"Naghihintay na sa 'tin si Jessy," saad ko sa asawa kong abala ngayon sa pagmamaneho.We're on our way to my new OB."Okay," tipid niyang tugon dahil ayaw nito ng kinakausap siya kapag nasa daan.Mabilis lang kaming nakarating at pagkapasok namin sa lobby ay agad kaming sinalubong ni Jessy na may malawak na ngiti sa mukha, agad din siyang lumapit."Hi, there!" bati niya sa 'min nang tuluyan siyang makalapit at niiyakap ako, tango naman kay Damsel."Sorry kung natagalan kami," hinging paunmanhin ko kaya mahina niya 'kong natapik sa braso."Ano ka ba, wala 'yon! So ano tara na?" yakag niya na sa 'min.Binalingan ko si Damsel na ngayon ay matamang nakatitig sa kakambal ko kaya ikinawit ko ang kamay ko sa braso niya para makuha ang atensyon niya at mapakla siyang nginitian, agad naman siyang bumaling sa 'kin."Let's go," yakag ko na sa kanya.Sabay-sabay na kaming tumungo sa clinic ng new OB ko, nauunang maglakad sa 'min si Jessy kaya malaya kong napagmamasdan ang balikingkitan nitong kat
Nang matapos si Dra Franses ng pagkuha sa 'kin ng kailangang egg cells ay agad na kaming lumabas, naabutan ko ang asawa kong tahimik na nakaupo habang naghihintay sa 'min. Napadako naman ang tingin ko sa isang maliit na lagayang nakapatong sa lamesa marahil naglalaman ito ng kanyang sperm."Sorry to keep you waiting," saad ko kaya nag-angat siya ng tingin sa 'kin habang naka-ekis ang dalawa niyang braso."Is it done?" tanong niya na ikinatango ko at naupo sa tabi niya."Ito na po ba ang whole count ng sperm?" tanong ni Dra Franses nang makalapit siya sa kanyang working table at dinampot ang maliit na transparent na lagayan at sinilip-silip."Yes," tipid namang sagot ng asawa ko.Tumungo ang Dra sa isang mini fridge at doon niya inilagay ang dalawang maliit na lagayan na naglalaman ng sperm at egg naming mag-asawa."Kailangan pong ilagay in a cold place to remain the shelf life," paliwanag nito habang inilalagay sa loob at nang okay na ay naupo na rin siya sa kanyang swivel chair.Sakt
Tahimik kaming nakauwi nang bahay matapos nang naging pag-uusap namin, paakyat na sana nang hawakan niya 'ko sa kamay kaya napahinto ako."Jessa," tawag niya sa pangalan ko ngunit nanatili lang akong nakatalikod mula sa kanya."I'm tired, can I take a rest for a while?" himig kong tila nanghihingi pa ng permiso sa kanya."Of course, but let's talk a bit," saad niya kaya hinarap ko na siya.KIta ko ang lambot sa ekspresyon niya. Konsensya at awa para sa 'kin na hindi ko naman kailangan. Kinuha niya ang kamay ko at iginaya ako sa mahabang sofa ng living room. Mukang hindi siya mapakali sa pagiisip na matagal ko na palang alam ang tungkol sa kanila.Huminga siya ng malalim at pinakatitigan niya 'ko nang mabuti habang pinipisil-pisil ang isang kamay ko."Lahat ng pag-aalaga at pag-aalalang pinakikita ko sa 'yo lahat ng iyon tunay," panimula niya.Marahil tunay nga dahil obligado lang siyang gawin 'yon dahil sa paglalagay niya sa 'kin sa sitwasyong ito at awa't konsensya lamang ang dahilan
"Ano na lang ang sasabihin nina Arthur at Mellisa kapag nalaman nilang pinagsasalitaan mo ng hindi maganda ang anak nila?" panguusig ng ina ni Damsel sa kanyang asawa.Muka itong natahimik bigla at nag-iwas ng tingin sa 'kin sabay tikhim."Pagpasensyahan mo na talaga itong si Roderick, Jessa. Hindi niya alam ang sinasabi niya," baling niya sa 'kin na ikinatango ko lang at ginawaran sila ng isang pilit na ngiti."Ayos lang po, totoo naman ang sinabi ni Daddy," saad ko na may katamlayan kasabay ng pagyuko na mas lalong ikinalambot ng kanyang mukha.Kahit may edad na ito hindi maitatangging maganda pa rin gaya ng kanyang paguugali.She feels sorry, kahit na hindi siya ang nag-bitaw ng mga masasakit na salita. Naramdaman ko ang paninitig sa 'kin ni Damsel ngunit hindi na ako nag-abalang lingunin siya."Oh, dear," may awa sa tinig na sambit ng ginang. "Sige na at aalis na kami, pasensya na kayo sa abala mga anak," paalam na niya at agad nang tumayo dahil ito na ang nahiya para sa asawa niy
