CHAPTER TWENTY-THREE

I grasp for air when Maximo started leaning forward. Unti-unti niya iyong ginagawa at wala akong ibang magawa kundi itukod ang kamay ko sa aking likoran para hindi ako mapahiga. He kept leaning at nagpa-panic na ‘ko. I don’t know what to do. His eyes looks dashing. Tila ba nag-aapoy iyon. He looks like he is seducing me.

“M-Maximo, d-don’t d-do it, p-please.” I uttered.

Nauutal na ako. Ni hindi ko na nga siya kayang tingnan ng mata sa mata.

“Why?” he answered almost whispering. Ramdam ko ang bawat paghinga niya. It smells like mint and I am really loving his scent. Wait. . .ano bang pinag-iisip mo, Eloisa?! Stop being hilarious!

“I-I can’t s-surrender yet,” naiilang kong sagot.

Mas lalo niya pang inilapit ang kanyang mukha sa akin na halos kulang na lang ay m********n na kaming dalawa.

“Uhuh, but my clothes. It’s at your back. Iniipit mo.” He chuckled as he said those.

Napatayo agad ako dahil sa mga sinabi niya sa sobrang hiya ko. Lintek na ‘yan. Pinagpawisan ako ng malagkit!