CHAPTER SIX

Angela's POV:

Kanina pa ako nakatunganga sa bintana at hindi man lang nakikinig sa kung ano-anong binabanggit ng prof namin sa unang subject para sa araw na ito. I was preoccupied, very.

Kahit anong pilit kong huwag na muna isipin ang mga mangyayari at sa kay kambal ay hindi ko pa rin magawa-gawa. One time, naiinis ako kakaisip na baka wala talagang pakealam si Mom at Dad sa kakambal ko, kung may pake man sila sa nangyayari ay sana noon pa ay kapiling na naming ulit si Craine.

How can they even assure me that they are doing things right? 'Cause right now, nagdududa na ako sa mga pinangggagawa nila, something's really wrong that's why I also needed a plan to move on my own in finding him.

Dad... he is a very secretive person and I can't read his every move and I can't find a reason not to judge him. But for now, I can't withstand myself thinking about the possibilities dahil nga ayokong magpadalos-dalos.

If I do things without thinking, it would be the end of me. The fcking end.

"Gel, you alright? Kanina ka pa ah." Kylie asked in a worried tone, standing infront of me along with our other friends. Napangiti ako ng may pag-aaalinlangan. "I am. I guess. Just thinking about stuffs that don't include anyone of you."

Nakita ko naman agad ang pagkadismaya sa mukha ni Tiffany pagkasabi na pagkasabi ko no' n.

"Don't tell us that you're thinking on doing things on your own? Stop that mindset Angela, it won't help you, trust me." Nicole seriously said. Pinagtaasan ko naman siya ng kilay.

"You don't understand, Nicole. No one of you understands how desperate I am right now!" pasigaw kong sagot na halos ang ibang kaklase naming na nasa classroom pa ay napapatingin na.

"We understand, Gel. We understand how you feel right now and we know it is for the both of you, of you and your brother but aren't your ways just too cruel for you? Hindi ka ba naaawa sa sarili mo? Hindi ka ba naaawa sa sitwasyon mo ngayon? Loosen up, Angela! Don't ever do things on your own from now on." Segunda pa ni Nicole.

What did I ever do to deserve these kind of friends? How can I be so cruel to them and... to myself? What am I even doing?

Tangina, nasa tamang pag-iisip pa ba ako?

"Yeah right! Akala ko ba sama-sama nating haharapin ang bawat problema ng bawat isa sa'tin? Asan na ba yun?" takhang tanong ni Bea.

"Pasensya na kayo kung pinag-alala ko kayo sa mga problema ko at sa kung anong desisyong naisaisip ko ngayon. Pasensya na..." pagpapaumanhin ko.

"Sa susunod ah, di dapat natin sinasarili ang mga problema natin. Kahit man mahirap harapin alam kong may solusyon ito at alam kong matatapos din agad ang mga problemang ito 'pag sabay-sabay natin itong haharapin." Nakangiting sabi ni Kylie sa amin kaya napangiti na rin ako.

Nahinto lamang ang panandalian naming pagtitigan at pagngiti sa isa't-isa nang magsalita si Tiffany.

"Guys? Hindi pa ba tayo kakain? Kumakalam na ang sikmura ko oh tapos baka maabutan pa tayo ng second period na di pa kumakain." Nakangusong pagpuputol ni Tiffany sa ginawa naming at napapahawak pa sa kaniyang tiyan.

Napapailing na lamang kami sa ginawa ni Tiffany kaya napatayo na ako at nagsimula nang maglakad kasama ang apat papuntang cafeteria.

Oo nga pala at nagpapanggap kami bilang nerds kaya hindi na kami nagsasalita pa ni isang salita habang naglalakad sa hallway at sinasalubong na lamang ang mga mapagtanong at mapanghusgang mga mukha ng mga estudyante.

Nang makapasok na sa cafeteria ay rinig namin ang sari-saring bulungan ng mga estudyante sa bawat mesa, hindi sa amin kundi sa mga tinatawag nilang mga prinsipe 'kuno' na ubod ng kagwapuhan.

I rolled my eyes due to the students' 'shocking' description sa mga prinsipe daw ng school. The heck? They even existed here? Nagpatuloy na lamang kami sa paglalakad at nang makahanap ng bakanteng mesa si Nicole ay napaupo agad kami.

Nang makaupo kami ay nagkatitigan si Kylie at Bea at parehong natawa sa mga naririnig. Tumayo ako at nagrepresenta na bibili ng kakainin naming lima, tumayo rin naman si Nicole at sinabing tutulungan daw ako.

Tumango lamang ang dalawa na patuloy pa ring nag-uusap at nagtatawanan habang si Tiffany naman ay may sariling mundo sa hawak nitong cellphone. Pumila agad kami ni Nicole at tumingin-tingin sa menu na bibilhin namin at ilang saglit lang ay kami na ang susunod na oorder.

Bago pa man kunin at tanungin ng tindera ang bibilhin namin ay napailing ito dahil sa narinig na hiyawan ng mga estudyante saka ito napatingin sa amin.

