CHAPTER THIRTY-FOUR

UNTIL now ay hindi ko kinikibo si Maximo. Hindi ko yata siya mapapayagan na dumalo sa bachelor’s party na yon. Isa pa, may asawa na siya. Hindi na siya binata. He must be exempted from that event. Siguro kung anu ano na namang pangungumbinsi ang ginawa ni Abigail sa kanya just to come.

I was still crossing my arms kahit nasa hapag kainan na kami. Akala ko, we will only be in a fine dining restaurant but it turned out na all in one pala itong suhestiyon na lugar ni grandma. May magandang accomodation at kainan pa. I like it here per sira na ang momentum. Hindi ko na tuloy maramdaman na romantic pa itong lugar kahit na nirentahan niya pa ito ng buo.

“Eloisa, hindi ka ba talaga kakain? The food is waiting.”

Sinamaan ko siya ng tingin. “H’wag ka nang umalis.”

Napahilamos siya ng palad niya at hindi alam kung matatawa siya sa akin. May dapat bang ikatawa sa sinabi ko? Wala namang nakakatawa doon ah?

“At nagawa mo pa talagang tumawa?”

“No, Eloisa. I mean . . . why can’t I? hindi naman