at napalitan ito ng..."Pregnant...?" Parang nawalan ako ng balanse at napaupo sa tile.This can't be."Luna?"Patuloy pa din sa pagkatok sa pinto si Ace pero hindi ako sumagot o pinagbuksan man lang siya. Gulong-gulo ang utak ko sa resulta at hindi alam kung ano ang gagawin. Masyadong komplikado ang lahat para matuwa ako sa resulta. Muli akong napatitig sa maliit na screen at nakitang ang numerong (3-4). Nangangahulugan itong nasa tatlo o apat na linggo akong buntis. Naisuklay ko ang mga kamay sa buhok saka nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Hindi ko namalayan na naiiyak na ako sa sitwasyon ko ngayon.Paano ko s
LUNA’S POVKINABUKASAN, malamig at tahimik ang umaga—tila ba nakikisama ang panahon sa bigat ng iniisip ko. Nakasarado pa rin ang mga kurtina sa kwarto pero dama ko ang lamig na bumabalot sa paligid. Tahimik akong nakahiga, hindi malaman kung gugustuhin ko bang bumangon o manatiling ganito na lang—nakapikit, nagkukunwaring okay.Narinig kong bumukas ang pinto kaya napamulat ako at nakitang pumasok si Ace, may dalang tray ng almusal.“Good morning,” aniya, pilit ang ngiti. “Nag-toast si Tita ng tinapay para sa’yo. May mainit na gatas din.”Umupo siya sa gilid ng kama at inilapag ang tray sa bedside table."Tinawagan ko na nga pala si Cheska. I informed her about your current state."Napabangon ako para umupo. "Anong sabi niya?""Hindi niya ipapaalam sa management ang tungkol sa pagbubuntis mo. It's your privacy, at ayaw niyang pangunahan ka," ani Ace, habang nakatingin sa akin. "Pero dahil nga sa sitwasyon, alam niyang may epekto ito sa mga major project na kakapirma mo lang. Kaya, sh
LUNA’s POV“HINDI AKO PAPAYAG NA PAKASALAN MO ANG ANAK KO!”“Pa!” napatakbo ako sa gawi nila at nilapitan si Papa, pilit kinakalma ang nanginginig niyang balikat habang nasa harap niya ang lalaking hindi ko inaasahang makikita rito—hindi sa ganitong paraan, hindi sa ganitong pagkakataon.Hinawakan ko si Papa sa braso. “Pa, naman. Kumalma ka nga…”Pero hindi siya natinag. Ang mga mata niyang puno ng galit ay nakatutok pa rin kay Damon—na ngayon ay tahimik lang.Lumapit na din sina Ace at mama para pakalmahin si papa.“Tito, kumalma po muna kayo,” ani Ace habang marahang hinahaplos ang likod ni Papa, pilit siyang inaakay palayo sa tensyon. Si Mama naman ay hawak ang braso ni Papa, pinipigilan siya sa anumang biglaang galaw.Binalingan ko si Damon na nakatingin ngayon sakin. Sinenyasan ko siyang lumabas na muna, at mukhang na-gets niya naman ako nang tumango siya at naglakad palabas.Pinaupo namin si Papa sa sofa, hawak pa rin ni Mama ang kanyang braso habang si Ace ay dali-daling umalis
LUNA’s POV“You’re not even going to greet your husband?”Ilang segundo akong napatigil, at nag-aalangang sagutin si Damon. Hindi naman siya siguro galit, diba? Wala namang dahilan para magalit siya.“Nandito ka na pala, anak.”napalabas din si Mama galing kusina habang nagpupunas ng kamay sa suot niyang apron. “Tamang-tama at maghahapunan na tayo.”Napalingon si Mama kay Nathaniel, na hanggang ngayon ay hindi pa rin binibitiwan si Damon sa matatalim na titig. Ganoon din si Damon—wala ring balak umiwas.Ano ba’ng problema ng dalawang ‘to?“Nathaniel, hijo. Kumusta na? Ang tagal mong hindi napadalaw dito. Kumain ka na ba? Ang mabuti pa’y dito ka na din maghapunan.”“Magandang hapon po, Tita.” Lumapit si Nathaniel kay Mama at magalang na nagmano. Napansin kong saglit siyang sumulyap sa akin, saka muling ibinalik ang tingin kay Damon.“Kailan ka pa nakabalik dito? Balita ko’y na-distino ka raw muna sa Maynila pagkagaling mo sa abroad?” tanong ni Mama habang nakangiti.“Noong isang araw la