The other day, Jessy sent us the result of her health examination at wala naman nakitang problema, she's healthy head to foot and she's a match to be our surrogate. Nakaramdam din ako ng excitement ngunit may parte pa rin sa 'kin na nababahala but I should trust my husband, I gave my trust to him at nangako na hindi na ako mag-iisip ng kung anu-ano dahil matagal niya nang tinapos ang namagitan sa kanila ni Jessy at wala na siguro akong dapat ikabahala? Matapos ng naging paguusap namin.We're now on our way to Dra Franses gaya ng sinabi niyang araw na pumunta kami. Tumigil ang sasakyan namin sa parking lot, hindi ko na hinintay pa si Damsel na pagbuksan ako nang panabay lang kaming bumaba ng sasakyan. Tumunungo na kami sa entrance lobby at nandoon na nga naghihintay sa 'min na si jessy while she's holding a cup of hot coffee and sitting on the hospital bench. Papalapit pa lamang kami sa kinaroroonan niya nang agad siyang napalingon sa 'min at biglang sumilay ang malawak na ngiti sa k
Naisipan muna naming kamain sa isang resto na malapit lang dito, hindi ko na sinubukan pa siyang yayain kumain sa fastfood. The waiter took our orders. I ordered roasted chicken with salad, palaging may salad sa tuwing kakain kaming dalawa.He used to feed me vegetables so I am now used to it, he is very concious when it comes to a healthy lifestyle. He ordered beef broccoli without salad because, may gulay naman na itong kasama.He glanced at me pagkaalis ng waiter, and I smiled at him. He seems serious pero sanay na 'ko dahil hindi naman talaga pala-ngiti ang asawa ko.Tumikhim ako at uminom ng tubig habang nagiisip ako ng p'wede naming mapagusapan to kill the silent atmosphere nang biglang pumasok sa isip ko ang kanyang ama.I know they are aware na ngayon gagawin ang surrogacy ngunit hindi na ito nag-abala pang mag-protesta matapos nang nangyaring pag-uusap namin sa bahay.Hindi ko itatangging hanggang ngayon masama pa rin ang loob ko sa ama ng asawa ko, he insulted me by not havi
Weeks had passed, upon checking Jessy we are now going to do a pregnancy test to know if the Invitro was successful. Kasama namin ngayon si Jessy, we are heading to Dra Franses's clinic."I'm feeling nervous but excited at the same time," saad ni Jessy habang tinatahak namin ang daan patungong clinic."I'm not excited," saad naman ni Damsel kaya sinamaan ko lamang ito ng tingin. He is too vocal!Kita naman ang pagkadismaya sa mukha ni Jessy nang binalingan ko siya kaya ginawaran ko na lang siya ng isang magaang ngiti."Don't mind him," saad ko na lang."Damsel, hindi ba't gusto mo nang magkaanak kayo ni Jessa? Pero bakit kung umasta ka ay kay lamig pa rin?" Nagtataka ang mukha ni Jessy at hindi na nga niya napigilang hindi magsalita.Napakamot sa kilay si Damsel at saka siya binalingan, his eyes are too sharp kaya naman bahagya pa itong napaatras. Kumawit ako sa braso niya upang sabihing kumalma siya dahil mukang nagiinit ang ulo niya."Simula umpisa alam mong ayoko sa ideyang 'to kay
Hindi dinala ni Jessy ang sasakyan niya dahil kami ang sumundo sa kanya kanina sa condo niya, saktong day off niya kasi ngayong araw. I'm sitting in the front seat katabi ang asawa kong nagmamaneho while Jessy is in the back of the passenger. She seems quiet."Jessy, may gusto ka bang kainin?" tanong ko sa kanya at nilingon siya kaya napabaling siya sa 'kin mula sa pagkakatanaw niya sa labas ng bintana."Wala eh, hindi ako gutom," matamlay niyang sagot kaya nagkatinginan kami ni Damsel at agad ding bumalik ang tingin nito sa daan."Wala ka pang kinakain Jessy. We cared about the baby." Sa pagkakataong 'to si Damsel na ang nagsalita."Fine, I want some pasta.... iyung luto mo." "Paglilihi na ba ang tawag diyan?" may himig ng pagka-sarkastikong tanong ng asawa ko ngunit hindi na lang namin siya pinansin ni Jessy.I smiled at her. "Don't worry, Ipagluluto ka ng asawa ko when we get there to your condo he will make pasta for you," saad ko dahilan para mangunot ang noo ni Damsel at bahag