แชร์

CHAPTER 5-DINNER

ผู้เขียน: Leigh Obrien
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-06-24 21:00:52

Matapos makapaghanda ni Roxanne, bumaba na siya ng hagdan at nasa ibaba si Jameson na naghihintay. Tiningnan naman siya nito mula ulo hanggang paa. Simple lamang ang suot niyang pulang dress ngunit ang elegante ng kanyang hitsura. Inalalayan din siya ng asawa na binuksan ang pintuan sa front seat.

"I'm very sorry, hon. Hindi kita gustong saktan pero ayaw kong mawala ka sa tabi ko, kaya please, huwag kang aalis." Paumanhin ni Jameson at kinuha ang palad niya para halikan pero kaagad binawi ni Roxanne ang kamay.

Nanahimik lang si Roxanne at magtitiis muna dahil hindi pa siya makakatakas sa ngayon. Naghihintay din siya ng update kay Grace na tinutulungan siyang maghanap ng maari niyang pasukang trabaho sa Japan.

Sa gitna ng pagmamaneho ni Jameson, napansin niyang nakatutok si Roxanne sa phone na parang may ibang kausap kaya bigla niya itong hinablot.

"Ano ba!" Nagulat siya at sinubukan itong kunin.

Nabasa ni Jameson ang mga text ni Roxanne sa kaibigan, "Balak mong mag-japan? Ano trabaho mo doon? Magbenta ng katawan?" Pang-iinsulto niya.

Napangisi si Roxanne sa kaniyang naisip, "May respeto naman ako sa sarili ko kaya hindi ko magagawang magbenta ng laman. Eh, ikaw nga itong walang dignidad na kahit sekretarya pinapatulan." Pambabanas niya.

"Shut up!" Napipikon naman si Jameson sa talas ng dila niya kaya tinigilan niya ng inisin ito.

Dumaan ang ilang minuto, narating nila ang mansyon ng pamilya Delgado na kung saan ay nagtitipon ang mga mayayaman. Isa si Jameson Delgado na ipinagmamalaki ng pamilya dahil nagmamay-ari ito ng isa sa pinaka malaking pharmaceutical company sa bansa. Isinasama niya naman si Roxanne na hindi komportable sa mga ito, hindi niya alam kung bakit pero hindi siya komportable sa pamilya ng asawa lalo na sa kanilang lolo.

Sa pagparada ni Jameson ng sasakyan, nagulantang sila ng biglang may umarangkada na itim sasakyan sa harapan na muntik na silang mabangga. Nakita ni Roxanne ang galit na reaksyon ng asawa na mabilis na lumabas.

"Devon!" Sigaw nito at nanlaki ang mata ni Roxanne dahil nakita niya rin ang lalaking lumabas sa tapat.

Naisip ni Roxanne na manatili lang sa loob dahil hindi niya alam kung anong mukhang ihaharap matapos ang nangyari sa kanilang dalawa ni Devon.

"What's up? Brother." Sarkastikong bati ni Devon sa nakababatang kapatid.

"Wala akong maalala na may kapatid akong sinto-sinto." Inis na sabi ni Jameson tsaka lumingon sa sasakyan at hinihintay si Roxanne na lumabas.

Walang magawa si Roxanne kung hindi sumunod sa labas at inuyuko ang ulo dahil sa matinding kahihiyan. Napansin naman ni Jameson ang malalagkit na mata ni Devon sa asawa.

"Stop staring at my wife." Suway ni Jameson ngunit hindi siya pinansin ni Devon na sinundan ng tingin ang babae.

Nagpatuloy silang pumasok sa loob at napatingin ang lahat kay Devon na nakakapukaw pansin dahil sa taglay niyang kagwapuhan. Ngunit mailap siya sa mga tao, at parang may sarili siyang mundo.

"Huwag kang didikit sa lalaking 'yun." Habilin ni Jameson habang ipinaupo si Roxanne sa kaliwang table na malayo kay Devon.

Naiinis si Roxanne sa ikinikilos ng asawa niyang nababahala sa presensya ng kapatid. "Bakit ba? Ikaw nga itong mismong dumidikit sa mga higad."