"Ngayon ko lang kayo nakita dito, iha. Mga transferee ba kayo?" tanong ng tinder sa amin. "Opo." Sagot naming pareho ni Nicole na pareho ring nakatitig sa tinder na ngayon ay napapatango-tango.

"Sikat yang mga batang yan dito, puro matatalino at ma-itsura kaya ganyan na lamang ang reaksyon ng ibang estudyante rito. Aniya pa nga ng apo ko na nasa kanila na raw ang lahat at matatawag daw nila sila na 'dream guys' ng mga babae." Natatawang kwento ng tindera.

Napangiwi naman ako sa kinuwento ng matandang tindera habang si Nicole naman ay napahagikgik. Pagkatapos magkwento ng tindera ay kinuha niya na ang i-oorder namin saka mabilis itong hinanda at nailagay sa tray.

Kaming lima ay hindi talaga pala-kain ng snacks simula pa noong nasa dating paaralan pa kami.

Ang kinakain namin madalas ay prutas at nabubusog rin naman agad kami since hindi adviseable ang bread para sa healthy diet namin. Nang makuha na namin ang order at nakapagbayad na ay bumalik na rin agad kami sa mesa namin, aagd kong nakita ang nakaabang na si Tiffany at nang makita ang dala-dala namin ay napadila pa ito sa pang-ibabang labi na animo'y takam na takam na. Ang over ah...

Nang mailapag na ang mga dala namin ay kumain agad ang tatlo at si Nicole naman ay nagkwento ng kung anong kinuwento ng tindera sa amin kanina, napapatango-tango naman ang tatlo.

"Gwapo ba talaga ang mga yun? Sus, ano baa ng definition ng gwapo para sa kanila dito?" tanong pa ni Nicole na parang hindi rin naniniwala sa exaggerated na pagka-describe ng matanda sa mga ito.

Napahinto naman sa pagkain saglit si Bea dahil sa sinabi ni Nicole at may itinurong mesa.

"Ayun sila oh, napatingin din kami sa kanila noong tumili ang mga kababaihan. Gwapo naman..." kinindatan pa ni Bea si Nicole.

Napatingin din ako sa direksyon na tinuro ni Bea at napaayos sa salamin ko nang makita ang limang kalalakihan na nakaupo sa may gitnang mesa. Infairness... hindi sila nakakahiya 'pag nagktaon na magsasama kami. At bakit naman kami magsasama? Geez!

"Pogi naman pala." Walang emosyong pagkomplimenta ni Nicole na animo'y hindi naaapektuhan sa nakita. "Iba naman ang sinasabi ng mukha mo sa sinasabi mo." Untatg ko at napaiwas na lang ng tingin sa kanya.

"Narinig ko yun, napopogian pala kayo sa mga prinsipe namin ah?" nakangising wika ng isang babaeng chinita na may dalang tray. Lumapit ito sa amin at tinitigan kami ng mariin saka mo makikita ang pagkadisgusto sa mukha nito.

Tumalikod ito at akala nami'y aalis na pero humirit pa ito ng isang sigaw kung saan nakapagkuha ng atensyon ng tao sa cafeteria maging sa mga prinsipe daw.

"May gusto daw ang mga nerds na ito sa prinsipe natin! Good Luck, mga bagong salta." Nagtawanan naman ang iba at nagbulung-bulungan, hindi nakawala sa paningin ko ang ngisi ng isang lalake sa mesa ng mga hinahangaan ng mga estudyante.

Oh, I think he's full of himself. Naniniwala siya roon? Heck!

"Kulang sa pansin." Wika ni Kylie na sapat na para marinig ng babaeng chinita. Napabaling ito sa amin at sinamaan ng tingin si Kylie.

"What? What did you say?" tanong nito sa matinis na tinig na may halong sigaw. Bigla naman akong napatingin sa katabi ko na bigla-bigla na lang napatayo.

"Bingi lang, 'te? KSP ka sabi namin, rinig mo na? Heard it? Kadungog na ka?" mataray na sumbat ni Tiffany sa tatlong lengguwahe kasama na ang nakasanayan nito na Bisaya.

Di ko napigilan ang tawa ko kaya napalingon ang lahat sa akin at nakisabay na rin sa pagtawa ang apat kasama na si Tiffany dahil sa ginawa niya.

"What the? You bi—" hindi natuloy ang sasabihin dapat ng babaeng chinita nang tumunog ang cellphone ng isa sa'min.

Napatingin naman kami sa isa't-isa at nakumpirmang kay Kylie ito. Nag-peace sign ito sa babae kaya napasabunot ito sa kaniyang buhok at umalis na lamang.

Sinagot naman kaagad ni Kylie ang tawag habang kaming apat ay nakaabang lamang sa kanya. Saglit lamang ang pakikipag-usap nito at nagpaalam agad saka chineck ang kung ano sa cellphone niya. 

"Guys, I've got an important information from the caller which is my comrade from the hacking team." Seryosong wika nito nang napatingala siya sa amin at pagkatapos ay nalipat ang tingin niya sakin saka ngumiti.