Leonora's POV
Isang buwan na ang lumipas simula noong mangyari ang mainit na gabing namagitan sa amin ni señorito Drack. Hindi ko man maalala ang gabing iyon, pero may kakaiba akong napapansin sa katawan ko nitong mga nakaraang linggo. Ipagsasawalang-bahala ko sana iyon nang biglang sabihin ni Nay Iska, “Tumaba ka yata, iha, at madalas kang natutulog.” “Buntis ka ba, iha?” tanong niya, na nagpatigil sa akin sa ginagawa kong paglilinis. Iniisip ko nga kung bakit hindi pa ako dinadatnan, sa pagkakaalam ko—regular naman ang regla ko. "Hindi ko rin po alam, Nay Iska," sabi ko sa kanya, natatakot ako baka totoo na ang sinasabi ni Nay Iska. Hindi pwede ito dahil nagsisimula pa lang akong mag-ipon para sa pagpapagamot kay Inay. "Who's pregnant?" tanong ni señorito Drack na kakababa lang ng kwarto niya. Sobrang gulat ako na nakatingin sa kanya. "N-nako, señorito, wala po, may na-chismis lang ako kay Nay Iska," kinakabahan at nauutal na sabi ko sa kanya. "Wala naman, iho. Kumain ka na, pupunta ka pa sa opisina, hindi ba?" sabi ni Nay Iska kay señorito Drack. Tumango naman ito sa kanya. "Leonora, can I ask, taga saan ka pala?"nagtatanong na tanong ni Sir Drack, habang kumakain ito. "Sa Mindanao po, Sir, sa Dipolog," sabi ko sa kanya. Tumango lang siya sa akin. Nang matapos kumain si señorito, niligpit ko na ang pinagkainan niya. Tapos, hinugasan ko. Bigla ko namang naamoy ang pabango ni señorito Drack, kaya nagmamadali akong napunta sa CR para magsuka. "Are you okay, Leonora?" sabi ni Sir sa akin. Hindi ko napansin na sumunod pala siya sa akin sa banyo. Nang makalapit siya, tinakpan ko ang ilong ko para hindi maamoy ang masangsang na pabango niya. "Sir,sorry po sa sasabihin ko,pero ang baho po ng pabango ninyo," nahihiyang sabi ko rito, habang tinatakpan ang ilong ko. "What!" gulat niyang sabi,sabay amoy sa damit niya. "It smells good, Leonora. What are you talking about?" sabi niya sa akin. "Sorry po, Sir, ang baho talaga," sabi ko saka lumabas sa CR at pumunta sa kwarto ko."Hindi ako pwedeng mabuntis," bulong na sabi ko sa sarili ko. Nagulat naman ako nang makita ko si Sir Drack na sumunod pa sa akin. "So you're pregnant?" sabi niya sa akin. Nagtataka ako kong bakit mukha siyang nagalit dahil buntis ako. ”H-hindi ko pa po alam sir,” sabi ko sa kanya habang naka yuko. Hindi tumitingin ng diretso sa mga mata niya. "Who's the father? Yan ba yung naghatid sa'yo before?" malamig na sabi niya sa akin. "Hindi po siya ang ama, kung may bata man sa sinapupunan ko. Hindi siya ang ama, iba po," sabi ko sa kanya, na lalo pang ikinagalit niya. Umalis siyang bigla at malakas na sinarado ang pintuan ng kwarto. Habang nasa labas ako at nakatingin sa langit, bigla na lang may alaala na bumalik sa akin—ng gabing may nangyari sa amin ni Sir. Kaya namula ako nang maalala ang ginawa namin na iyon. "Grabe, nagkasya yun sa akin, kaya pala nilagnat ako nang hapon," sabi ko sa sarili, habang hinahawakan ang mukha ko at ramdam na ramdam ko ang pag-iinit nito. "Sino,iha? Umamin ka nga sa akin.Si Sir Drack ba ang nakabuntis sa'yo?"tanong ni Nay Iska sa akin. Nagulat ako bigla sa presensya niya at sa tanong na binitawan niya. Hindi ko alam kung sasagot ba ako o hindi sa tanong niya. Hindi nagtagal ay sinabi ko sa kanya na may nangyari sa amin ni señorito Drack, noong araw na hindi niya ako nakita. "Pero, Nay, nagmamakaawa ako, please huwag niyo pong sabihin sa kanya," sabi ko sabay hawak sa kamay niya. "O, siya, magpahinga ka na at sasamahan kita sa ospital bukas," sabi ni Nay Iska, kaya pumasok na ako sa loob para magpahinga. Kinaumagahan, umalis kami ni Nay Iska. Nagpaalam kami kay Sir Drack pero hindi namin sinabi na pupunta kami sa ospital. Habang nasa ospital,mag-isa lang ako sa loob habang si Nay Iska naman ay nasa labas at naghihintay. "Ano po ang nakita ninyo, Dok?" tanong ko sa kanya. Ngumiti naman siya sa akin sabay sabi ng "Congrats,Mommy, you're 4 weeks pregnant." Nagulat ako nang marinig iyon. Naluluha akong lumabas mula sa opisina ni Doktora. Tumayo naman si Nay Iska at nilapitan ako. "Anong balita, Leonora?" tanong