SPY REVEAL! HAHAHAHAHA Good morning, kalma lang wag ma-highblood. Kung di kaya ang stress, atras na xD
Narinig ito ni Roxanne at bigla siyang kinabahan, namutla ang kanyang mukha.Tumalon pala si Lance mula sa ikatlong palapag ng gusali!Hindi niya maisip kung gaano siya naging desperado para gawin iyon. Habang lalo niyang iniisip, lalong nadudurog ang puso ni Roxanne at kusang tumulo ang kanyang mga luha.Hindi siya sinagot ng nasa kabilang linya, at biglang naging alerto ito. "Bakit hindi ka sumasagot?! Hindi ikaw si Jameson, ano?!"Mariing kinagat ni Roxanne ang kanyang ibabang labi, hindi nangahas magsalita, at agad na ibinaba ang tawag.Diretso siyang pumasok sa banyo, kumuha ng palanggana ng tubig, at bigla itong ibinuhos sa ulo ni Jameson.Mabilis nagising si Jameson at napansin niyang nakatali siya, habang si Roxanne ay nakatayo sa harap niya, nakatingin pababa sa kanya. Sandali siyang natigilan, tapos ay ngumiti.“Roxanne, hindi ko inakala na pagkatapos ng limang taon, mas matalino ka na kaysa noon.”Malamig siyang tinitigan ni Roxanne. “Wala akong oras para makipagbolahan sa'
Pagkagising muli ni Roxanne, napansin niyang nakatali ang kanyang mga kamay at paa habang nakahiga sa kama, at wala si Lance sa tabi niya.Base sa ayos at kasangkapan ng silid, malinaw na siya ay nasa isang kuwarto. Ngunit ang kuwartong ito ay tila pamilyar sa kanya.Napakunot ang kanyang noo, at bago pa siya makapag-isip nang maayos, bumukas ang pinto ng kuwarto at pumasok ang isang lalaking naka-amerikana at leather shoes.Pagkakita niya sa lalaking pumasok, ang pagkabigla sa mukha ni Roxanne ay napalitan ng galit.“Jameson, hayop ka! Nasaan si Lance?! Nasaan na siya ngayon?! Kapag may nangyari sa kanya, hindi kita palalagpasin, pati na rin si Devon!”Sumingkit ang mga mata ni Jameson, lumapit siya sa kama at naupo, sabay tingin kay Roxanne na tila puno ng lambing.“Roxanne, ang tagal na nating hindi nagkausap nang maayos, lalo na’t lagi tayong pinanghihimasukan ng ibang tao.”“Nasaan na si Lance?!”Tinitigan ni Roxanne si Jameson, puno ng galit at pagkasuklam ang kanyang mga mata.
Namasa agad ang mga mata ni Roxanne. Mahigpit niyang niyakap si Lance at nagsalita sa pagitan ng hikbi, “Lance, sobrang saya ni Mommy na meron akong anak na katulad mo.”Iniunat ni Lance ang kanyang munting kamay, marahang tinapik ang likod ni Roxanne at sinabi sa mahinahong tinig, “Mommy, magiging mabait po ako. Magiging maayos din po tayo kapag lumipat na tayo sa bagong tirahan.”Binitiwan ni Roxanne si Lance, pinunasan ang luha sa sulok ng kanyang mga mata, at ngumiti, “Sige, tara na’t magsimula ng panibagong buhay sa bagong lugar.”Buong seryosong tumango si Lance, may matatag na ekspresyon sa mukha. Kaunti lang ang gamit nila kaya naimpake nila agad iyon sa umaga.Habang tanghalian, sinabi ni Roxanne kay Manang Lucille na sila'y aalis na.Napahinto si Manang Lucille at muntik nang matapon ang sabaw na hawak niya.Agad niyang inilapag ang sabaw at hindi makapaniwalang nagsalita, “Ma’am Roxanne, bakit bigla kayong aalis? Ayaw na po ba ni Sir na dito kayo manirahan?”Sa harap ng map
Pagkatapos sabihin iyon, tumakbo si Grace palayo nang hindi hinintay si Roxanne na magsalita, na para bang may humahabol sa kanya.Pagkaalis ni Grace, nabalot ng katahimikan ang buong sala.Ibinaling ni Roxanne ang tingin sa sahig, nag-alinlangan ng ilang saglit, saka tumingin kay Devon. Sa kanyang pagkabigla, nakatitig din ito sa kanya. Nagtagpo ang kanilang mga mata sa ere, at sa ilang sandali, walang sinuman sa kanila ang nagsalita.Sa huli, si Roxanne ang unang nagsalita: "Devon, patawad po sa nangyari noon. Babayaran ko ang pinsalang natamo ng Pharmanova. Isa lang ang pakiusap ko, sana huwag mong ilayo si Lance sa akin."“Sige, hindi na kita muling tatakutin gamit si Lance. Kung ayaw mong tumira rito, maaari kang lumipat kasama si Lance, pero hindi ka pa pwedeng bumalik sa city ngayon."Kung iuuwi ni Roxanne si Lance sa Maynila, hindi niya masisiguradong hindi na naman ipag-uutos ni Madame Julie na dukutin ang bata. Pero kung mananatili sila sa San Lorenzo, mas mapoprotektahan ni
