MATAPOS ang kanyang business trip, nagulat na lang si Eloisa Sandoval nang makauwi siya at natuklasan na nakabalik na ang ate niya na matagal nang hindi nila nakakasama. Isa pang balitang nakagimbal sa kanya sa pagbabalik niya ay nang malaman niya na ang kanyang long-time boyfriend ay engaged na. Ang malala pa, engaged ito sa ate niya na matagal na nawala sa piling nila. Pakiramdam niya ay nilapastangan siya ng lahat at pinagtaksilan. Nawala sa kanya ang lahat. Maging ang kumpanya na matagal niyang pinaghirapang mapalago ay napunta sa ate niya. Pero sa isang hindi inaasahang pangyayayari, she found a knight in shining armour in the identity of Maximo Walton. Ang mismong uncle ng kanyang ex-boyfriend. Hindi siya nag-atubili na alukin ng kasal si Maximo. Ikinagulat niya ang pagpayag nito nang walang pag-aalinlangan. Nang mawala ang lahat sa kanya, sisikapin niyang kumapit sa isang taong malapit sa lalaking nangwasak sa puso niya. Walang ibang nasa isip niya kundi ang paghihiganti. Babalik siya at babawiin niya ang lahat.
View MoreHindi ko inasahan na dadapo sa pisngi ko ang isang napakalakas na sampal mula kay mommy. “Ngayon lang nakabalik ang ate mo matapos niyang mawala at dumanas ng hirap for almost twenty years! Tapos iyan pa ang igaganti mo? Aagawin mo pa ang kaisa-isang lalaking mahal niya?!” Sa gulat ko ay napaiyak ako. Akala ko, ako ang kakampihan niya but then again, I was wrong.
Masakit! Masakit pa sa sampal na natanggap ko. Napahawak ako sa pisngi ko habang tuluyan nang napaiyak.“Mom! How can you be so unreasonable?! You know that William is my boyfriend! Stop being blind!”
“Can you stop shouting at mom?! Hindi namin kasalanan kung hindi mo napunan ang pangangailangan ni William! Now, he’s happier with me! Can’t you be at least happy with that?”
Hindi ko matanggap na ni hindi man lang nga siya nakakalapit sa mommy ko to even give her a hug, sampal na agad ang natamo ko. I missed them. I missed William so much. He is my childhood sweetheart and my boyfriend. Hindi ko inaasahan na manginginig ang buong sistema ko nang maabutan ko silang dalawa sa sofa na magkasama, naghahagikhikan at masaya.
“Mom, kasalanan ko ang lahat ng ‘to. Hindi na dapat ako bumalik!” Ate Elisha said while sobbing. Ramdam ko na mas lalo lang uminit ang ulo ko dahil alam ko na nagpapaawa lang naman ito kay mommy.
Sobrang sakit lalo na nang makita ko si William na hinagod pa ang balikat ng ate ko. “Elisha, don’t say that! I admit, the two of us was really close and I only think of her as my younger sister. That’s why I guess, she misunderstood it.
Tila sasabog ako sa narinig kong ‘yon. Nanginginig ang buo kong sistema. Hindi na iyak ang kailangan nito. Gusto kong magwala at pagsisigawan silang lahat. Napakamanhid nila! Napakainsensitive nila! They are doing this in front of me?! I would really go crazy!
“Shut up!” sigaw ko. Hindi ko na kayang makinig. Napakasakit! Harap-harapan nila akong ginagago!
“You shut up, Eloisa! How dare you talk to your sister like that?!” my Mom reprimanded. :If Elisha has suffered for twenty years, couldn’t you be more considerate?!”
Halos mapaawang ang labi ko sa pagkagitla. Bakit parang siya pa ang may kasalanan? Bakit parang siya pa ang may nagawang mali?
“Tama na ang kaguluhan na ‘to.”
Napalingon kaming lahat. Si Daddy. I slightly smiled. Did he come to defend me?“D-Dad,” nauutal at halos mangiyak-ngiyak kong sabi. Tila nabuhayan ako ng loob nang makita ko ang Daddy ko.“Eloisa, stop this right now. Kailangan pa naming pag-usapan ang engagement nina Elisha at William. Stop getting in the way, will you?”
