บทที่ 6 MASKED KINGS 5: เช็ดจนแฉะ (NC20+)

“อื้อ~ อ่อย” (ปล่อย) แสนดีดิ้นรนสุดชีวิต ทุบไปที่แผงอกแกร่งแต่ยิ่งเธอดิ้นเขายิ่งรัด ยิ่งดูดปากเธอแรงขึ้นจนได้กลิ่นคาวเลือด

เขาขบริมฝีปากบนสลับล่างของเธออย่างแรง “อ๊ะ”

วินาทีที่เธอร้องเขาถอนจูบออก แต่ไม่ได้ไปไหนไกลเพียงจ้องลึกลงไปในดวงตาที่ตื่นตระหนกหลังกรอบแว่น ดวงตาที่แดงก่ำคลอด้วยน้ำตา

“มึงจะแสดงบทป้าอีกนานแค่ไหน” เขาคำรามเสียงพร่า

“ไม่ได้แสดง นี่คือตัวฉัน ปล่อยนะไอ้เลว”

“เหรอ” คิงส์แสยะยิ้ม

“งั้นกู จะช่วยกระชากหน้ากากมึงออกเอง”

แคว่ก แคว่ก

ไม่สนใจจะปลดกระดุมคิงส์ใช้มือเดียวกระชากเสื้อนักศึกษาจนกระดุมพลาสติกแตกกระจาย เผยให้เห็นบราเซียสีขาวลายลูกไม้จืด ๆ ไม่ใช่สีแดงเพลิงแบบคืนนั้น

“หึ แอ๊บแม้กระทั่งข้างในเหรอวะ” ความผิดหวังแปรเปลี่ยนเป็นการกระทำรุนแรงกว่าเดิม

เขาไม่ถอดมันแต่กระชากมันขึ้นไปกองไว้เหนืออก แล้วก้มหน้าลงไปใช้ปากที่เพิ่งบดจูบเธอ ครอบครองยอดถันสีหวานที่แข็งเป็นไต

“อ๊า~ อย่า อย่านะ” แสนดีกรีดร้องนี่มันในรถและยังอยู่ในมหา’ลัย

“ทำไม” เขาผละออกมาดวงตาลุกวาว “เมื่อคืนก่อนมึงครางให้คนเป็นล้านฟังได้ แค่ในรถกูทำไมจะทำไม่ได้”

ไม่รอคำตอบมือหนาที่ว่างอยู่เลื่อนลงไปที่กระโปรงที่เปียกชุ่ม เลิกมันขึ้นไปกองไว้ที่เอว เผยให้เห็นกางเกงในสีขาวลายเดียวกับเสื้อชั้นใน มันเปียกแฉะส่วนหนึ่งเพราะน้ำที่เขาทำหกและอีกส่วนเพราะน้ำของเธอเอง

“หึ แฉะเชียว นี่น้ำหก หรือน้ำร่านของมึง หืม”

“ไม่ ไม่ใช่”

แคว่ก! เขาฉีกมันออกจากสะโพกอย่างไม่ไยดี เผยให้เห็นกลีบกุหลาบที่บอบช้ำจากเมื่อคืนก่อน

“ยังจะบอกว่าไม่ใช่?”

คิงส์ยกร่างเล็กขึ้นเล็กน้อย “ชันขาขึ้น พาดไว้ที่คอนโซลนี่” เขาออกคำสั่ง

แสนดีสั่นแต่ไม่ยอมทำ

“ดื้อเหรอ” คิงส์จับข้อเท้าเธออ้าขาออกกระชากขาทั้งสองข้าง แยกมันออกจากกัน จับพาดไว้บนคอนโซลกลางรถเปลือยอ้าซ่า รอรับการลงทัณฑ์

เสียงเข็มขัดดัง คลิก พร้อมเสียงซิปยีนส์ที่รูดลง

แสนดีหลับตาปี๋ “ฮือ~ ขอร้อง อย่าทำ หนูเจ็บ”

“เจ็บเหรอ” เขาควักแก่นกายไซซ์ 60 ที่แข็งขืนเต็มที่ออกมา จ่อมันที่ปากทางรักที่ยังบวมช้ำ ถูไถปลายหัวบานไปมาช้า ๆ อย่างยั่วเย้า

“อ๊ะ อื้อ~” ร่างเธอแอ่นรับอย่างห้ามไม่ได้

“ดูสิ ปากบอกเจ็บ แต่รูมึงตอด คxx กูใหญ่เลยนะ ยัยแว่น”

ก่อนคนตัวโตโน้มตัวลงไป กระชากแว่นตาของเธอออกโยนทิ้งไปที่เบาะหลัง

“มองหน้ากู” มือใหญ่บีบกรามเล็กบังคับให้ลืมตา “มอง แล้วจำไว้ ว่าใครกำลังจะกระแทกมึง”

ปึ่ก!