LUNA's POV "I'll be back. I promised." "Mag-ingat ka," mahina kong tugon. Lumapit siya sakin at bigla akong hinalikan sa noo na ikinagulat ko. "We'll figure this out together once I come back. Okay?" Bulong niya, saka tuluyang tumalikod at umalis sakay ng kotse. TATLONG ARAW na din ang nakalipas noong sinabi ko kay Damon na buntis ako at 'yon din ang araw na umalis siya para bumalik ng Maynila. Something came up, kaya kinakailangan niyang bumalik. Pero nangako naman itong babalik siya dito at muling makikiusap sa aking ama na magpapakasal kami. Sa totoo lang, hindi ko alam if what's the real score between us. Basta't sinabi niya lang sakin na papanindigan niya ang bata at pipiliting maikasal kami sa lalong madaling panahon. Ang pinoproblema lang namin, ayaw pumayag ni papa na maikasal kami. "Kung matinong lalaki 'yon, bakit ka niya iniwan dito?" Tatlong araw na din panay reklamo at ipinagpipilitan ni papa na hindi daw ako nababagay kay Damon dahil napaka-irresponsable nit
LUNA’s POV“HINDI AKO PAPAYAG NA PAKASALAN MO ANG ANAK KO!”“Pa!” napatakbo ako sa gawi nila at nilapitan si Papa, pilit kinakalma ang nanginginig niyang balikat habang nasa harap niya ang lalaking hindi ko inaasahang makikita rito—hindi sa ganitong paraan, hindi sa ganitong pagkakataon.Hinawakan ko si Papa sa braso. “Pa, naman. Kumalma ka nga…”Pero hindi siya natinag. Ang mga mata niyang puno ng galit ay nakatutok pa rin kay Damon—na ngayon ay tahimik lang.Lumapit na din sina Ace at mama para pakalmahin si papa.“Tito, kumalma po muna kayo,” ani Ace habang marahang hinahaplos ang likod ni Papa, pilit siyang inaakay palayo sa tensyon. Si Mama naman ay hawak ang braso ni Papa, pinipigilan siya sa anumang biglaang galaw.Binalingan ko si Damon na nakatingin ngayon sakin. Sinenyasan ko siyang lumabas na muna, at mukhang na-gets niya naman ako nang tumango siya at naglakad palabas.Pinaupo namin si Papa sa sofa, hawak pa rin ni Mama ang kanyang braso habang si Ace ay dali-daling umalis
LUNA’S POVKINABUKASAN, malamig at tahimik ang umaga—tila ba nakikisama ang panahon sa bigat ng iniisip ko. Nakasarado pa rin ang mga kurtina sa kwarto pero dama ko ang lamig na bumabalot sa paligid. Tahimik akong nakahiga, hindi malaman kung gugustuhin ko bang bumangon o manatiling ganito na lang—nakapikit, nagkukunwaring okay.Narinig kong bumukas ang pinto kaya napamulat ako at nakitang pumasok si Ace, may dalang tray ng almusal.“Good morning,” aniya, pilit ang ngiti. “Nag-toast si Tita ng tinapay para sa’yo. May mainit na gatas din.”Umupo siya sa gilid ng kama at inilapag ang tray sa bedside table."Tinawagan ko na nga pala si Cheska. I informed her about your current state."Napabangon ako para umupo. "Anong sabi niya?""Hindi niya ipapaalam sa management ang tungkol sa pagbubuntis mo. It's your privacy, at ayaw niyang pangunahan ka," ani Ace, habang nakatingin sa akin. "Pero dahil nga sa sitwasyon, alam niyang may epekto ito sa mga major project na kakapirma mo lang. Kaya, sh
LUNA's POVNAKATAYO ako sa harap ng sink dito sa banyo, hawak-hawak ang digital pregnancy test na pinabili ko kay Ace.Tatlong minuto na ang nakalipas at kinakabahan ako habang titig na titig sa hourglass icon na makikita sa maliit na screen ng digital PT."Luna? Ano na?" Kumatok si Ace mula sa labas."S-Sandali lang." Ilang segundo pa at nawala ang hourglass icon at napalitan ito ng..."Pregnant...?" Parang nawalan ako ng balanse at napaupo sa tile.This can't be."Luna?"Patuloy pa din sa pagkatok sa pinto si Ace pero hindi ako sumagot o pinagbuksan man lang siya. Gulong-gulo ang utak ko sa resulta at hindi alam kung ano ang gagawin. Masyadong komplikado ang lahat para matuwa ako sa resulta. Muli akong napatitig sa maliit na screen at nakitang ang numerong (3-4). Nangangahulugan itong nasa tatlo o apat na linggo akong buntis. Naisuklay ko ang mga kamay sa buhok saka nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Hindi ko namalayan na naiiyak na ako sa sitwasyon ko ngayon.Paano ko s