"Manahimik ka, Roxanne. Huwag na huwag kang gagawa ng eskandalo dito." Babala ni Jameson at inirapan siya ng babae.

Nakihalubilo si Jameson sa ibang tao at naiwan si Roxanne sa table na nakatingin sa masasarap na pagkain ngunit wala siyang ganang kumain.

"Roxanne." Napalingon siya ng tawagin ni Madame Julie, ang ina ng magkakapatid.

"Good evening po." Napatayo si Roxanne at nagbigay galang. Naiilang siya sa babae ngunit magaan naman ang loob niya dito dahil mabait itong makitungo.

"Natutuwa akong makita ka ngayong gabi. Halika, nandoon si mama at papa. They'll be happy to see you." Dinala naman siya nito sa table na nakaupo ang mga matatanda.

Nakaupo rin doon si Devon na hindi mapigilan na mapatingin kay Roxanne na nagmamano sa matatanda. Lumapit din si Jameson sa direksyon niya tsaka bigla siyang hinawakan sa beywang na parang gustong ipakita sa lahat na pagmamay-ari siya nito.

"Mabuti pa ang kapatid mo, Devon. Mayroong sariling kompanya at magandang asawa. Baka magkaroon na rin sila ng anak. Ikaw anong plano mo sa buhay? Nasa trenta ka na pero hindi ka pa rin nakakapag-asawa." Sabi ni Grandpa Gerald at napahiya si Devon sa harapan ng mga bisita.

"Bihira ka lang makakita ng magandang babae tulad ni Roxanne na mula pa sa probinsya," Dagdag pa ng matanda at nakaramdam ng hiya si Roxanne dahil bigla silang nagtatawanan at sumabay pa si Jameson.

Ngunit natahimik sila dahil biglang nagsalita si Devon, "Hindi lang siya maganda, perpekto siyang asawa."

Napakurap si Roxanne na napatingin sa kanya habang napansin ni Jameson ang kakaibang pagtitig ng kapatid na nagdulot sa kanyang makaramdam ng matinding selos.

"S'yempre naman kaya ang swerte kong lalaki dahil siya ang napangasawa ko." Pagmamalaki ni Jameson at biglang hinalikan si Roxanne sa harapan nila. Nagpapanggap na parang wala silang problema.

Kung wala lang sanang madadamay ay ibubunyag ni Roxanne ang totoo ngunit ang tanging magagawa niya sa ngayon ay mag-antay ng oportunidad na makatakas.

"Maghanap ka dapat ng ganyan kagandang babae pero 'yung galing naman sa mayamang pamilya." Suhestiyon ni Auntie Diana na noon pa ay hindi boto kay Roxanne.

"Hindi naman nasusukat sa yaman o hitsura ang halaga ng tao, what I'm looking for a woman is someone with a golden heart." Seryosong sabi ni Devon, napapagod na makinig sa kanilang pandidikta sa kung anong katangian ang hahanapin niya sa babae.

"You have to be practical, Devon. You need a rich wife who will save your crumbling company. Hindi ka na puwedeng umasa sa amin dahil matanda ka na." Naiinis na sabi ni Grandpa Gerald.

"Is that why you married Grandma because she came from a rich family?" Sarkastiko tanong ni Devon at uminit ang ulo ng matanda.

"Your getting on my nerves again!" Suway ng matanda at pinakalma siya ng asawa.

"Bakit ako ang laging pinag-uusapan dito? Pansinin niyo naman ang magaling niyong apo." Parinig ni Devon kay Jameson.

"Mas mabuti pa nga. Kaya kailan ang balak niyong magka-anak, Jameson? Huwag niyo na sana ng patagalin dahil malapit na kami sa finish line." Pagbibiro ng matanda.

Natatawa naman si Jameson na hinawakan ang kamay ni Roxanne sa ilalim ng mesa, "Mapagbiro ka talaga, Lolo. Well, me and my wife are planning to have a baby this year. Diba honey?" Pagbabahagi niya habang pinipisil ang kamay ni Roxanne.

