Chapter 6

Nagtatakbo ako sa pagkakapahiya. Pakiramdam ko ang dumi dumi ko. Para akong babaeng pakawala ng oras na 'yon. Muntik na akong bumigay. My! Gosh!!! "Tamara, wake up! MC was change." paulit ulit kong tinatatak sa isipan ko para hindi na ako masaktan. Sa nangyari kitang kita naman na wala na siyang pagmamahal na natitira para sa akin. Ibang iba na ang dating asawa. Hindi na siya ang MC na minahal ko. Ang MC na nasa harapan ko kanina ay demon*o na. Sabagay, hindi ko naman ito masisisi, sapagkat iniwan ko siya ng walang paalam. Kahit sino naman kung ganon ang ginawa kamumuhian talaga. Pero, ginawa ko ang lahat ng 'yon para sa'kaniya. Para mabuhay siya at kahit masakit nag tiis ako, pero heto lang pala ang matatanggap ko. Sana, sana hindi na lang ako umalis. Haixt!

At kahit makailang ulit akong magsisi. But it's too late, sapagkat hindi ko na mababago pa ang lahat. Galit na siya sa'kin at dahil sa galit na 'yun kinamumuhian niya na ako. Hindi ko namalayang unti-unti nang pumapatak ang mga luha ko na naglalandas sa buong mukha ko. Mabuti na nga lang rin na lagi akong naka water proof na make-up, dahil kung hindi kanina pa ako dito na mukhang bruhilda. Inayos ko ang sarili, sapagkat bumukas ang elevator at pumasok ang ilang empleyado ng company na pagmamay-ari nito. MCB??? Bakit hindi ko ba naisip na siya ang nagmamay-ari nito. Haixt!

"Are you okay Miss?" tanong ng isa sa nakasabay ko sa elevator napansin niya yata na nagsasalita ako ng mag-isa.

"Yes! I am." mabilis na sagot ko mahirap na baka mapagkamalan pa ako nitong baliw. Nang tumigil ang elevator kaniya kaniya na silang labas at sumunod naman ako. Huli na nang malaman kong paakyat pala ang button na pinindot ng mga ito. Kaya bumalik ako sa itaas. Badtrip!!

Palabas na sana ako ng makita ko si MC na patungong elevator. Gusto ko sanang isara ngunit sa pagkakataranta ko imbes na close ang ma click ko open button kaya nakapasok ito. Halos tambulin ng kaba ang dibdib ko lalo na nang marinig ko ang baritonong boses nito.

"Did you miss me?" tanong nito na sa isang iglap lang nasa likuran ko na. Damang dama ko ang init ng hininga niya na bumubuga sa may batok ko.

"S...sir, a..Ano kasi... A....Ah!" nauutal na sagot ko.

"Relax miss...

"Tamara sir." mabilis na sagot ko.

"Bakit ka ba umalis?" tanong nito.

"Wala lang sir. Gusto ko lang umuwe mukha namang hindi mo naman nagustuhan ang ginawa kong proposal" sagot ko.

"Sinong nagsabi sa'yo niyan? Miss. Tamara, well in fact your proposal is qualified that's why I wanted to talk to you. Do you understand Miss. Tamara? You can report to me as may personal assistant." wika niya.

"W... What? excuse me sir. I'm offering you my project plan but I'm not applying for assistant." mariing wika ko.

"Well, kong ayaw mo babawiin ko na lang ang mga pinirmahan ko at...

"Okay. Deal." mabilis na sagot ko. Bahala na kailangan ko ng tulong niya. Alam ko sa ginawa ko mas lalo lang akong lumubog sa kumunoy.

"Good. That's my girl." anya. Tama ba ang narinig he called me my girl??? o sadyang nabingi lamang ako.

"Anyway Miss. Tamara, just close your mouth at baka mapasukan ng insekto." wika niya nang mapansing nakanganga ako sa harapan niya. Nagulat ako sa ginawa niyang pagsara ng bibig ko parang bulta butaheng kuryente ang dumaloy sa balat ko ng magkadikit ito.

Napa atras ako at napa yuko, sapagkat nahulog ang folder na hawak ko at sumabog ang mga files sa lapag. Pilit kong inaabot ito kaya napatuwad ako at hindi nakaligtas sa mga mata nito ang ginawa ko.

"Nice butt!" anya sabay palo ng likuran ko.

"Bastos." wika ko.

"Bastos? Bakit naka hubad ba ako?" sarkastiskong tanong nito.

"Nevermine!" sagot ko.

Nakuha ko na ang lahat ng files ng biglang nakarinig ako ng tunog at namatay ang ilaw sa loob.

"A...Ano 'yon?" tanong ko. May sakit akong claustrophobic kaya hindi ako pwedeng magtagal sa loob ng elevator at kakapusin ako ng pag hinga.

"Don't panic nasira lang ang elevator. You'll be safe with me." anya.

"Safe???" usal na tanong ko sa sarili ko.

Maya maya lang kinakapos na ako ng pag hinga. Kaya unti unti ko binuksan ang mga butones nang blusa ko para makahinga ako. Hindi ko na inisip pa ang sasabihin nito kong makita niyang naka sleeveless na lang ako.

