Klaire's POV."Klaire!" nagulat ako sa pagtawag sakin ni Ate Caren kaya agad akong napa angat ng tingin sa kanya mula sa pagkakatitig ko sa cellphone nya."Ate" I immediately smiled nung niyakap nya ako."Buti naman at umuwi ka na, akala ko talaga tatalikuran mo na kami""Ate naman, I needed this diba? See? I'm okay now, namiss ko kayo!""Sus! Namiss daw pero ang tagal umuwi! Kung saan-saan ka nga nag travel, nakita ko sa IG mo. It seems that you had fun and you look better now""Yes ate, nag enjoy naman ako at kahit papaano, mas okay na ako, hindi man totally nakapag move on pero masaya na ako ngayon. I still miss my child every now and then, hindi na yata ako makaka move on""Hmm! Yung baby mo lang ba o pati yung daddy ay namiss mo?""Ate naman!""Wag ka na nga mag deny"Nginitian ko lang sya dahil kahit ayos na ako, remembering that time still send a chilling pain in my heart.It's been a year. Isang taon ko ding hinanap ang sarili ko. May balita pa din naman ako sa pamilya at mga
Klaire's POV.Huminga ako ng malalim bago ko clinick ang dial button sa tabi ng pangalan nya. "Klaire! Welcome back! I am glad you called""Ganoon ba?" I tried to calm myself down"How are you?""I'm not good, Rain" "Hindi ka pa din ba nakaka move on kay Dwayne?"I faked a laugh. Kung nagsabi lang sya ng totoo, I would even commend him on how good his tagalog na."About that, let's talk about that later""Ha? Really?""Let's meet in an hour. I'll send you the address for the restaurant""Alright, see you."I ended the call bago ko tiningnan ang sarili ko sa salamin.Nothing changed much, except that I'm longing for my child, and also my husband.Hindi ko alam kung nasaan sya, if he even wants to see me.I reached out to his family and friends but just like me, wala silang ideyaBigla syang nawala, he cut connections and communications.He said he have to move on.Isang taon na ang nakalipas at maaaring nakalimot na sya.Did he find someone new? May kasama na ba syang iba?Nakaramda
Klaire's POV."Klaire hija, it's time for you to get up"Marahas akong dumapa at nagtaklob ng kumot. Pang apat na si mama sa gumigising sakin. Hindi ba nila alam na ayoko pang bumangon at inaantok ako?"Ma, puyat ako, Inaantok pa po ako" sabi ko. "Let me sleep""Ano ka ba? you have to get up dahil birthday mo ngayon" sabi nito sakinBirthday ko nga pala ngayon, kaya mas tinamad akong bumangon. Tatlong taon ang mabilis na lumipas. Tatlong beses nya ng na missed ang birthday ko. "Ma. taon-taon naman ako nagbi birthday, baka pwedeng i-skip na natin itong taon na ito?""Aba! Last 2 years ay hindi ka na nag celebrate, pati ba naman ngayong taon na ito?"Hindi ako sumagot at nanatiling nasa ilalim ng kumot."My goodness! Bahala ka nga riyan" lumabas na si mom.I sighed., buti naman! Makatulog na nga ulit. Patulog na sana ulit ako ng may humampas sa pwet ko, kaya napabangon agad ako. Nanlaki yung mata ko ng makita ko kung sino iyon."Oh ano? Papalag ka pa? Bumangon ka na dyan" sabi nya saki
Dwayne's POV."Hon, enough na sa sweet and cold food" I told Klaire, kakagaling lang namin sa OB nya para sa weekly check up nya dahil anytime soon ay lalabas na si baby. "Manahimik ka dyan! Sige, Ikaw ang mag buntis at ako ang magrereklamo" sabi nya bago kumain ulit ng strawberry ice cream."Hon, grabe yung pagiging moody mo" mahina kong sabi."Ano? May sinasabi ka? Baka gusto mong matulog kila Rain?" banta nito sakin."Okay, okay. I'm sorry pero sabi lang kasi ng doktor mo, para madali ang delivery mo kay baby, less ka na sa ganyan""Okay fine, sige na ilalagay ko na to sa kusina" she told me bago sya tumayo. Nanatili ang paningin ko sa series na pinapanood nya."OMG, Dwayne!" nagulat ako sa sigaw nya kaya napatakbo ako sa kusina namin. "Hon, what happened? " halos madulas ako dahil may naapakan akong tila tubig."Manganganak na ko, pumutok na ang panubigan ko" she said that peacefully pero ayun ang nakapagpataranta sakin."Anong masakit ha? Pupunta na tayong ospital" sabi ko.Na
