บทที่ 3 MASKED KINGS 2: ของดี... กูเก็บไว้แดกคนเดียว (NC20+)

แสงแดดยามสายลอดผ่านผ้าม่านหนาทึบเข้ามา ปลุกชายหนุ่มเจ้าของห้องให้ค่อย ๆ ลืมตาตื่น คิงส์ขยับตัวอย่างเกียจคร้าน ความเมื่อยล้าจากการออกกำลังกายอย่างหนักตลอดทั้งคืนยังคงหลงเหลืออยู่ทั่วร่าง

เขาพลิกตัวหวังจะคว้าของเล่นชิ้นใหม่ที่ควรจะนอนอยู่ข้าง ๆ มากระแทกต่ออีกสักน้ำ สองน้ำ แต่กลับพบเพียงความว่างเปล่า และรอยยับยู่ยี่บนผ้าปูที่นอนสีเข้ม

ไปแล้วเหรอวะ? กูยังไม่ได้จ่ายเงินด้วย

ร่างสูงยันตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ผ้าห่มเลื่อนหลุดลงเผยให้เห็นแผงอกเปลือยเปล่าและรอยสักรูปมงกุฎสุดเซ็กซี่ เขายกมือขึ้นเสยผมลวก ๆ ก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็น

แว่นตาทรงป้าอันหนาเตอะตกอยู่บนพรมข้างเตียง หึ...คิดว่าแน่...ที่แท้ก็อ่อย

ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนย้อนกลับเข้ามา เสียงกรีดร้อง รอยเลือด และเสียงครางที่เปลี่ยนไปราวกับคนละคน ผิวขาวเนียนใต้ชุดชั้นในสีแดงเพลิง

ยัยแว่นที่นั่งตัวสั่นเทาอยู่บนตักน้ำตานองหน้า

แต่ร่างกายที่สั่นกลัวนั่นกลับแอ่นอกเชิดขึ้นรับสัมผัสอันดิบเถื่อนของเขาอย่างห้ามไม่ได้

วินาทีที่ริมฝีปากร้อนครอบครองหัวนมสีหวานที่แข็งเป็นไต

เขาไม่ได้แค่ดูดแต่ดูดเลียมันอย่างหื่นกระหาย ลิ้นสากระคายสลับกับขบกัดเบา ๆ จนผิวเนื้อนุ่มแทบแตก

“อื้อ~” เธอร้องครางเสียงหลง สะโพกบดเบียดเข้าหาเขาโดยไม่รู้ตัว มือใหญ่จับสะโพกกลมกลึงไว้แน่น กดมันลงบนท่อนเอ็นที่ร้อนผ่าว ก่อนจะกระแทกสวนขึ้นไปจนสุดแรง

ปึ่ก! ท่อนเอ็นใหญ่กระแทกชนผนังมดลูกจัง ๆ

“อ๊าา~ อ๊ะ มะ ไม่ไหว ลึก ลึกไป อื้อ~” เสียงครางสูงปนสะอื้นนั่น แม่งโคตรยั่ว

แต่ที่ดิบเถื่อนยิ่งกว่านั้นคือตอนที่เขาจับเธอพลิกคว่ำลงบนเตียง

“ไม่ ท่านี้ ไม่เอานะ หนูเจ็บ อ๊า~”

เขาไม่ฟังรวบสะโพกขาวที่สั่นระริกนั่นไว้ในอุ้งมือ แหวกแก้มก้นเนียนนุ่มออกจากกัน แล้วอัดไซซ์ 60 เข้าไปทีเดียวมิดลำจากด้านหลัง

ปั่ก ปั่ก ปั่ก เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง มือหนาจิกผมเธอให้แหงนหน้าขึ้นจากหมอน บังคับให้หันมามองเขาที่กำลังตอกกระแทกไม่ยั้ง

“หันมาดูสิที่รัก สัดเอามันส์ฉิบหาย อ่าส์ ซี้ด” เขาคำรามใส่หูเธอ แผ่นหลังขาวเนียนที่เกร็งสะท้านรอยแดงจ้ำจากฝ่ามือที่เขาฟาดลงไป เสียงร้องไห้ที่กลายเป็นครางหวิว

ยิ่งเธอเกร็งหนีบเขายิ่งกระแทกสวน

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~ คะ คิงส์ พะ พอ อื้อ~”

เอวสอบตอกกระแทกเธอจนเสร็จ ร่างเล็กกระตุกเกร็ง น้ำหวานแตกซ่านคาแก่นกายไปพร้อมกัน

ซี้ด~ คิงส์เชิดหน้าขึ้นกัดริมฝีปากล่างของตัวเองแน่น จนได้รสเค็มปร่าของเลือด ความเสียวซ่าน แล่นพล่านไปทั่วร่าง ดวงตาคมกริบของเขาลุกวาว มุมปากยกยิ้มอย่างพอใจกับความทรงจำอันดิบเถื่อน

