Kabanata 46

Kusa siyang bumitaw sa pagkakayakap ngunit ganoon pa rin ang distansya namin sa isa’t-isa. Sa sobrang lapit namin sa isa’t-isa ay naamoy ko ang mabangong hininga nito. Umatras ako at kunwaring umupo na lamang sa inupuan niya kanina. Hindi ko talaga kaya kapag ganoon kami kalapit, parang nanlalambot ang aking tuhod.

"What? I didn’t know, I’m sorry. How’s Angel? Is she okay?" tanong ko pagkaupo sa malaking bato. I tried to imagine Angel’s situation but I just can’t. Kung ako ang nasa sitwasyon niya ay hindi ko na alam kung saan patutungo ang buhay ko. She’s been through a lot! I hope, she’s okay now.

“Uhh… she's..." kunot noo akong tumingala sa kaniya nang hindi niya matapos-tapos ang sasabihin. Malakas itong huminga ng malalim, ‘saka siya tumingala sa itaas.

"She’s already dead, almost five years ago. Just one month after her child died.”