My whole body trembled as I blankly stared at his face. I’m so clueless. Hindi ko na talaga alam ang nangyayari. Am I not part of this f*cking family? Para siyang isang walang kwentang anak sa harap ng mga ito. And now, everyone is on Elisha’s side. Bakit? Just because she just came back after being gone for twenty years?!
My tears fell down my cheeks. Hindi ko na kayang pigilan. Mabilis ko iyong pinunasan ng mariin saka ko sila tinalikuran. Hindi ko sila lilingunin. Hindi.
I drove my car. Hindi ko alam kung saan ako nito dadalhin. I just drive and drive. Pero nang maalala ko si Kai ay natigilan ako para contact-in siya. I called her on the phone.
“Where are you? Let’s drink.” Yaya ko sa kanya.
Nagulat pa siya nang magyaya ako. Well, all these months I have been so busy with work at ngayon lang talaga nagka-oras.“Okay, okay. I’m coming right away.”
--
At Shalton 1995 Bar. I parked my car and went inside. Bago pa man makarating si Kai ay naubos ko na kaagad ang isang bote ng wine. I drank it myself. Who else would care?“Marami akong in-order. Drink until you we both can’t walk anymore.” Paghahamon ko sa kanya. “Isa pa, hindi naman kita paaalisin nang hindi natin ‘to nauubos.”
Eloisa threw a bottle of beer over.
Napakunot ng noo si Kai. Halata ko naman sa kanya na naninibago siya. “May problema ba, Loi? What’s the matter with you?” nagtataka niyang tanong sa ‘kin as I am expecting.
“Isa pa, ba’t hindi mo kasama si William? Himala yata at hindi ka niya pinagbawalang mag-bar ngayon?” Dugtong pa ni Kai na tila nag-uusisa.
Pakiramdam niya ay kinakaskas ang puso niya sa tuwing naririnig niya ang pangalan ni William. He mean everything to her.
“He doesn’t want me anymore, Kai. I came back finding out that my sister, Elisha is back and is engaged with William. Surprising right?” I said sarcastically.
Kai was stunned. “What a bloody plot. Kakabasa mo siguro ng nobela ‘yan?” may pagdududa pa nitong tanong sa ‘kin thinking I am just lying.
Tila nagbabalik na naman sa memorya ko ang nangyari kanina lang. Sobrang bilis ng nangyari sa maiksing panahon.
Kita ko sa mga mata ni Kai na hindi ito makapaniwala. Akala niya kasi, kami na talaga ni William ang para sa isa’t isa. Saksi rin kasi siya sa kung paano kami nagsimula noong high school. It was like a fairytale that ended on a tragic heartbreak.
I worked abroad to study while William had been busy with his work so marriage was never really on the line to talk about. Walang nakakaalam kung kailan kami magpapakasal dahil hindi naman iyon napag-uusapan. And just today, William would finally be marrying at ang masakit, hindi sa akin kundi sa ate ko.“Sobra na sila! Ano na bang nangyayari sa mommy’t daddy mo? They must have had a hole in their brains! Hindi ka man lang inisip!” frustrated na sagot ni Kai sa ‘kin.
I was thinking that way too. They never considered my feelings. They are only considerate about what Ate Elisha would feel.
“Siguro, iniisip nila na madaming pinagdaanan si Ate Elisha nang mawala ito. And now that she’s back, they want to give her everything. All the best.”
Namewang si Kai. “Pero anak ka rin naman nila!”
Mapait lang akong ngumiti and sip my wine. “Haha, now that she’s back, pakiramdam nila, si Elisha lang ang meron sila. Sadly.”
“I hate my family. I hate William for promising to marry me and be with me for the rest of his life. He even promised that nothing will change but what now? He is such a d*ck head.”
Eloisa choked up thinking about the past. She took several sips of wine while her tears slowly pouring down her cheeks like a stream. She’s already feeling a little dizzy.
“Girl, you know what. Let’s look at the brighter side. Look!” Kai said while pointing her fingers at the direction of a very familiar person sitting at a corner.
It was dimly lit over there but it was vaguely visible that the man was wearing a suit that I think is kind of not appropriate in this place. Is he going in a business meeting or something? Masyado naman yata siyang pormal. Wika ko sa isipan.
The man was leaning on the sofa with his eyes closed with a splendid temperament. Occassionally, a rotating spotlight swept over and at a glance, I saw a perfect profile face depicted similarly on comic books I often read. What a surreal visuals!