เขาตอกกระแทกเข้าไปสุดลำในครั้งเดียวทะลวงผ่านความคับแน่นที่ยังไม่หายดีกระแทกชนผนังมดลูก

“กรี๊ด จะ เจ็บ” แสนดีกรีดร้องสุดเสียงแต่มันถูกอุดอู้อยู่แค่ในรถคันหรูที่เก็บเสียงอย่างดี ความเจ็บ ความจุก ความเสียว มันตีรวนจนเธอแทบขาดใจ

“อ๊า~ เจ็บ เอาออกไป อื้อ~”

“หุบปาก” คิงส์คำรามแล้วเริ่มอัดกระแทกท่อนเอ็นร้อนเข้าใส่ โดยไม่มีการเล้าโลมไม่มีความปรานี

ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก มีเพียงความดิบเถื่อนจังหวะที่หยาบโลน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่น รถทั้งคันสั่นสะเทือนตามแรงกระแทก

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~ ลึก ลึกไป อ๊า~” เธอจิกเล็บลงบนเบาะหนัง ร่างกายกระตุกสมองขาวโพลน

“คราง” เขาสั่ง “ครางชื่อกู เหมือนที่มึงครางเมื่อคืนก่อน”

“มะ ไม่ อ๊า~ คะ คิงส์ อ๊ะ อ๊ะ อื้อ~” สุดท้ายเธอหลุดครางเสียงหวาน

“ดี” เขาแสยะยิ้มด้วยความพอใจ “แบบนั้นแหละ ร้องดัง ๆ กูอยากฟังว่ามึงจะร่านได้ขนาดไหน”

เขาจับสะโพกกลมไว้แน่น แล้วซอยเอวกระแทกถี่ยิบ บดขยี้จุดเสียวเธอซ้ำ ๆ จนร่างเล็กกระตุกเกร็ง

“อ๊า~/อ่าาห์~” ก่อนทั้งคู่จะหลุดเสียงครางออกมาพร้อมกัน ปลดปล่อยน้ำรักอุ่น ๆ เข้าไปในตัวเธอทุกหยาดหยด

ทุกอย่างหยุดนิ่งมีเพียงเสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่

คิงส์ถอนแก่นกายออก มองผลงานตัวเองที่เปรอะเปื้อนอยู่บนเบาะ ทั้งของเขาและน้ำของเธอ

เขารูดซิปจัดการตัวเอง ก่อนจะหันไปมองยัยแว่นที่นอนตัวสั่น เสื้อผ้าขาดวิ่น ผมเปียหลุดลุ่ยน้ำตาน้ำลายไหลเปรอะแก้ม

ก่อนหยิบทิชชูโยนใส่หน้าเธอ

“เช็ดตซะ” พูดเสียงเย็นชา “เหม็นคาว”

แสนดีตัวสั่นเทาด้วยความอับอาบ เธอใช้ทิชชูที่เปื้อนน้ำตานั่นเช็ดคราบเหนียวเหนอะหนะออกจากต้นขา เธอเกลียดเขา เกลียดจนอยากจะฆ่า

คิงส์มองภาพนั้นอย่างสมเพชปนสะใจ เขายังไม่สตาร์ทรถ “ชื่ออะไร” เขาถามเสียงเรียบ

แสนดีชะงัก เธอหันขวับไปมองเขาด้วยแววตาเกลียดชัง เธอเม้มปากแน่นไม่ยอมตอบ

คิงส์เลิกคิ้ว “หึ ไม่มีปากเหรอแต่เมื่อกี้มึงครางลั่นรถ” เขากระแทกเบาะที่เอนอยู่ให้ตั้งตรงจนแสนดีสะดุ้ง พร้อมโน้มตัวเข้าหา

“กูถามว่ามึงชื่ออะไร”

“ไม่ตอบเหรอ” เขายิ้มเป็นรอยยิ้มที่น่ากลัวที่สุด “ดี รูมึงยังแฉะอยู่เลย สงสัยไซส์ 60 ของกูเมื่อกี้ แม่งยังไม่จุใจสินะ”

ชายหนุ่มเอื้อมมือไปที่ซิปกางเกงอีกครั้ง

แสนดีสะดุ้งสุดตัวหน้าซีดเผือด “ไม่ อย่านะ อย่าทำ”

“ถ้าไม่ตอบ กูจะกระแทกซ้ำตรงนี้ จนกว่ามึงจะครางชื่อตัวเองออกมาแทนชื่อกู”

“ฮึก” เธอสั่นไปทั้งตัวน้ำตาไหล “สะ แสนดี” ตอบเสียงแผ่ว ยอมแพ้ทุกอย่าง

“แสนดี?” คิงส์ทวนคำก่อนจะหัวเราะหึในลำคอ

“ชื่อแม่ง โคตรไม่เข้ากับรูมึงเลยว่ะ”

“รูมึงแม่ง โคตรร่าน ไม่เห็นจะแสนดีเหมือนชื่อเลย”

“จัดการตัวเองซะ ยัยแสนดี” เขาออกคำสั่งเสียงเย็นชา “เสื้อผ้าขาด ๆ ของมึงน่ะ ดึง ๆ มันลงมาปิดไว้”

แสนดีรีบหันหน้าหนีพยายามดึงเสื้อนักศึกษาที่ขาดวิ่นมาปิดอก ดึงกระโปรงลงมือสั่นจนทำอะไรแทบไม่ถูก

คิงส์สตาร์ทรถเสียงเครื่องยนต์สปอร์ตคำรามลั่น เขาขับรถออกจากมหา’ลัย มุ่งหน้ากลับคอนโด

บรรยากาศในรถเงียบกริบ มีเพียงเสียงสะอื้นของแสนดี คิงส์เหลือบมองเธอ รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏที่มุมปาก

“มีเรียนบ่ายอยู่ใช่มั้ย ยัยแสนดี”

แสนดีไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงถาม เธอพยักหน้า

“แต่เสียใจด้วยว่ะ” เขาเหยียบคันเร่ง

“เพราะบ่ายนี้ มึงคงไม่ได้ไปเรียนแล้วล่ะ”

“มึงต้องเรียนบทร่านกับกู บนเตียง”

เขาเว้นจังหวะ ก่อนจะตบท้าย”อีกหลายน้ำ”