XXVII. Mahalaga

Chapter 27

Mahalaga

"Mag-usap tayo."

Malungkot niya akong tinignan. Isang linggo niya rin akong hindi pinansin. He was distant. Ito yata ang unang pagkakataon na sinubukan kong makipag-usap sakanya.

"Anong pag-uusapan?"

Umupo siya single sofa. Ni hindi niya magawang tumabi sa'kin. May mga kasambahay na nagpupunas ng mga mwebles. Minuwestra ko sakanila na iwan muna kami at iyon nga ang ginawa nila.

Umusog ako sa gilid na bahagi ng kinauupuan ko para mas makalapit sakanya.

"No one knows the pain more than someone who owns it," panimula ko. "Hindi kita maintindihan dahil hindi ko naman alam ang pinagdaanan mo. And you're right. Wala akong alam dahil hindi ko pa nararanasang magmahal. I'm really sorry kung pinilit kita na iwasan siya. Mahirap 'yon, alam ko. Mahirap pala talaga."

Bumagsak ang tingin ko sa mga daliri ko.

Naramdaman ko ang paggalaw niya. He shifted his weight. Inangat ko ang tingin ko at nakita ko ang mataman niyang tingin sa'kin.

"Nahihirapan din ako, Dust. Eto nga, oh. D