"Totoo ba iyon, Roxanne? Nakakatuwa naman!" Masayang sabi ni Madame Julie na matagal ng naghahangad na magkaroon ng apo.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • MY EX-HUSBAND'S FIERY BROTHER    SEASON 2- C. 118

    Pagkatapos sabihin iyon, tumalikod si Drake at umalis. Pinanood siya ni Cassie habang papalayo, bahagyang nanlilim ang mga mata.Hindi niya inakala na magiging ganoon kahirap lapitan si Drake sa kabila ng pagpapapansin niya.Maya-maya, dumating na ang elevator.Pumasok si Roxanne at nakita si Cassie na nakatayo pa rin sa labas ng pinto. “Team Leader Cassie, hindi ka pa ba aalis? Hindi mo ba sinabi kanina na may data kang gustong pag-usapan sa akin?”Ibinaling ni Cassie ang tingin sa sahig. “Hindi ba’t sabi mo rin na pupuntahan mo ako sa oras ng trabaho? Tsaka, magpa-deliver na lang po ako ng pagkain.”Tumango lang si Roxanne at hindi na siya pinigilan. “Sige, paalam.”Pagkatapos kumain sa ibaba, ipinabalot ni Roxanne ng pansit para kay Drake. Pagbalik niya sa opisina, nadatnan niyang nakaupo si Drake sa upuan nito, tulalang nakatitig sa kawalan. Hindi nito namalayang papalapit na siya hanggang sa marinig ang kanyang mga yabag at agad itong natauhan at lumingon.Ibinaba ni Roxanne ang p

  • MY EX-HUSBAND'S FIERY BROTHER    SEASON 2- C. 117

    Kung muling may gawin si Miles kay Roxanne hindi niya ito palalampasin. Ngayong pwede nang mamuhay nang tahimik ang pamilya nilang tatlo, hindi niya hahayaang may sumira pa nito.Kinabukasan ng umaga, pagkagising at matapos maghilamos ni Roxanne, napansin niyang nawala na ang mga paltos sa kanyang dila na nasunog kagabi, pero may kaunting pamumula at pamamaga pa rin. Sa tingin niya, dalawang araw na lang ay tuluyang gagaling na ito.Pagkababa niya, nadatnan niyang kumakain ng almusal si Devon. Narinig siya nito at agad na lumingon, at nagtagpo ang kanilang mga mata.Napangiti si Roxanne, medyo hindi komportable. "Good morning.""Magandang umaga. Kumusta na ang dila mo?"Natakot si Roxanne na baka siya pa mismo ang maglagay ng gamot kaya agad niyang sinabi, "Gumaling na, hindi na kailangang lagyan ng gamot."Napangiti si Devon, "Takot ka ba na ako ang maglalagay ng gamot sa'yo?""Hindi naman, gusto ko lang sabihin na talaga namang gumaling na ito, at ayoko nang abalahin ka pa." Matigas

  • MY EX-HUSBAND'S FIERY BROTHER    SEASON 2- C. 116

    Napahinto si Roxanne saglit, at sa gulat niya ay kusa siyang kumawala, kaya binitiwan na siya ni Devon."Umupo ka sa sofa."Habang nakatingin sa pamahid na nasa kamay na ni Devon, bubuka pa sana ang bibig ni Roxanne para magsalita, ngunit naunahan siya ni Devon at nagsalita ito, “Kapag tumanggi ka pa, ako na mismo ang magbubuka ng bibig mo.”Sa ilalim ng titig ni Devon na walang puwang sa pagtutol, napayuko si Roxanne at napilitan na lang sumunod.Pagkaupo niya sa sofa, dumungaw mula sa itaas ang mahinang boses ni Devon, “Tingala ka, ibuka mo ang bibig mo.”Sumunod si Roxanne sa utos, ngunit sa mismong sandaling itinaas niya ang ulo, nagtagpo ang kanilang mga mata.Sa sandaling iyon, tila bumilis ang tibok ng kanyang puso.Agad niyang iniiwas ang tingin, at hindi niya namalayang napakuyom ang kanyang mga kamay sa gilid, pilit pinapakalma ang sarili.Hinawakan ni Devon ang kanyang baba, at narinig niya ang mahinang tinig nito sa kanyang tainga, “Ibuka mo ang bibig mo.”Dahan-dahang ibin