"What are you doing? Are you flirting with me?? Hey!!

Hindi ko na naitindihan pa ang iba niyang sinasabi sapagkat biglang nanlabo na ang paningin ko at nawalan na ako ng malay.

Pag mulat ko ng aking mga mata nasa loob ako ng isang room na hindi ko mawari kong ospital nga ba ito. Maya maya lang nakita kong lumapit si MC sa akin, kitang kita ko sa mga mata nito ang labis na pag-a-alala sa akin.

"Are you okay??" tanong niya. Kikikiligin na sana ako ng biglang nagsalita ito na; "Next time mag-ingat ka hwag kang tanga tanga. I have an appointment to do before you collapsed." anya.

"Thank you for your help but you can leave now. I'm okay." wika ko sabay talikod para hindi niya mabakas ang pag ragasa ng mga luha ko sa mga mata ko. Ang sakit the way he called me tanga. Wala nang mas sasakit pa siguro sa physical na naramdaman ko kay Tita at sa emotional damage na pinaparamdam sa akin ng kaisa isang lalaking minahal ko. Kong alam mo lang ang mga sinakripisyo ko mabuhay ka lang hon." usal ko.

Maya maya lang nakarinig na ako ng mga yabag papalayo sa akin at ang malakas na pag balya nito ng pintuan. Alam kong nagalit na naman siya sa akin. Hindi niya alam ang lahat ng ginawa ko, tiniis ko sa Europa para lang sa kaniya. Syempre wala siyang alam, dahil ang tanging tumatak sa isipan niya ay ang pag iwan ko sa kaniya at wala ng iba pa. How I wish maibalik ko pa ang dating ikaw. Napatingin ako sa wall clock na nakasabit roon. Nasa loob pala ako ng clinic ng MCB Corporation. Nang maalala ang anak namin. Kailangan ko nang makabalik ng bahay.

Patayo na sana ako ng pumasok ang nurse.

"Miss, saan po kayo pupunta?" tanong nito.

"Ah! E' sa comfort room sana." sagot ko.

"Comfort room, nandon po ang comfort room. Palabas na po ito ng clinic ang dinadaanan niyo." sagot nito sabay turo kong nasaan ang comfort room.

"Ah! Sorry! Hindi ko kasi alam." sagot ko.

"Okay lang Miss. Siya nga pala kabilin bilinan ni Mr. MC na dito muna kayo magpagaling 24 hours at babalik daw siya after the meeting." anya.

"What??? I can't stay longer here Miss. I have important things to do." wika ko. Ang totoo kasi niyan walang kasama si Tyron kapag umalis ang Ninang Jessy niya. Kanina pa nga natawag ang bruha paktay na naman ako nito.

"Ahmm! Miss hindi talaga pwede pasensya. Mag comfort room na po kayo then check ko na ang vitals mo." ani nito

"Sige." tipid na reply ko.

Naglakad na ako patungong comfort room at habang naglalakad ako nag iisip ako ng tamang gawin para maka alis ako dito at hindi na kami muling magkita pa. Siguro ika cancel ko na lang ang business proposal namin at iaalok ko na lang sa ibang company. Sa nangyari at nasabi nito parang hindi ko kakayanin na araw araw at bawat oras kasama ko siya. Lalo na't alam kong siya pa rin ang laman ng puso ko. Kahit anim na taon na ang nakakalipas. He's still the one and no one can replace him. Tanga na kong tanga, pero ganon siguro talaga. Heto na ang kapalaran ko to become a single Mom. Masaya naman kaming mag-ina at gagawin ko ang lahat para mas maging masaya pa kami at hindi na isipin o hanapin pa ni Tyron ang Daddy niya.

Habang nasa comfort room ako hindi pa din ako makapag isip kong paano ko ba matatakasan ang nurse ngayon. Maya maya lang nakarinig ako ng katok mula s labas.

"Miss are you done?" tanong ng nurse.

"Ahmm! Not yet. Medyo masakit ang tummy ko bloated yata ako." sagot ko. At uma acting pang masakit talaga ang tummy ko, pero ang totoo niyan gusto kong umalis siya para makatakas na rin ako.

***

Habang nasa board meeting naman si MC at nilalaro ang pen na hawak niya kanina pa. Hindi mawala sa isip niya ang pagkatakot ng biglang himatayin ang dating asawa. Nawala sa isip niya na claustrophobic nga pala ito. Kaya ganon na lang ang labis na pagkatakot ang naramdaman niya nang nagcollapsed ito.

"Mr. Benitez, are you okay?" tanong ni Vienna. Isa sa investor ng MCB na lantarang may gusto sa akin. Kulang na lang siguro na mag hubad siya sa harapan ko. Katulad ngayon panay himas niya ng legs ko sa ilalim ng table. Mabuti na nga lang hindi niya makapa ang kiliti ko at baka mapahalakhak ako ng todo rito at nakakahiya. Ano na lang iisipin sa akin ng mga board. Hindi ako seryoso sa business namin. Actually, nabasa ko ang proposal ni Tamara at heto nga ang pina pa discuss ko sa assistant ko.