Klaire's POV."Doon ka na nga" sabi ko dito."Maaga pa, masama bang dumikit ako sayo? Tsaka room ko din to" Sagot naman nya sakin at nag puppy eyes pa."Oo masama! Tingnan mo sila" sabi ko sabay turo sa mga classmates namin sa loob na nakatingin samin at tila kilig na kilig na nanonood samin "Aasarin na naman tayo ng mga yan" "Bagay na bagay talaga kayong dalawa" sabi ni Kuya JP, president namin.Nag roll eyes ako dito at bumaling sa boyfriend ko. "Babe naman, lumayas ka na nga dito napapaghalataan kang baliw sakin" sabi ko sabay crossed arms.Nagtawanan naman lahat ng classmate namin ng biglang"Adek seyo, Awet sa aken nelang sawa na saken mga kwentung maratun" yan na nga ba ang sinasabi ko! Kumanta lang naman ang bisaya naming classmate na si Juditha"Pigilan nyo ko, Pigilan nyo ko, Babaon ko sa lupa yan" Mas nagtawanan ang mga kaklase namin ng tumayo si Dave at umaktong susugurin ang classmate naming si Juditha. "Mga baliw talaga kayo! Sige na po babe, aalis na ko at pupunta na k
Dwayne's POV♪You never love yourself right darlin', But I want you to.If I let you know, that Im here for you, Maybe you'll love yourself like I love you♪♪And I've just let these little things, slip out of my mouth, because it's you, Oh' it's you. Oh it's you, they add up to. And I'm inlove with you and all your little things♪"Ayun sa wakas natapos na din!" tumawa pa sya "Ang swerte mo naman tol, nasasabay lagi ang anniversary nyo ni Klaire sa araw ng school festival, siguradong kikiligin na naman yun" sabi sakin ni Anthony. Anthony is our drummer."Oo nga, excited na ko, kikiligin talaga yung si Klaire, alam mo naman napaka simple lang ng ikasisiya nun" sabi ko habang nilalagay sa guitar case ko ang gitara ko."Dapat may talent fee kami dito, gamit na gamit kami" sabi ni Katherine."Ako na lang talent fee mo Kath, sayong sayo ako" biglang sabat ni Lourence, co- guitarist ko. Crush na crush nyan si Katherine."Leche! Tantanan mo ko sa galawang breezy mo, pwede ba? Lumayo ka sakin
Klaire's POV"Ano ba babe? Ang hirap hirap namang makipag ayos sayo, isang linggo na kong nagsosorry sayo, ano pa bang gusto mo?" sabi ko habang corner ko sya sa hagdan. "E di tumigil ka sa pakikipag ayos sakin, pinipilit ba kita?" pabalang nyang sagot."What is wrong witn you?! Ang simple lang naman ng kinagagalit mo na nawalan ako ng oras, sobrang busy lang ako dahil sa acads. Simpleng dahilan lang naman yun hmm kaya sorry na talaga" patuloy kong pangungulit sa kanya.Hindi kasi ako sanay na ini-ignore nya ko ng ganito."Oo na, Tumigil ka na" "Talaga?" paninigurado ko, tumango naman sya, dahil dun natuwa na ko at niyakap ko sya.Ang saya-saya ko! Okay na kami sa wakas. Naramdaman kong yakap na din nya ko. I felt weird because I felt like pati pagyakap nya sakin ay nagbago. Nababaliw na ata ako.Nagulat ako ng bigla nya kong bitawan at medyo lumayo sya sakin. Marahan nya din akong naitulak, muntik pa kong mahulog sa hagdan. Buti at nakahawak agad ako sa isang gilid.Napatingin nama
Klaire's POVIt's been a week since sobrang naramdaman ko na ang panlalamig nya sakin. Yung kaba at takot na unti-unting bumabalot sa puso ko sa bawat araw na nagdaraan. Sinasabihan na nga ako ng mga kaibigan kong tama na ang katangahan ko pero heto ako at umaasang maayos pa rin namin ang lahat. Hindi ko sya kayang bitawan ng ganun na lang, hindi ko kayang itapon yung limang taon naming pagsasama. Iniisip ko pa lang ang mga sakripisyo namin para marating kung ano kami ngayon ay syang dumudurog sa puso ko sa gabi. Naluluha akong isipin na itatapon lang namin yun, no, itatapon nya lang yun? Ganoon kadali? Hindi ko kasi alam kung bakit sya nagkakaganyan? Bakit bigla nya kong iniiwasan at halos hindi ko na sya maramdaman. Boyfriend ko pa din naman sya diba? Phase lang ng relationship ito, kaya dapat hindi ko sya sukuan.Kahit isa man lang sa amin ay manatiling lumalaban para sa amin.Mabilis kong pinunasan ang luha ko ng makita kong may nagbukas ng pintuan ng practice room nila at nangi