niya sa akin. Mangiyak-ngiyak kong niyakap si Nay Iska. "Nay Iska, buntis daw po ako,"sabi ko. Ikinagulat niya rin ang sinabi ko, at napaupo naman ako sa upuan dahil sa sobrang panghihina na nararamdaman ko. "Anong gagawin ko ngayon?" umiiyak kong sabi. "Sabihan mo si señorito Drack, Leonora," sabi niya sa akin. Umiling ako, natatakot na baka ipalaglag niya ang bata. "Wag po, uuwi na lang siguro ako sa Mindanao, Nay Iska," sabi ko sa kanya. Hindi naman na siya tumutol pa. Nang makauwi kami, sakto namang nasa sofa si Sir Drack at nanonood ng TV. "Señorito, magpapaalam lang po sana ako. Babalik po ako sa Mindanao. May nangyari lang po sa Inay ko," pagsisinungaling ko pa. "What? Hindi ba kakarating mo pa lang dito?" sabi niya sa akin. Hindi naman ako makatingin nang diretso sa kanya dahil sa nalaman ko ngayon. "Opo, señorito," sabi ko. "Bukas po ng umaga ako aalis," sabi ko sa kanya. Naningkit ang mata nito nang sabihin ko iyon. "Is that so? Sige, pumasok ka sa opisina ko,so that I can give you your salary," sabi nito sa akin. Tumango naman ako sa kanya at pumunta na sa kwarto. Nang makapasok ako, nalulungkot ang ibang kasambahay dahil aalis na ako. Kumatok muna ako sa pintuan ng opisina ni Sir Drack. Sumagot naman siya sa akin na "pasok daw ako." Umupo naman ako sa upuan sa harap nito habang siya ay may binabasa na papeles. Tinitignan ko lang siya. ’Ang pogi naman ni Sir sa salamin na 'yan,’ sabi ko sa isipan ko. "Done checking me out?" sabi niya, kaya napabalik ako sa ulirat nang sabihin niya iyon sa akin. "N-nako, señorito, sorry po," nahihiyang sabi ko sa kanya. Binigyan niya naman ako ng bayad at lumabas na ako. ’Hindi man lang niya ako sinabihan ng safe flight,' sabi ko sa isipan ko. 'Hanggang sa muli nating pagkikita, señorito, kung may pag-asa pa tayong magkita,' sabi ko sa aking isipan. Nasa airport na ako, kinakabahan kung ano ang sasabihin ko kay Inay. "Sana ay hindi magalit si Inay," bulong ko sa sarili ko. Kinausap ko naman ang kapatid kong si Ana na uuwi ako, pero sinabi ko sa kanya na huwag muna niyang ipaalam kay Inay.Leonora’s POVIsang maagang umaga, tila tahimik ang paligid. Ang mga bata ay mahimbing pa ring natutulog. Si Inang ay abala sa kusina, si Papa naman ay nagwawalis sa harapan. Si Drack, gaya ng dati, nakaalerto habang nasa balkonahe, nakatanaw sa kalsada.Nasa sala ako, kape sa kamay, nang biglang tumigil ang isang itim na sasakyan sa harap ng bahay. Walang plaka. Maitim ang salamin.Agad akong napatayo. Si Drack ay biglang lumapit sa tabi ko, malalim ang titig.“Stay behind me,” sabi niya.Pero hindi ako sumunod.Lumabas kami ng sabay. Bumukas ang pinto ng sasakyan at isang lalaki ang lumabas. Naka-itim, may suot na leather gloves, at tila tahimik pero may dalang matinding presensya. Nakatayo lang siya, hawak ang isang maliit na brown envelope.“Para kay Leonora Asher,” sabi niya, malamig ang boses.Hindi siya umalis. Hindi rin siya lumapit. Basta inabot lang niya ang envelope, saka muling sumakay. Ilang segundo lang, tuluyan na siyang umalis-iniwan ang alikabok at tensyon.Binuksan k
Leonora’s POVAkala ko tapos na ang lahat ng pagsubok sa relasyon namin ni Drack. Akala ko, sa wakas ay may katahimikan na rin kaming mararamdaman. Pero hindi pala. Because just when everything felt almost perfect, she came back.Ang ex-girlfriend.Nasa opisina ako noon, reviewing some contracts, nang biglang pumasok si Drack. May dala siyang lunch, at gaya ng dati, parang wala na siyang ibang gusto kundi mapaligaya lang ako. His presence always had that calming effect on me. Kaya kahit pagod ako, napangiti ako agad.“Let’s eat,” he said habang inaayos ang food sa coffee table sa harap ng couch ko. “You’ve been skipping lunch again, haven’t you?”“Medyo,” sagot ko, sabay upo sa tabi niya. “Thanks, love.”Everything was peaceful—until may kumatok sa glass door ng office ko.Paglingon ko, isang babae. Maganda, eleganteng nakasuot ng beige blazer at fitted skirt. Mukhang successful. Pero may halong yabang ang ngiti niya. Napakunot ang noo ko.“Drack,” she said, her voice smooth but firm.
