Chapter 6

Ilang oras matapos bumalik si Rasheedah sa apartment na inuupahan niya nang bumalik siya mula sa CDO, sumakay siya ng taxi papunta sa paaralan ng kanyang mga anak. Ang paaralan ay isang napaka prestihiyoso at mamahaling paaralan. Lahat ng mga estudyanteng pumasok sa paaralan ay mula sa pinakamayamang pamilya sa lungsod.

Nang dumating si Rasheedah sa paaralan sa pagtatangkang kunin ang mga bata, sinabi sa kanya ng guro na namamahala sa mga bata na kinuha sila ng isang lalaki. Isang lalaki? Halos tumalon ang puso niya palabas ng dibdib niya. Pinagtaksilan ba siya ni Elizabeth nang sabihin sa kanyang anak na handa na siyang umalis?

Si Justine ba ang dumating para sunduin ang mga bata? Oo

siya noon at natuklasan niya na ang mga bata ay kanya, kaya siya ay tiyak na mapapahamak.

Everything about her became totally disorganized, she run out of school and was about to take a taxi back to the mansion when she thought on the opposite side, what if hindi si Justine ang dumating para sunduin ang mga bata? Bagama't may siyamnapung porsiyentong pagkakataon ay siya iyon.

Tumakbo siya pabalik sa loob ng school at nakita niyang palabas na ng classroom ang teacher, 'sino yung lalaking dumating para sunduin ang mga anak ko?' 'Mister. "CJ," sagot ng guro, "nag claim na siya ang ama ng mga bata." Halos mapunit ng agresibong galit si Rasheedah. Baliw ba si CJ?

Anong relasyon ang nabubuhay sa pagitan nila na nagpalakas ng loob niyang kunin ang anim na anak? Sinabi ba niya kung saan niya sila dadalhin? Tanong ni Rasheedah at inabot ng guro ang isang sulat na ibinaba nito para sa kanya. 'Bakit hindi mo ibinigay sa akin ito ng mas maaga?' Tanong niya. "Mukhang alam mo na kung sino ang dumating para sunduin ang mga anak mo, kaya pakiramdam ko hindi na kailangan pang sabihin sa iyo, tsaka parang nagmamadali ka," sabi ng guro.

"Dinala ko ang mga bata sa hospital para sa pagsusuri ng DNA," nabasa ang nilalaman ng liham. Nagmamadaling lumabas ng paaralan si Rasheedah, mabilis na pumara ng taxi, at nakumbinsi pa ang taxi driver na pabilisin pa.

Pagdating niya sa ospital ay agad siyang tumakbo papunta sa DNA section at nakita niya si Rasheedah na nakatayo sa harap ng isang babae na halatang doktor, nag uusap ang dalawa.

Lumitaw si Rasheedah at galit na nagtanong, 'Nasaan ang mga anak ko?' Ano ang nagbigay sa iyo ng karapatang sumama sa kanila? Nang marinig ito ng doktor na kasama ni CJ, lumayo siya at naiwan sina CJ at Rasheedah na magkasama: "Nakakagulat na mayroon tayong anim na anak.

Sa totoo lang! Sinong makakaalam na manganganak tayo ng anim na anak? Talagang pinaboran ka ng Diyos." , sinabi. 'Yan ba ang sagot sa tanong ko?' Galit na tanong niya. "Hanggang kailan mo itatago sa akin ang mga anak ko? Alam kong hindi mo hahayaang makipagtalik sa iyo ang sinumang lalaki pagkatapos mo akong iwan. .so? Ang mga bata ay halatang akin.

Huwag kang mambola, hindi kita kailangan, mas interesado ako sa mga anak ko." Sabi ni CJ. 'Yung mga anak mo?' Napangiti si Rasheedah, wala pa siyang nakitang lalaking kasing tanga ni CJ. "Mali ka, hindi ka niya ama at hindi mo gustong biro ang tatay nila," sabi ni Rasheedah at napangisi si CJ . 'Talaga?' Muli siyang nguya, “Tell me another lie, please? Parang hindi mo alam kung gaano kalakas ang aking 'Paano mo nalaman ang tungkol sa mga anak ko?' tanong ni Amy.

Na curious siya sa maraming bagay, pero iilan lang ang maitatanong niya. 'Sabi sa akin ng isang source,' ngumiti si CJ at saka sinabing: 'My

Kasalukuyang nasa laboratoryo ang mga bata at malapit nang magsagawa ng DNA test sa kanilang lahat, hindi dahil sa hindi ako naniwala na anak ko sila, 'yun. s para magkaroon ka ng sapat na ebidensya na maihaharap sa korte kapag inaangkin mo ang anim na bata. tsaa

“I assure you that you will never see my children again,” aniya. Hindi naman naabala si Rasheedah sa pagbabanta nito, dahil ngumiti pa ito ng walang pakialam, hindi kapani paniwala kung paano napunta si CJ mula sa pagiging mapagmahal at mapagmalasakit na asawa tungo sa isang taong ay walang puso maraming taon na ang nakakaraan. Iniisip ni Rasheedah kung dapat ba niyang hayaan ang mga doktor na magpa DNA test para lang makasigurado si CJ na hindi kanya ang mga bata, kung hindi ay patuloy niyang ipagyayabang na kanya ang mga bata.

Nakatayo si Rasheedah ng ilang distansiya sa kanya, naghihintay ng resulta, makalipas ang halos tatlumpung segundo, may nagsimulang lumapit sa kanya at mukhang pamilyar ang taong iyon, nang nasa harapan na niya ito, ibinuka ni Rasheedah ang kanyang bibig. "You have to answer this call," inabot ni James ang phone kay Rasheedah at tinanggap niya ito, nakita na niya ang pangalang 'Mr. Justine' bilang tagatukoy ng tawag. "Ano ang ginagawa mo sa departamento ng DNA kasama ang iyong dating asawa? May sekreto ba akong dapat malaman? tanong ni

Justine.

Ang puso ni Rasheedah ay hindi organisado at ang takot ay nanaig sa kanyang kaluluwa, si CJ

baka alam niyang may mga anak siya para sa lahat ng kanyang pag aalaga, ngunit Justine, hindi! Mas magiging masama iyon. 'Hindi... hindi... walang sikreto,' sagot niya. "ay

dahil hindi ko pa nasasapatan ang iyong mahalay na pagnanasa, kaya't muli kang nagsama ng dati mong asawa baka matugunan niya ang iyong pagnanasa, kung gaano ka kalaswang,

babae?" Tanong ni Justine.

This period, Justine set his sights on Rasheedah and James, sikat si James at alam ng marami na siya ang personal assistant.

ni Justine. Iniisip ni CJ kung anong relasyon ang nananatili sa pagitan nina Justine at Rasheedah. Bagama't hindi nakatayo rito si Justine kasama nila.

Hindi na alam ni Rasheedah ang sasabihin, she was now in a state of dilemma, literal na umaalog ang bibig niya at nagtataka kung bakit hindi natuloy ang plano niyang tumakas. Sobrang hinamak niya si CJ sa pagdating niya para sunduin ang kanyang mga anak.

Pagkatapos ng dalawang minutong katahimikan, natapos ang tawag. Unti unting bumaba ang kamay ni Rasheedah sa tenga niya. Ano ang balak mong gawin sa kanya ngayon? Siya ay nagalit sa kanya at ngayon siya ay nasa malubhang problema. "The phone, please," pakiusap ni James at iniabot sa kanya ni Rasheedah ang telepono.

Nakalimutan pa nga niya na nakatayo sa harapan niya si James. Lumayo si James sa kanya at si Rasheedah ay nawalan ng malay sa pag iisip na halos wala na siyang ideya sa nangyayari sa kanyang paligid. Nasa malalim siyang pagdududa sa planong gawin sa kanya ni Justine. Sa partikular, natatakot siya na baka ituloy niya ang pagtatanong kay Cj tungkol dito.

Kung si CJ ay nagsasabi ng totoo, hindi ba't mas malaki ang problema niya sa ganoong paraan? Kung mabilis niyang pinuntahan si CJ at nagmamakaawa na takpan siya, tumingin siya kay Cj at nakita niyang nakatingin ito sa kanya na may sardonic na ngiti sa mga labi. Nang maalala niya kung paano siya pinagtaksilan nang walang puso noong nakaraan, nagbago ang isip niya at nanumpa na mas gugustuhin niyang mangyari ang pinakamasama kaysa humingi ng tulong sa kanya.

Bagama't magiging masyadong delikado kung malalaman ito ni Justine. Mas gugustuhin kong hindi isipin ang kalalabasan sa ngayon. Dapat kang pumunta sa lab at suriin ang iyong mga anak. Bago niya magawa ang unang hakbang, muling humarap sa kanya si James at sinabing, 'Kailangan mong sundan ako para makilala si Mr. Justine.' Bumuntong hininga si Rasheedah at tumango, mabilis na nag text kay Elizabeth, 'nagbago ang plano, nanay.'

Nasa hospital B ang mga anak ko sa DNA department, pakisabi kay Mrs Jasmine na kunin sila, hindi ko pa kaya ngayon, salamat mom." Iyon ang text na ipinadala niya. Nakatingin si CJ na may pagtataka habang naglalakad si Rasheedah palayo. kasama si James.

Nalungkot si Rasheedah dahil hindi pa niya nakikita ang kanyang mga anak. Bakit nagiging kumplikado ang lahat? Lalong hindi niya nagustuhan si CJ dahil sinira niya ang plano niyang tumakas. Ang hindi pa niya nakikita ang kanyang mga anak ay nagpabagal sa kanyang puso at imposibleng makapag isip siya ng maayos. Pagdating nila sa tapat ng super exorbitant na sasakyan, bumukas mag isa ang pinto at hindi na kailangan ni Rasheedah na may magsabi sa kanya na pumasok. Pagkasara ng pinto ay napapikit siya sa takot na baka mahawakan lang siya nito sa leeg. masikip at malamang masuffocate siya hanggang mamatay. Pero kahit makalipas ang dalawang minuto, walang nangyari.

Wala si Justine sa kotse kasama niya? Bahagya niyang ibinaling ang kanyang ulo ngunit hindi siya nakatingin, nakayuko ang kanyang mukha at nang makita niya ang makintab na itim na sapatos sa car mat, hindi na niya kailangan ng may magsabi sa kanya.

sabi ni Justine na nasa tabi niya. Pero bakit siya natahimik? Ano ang balak niyang gawin sa kanya sa pagkakataong ito? Tinanong mo na ba si CJ? Iba't ibang ideya ang tumatakbo sa kanyang isipan. Masasabi mo man lang

isang bagay?

Sa wakas ay nagkaroon ng lakas ng loob si Rasheedah na tingnan ang kanyang mukha at nakita ang kanyang magandang side profile. Paanong ang isang lalaki ay napakagwapo at malamig? Masyado ka bang nasaktan sa pagkamatay ng asawa mo? Ito ang unang pagkakataon

Nagawa niyang tingnan ng maigi ang side profile nito. Maitim at kulot ang buhok nito at malapad ang balikat, kitang kita ang disente nitong ilong. kung saan siya nakaupo bagamat hindi niya makita kung anong kulay ng mga mata niya ngunit ang gilid ng mukha niya ang nakita niya Dont Dare To Run Away napakaganda ng eraserow.

Bigla niyang nilapit ang mukha sa kanya at mabilis itong umiwas ng tingin. Nang humarap ito sa kanya, para bang may ibinagsak na bomba sa kanyang puso, dahilan para sumabog ito nang hindi maisip. Muntik na siyang mabulunan dahil nahihirapan na siyang huminga. This time, si Justine naman ang tumitingin sa side profile niya, wala siyang pakialam at naiinis siya, 'paano magdurusa ang isang babae sa labis na pagnanasa at pagpapanggap', pagtataka niya.

Nagtataka si Rasheedah kung bakit niya tinitigan ang mukha nito ng matagal, sa side profile na lang niya. Habang nararamdaman niya ang titig nito sa kanya, mas lalo siyang natakot. Bigla ba itong tumama sa pisngi niya? Bigla ba niya itong hahawakan at ihagis sa labas ng sasakyan? Sisipain niya ba siya ng sapatos niya? Lahat ng uri ng pag iisip ay pumupuno sa kanyang puso.

Gayunpaman, sa wakas ay huminto ang sasakyan sa garahe ng mansyon ni Saberon. Sabay na bumukas ang pinto sa magkabilang gilid at parehong lumabas sa magkaibang gilid ng pinto sina Justine at Rasheedah. Bago pa makahakbang ng tatlong hakbang si Rasheedah, marahang hinawakan ng isang kamay ang kanyang pulso.

Magiliw na tiningnan ni Rasheedah ang may hawak sa kanya at nang makita niyang si Justine iyon ay nagulat siya. Ano ang nangyayari? Si Justine ay may walang pakialam na ekspresyon ngunit sinabing, 'Hindi ba ikaw ang aking asawa?' Bakit parang nagulat ka na niyakap kita? lumipat tayo. Nagsimula na siyang maglakad kasama siya sa loob habang si Rasheedah ay nag iisip pa rin kung may biglang nangyaring milagro sa puso niya, nang makita silang dalawa sa malaking sala, biglang napatayo si Elizabeth na depress at moody nang makita si Rasheedah. Gusto niya ang paraan na magkasama sina Rasheedah at Justine.

Abala si Justine sa kanyang study room nang makarinig siya ng katok sa pinto. Nasa mansyon din ang study room niya, sino ba ang naglakas loob na kumatok sa pinto ng study room niya? Napaisip siya. Baka yung babaeng yun? Galit siyang tumayo at naglakad patungo sa pinto. Lahat ng tao sa mansyon, maging ang kanyang ina, ay mas nakakaalam kaysa istorbohin siya kapag nasa study room siya, gaano man ito ka urgent. Binuksan niya ang pinto at nakita niya ang isang bata at gwapong lalaki na nakakagulat na kamukha niya. Sumigaw ang bata, 'Nahanap ko na.'

Nagulat si Justine sa sinabi ng bata, ngunit bago niya malaman kung ano ang nangyayari, lumitaw ang isa pang batang lalaki, pagkatapos ay isa pang lalaki, pagkatapos ay tatlong babae nang sabay sabay, na naging anim sa kabuuan. Ang mga maliliit na ito ay para kay Jasmine, ano ang ginagawa nila sa kanyang silid aralan?

Paano sila nakarating dito? Kumunot ang noo niya at gustong itaboy ang mga ito, ngunit bigla niyang naalala noong araw ding iyon ang isa sa mga bata na tumawag kay Tita Jasmine at hiningi ang kanilang ina. Hindi ba ito ang perpektong oras para tanungin ang mga maliliit na tanong na ito?

Pumunta na si Rasheedah sa kwarto ni Jasmine, pero natutulog si Jasmine noon, pero wala ang mga bata sa kwarto, habang sinabi ni Elizabeth sa kanya na dumating si Jasmine kasama ang mga bata ilang minuto ang nakalipas at siya

Nasasabik akong makita ang mga bata doon lamang

masama ang loob.

Sinimulan silang hanapin ni Rasheedah sa paligid ng malaking mansyon sa pag aakalang maaaring sinamantala nila ang katotohanang si Jasmine ay natutulog at naglalaro sa paligid ng mansyon. Nakakagulat,

Nakita niya ang mga ito pagkatapos ng apat na minutong paghahanap na nagtipon sa harap ng isang silid, habang mabilis at masaya siyang naglakad patungo sa kanila, nakita niya ang isang matangkad na pigura sa harapan nila.

Nang makitang si Justine iyon, nagtago siya

mabilis sa likod ng isang pinto at iniligpit ang kanyang puso na halos mahulog sa kanyang dibdib. 'Malapit na iyon,' bulong niya. Pero bakit pumunta ang mga bata sa bahay ni Justine? Ganun din ba ang kwarto niya? Sa unahan ay nagpasya si Justine na salubungin ang anim na bata at pumasok sila nang walang ingat. Sa kabila ng katotohanang nakakatakot ang mukha ni Broderick, hindi naman natakot ang mga bata.

Sa katunayan, sa sandaling pumasok sila, lahat ay nakahanap ng perpektong posisyon upang umupo nang mag isa. Ang lahat ay nakaupo nang marilag. Alam ba ng mga maliliit na ito na nasa study room sila ng pinakamakapangyarihang tao sa CDO? Napaisip si Justine sa sarili. Wala pa siyang nakitang naglakas loob na pumasok sa kanyang opisina lalo pa't maupo nang may kamahalan nang hindi niya sinasabing maupo sila.

Nagulat si Rasheedah na pinapasok ni Justine ang mga bata sa kwarto, nag tipto siya patungo sa study room niya at nakita niyang hindi pa tuluyang nakasara ang pinto, tumingin siya sa labas at nakita niya ang anim na bata na nakakalat sa paligid ng opisina, sa katunayan, may mga naglalaro na sila. ilang mga file, panulat, bulaklak at lahat ng makikita nila sa harap ng kanilang mga mata. sa Magiging malupit din ba siya sa sarili niyang mga anak? Nagtaka si Rasheedah at nagpasyang manood. Pagkatapos ng lahat, wala siyang magagawa.

Umupo si Justine at ang buong study room ngayon ay parang may family reunion na magaganap, 'so... may I know your names?' 'Maaari mo bang sabihin sa amin muna ang iyong pangalan, malaking tiyuhin?' Mabilis na tanong ni Hurley, na ikinagulat ni Justine. Ito ba'y

Pangako: hindi na natatakot ang mga bata sa sarili nilang buhay? Paano nila siya kakausapin ng ganoon? "Hindi ngumingiti si big guy," bulong ni Luna kay Mona, pero rinig na rinig na tawa ng lahat sa kwarto. 'Baka may nanakit sa kanya,' bulong ni Mona kay Luna. Ang mga batang ito ay may lakas ng loob na magtsismis tungkol sa kanya. Nasaan ang iyong takot? Tumingin siya sa anim na bata ng mas malakas na tingin at umaasa na sila ay natakot, ngunit ang sumunod na sinabi ni Aaron ay natigilan siya: 'Hindi mahilig magsalita ng masyadong maraming tiyuhin, kung hindi, sasagutin niya tayo.'

'Nakalimutan na ni Kuya uncle ang pangalan niya, pag isipan niya 'yon,' sabi ni kai at muntik nang tumayo si Justine at paalisin ang mga batang ito. Hindi maganda ang ginawa ni Jasmine sa pagpapalaki sa matatapang na batang ito. Paano sila magkakaroon ng lakas ng loob na kausapin siya ng ganoon? Biglang nahulog ang mga mata niya sa tahimik na si Dona. Hindi siya umimik at umupo sa ibang upuan sa iba. Ang kanyang hitsura ay payat at maaari mong sabihin na siya ay introvert at malinaw na hindi gaanong magsalita gaya ng iba, pero medyo nalungkot siya or na misjudge siya sa itsura niya? Nagtataka si Justine. gusto mo Ang pangalan ko ay Justine,' alam ni Justine na wala siyang ibang pagpipilian kundi sagutin ang maliliit na ito kung malalaman niya ang kanilang mga pangalan.

Si Rasheedah, na pinagmamasdan ang mga bata at ang kanilang ama mula sa maliit na espasyo sa pintuan, ay nagulat na binanggit ni Justine ang kanyang pangalan sa mga bata. Oh talaga? Akala ba niya ay itatapon niya ang mga ito nang biglaan? Ito ay lumalabas na hindi siya maaaring maging masama at walang awa gaya ng ipinakita niya sa kanyang sarili. "Gusto ko ang pangalan ni Kuya," sabi ni Aaron kay Hurley. "Ang pangalan ko ay Aaron," Masayang sigaw ni Aaron at itinaas ang dalawang kamay sa ere. "At ako, si Hurley," tumalon si Hurley mula sa kanyang upuan at sumigaw. "Ang pangalan ko ay Kai," tumayo rin si Kai sa kanyang upuan at sumigaw. Nagkatinginan ang mga boys at nagtawanan, sa kanila, nagsasaya lang sila. Walang nangahas na sumigaw sa tabi o paligid ni Justine.