LUNA's POV"Sige na, anak. Puntahan mo na sa balkonahe ang iyong ama at ako'y maghahanda pa para sa hapunan," sabi ni mama habang abala sa pag-aasikaso ng hapunan namin dito sa kusina. "Nagtatampo lang 'yon kaya ang mabuti pa'y lambingin mo siya," pagpapalakas niya sa loob ko.Hindi ako kinikibo ni papa magmula noong makarating ako dito. Kaya eto ako ngayon, nag-aalangan kung papaano ko ba siya kausapin at humingi ng tawad. Tinapik ni mama ang balikat ko bago ako umalis. Nang mapadaan ako sa sala, nakita kong prenteng nakaupo si Ace habang nanood sa TV sabay kain ng chips. Sinabi ni mama na dito daw siya maghahapunan, kaya nag-decide siyang bukas na lang uuwi sa kanila. Hindi naman malayo yung bahay nila dito kung tutuusin. Nilagpasan ko lang siya at dumiretso sa balkonahe. Pagkarating ko doon, nakita kong nakaupo si papa at sa gilid niya'y may isang tasa ng tsaa na napatong sa maliit na mesa. Dahan-dahan akong lumapit at umupo sa katabi ng silya niya. Hindi man lang siya bumaling
LUNA's POV"Bumangon ka na diyan!" Naramdaman kong may humila sa comforter na nakatalukbong sakin, kaya kaagad ko din itong hinila pabalik."Ah, ganon?" Sunod kong naramdaman ang mga kamay na nakahawak sa paa ko at buong pwersa akong hinila hanggang sa magising ako nang tuluyan.Muntikan pa akong mahulog sa kama, mabuti na lang at nakakapit ako sa bedsheet."Ano ba?" Singhal ko kay Ace pero ngingiti-ngiti lang ang loka. "Wala naman akong trabaho, kaya please, let me sleep!" Nakapameywang siya sa harap ko. "Wala nga, pero may pupuntahan tayo." Sinuklay ko ang buhok kong nakatakip sa aking mukha gamit ang kamay at tinignang mabuti si Ace.Saan naman ang gimik ng isang 'to? Gayak na gayak ah.Nakasuot siya ng high-waisted leather pants at fitted sleeveless turtleneck na tinernohan pa ng blazer. Ang init na nga dito sa pinas, pero kung maka-awrahan, waepek.May dala pa siyang maliit na designer bag na parang hindi naman kasyang lagyan ng kahit ano at pointed heels ang ipinares niya sa
LUNA’s POV“Tch,” inis kong isinara ang pinto sa kotse pagkapasok ko, at nakitang nakatingin sakin si Ace sa rearview mirror. “What?”“Nasa labas si Dr. Villaruel. Hindi ka man lang ba magpapaalam?” tanong niya.Napatingin ako sa labas ng tinted window at nakitang nag-uusap sina Cheska at Damon.Matapos niya akong balak na ilaglag kanina? Wala talaga akong tiwala sa lalaking ‘yan. Tch.“Asus! Nagtatampo ka pa yata e,” pang-aasar ni Ace na kaagad ko namang inirapan. “Hindi naman sobrang lala ng ginawa ni Dr. Villaruel e. Ayaw mo nun? Natawa pa nga yung audience sa inyo, kasi akala nila may pagka-romantic comedy ang lovestory niyo.” hirit pa niya.“Pero totoo ba talaga ang fifty-peso bill? Ano ba talaga ang nangyari behind fifty-peso bill?” natatawa niyang tanong.Kaya gusto kong ibaon na lang sa limot ‘yon e. Nakakababa ng dignidad sa tuwing naiisip kong ginawa ko ‘yon.Bago pa man ako makapagsalita, biglang bumukas ang pinto sa kabilang side dito sa backseat.“There’s an emergency at
LUNA’s POVPAGKAPASOK namin sa venue, agad kong napansin kung gaano ka-elegante pero welcoming ang ambiance.Maluwag ang event hall, may malalaking floor-to-ceiling windows sa isang gilid, kaya natural ang pasok ng liwanag. Sa kabila ng sophistication ng lugar, may mga detalyeng nagpapagaan ng atmosphere—neutral-colored curtains, soft beige carpeting, at wooden accent walls na nagdadagdag ng warmth.Nasa gitna ng hall ang simple pero stylish na setup. May isang low coffee table na may nakapatong na props tulad ng mga libro, magazine, at isang maliit na flower arrangement. Sa magkabilang gilid ng mesa, may dalawang cream-colored armchairs na halatang mamahalin.Sa background, may isang minimalist na backdrop na may pangalan ng media company at faint cityscape design, para mukhang modern pero hindi overpowering. Ang ilaw naman ay soft at strategic—may mga hidden spotlights sa kisame para i-highlight lang ang interview area, habang ang paligid ay bahagyang dimmed para hindi masakit sa m