  • MY EX-HUSBAND'S FIERY BROTHER    SEASON 2- C. 115

    Tinitigan ni Roxanne ang likod ni Devon. Para bang nasunog ng apoy ang bahagi ng balat niya kung saan dumampi ang kamay ng lalaki. Kumalat ang init na iyon hanggang sa kanyang puso.Makaraan ang ilang segundo, ibinaling niya ang tingin at inilabas ang dalawang mangkok ng pansit.Naghugas ng kaldero si Devon at lumabas. Nakita niyang nakaupo si Roxanne sa hapag-kainan, nakayuko, tila malalim ang iniisip. Lumapit siya at naupo sa tapat nito.“Bakit hindi ka pa kumakain?”Tumingala si Roxanne at sa mismong sandaling nagtagpo ang kanilang mga mata, agad niya itong iniwas. “Hinihintay lang kita para sabay tayong kumain.”Pagkasabi niya niyon, yumuko siyang muli at kumuha ng pansit gamit ang tinidor at isinubo.“Dahan-dahan lang, mainit pa yan.”Binalaan siya ni Devon pero huli na. Nang dumampi ang mainit na pansit sa kanyang dila, napangiwi si Roxanne. Naramdaman niya ang hapdi sa kanyang dila kaya dali-daling niluwa ang kinain.Kasunod niyon, isang malamig na kamay ang humawak sa kanyang b

  • MY EX-HUSBAND'S FIERY BROTHER    SEASON 2- C. 114

    Mula sa malayo, nakatanaw ang ina ni Drake na puno ng galit ang kanyang mga mata. Sa ganda ng kompanyang pinagtatrabahuhan ni Drake, paano siya magiging dukha?Plano lang niya talagang pabayaan ang pamilya na mamatay nang walang tulong!Sa harap niya ay nakaupo ang isang lalaking nasa edad kuwarenta, bulag ang isang mata, may peklat sa pisngi, matalim ang mga kilay, at mukhang nakakatakot.“Sigurado ka ba na bibigyan mo ako ng dalawampung libong piso kung mahuli ko siya?”Gigil na sagot ng ina, “Oo naman! Pag nakuha ko na ang pera mula sa dote na tatlong daang libo, bibigyan kita ng beinte mil.”Ngunit nang marinig ito, ngumisi nang may panunuya ang lalaking may peklat. “Tatlong daang libo, tapos ako bente mil lang? Hindi ba’t masyadong lugi naman ako?”Hindi niya inaasahan na magbabago ng isip ang kausap sa huling sandali. Nagtumigas ang mukha ng babae. “Hoy, huwag mong subukang humingi ng mas mataas. Alam mong gagamitin ko ang pera para iligtas ang anak ko. Pinagsasamantalahan mo ang

  • MY EX-HUSBAND'S FIERY BROTHER    SEASON 2- C. 113

    Nang makita niyang iniiwasan ni Reign si Cassie, naintindihan naman ni Roxanne na naiilang ito. “Sige, gets ko na.”Natapos ang eksperimento bandang alas-siyete ng gabi.Matapos ayusin ang mga kagamitan at ang mesa, papauwi na sana si Roxanne nang dumating si Cassie dala ang isang bungkos ng pagkain.“Miss Roxanne, napagod kayo sa eksperimento. Dinalhan ko po kayo ng pagkain.”Nagulat si Roxanne at tinaasan niya ng kilay si Cassie. “Team, bakit ang bait mo naman bigla?”Magkakilala na sina Reign at Cassie noon pa man, kaya dumiretso ito sa pinto. “Miss Cassie, talagang maalalahanin ka pa rin.”Noon, tuwing may gabing pagod sila sa eksperimento, binibilhan din sila ng pagkain ni Cassie. Hindi niya inakala na kahit magkaibang grupo na sila ngayon ay dadalhan pa rin sila nito.May ngiti sa labi ni Cassie. “Siyempre, todo kayod kayo sa proyekto. Bilang project leader, responsibilidad kong ayusin ang logistics para sa inyo.”Dahil bawal kumain sa laboratoryo, dinala ni Cassie ang pagkain sa

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status