แม่งเอ๊ย แค่นึกกูยังแข็งขนาดนี้

อยากกระแทก อยากกระแทกยัยนั่นจนพังคามือ

เขาไม่ได้รู้สึกผิดแต่กลับรู้สึกติดใจยัยแว่น มันไม่ใช่แค่เรื่องเซ็กส์ แต่คือความคอนทราสต์ความลับที่ซ่อนอยู่ใต้ท่าทางแสนเชยนั่น มันกระตุ้นความเบื่อหน่ายในชีวิตให้หายไปชั่วขณะ

ตื๊ด ตื๊ด

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น คิงส์หยิบมันขึ้นมากดรับอย่างไม่ใส่ใจนัก

ไอ้สัดเคย์ โทรมาเหี้ยอะไรแต่เช้า

“ว่าไง” คิงส์กรอกเสียงงัวเงีย หงุดหงิดที่โดนขัดจังหวะความคิด

[โหย เสียงมึง ฮ่า ๆ ๆ เมื่อคืนจัดหนักดิ?] เสียงไอ้เคย์เพื่อนสนิทจอมกวนตีนดังมาตามสาย [เป็นไงวะ เด็ดปะ? คอสเพลย์สาวสวดมนต์ แม่งยั่วสัด กูได้ยินเสียง คxxยังแข็งเลย!]

คิงส์ชะงักภาพชุดชั้นในซีทรูสีแดงเพลิงแวบเข้ามาในหัว

“เออ” เขาตอบเสียงพร่า “ยิ่งกว่ายั่วว่ะ แม่งโคตรได้”

[เออดี ๆ กูนึกว่ามึงจะเบื่อ ว่าแต่มึง] เสียงเพื่อนอึกอัก

“มีเหี้ยไรก็พูดมา” คิงส์เริ่มหงุดหงิด

[คือ กูต้องขอโทษมึงว่ะไอ้คิงส์ เมื่อคืนแม่งเกิดเรื่องนิดหน่อยว่ะ เด็กที่กูนัดให้ แม่งเบี้ยวว่ะ!]

คิงส์นิ่งไปทันที “ว่าไงนะ”

[มันเบี้ยว! แม่งโทรมายกเลิกกูตอนสามทุ่มครึ่ง กูโคตรเฟล เสียแผนมึงหมด ว่าแต่มึงไปได้เด็กมาจากไหนวะ ขอคอนแท็กน้องหน่อยดิ อยากนักเยx]

คิงส์ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนที่คำพูดของเพื่อนจะค่อย ๆ ซึมเข้าสมอง

เบี้ยว? หมายความว่า ผู้หญิงที่เอาไปเมื่อคืน ไม่ใช่คนที่ไอ้เคย์ส่งมา?

คิงส์สบถออกมาเสียงดัง “ฉิบหาย”

กูเอาผิดคน!

[เฮ้ย! เป็นไรวะ ไอ้คิงส์?]

[แล้วได้ยินที่กูพูดปะวะ ขอคอนแท็กน้องหน่อย]

คิงส์ไม่ได้ฟังที่เพื่อนพล่ามด้วยซ้ำ สมองเขากำลังประมวลผล ผู้หญิงคนนั้น ไม่ใช่เด็กที่นัดมาแล้วยัยแว่นเป็นใครวะ ชั้นนี้มีแค่สองห้อง ห้องกู กับอีกห้องที่ว่าง แล้วได้ยินพ่อพูดว่าจะมีคนมาอยู่

“เออ” คิงส์ตอบเสียงเรียบ กดความตื่นเต้นที่พลุ่งพล่านไว้

[เออ? เออก็บอกมาดิวะ คอนแท็กน้องอะ ของดีอย่าหวงครับ] เคย์ถามอย่างไม่เข้าใจ

“ไม่ให้โว้ย”

[อ้าว? ไอ้สัด แล้วบอกจะให้กู]

คิงส์แสยะยิ้ม ของดี กูต้องเก็บไว้แดกคนเดียวครับไอ้สัด

[เด็ดสิท่าถึงหวง ว่าแต่เด็ดกว่าเด็กที่กูนัดให้ปะ]

“เด็ดกว่า” คิงส์ตอบทันทีด้วยเสียงทุ้มต่ำลง “เด็ดกว่าเหี้ย ๆ”

[เชี่ย จริงดิ? มึงไปสอยมาจากไหนวะ? กูนึกว่าไลฟ์มึงจะล่มแล้วด่ากูยับซะอีก]

คิงส์ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ผ้าห่มร่วงลงไปกองที่พื้นเผยให้เห็นท่อนล่างที่แข็งขืนขึ้นมาอีกครั้งเพราะความคิดเมื่อครู่

“กูมีธุระ” เขากดตัดสายทันที

[เฮ้ย! เดี๋ยวดิวะ! ไอ้คิงส์! ไอ้สัด!]

คิงส์โยนโทรศัพท์ทิ้งลงบนเตียง เขาไม่สนใจเสียงโวยวายของเพื่อนอีกต่อไป

แต่แทนที่ความรู้สึกผิดจะถาโถมเข้ามา ความรู้สึกคลั่งกลับรุนแรงยิ่งกว่าเดิม เสียงกรีดร้อง เลือดบริสุทธิ์ เสียงคราง ชุดชั้นในสีแดง มันวนเวียนอยู่ในหัว

กูต้องรู้ให้ได้ ว่ายัยแว่นคนนั้นเป็นใคร