CHAPTER THIRTY-THREE

HANGGANG ngayon ay halos mapigtas na ang labi ko kakangiti. We’re on our way to a fancy restaurant na sabi ni Maximo ay suggestion raw iyon ni grandma sa kanya because that place is already tested and proven when it comes to its food and service. Nasa sasakyan kami ngayon at kulang na lang talaga ay mangisay ako sa kilig. Want to know why? Because this handsome man right here keeps holding my hand. Akala naman niya siguro ay tatakas ako? Paano ko pa gugustohing umalis kung sa tabi niya pa lang, ayaw ko nang lumayo?

Ilang minuto rin ang travel namin papunta sa place na tinutukoy niya. Pero hindi ko pa pala natatanong sa kanya kung saan iyon.

“Maximo, what’s the name of the place?” I asked.

“You’ll see when we get there. Are you that excited?” tanong pa nito.

Napakibit balikat ako. “Well, now that you’re keeping the name as a secret, mas lalo tuloy akong nacu-curious kung saan tayo pupunta.”

“You deserve surprises, Eloisa,” aniya pa as he kissed my hand.

Mas lalo akong napangiti. Maiih