I shrugged my shoulders. “Well, no matter how handsome a man is, I am not in the mood to appreciate them at this state.” I whispered.
Napangisi si Kai. “Gusto ko lang sabihin sa ‘yo, that man is William’s uncle.”
I was stunned for a moment. “What?! S-Sigurado ka ba?” Tila nawala yata ang kalasingan ko.
Minsan nang nag-mention sa kanya si William noon tungkol sa uncle nito who’s been managing his own company overseas but she has never seen it. Few days ago, rinig niya na nagbalik na rin ito sa Pilipinas at hindi nagkakalayo ang pag-uwi nila.
“I am pretty sure. The last time I attended a reception with my brother, he pointed him out to me. I heard this man is of great skills at a young age.” Tila bilib na bilib rito si Kai. I can see it in her eyes. Lalo pa na halos parehas lang ang edad namin,
“What if I marry this uncle of his?”
Halos mabilaukan si Kai sa mga sinabi ko. Kulang na lang ay lumuwa ang mga mata nito at maidura niya ang ininom niyang wine.“What?! You can’t be serious, Eloisa!”
I smirked. “If I can’t be a Santiago’s daughter-in-law, then might as well I can be William’s little aunt? I want to surprise these two bitches.”
Ang sakit ng katawan ko nang gumising ako kinaumagahan. Nahirapan pa akong tumayo dahil nakailang rounds kami ni Maximo kagabi. Hindi niya ako tinigilan hangga’t hindi sumuko ang katawan niya. He threw himself on the bed when we finished. Tapos humirit pa ito kinagabihan. It’s like nag-ipon lang siya ng kaunting energy saka siya sumabak ulit. My gosh. I couldn’t feel my pearl down there anymore. Everyone was so busy helping me with the opening of the botique. Dahil sa pagod ay napatulala na lang ako sa isang gilid. Maging si Maximo ay mas aligaga pa nga sa pagtawag sa ‘kin. Ang sabi niya kasi ay mali-late siya sa opening. Magtatampo na nga sana ako pero dahil work related iyon, hindi naman ako makapagtampo dahil ayaw ko naman na isipin niya na napaka-imature ko naman. Hindi na kami mga teenagers para pag-awayan ang mga ganong bagay. “Huy!” Panggugulat ni Kai dahilan para mapatalon ako sa kaba. “What the heck, Kai! Bakit ka ba nanggugulat?” high pitch kong sagot. Napahawak pa ako sa
MONTHS after our daughter has been discharged of hospital, nabalitaan namin na umusad na rin pala ang kaso laban kay Abigail. Nasa kulungan na siya ngayon at malaking tulong ang ebidensya na hawak laban sa kanya para maipakulong siya. Kung ako ang tatanungin kung mapapatawad ko ba siya? I bet not. Maybe not now, not tomorrow, hindi ko alam. Ang alam ko lang, hindi ko matanggap ang ginawa niya sa anak ko. My daughter is suffering now. Ultimo paglalakad ay nahihirapang gawin ng anak ko. She’s not as cheerful as she was before. Iyon ang bagay na pinakana-mi-miss ko sa kanya. Mabuti na lang talaga at hindi napuruhan ang buto ng anak ko. It only caused minimal damage to her foot. Pag nagkataong napuruhan siya, baka mapatay ko na lang si Abigail. Nasa balcony ako ngayon ng kwarto ni Maximo and he’s still sleeping nang huli ko siyang tingnan. Nakatanaw lang ko mula dito sa taas. Nakatanaw sa anak ko. Nasa garden siya at nakaupo lang sa wheeled chair. She’s watching her cousins play at the ga