Leonora’s POVTahimik ang buong bahay. Sa wakas, isang gabing walang tawag mula sa opisina, walang abala mula sa mundo ni Drack. Sa tabi ko, mahimbing siyang natutulog-ang mukha niya tahimik, malayo sa karaniwang seryoso at mabangis na ekspresyon niya bilang El Lobo.Gabi ng katahimikan. O akala ko lang.BOOOOOM!Isang malakas na pagsabog ang yumanig sa buong bahay.Napakadilim. Nanginig ang bintana. Nagsisigawan ang mga alarms. Mabilis akong bumangon.“Ezra! Alex!” halos sigaw ko habang tinatakbo ko ang hallway papunta sa kwarto ng kambal.Sa bawat hakbang ko, ramdam ko ang pag-ikot ng tiyan ko sa takot. Please, please, please… let them be safe.Pagbukas ko ng pinto, nakita ko silang parehong nakaupo sa kama, takot na takot. Si Alex hawak ang laruan niya habang si Ezra ay umiiyak na.“Mommy!” sigaw nila nang makita ako.Mabilis ko silang niyakap, hinalikan sa noo. “I’m here. I’m here, mga anak. Everything’s going to be okay.”Kasunod ko si Drack, naka-itim na damit, may baril sa kama
Leonora’s POVAkala ko isang normal na araw lang. Wala akong kaide-ideya na may pinaplano na pala si Drack sa likod ng mga ngiti niya.I was finishing my last meeting for the day when my assistant knocked on the glass door.“Ma’am, Sir Drack said to meet him sa basement parking. May ipapakita raw po siya.”Nagtaas ako ng kilay. “Parking? Now?”“Y-Yes po. Urgent daw po,” sabi niya, medyo kinakabahan.Napabuntong-hininga ako pero napangiti rin. Typical Drack. Lagi nalang may pa-surprise, may pa-drama. Pero to be honest… I loved it.Pagdating ko sa basement, wala masyadong tao. Tahimik. Tanging tunog ng heels ko at malamig na hangin ang naririnig ko. Then suddenly, may sumindi na headlights sa dulo ng row. Dahan-dahang umusad papalapit.At nang tumigil ang sasakyan sa harap ko, literal akong napaatras sa gulat.A brand-new luxury SUV. Sleek. Elegant. In my favorite shade of purple.Hindi loud na kulay-it was classy, soft, parang lilac mixed with metallic shine. Parang siya-strong and ra
Leonora’s POVIlang araw ang lumipas mula nang huling dumalaw si Claire sa opisina. Akala ko tapos na. Akala ko, isang mapagmataas na pagtatangka lang iyon para ibalik ang dating relasyon nila ni Drack-na nabigo. Pero masyado akong naging kampante.Lunes ng umaga, habang abala ako sa pagre-review ng financial reports ng isang branch sa Paris, may tumawag sa akin mula sa HR.“Ma’am Leonora,” sabi ng boses sa kabilang linya. “We have a situation.”“Anong nangyari?”“Someone submitted a formal complaint against you… for unethical business conduct. Anonymous po ang nag-file, pero may kasamang dokumento. We’re required to start an internal investigation.”Parang tumigil ang mundo ko. “What? Paano-sino?”“Sorry, Ma’am. Confidential po. Pero nadadamay pati si Sir Drack… since your signature is involved in one of the alleged contracts.”Nalaglag ang hawak kong ballpen.That afternoon, pinatawag ako ni Drack sa opisina niya. Nang pagbuksan niya ako ng pinto, hindi siya CEO na kinakatakutan ng
Leonora’s POVAng tunog ng heels ko sa marmol ay tila musika ng kapangyarihan at kontrol. Nasa loob ako ng opisina, nakatayo sa likod ng desk na ilang buwan ko nang pinamumunuan. The nameplate on my desk reads: Mrs. Leonora Asher, Regional Director.Hindi ko alam kung kailan ako naging ganito-sharp, composed, decisive. Pero alam kong bahagi ito ng bagong ako. Ngayon, ako na ang may hawak ng direksyon. At kahit mahirap, hindi ako natitinag.Hanggang sa may kumatok.“Ma’am, may guest po kayo…” sabi ng secretary ko sa intercom.“Sino?”“Uh... your husband po. Sir Drack Asher.”Napatigil ako sa pagsusulat. May bahagyang ngiti sa labi ko. What is he doing here?“Let him in,” sagot ko.Bumukas ang pinto.And there he was.Drack Asher-my husband, the father of my children, the man who once walked into my life like a storm and never left. Suot ang dark blue suit na parang idinisenyo para sa kanya. May hawak na pulang tulips at may ngiting hindi ko pa rin kayang balewalain kahit ilang taon na