MY KiNG_14 : ก็เจ็บกันทั้งนั้นแหละ NC

รู้สึกตัวอีกทีก็เหมือนมีน้ำเย็นๆราดใส่ตัว..

“คิงส์~” คิงส์พยายามหิ้วร่างของน้ำปั่นแช่ที่อ่างอาบน้ำในห้องตัวเอง แต่ยิ่งเปิดน้ำมากจนน้ำล้นอ่างแค่ไหน ก็ดูเหมือนว่าน้ำปั่นจะไม่ดีขึ้นเลยแม่แต่นิด มือเล็กยังคงเกาะแกะร่างกายของเขาไม่เลิกจนกลายเป็นหอบแฮ่กถี่ๆแล้วกอดตัวเองไว้ในนาทีต่อมา

“โอเคบ้างไหม?”

“หนาว.. เราหนาว~”

“แม่งเอ้ย!” จนปัญญาแล้วสำหรับคิงส์ ทั้งน้ำแข็งทั้งแช่น้ำ น้ำปั่นก็ไม่ดีขึ้นสักนิด ร่างสูงหวั่นว่าคนตัวเล็กจะเป็นไข้หากขืนยังนั่งแช่อยู่ในน้ำนานไปมากกว่านี้ จนในที่สุดถึงยอมตัดใจ ใช้ผ้าเช็ดตัวห่อหุ้มร่างเล็กขึ้นมาจากน้ำ

ซ่า~ เสียงน้ำทะลั่กจากอ่างรดลงพื้นในของน้ำ

“มองหน้าฉัน”

“อื้ม~”

“เธอโดนป้ายยา เข้าใจไหม?” น้ำปั่นพยักหน้าหงึกๆ

“อื้ม~”

“เธอต้องมีสติ เพราะฉันไม่รู้จะ”

หมับ! ร่างเล็กโผเข้ากอดทั้งที่ชุดเปียกชื้น คิงส์ชะงักไป ใบหน้าของน้ำปั่นที่มีละอองน้ำใสกว่าทุกที จากที่เดิมทีใบหน้านี้ขาวเนียนสำหรับคิงส์เสมอ

“…..”

“คิงส์~”

“ถ้าไม่ถอย.. ฉันจะไม่ทนแล้วนะ”

“~”

“ฉันไม่อยากทำเธอในสภาพแบบนี้ แล้วฉันก็ไม่ต้องกะ..”

จ๊วฟ! ริมฝีปากเล็กโผเข้าประกบริมฝีปากหนาอีกครั้ง วิธีจูบที่ไม่ได้เก่งอะไร