Tumingin si Secretary Kenneth sa kanya na may bahid ng lungkot, "Kahit ano pa man, umaasa pa rin akong magkakaroon kayo ni Devon ng magandang pagtatapos."Ngumiti si Roxanne, "Para sa’kin, ang hindi na paggambala sa isa’t isa ang pinaka-magandang ending."Nanahimik si Secretary Kenneth saglit, at sa huli’y umalis nang hindi na nagsalita pa.Ngayon, labis na maingat si Roxanne kay Devon. Bilang tagalabas, kung magsasalita siya ng sobra, baka lalo lang lumalim ang hindi pagkakaunawaan ng dalawa. Mas mabuting hayaan na lang ang kapalaran ang magtakda.Kung talagang nakatadhana sila sa isa’t isa, magkikita pa rin sila sa dulo.Hindi pa man lumilipas ang matagal na panahon mula nang umalis si Secretary Kenneth, dumating na si Grace, may dalang maraming laruan para kay Lance.Nang makita ni Roxanne ang sangkatutak na dala nito, nagulat siya, "Kailangan bang bumili ng ganito karami? Naku, ewan ko lang kung mahilig pa ‘yun sa laruan!"Ibinaba ni Grace ang mga dala niya at sinulyapan si Roxann
Nagbago ang ekspresyon ni Jameson at mabilis na tumawag ng tulong.Agad namang dumating ang nars upang tingnan ang kalagayan ni Madame Julie, saka pinaalis ang lahat sa loob ng kuwarto at ikinabit si Madame Julie sa ventilator.Sa labas ng silid, galit na galit na tiningnan ni Jameson si Henry na kakarating lang. “Henry, dumalaw ka lang ba para lang panoorin ang kahihiyan ng pamilya namin. Sa palagay ko, sapat na 'yon. Ngayon, nawalan na rin ng malay si Mom dahil sa galit sa inyo. Pwede ka na bang umalis?!”Ngumiti si Henry habang nakatitig kay Jameson. “Hindi ako pumunta para tumawa sa inyo. Nandito ako para paalalahanan si Lola mo na huwag niyang sayangin ang lahat ng pinaghirapan niya ngayong malapit na siyang ilibing.” “Hindi mo karapatang pakialaman ang mga problema ng pamilya namin!”Hindi rin nagalit si Henry. Umiling ito at nagsabing, “Kung ikukumpara ka kay Devon, walang-wala ka, kahit talampakan niya, ‘di mo abot.”Pagkasabi niya nito’y tumalikod na siya at umalis.Habang n
Walang emosyon ang mukha ni Devon. "Alam ko, huwag mo na akong alalahanin."Kahit anong iskandalo pa ang gawin nila, hindi pa rin nila makukuha ang mga shares mula sa kanya. Para lang silang mga payaso na nagwawala.Sa kabilang banda, sa ospital.Habang binabasa ni Jameson ang mga pambabatikos kay Devon sa internet, nanlamig ang kanyang mga mata. Hindi siya makapaniwala na hindi magbibigay ng paliwanag si Devon.Kapag nagpaliwanag na ito, agad niyang ilalabas ang video kung saan sinabi ni Lola Ofelia na walang utang na loob si Devon sa pamilya. Sa oras na iyon, mapapatahimik na si Devon.Ngunit matapos ang buong umaga ng paghihintay, habang dumadami ang mga taong nambabatikos kay Devon at wala pa rin itong reaksyon, hindi na mapakali si Madame Julie."Jameson, sigurado ka ba sa plano mo?"Noong sinabi ito ni Jameson kagabi, medyo tutol na talaga ang ina, dahil alam niyang si Devon ay hindi tipo ng taong pinahahalagahan ang reputasyon.Gigil na sagot ni Jameson, "Mom, huwag kang mag-ala
Tumingin si Devon kay Roxanne nang may matinding pagduduwal sa mga mata, "Kung kaya mo akong siraan sa likod ko, bakit hindi ko kayang ipagkait sa iyo si Lance?""Kung hindi mo lang kinuha si Lance at tinakot akong hindi mo siya ibabalik sa akin, hindi ko sana nagawa 'yon!"Ngumisi si Devon ng malamig, "Ibig mong sabihin, kasalanan ko lahat ng ito?"Matigas ang paninindigan ni Roxanne at sinabi nang dahan-dahan, "Hindi 'yan ang ibig kong sabihin, pero may pagkukulang ka rin, Devon. Ako ang nagpalaki kay Lance mula pagkabata. Pinapunta mo lang ang mga tao mo at kinuha siya nang hindi man lang nagsabi. Hindi mo ba naiisip na sumusobra ka na?"Habang naaalala ang takot na naramdaman niya noong gabi na kinuha si Lance, unti-unting lumamig ang ekspresyon ni Roxanne. Ano man ang mangyari, hindi niya hahayaang maagaw muli ni Devon si Lance sa kanya."Sa tingin mo wala ka talagang pagkakamali, kaya huwag mo nang asahang makikita mo si Lance."Matapos sabihin iyon, dumaan si Devon kay Roxanne a
Kinabukasan ng umaga, kakabangon lang ni Roxanne at pababa na siya ng hagdan nang mapansin niyang kakaiba ang atmospera sa loob ng villa.Si Manang Lucille, na dati'y laging may ngiti tuwing sasalubong sa kanya, ay abalang-abala ngayong umaga. Nang makita siya, isang mabilis na bati lang ang binigay at agad bumalik sa kusina. Si Sandy, na paminsan-minsan ay sinisita siya, ay hindi man lang siya nilingon ngayon.Habang kalong si Lance at paupo sa hapag-kainan, akma sanang babatiin ni Roxanne si Devon, pero bigla itong tumayo at umalis na parang hindi siya nakita.Habang pinagmamasdan ang malamig nitong likuran, napakagat-labi si Roxanne. Halatang litong-lito siya.Ano kaya ang problema ni Devon? Galit pa rin ba siya tungkol sa nangyari kagabi?Nang umalis na si Devon, unti-unting bumalik sa normal ang atmospera sa salas. Parang tumaas pa nga ang temperatura sa paligid.Hindi naman napansin ni Lance ang kakaibang tensyon. Tumingala siya kay Roxanne at aniyang may lambing, "Mommy, gusto k