“O-Okay po, m-mommy. What is it that y-you will say?” kunot noo at inosente nitong tanong.Napatingin ito kay Maximo sabay kunot ng noo niya. “Mr. Grumpy? Why are you crying?” nagtataka na tanong niya.Nasasaktan nat lahat pero palatanong pa rin tong anak ko.Sasagot pa sana si Maximo pero pinigilan ko na agad siya. Hinawakan ko ang kamay niya. Saka ako kumapit sa braso niya.“Sweety, you want to meet your daddy right? You met him in your dreams?” I asked.“Yes po.” she answered. It’s not as cheerful as her voice always sound but at least, she’s responding well.“It turned to reality just now, my love. You want to know why?” nakangiti ko pang tanong habang nagpupunas ng luha.Mas lalong tumindi ang pagkakakunot ng noo niya. “Why mommy?”Mas lalo ko silang pinaglapit ni Maximo. I know she’s starting to wonder but alam ko rin na naghihintay rin siya na ipaliwanag ko sa kanya.“Mr. Grumpy is your daddy, anak. Meet your dad.” Pagpapakilala ko.“You’re not lying mom aren’t you?” Paninigura
Inihiga ko siya sa isang vacant bed. Hawak niya pa rin yung flowers at hindi niya talaga iyon binibitawan. Natatawa nga ako habang pinagmamasdan siya na yakap yakap ang mga bulaklak. “Eloisa, pwede mo naman ipatong muna yan sa round table. Hindi mo naman kailangang itabi sa pagtulog, e.” Saway ko sa kanya. “No, I want to. Saka, sa ‘yo galing to. I treasure everything that you give me..” nagpapa-cute pa ito habang nakahiga na. Para siyang bata but how can I resist such cuteness? “Ang ganda mo.” Ngumiti ito ng pagkatamis tamis. “Gwapo mo rin, Sir. Pwde pa-kiss?” Pagbibiro niya pa. Akala niya siguro hindi ko gagawin ha? “Lumapit ka sa ‘kin at hahalikan kita. Kung gusto mo, sobra pa sa halik.” wika ko sa nang-aakit na tono. “Tsee! H’wag ka nga diyan. Hospital to okay? Hindi hotel. Saka akala ko ba ipagpapahinga mo ako? Bakit humihirit ka diyan?” Sinasabi ko na nga ba at magrereklamo siya agad. Kailan ba siya hindi nagreklamo? Sanay na rin ako kaya patawa-tawa na lang ako ngayon. An
Hindi ko inasahan na ganon kabilis ang paggising niya nang hawakan ko pa lang ang likod niya.“Wife,” usal ko.She was about to ignore me pero bago niya pa magawa iyon ay hinila ko na siya para yakapin ng mahigpit. Napatayo siya dahil sa lakas ng pagkakahila ko sa kanya. Nakataas pa nga ang kilay nito at nagsusuplada pa sa ‘kin.“Sorry na, wife. Sorry if I didn’t listen to you, okay?” mapanuyo kong bigkas.I badly want to make her feel na seryoso ako at sincere sa paghingi ko ng tawad sa kanya. If there’s a time to make up with everything, ito na ‘yon. Bawat araw ay panibagong araw para patunayan ko sa kanya na sa kanya lang umiikot ang mundo ko. Na mahal ko siya more than anything else. She’s my life-- no. They’re my life. Siya at si Maxine. Ang unica hija namin.“Bakit ka pa bumalik? I told you to leave, right?”“Wife naman, I came back dahil mali ako. Okay? Mali ako na inakala ko na hindi magagawa ni Abigail ang ganon kasamang bagay. Mali ako na pinaramdam ko sa ‘yo na sa kanya ak
MAXIMO’S POVNAGMAMADALI akong umuwi para tumulong sa imbestigasyon ng kaso. As a lawyer, magagamit ko rito ang pinag-aralan ko. I know the police officers can do their job but I think, mas bibilis ang usad kapag nag-conduct rin ako ng sarili kong imbestigasyon. But before I go home, sumaglit muna ako sa bahay nina Abigail. I badly wants to hear from her. Gusto kong marinig ang panig niya kung may kinalaman ba talaga siya sa nangyari. At kapag nalaman ko lang, hindi ko alam kung anong magagawa ko.“Abigail!” sigaw ko agad kahit nasa labas pa lang ako ng gate nila. Pero nagtataka ako kung bakit bukas iyon.Isa pa sa ipinagtataka ko ay kung bakit nandito sa labas yung sasakyan ng mga body guards ni daddy. Is he here? Kunot noo kong tanong sa isipan.Nang pumasok ako ay hindi ko akalain na makikita ko si Daddy. He seems to be having a fight with Abigail. Hawak rin ng mga body guards si Abigail sa braso nito dahilan kaya hindi ito makawala.What on earth is happening?“Dad? Anong nangyaya
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments