Share

KABANATA 4

Author: Zhyllous
last update Last Updated: 2024-06-17 17:42:59

Juyeth POV

Inasahan ko ng hindi papayag si Dinnese kahit anong pilit ko. Ngayon pupunta ako sa mansyon ng Villiary. Namiss ko si Irriene dahil hindi ako pinapasok ng dalawang araw ni Mrs. Villiary para makapagpahinga si Irriene.

Nakarating ako sa mansyon, hanggang ngayon hindi parin ako sanay sa gate nilang sobrang taas. Automatic lang itong bumukas kong naka register iyun mukha mo. Apat na buwan lang ako dito, tatanggalin rin nila iyan pagkatapos kong turuan si Irriene.

Nakapasok pa ako at kailangan ko pang mahabang byahe bago makarating talaga sa mansyon nila. Noong unang beses ko dito, nagpahatid lang ako sa asawa ko. Ending naglakad lang ako sa mahabang bakuran nila. Nakakahiya iyun, first day ko pero sobrang late. Nagpaliwanag naman agad ako. Nag-alala pa si Irriene bakit daw hindi tinawagan ang driver nila.

Kaya kahit anong sabihin nilang baliw si Irriene, hindi ako naniwala. Kilalanin muna nila ang inosente kong studyante bago nila sabihan ng ganun.

Pinagmasdan ko ang malawak nilang bakuran na madaming bulaklak. Hindi naman kami mahirap dahil may magandang trabaho ang asawa ko pero pag nandito ako sa mga Villiary sinampal ako sa kahirapan. Napailing nalang ako at naalala si Irriene, hindi naman din ata masayang maging mayaman. Mukhang masaya tingnan si Irriene ngayon pero pag nakaisip iyun, tingnan natin kung hindi iyun magagalit sa parents niya.

Nakarating ako sa harap ng mansyon nila. Bumaba na ako sa sasakyan ko at may sumalubong agad sa akin na bodyguards para samahan akong papasok. Ito ang ayaw ko sa mansyon nila, isang galaw mo lang may bodyguard susunod sayo. Maging masaya lang siguro ako pag nasa loob na ako kasi wala na akong makitang nakaitim na nakasunod sa akin. Noong bago pa ako dito hindi ko mapigilang isipin na holdapers sila.

Pumasok ako sa mansyon, nakita ko kong gaano ka dami ang kanilang katulong, naglilinis. Dumating ang mayordoma ng mansyon. Agad silang huminto at pumunta sa harapan nito.

"Kakain na ang mga Villiary," formal nitong sabi sa mga katulong. Agad silang humiwalay sa isa't isa para pumunta sa headquarters and iba, habang ang iba hinanda na ang pagkain ng mga Villiary.

Kumurap ako sa nakita. Ngayon ko lang nasaksihan iyun sa apat na buwan ko dito. Jusko.

Tumingin sa akin at mayordoma at lumapit. Hindi kagaya ng palagi nating napanood na mayordoma ay pwede nating makausap pero itong papalapit sa akin parang papanis ang laway ko dito. Yumuko pa ito kaya awkward akong ngumiti sa kanya.

"Pwede kang umupo sa sofa ma'am Juyeth," formal nitong sabi habang tinuro ang sofa. Agad ko namang sinunod, ayaw kong makipagtalo.

Yumuko ulit ito sa akin bago umalis. Hindi parin ako sanay sa kanya. Yuyuko talaga ang mga katulong dito, parang nasa pelikula lang ang peg.

Narinig kong may yapak pababa sa hagdan. Agad akong tumayo at inaabangan kung sino man sa Villiary ang pababa. Pero base sa mabilis na yapak, kilala ko na kung sino ito kaya agad akong napangiti. Ilang sandali pa lumabas na ang ulo nito na may malaking ngiti sa labi.

"Ma'am Juyeth!" sigaw nito at agad tumakbo sa akin para yakapin ako. Natawa akong niyakap siya mabalik hinaplos ang ulo niya.

"How are you Irriene?" nakangiting tanong ko.

"Very very fine ma'am! I miss you," parang batang sabi niya.

"I miss you," nakangiting sabi ko. Ilang sandali pa narinig ulit namin ang yakap, parang dalawang tao ang baba. Alam ko na kung sino ito.

Umayos ako ng tayo habang si Irriene bumalik kung saan ang huli para salubungin ang parents niya. Malaki ang ngiti niya at niyakap ang dalawa at hinalikan sa kanilang pisngi.

"Mommy, nandiyan si ma'am Juyeth," masayang sabi nito. Sabay silang lumingon sa akin. Yumuko ako kunti, parang ginaya lang ang katulong nila. Niyaya nila akong kumain. Kahit busog hindi ako tumanggi. Nakakahiya silang tanggihan.

Habang nasa hapag panay kwento ni Irriene sa kanyang magulang sa cartoon na pinanuod niya. Nakikinig naman ang dalawa habang ako seryoso lang pinagmasdan si Irriene na masayang nagkwento.

Kung alam lang ng dalagitang ito ang kailangan niyang matutunan.

"Hon, kulang yung Engineer," sabi ni Mr. Villiary pagkatapos mag kwento si Irriene at tinanong siya ng kanyang asawa tungkol sa bagong itatayo nilang hotel sa bago nilang bili na island.

Bigla akong nabuhayan sa sinabi ni Mr. Villiary. Parang alam ko na kung paano ko mapapayag si Dinnese. Bad boy iyun tingnan pero magaling iyun na Engineer. Magna Cum laude yun noong grumaduate.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • MS. CEO'S FIRST LOVE   KABANATA 25

    Ilang oras bago kami natapos at nakita kong nagmamadali siyang magligpit sa kanyang gamit, halatang iniiwasan ako at ayaw akong kausapin. Bago siya makaalis nagsalita na ako."Sorry sir," mahinahong sabi ko. Tumigil siya sa paglalakad at tumingin sa akin. Nakita niya ang mukha kong seryoso parang natigilan pa siya pero hindi ko na siya tiningnan ulit at na una ng lumabas sa kanila. Tumigil pa ako ng tinawag niya ang pangalan ko."Irriene," tawag niya sa akin. Huminto ako pero hindi lumingon sa kanya. Nasa labas na kami ng kwarto kaya makikita na kami ng mga kasambahay namin. Hindi siya nagsalita kaya nagpatuloy ako sa paglalakad. Dumiretso na ako sa kwarto, humiga agad ako sa kama at niyakap ang human size na teddy bear na binigay nila mommy sa akin.Nasasaktan ako kahit tama naman si sir. Hindi ko mapigilan umiyak kaya niyakap ko yun ng mahigpit para doon ilabas ang sakit na naramdaman. Ganun lang ginawa ko hanggang sa nakatulog ako dahil sa pag-iyak at sa mga inisip. Nagising ako

  • MS. CEO'S FIRST LOVE   KABANATA 24

    Sa gitna ng klase may kumatok sa pintuan kaya huminto muna si sir at pinuntahan yun para tingnan kung sino ang kumatok. Nagugutom ako, baka snack na iyan. Palagi namang hahatiran kami ng snack kahit nasa gitna kami ng klase. Pagbalik ni sir nakita kong may bitbit na siya kaya tama ang hinala ko. Hinatidan kami ng snack kaya huminto muna si sir at umupo sa kanyang upuan habang ako kinain na rin ang binigay nila habang nakatingin kay sir. Nagugutom ako pero busog lalo ako habang nakatingin kay sir.Napangiti ako sa na isip ko. "Sir anong ibig sabihin pag malakas ang tibok ng puso?" tanong ko sa kanya. Umalis kasi siya kanina habang sinabi ko iyun, hindi ako sinagot. Tumingin siya sa akin, deritso lang sa mata ko ang tingin niya parang may iniwasan. Paniguradong dibdib ko ang iniwasan niyang tingnan."Kinabahan ka lang," seryosong sagot nito. Eh?"Bakit naman ako kinabahan sayo?" tanong ko ulit sa kanya. Nagiwas na siya ng tingin sa akin at hindi sumagot. Tumayo siya kahit hindi pa ta

  • MS. CEO'S FIRST LOVE   KABANATA 23

    "W-what?" nautal niyang ulit sa sinabi kanina dahil sa huling sinabi ko. Wala pa rin sa sarili si sir kaya ngumuso ako sa kanya habang pinagmasdan siyang nagugulat. Hindi ko alam kong anong nakakagulat sa sinabi ko, nagsasabi lang naman aki ng totoo."Anong what sir?" tanong ko at medyo hindi na magustuhan ang pabalik balik na sinabi niya. Naiinis na ako, wa siyang ibang sinabi kundi what. Napansin ko ngayon na nakatingin na siya sa dibdib ko na medyo kita ang cleavage dahil sa suot kong damit, malaki kasi dibdib ko nagmana kay mommy kaya makikita mo talaga lalo na sa suot ko. Tumingin ako sa dibdib ki na may pagtataka at bumaling ulit kay sir na nakaiwas na ang tingin sa akin. May binulong siya sa kanyang sarili, pero hindi ko marinig."Mag cr lang ako Irriene, pagbalik ko magsimula na tayo," malamig nitong sabi. Tumango naman ako at nagtakang sinundan siya ng tingin. Ngumuso ulit ako habang tiningnan ang sarili sa salamin dito sa kwarto na ito.Pangit ba ang suot ko? umikot ako sa

  • MS. CEO'S FIRST LOVE   KABANATA 22

    "Sir!" gulat kong wika at napatayo pa bago bumati sa kanya, "good afternoon sir," bati ko, tumango naman siya sa akin. Nagiwas ako ng tingin at lumakas ulit ng kabog sa dibdib ko. Ito na naman tayo, lumakas talaga pag nandiyan si sir."Afternoon," tipid nitong sagot. Napatingin ulit ako sa kanya nang may naramdaman akong kalamigan sa boses niya. May nangyari ba?Dumating naman ang mga katulong para ilagay ang ibang pagkain."K-Kain po tayo sir," sabi ko habang nakatingin sa mga pagkain. Umupo siya sa harap ko habang nakatingin sa akin. Nasa pagkain lang ang tingin ko hanggang, umalis ang mga katulong at nagsimula na rin akong kumain ulit pero hindi makatingin kay sir. "Tapos na ako," malamig pa ring sabi niya. Hindi na ako tumingin sa kanya at hinayaan nalang siyang panuorin ako. Hindi ako kumportable pero tiniis ko iyun, hindi ko yun pinahalata sa kanya lalo na't malamig ang pakikitungo niya sa akin ngayon parang hindi nangyari ang halik kagabi.Hindi na nagsalita si sir at tiningna

  • MS. CEO'S FIRST LOVE   KABANATA 21

    "Miss aalis ka po?" tanong ng isang katulong na nakasalubong ko medyo nagulat pa ang mukha niya at tiningnan ako mula ulo hanggang paa."Po? hindi po yaya sinuot ko lang to kasi—" naputol ang sasabihin ko ng tumingin ako kay yaya na may na realize ako. Gaya ni mommy ayaw kong sabihin kay sa kanya na kaya ko ito sinuot para kay sir. "—kasi yaya naiinitan ako sa pajama," pagsisinungaling ko. Hindi dapat nila malaman baka paalisin nila si sir.Nagtaka pa ito at sumulyap sa aircon namin, nagtaka siguro bakit ako naiinitan pero wala naman siyang sinabi pa at hinayaan na akong dumeritso sa kusina. Gaya ng inasahan ko wala na sila mommy doon. Tumingin ako sa isang katulong na lumalapit sa akin."Where's mommy and daddy?" tanong ko sa kanya kahit alam ko na kung na saan sila."Miss may emergency po silang nilakad ngayon at hindi sila nakapagpaalam dahil natutulog ka pa," paliwanag nito sa akin. Tumango ako sa kanya at hinawakan ko ang tiyan ko para ipakita sa kanya na nagugutom ako."Yaya I'm

  • MS. CEO'S FIRST LOVE   KABANATA 20

    "Miss okay lang ba kayo?" tanong ni yaya galing sa labas."Yes, yaya. Sabihin mo lang kay mommy na gusto ko pang matulog," sabi ko. Ilang sandali pa narinig ko ang yapak niyang paalis.Pumikit ako at ilang sandali pa lang nakatulog na ako. Hindi rin nagtagal may humaplos sa mukha ko kaya nagising rin agad at napatingin kay mommy na nag-alalang tumingin sa akin."What happened anak?" nag-alalang tanong nito. Akala ata siguro niya may sakit ako."Matagal ako nakatulog kagabi mommy," pagsasabi ko ng totoo at tinuro ang eyebags ko, "ang laki ng eyebags ko, gusto kong matulog muna para mawala ito," dugtong kong sabi."Hindi ka ba nakatulog kagabi?" nag-alala pa rin niyang tanong sa akin. Hindi ako nakapagsalita agad. Nag-isip ako ng idahilan. Hindi pwedeng sabihin kong hinalikan ako ni sir."May pinanuod ako kagabi," pagsisinungaling kong sagot. Medyo na guilty ako pero ayaw kong malalagot sa kanya o hindi kay daddy si sir."Diba sinabi ko naman sayong wag kang manuod pag gabi na," seryoso

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status