Leonora Handerson Magaspang, a determined young woman from Mindanao, dreams of a better life for her family. Forced to stop her studies due to poverty, she heads to Manila in search of work, unknowingly crossing paths with Drack Mozen Asher, a powerful mafia boss. When an unexpected night binds them together, Leonora walks away without looking back—only to later discover she's carrying not one, but two lives inside her. Five years later, fate brings them back together when she unknowingly applies as Drack’s secretary. As secrets unfold and dangers from the underworld threaten their children, Drack must fight not only for survival but also for the family he never knew he needed. Will love be enough to mend the wounds of the past, or will the darkness of Drack’s world tear them apart once more?
Lihat lebih banyakLeonora's POV
"Nay, kailangan kong pumunta sa Maynila, para din sa ’tin to," sabi ko kay inay, malungkot man pero wala akong magawa, kailangan ko na talaga magpunta sa Maynila. "Anak naman, sino ang mag-aalaga sa mga kapatid mo? Alam mo namang hindi ko pa kaya, lalo na at may sakit pa ako," sabi ni Inay sa akin. Tiningnan ko ang mga kapatid ko. Nakakalungkot man isipin, wala akong magawa dahil sa kalagayan namin dito sa Mindanao. "Nay, mas ok na andon ako para makapagpadala man lang ako kahit konti," sabi ko kay inay. "O siya, sige, kung ‘yan ang gusto mo," sabi ni inay sa akin. Nagtatampo siya, kaya nilambing ko na lang siya para kahit papaano ay hindi siya malungkot sa pag-alis ko. Kinabukasan, hinatid ako nila tatang sa airport kasama ang mga kapatid ko. "Tang, salamat sa paghatid. O, pa’no alis na si ate," sabi ko sa mga kapatid ko. Hindi naman mapigilang tumulo ang mga luha ko nang naglalakad na ako papasok sa loob ng airport. Ako nga pala si Leonora Handerson Magaspang. Di ko na nakilala ang tunay kong ama, sa pagkakaalam ko isang mayaman daw na negosyante ang ama ko. Yon lang ang nasabi ni ina sa akin, hindi ko rin naman siya kailangan kaya okay lang na hindi ko siya makilala. Ok naman kami ni inang kahit na may na dagdag sa pamilya namin. Alas 9 na ng umaga nang nakarating ako sa airport ng Maynila, hindi ko alam kung saan ako magsisimula maghanap ng matutuluyan pansamantala. "Ma'am taxi po?" sabi ng lalaki sa akin, papayag na sana akong sumakay ang problema lang ang mahal ng hinihingi ni manong. "Nako ang mahal naman pala, wala bang tawad manong ang mahal kasi," sabi ko kay manong taxi, sinabihan naman akong ang kuripot ko daw kaya umalis na lang ako. Palinga-linga ako naghahanap ng masasakyan na jeep, nang may biglang sasakyan na bumusina at muntik na akong sagasaan. "Ay jusko!!" sabi ko nang tumilapon ang handbag at naglabasan ang mga gamit sa loob, kaya pinulot ko nalang ang mga ito. May narinig naman ako na boses ng lalaki. " Miss, are you ok?" tanong niya sa akin. Nang lumingon ako, hindi ako makasagot agad sa kanya dahil sa sobrang kagwapuhan niya. “Ahh….” tanging salita na lumabas sa bibig ko. Iwinagayway niya naman ang kamay niya sa harap ko kaya nabalik ako sa realidad. “Ah, nako, Sir, sorry po, okay lang po ako,” sabi ko sa kanya, habang hindi inaalis ang mga mata ko sa pogi niyang itsura. "You need help with that?" sabi niya at akmang luluhod sana para tulungan akong pulutin ang mga gamit na nahulog. Sinabihan ko na lang siya na huwag. “Sorry, naghahanap kasi ako ng trabaho na mapapasukan, kaya napadaan ako sa kalye na ito,” kwento ko sa kanya. Pinagpag ko naman ang bag at damit ko para kahit papaano ay magmukha akong malinis.” "You're finding, you say?" sabi niya. Tumango lang ako sa kanya. Kahit nag-Ingles siya, naiintindihan ko naman kahit papaano. Hindi man ako nakapag-aral sa kolehiyo, valedictorian naman ako noon sa high school. "I'm hiring a maid, do you want to apply?" tanong niya sa akin. "Nako, Sir, oo, saan ba iyan, nang makapag-apply ako?" masayang sabi ko sa kanya, dahil sa wakas ay makakapagtrabaho na rin ako. Nang sa ganun, ay may maipadala ako kay Inang sa Mindanao. "Just go to this address,” sabi niya sa akin, at binigay ang papel na may nakasulat na address at pangalan niya. ‘Drack Mozen Asher,’ sabi ko sa isip ko. Ang gandang pangalan naman. "Sige po sir, makakaasa po kayo," sabi ko sa kanya, sobrang saya ang nararamdaman ko sa araw na ito. Pero ang tanong saan kaya ako pwede matulog kung bukas pa ako pupunta sa bahay para mag-apply bilang isang katulong. Hindi rin nagtagal ay nakahanap ako ng paupahan na maliit na apartment, baka ng isang araw lang ako dito. Baka may libreng matutulungan doon sa papasukan ko, para kahit papaano ay makatipid ako sa gastosin dito sa Maynila. Kinabukasan, maaga akong umalis upang puntahan ang address na ibinigay sa akin ng poging lalaki kahapon. Pagdating ko sa gate ng kanyang bahay, nagulat ako dahil napakalaki pala ng bahay niya parang isang palasyo! Kaya nag-doorbell ako, at hindi nagtagal ay may nagbukas ng gate. Isang matandang babae ang sumalubong sa akin, siguro nasa 60 na ang edad niya. "Magandang umaga po, ako nga po pala si Leonora," masiglang sabi ko sa kanya, ngumiti naman ang matanda sa akin . "Ikaw ba yung muntik ng masagasaan ni Sir Drack?" tanong niya sa akin, habang naglalakad kami papasok. "Ay nako po opo, pero ok naman na hindi naman din ako tumilapon hahaha," sabi ko pa sa kanya na may kasamang pagtawa. Habang papasok kami sa loob bumaba naman ang lalaki na nakita ko kahapon sa hagdanan. "You’re here," malamig na sabi niya sa akin nang makita niya ako. Nag-bow naman ako sa kanya. "Magandang umaga po, Sir," sabi ko. Tumango naman siya sa ’kin. Suplado pala itong magiging-boss ko. Sana maging maayos pagsasama namin. "Nay Iska, may breakfast na ba tayo?" tanong ni Sir Drack kay Nay Iska. "Oo, Señorito, ilalabas na ni Magda," sabi ni Nay Iska kay boss Drack. Maya-maya, lumabas ang isang babae mula sa dirty kitchen, na mukhang nasa trenta na ang edad. Tahimik siyang naglakad papunta sa lamesa, dala ang mga plato at mga kaserola. Nang magtama ang aming mga mata, nginitian ko siya nang magalang, at tumango siya nang bahagya bilang tugon habang inilalagay ang mga plato sa lamesa. "Anyway, you can start later. Nay Iska will guide you," malamig na sabi niya sa akin bago siya umupo sa hapag. Ramdam ko ang lamig ng kanyang boses, pero sinikap kong ngumiti at tumango bilang sagot. “Sige po, Señorito, salamat po,” sabi ko sa kanya habang tumatango siya nang bahagya. Sinundan ko si Nay Iska papunta sa magiging kwarto ko, at doon niya ipinaliwanag sa akin ang aking mga gawain. Sinabi niya kung ano ang mga dapat kong linisin at kung anong oras aalis si Sir Drack upang maisagawa ko nang maayos ang paglilinis sa kanyang kwarto. Hapon na noon habang naglilinis ako sa sala. Habang nagwawalis, bigla akong nagulat nang may tumahol na aso sa likuran ko. Sa sobrang gulat, nauntog ako sa isang pader. Kinapa ko ito pababa at may nahawakan akong matigas na bagay, kaya napasigaw ako sa takot. "Ay! Cobra!" sigaw ko, sabay lingon para tingnan kung sino iyon. Jusko, nakakahiya si Sir Drack pala iyon! Nahawakan ko pa ata ang cobra niya. Halata sa mukha niya na parang malapit na siyang magalit. Pasalamat na lang ako at hindi niya ako sinigawan nang mahawakan ko ang cobra niya. Ang laki pala! "Jusko naman, Leonora, nadudumihan na naman ang utak mo," sabi ko sa isip ko.Leonora’s POVKakauwi lang ni Drack galing sa trabaho nakatulog narin ang mga bata dahil sa kakaantay sa kanya. Pasado alas-12 narin ng madaling araw ng makauwi siya sa bahay, siguro ay busy sa trabaho kaya ganon. “Hon, how’s the kids?” tanong niya sa akin, habang ako naman ay ina-asikaso ang damit niya na susuotin. “Okay naman namiss ka nila, busy ba sa office?” sabi ko pa, tumango naman siya sa akin bago pumasok sa banyo. “Oo nga pala Drack, bukas ang pasok ko sa company ni papa,” sabi ko.“That’s good to know, ihahatid kita doon okay,” sumagot ako ng oo sa kanya umopo nalang ako sa kama habang nanood ng tv dito sa kwarto.Makalipas ang ilang minuto ay lumabas si Drack mula sa banyo, suot ang komportableng shorts at puting t-shirt. Umupo siya sa tabi ko at bahagyang sumandal sa headboard ng kama habang marahang kinusot ang kanyang mga mata.“Tiring day, hon?” tanong ko habang bahagya kong minasahe ang kanyang balikat. Isang mahaba at malalim na buntong-hininga ang kanyang pinakawal
Leonora’s POVNasa isang maliit na cafe kami, nagtangka akong magpahinga kasama si Drack at ang mga bata, ngunit sa kabila ng mga ngiti nila, hindi ko matanggal sa isip ko ang banta. Hindi pa kami sigurado kung anong plano ni Bastian, ngunit isang bagay lang ang malinaw—hindi siya magtatapos hangga't hindi kami aabutan.Habang umiinom kami ng kape, hindi ko maiwasang mapansin ang mga mata ni Drack na may nakatagong pag-aalala. Alam kong hindi siya nakakatulog ng maayos, at kahit pa ang kanyang malupit na imahe sa harap ng pamilya, ramdam kong ang mga balikat niya ay puno ng bigat.“Leonora,” ang malalim niyang tinig ay nagpasigla sa puso ko, “bukas, aalis ako. I need to get to Bastian first.”Agad na sumagitsit sa isip ko ang isang alingawngaw ng takot, ngunit hindi ko siya pinakita. Sa halip, tinitigan ko siya ng malalim.“Drack,” ang boses ko ay mahina, ngunit puno ng determinasyon, “hindi mo dapat gawin ‘to mag-isa. I’ll go with you.”Napatingin siya sa akin, may kalakip na pagdudu
Leonora’s POVKinabukasan, tila mas malamig ang simoy ng hangin sa paligid. Wala pa man ang ulan, pero ang pakiramdam ko'y parang may unos na nakaambang bumagsak anumang oras.Kasabay ng mainit na tsaa sa kamay ko ay ang malamig na kaba sa dibdib. Tahimik si Drack habang nakausap si Matteo sa terrace. Mukhang maaga silang aalis para mag-survey ng lumang property na pinaghihinalaan nilang taguan ni Bastian.Umiling ako. Ilang taon man ang lumipas, kaya pa rin ng nakaraan ni Drack na manginig ang buong pagkatao niya. At ngayon, alam kong hindi lang siya ang pinagbabantaan—kasama na rin kami ng mga anak naming sina Ezra at Josh.Biglang may kumatok sa pinto.Si Tiya Nora ang bumungad, may hawak na maliit na package. “Nay Leonora, para daw po sa inyo ‘to. Iniwan lang sa labas ng gate, walang nagpakilalang nag-abot.”Napakunot noo ako. Wala naman akong inasahan na padala.Kinuha ko iyon, at pagkaupo ko sa mesa, dahan-dahan ko itong binuksan. Isang maliit na kahon, kulay itim, na may pulang
Leonora’s POVIlang araw na ang lumipas mula noong ambush. Wala pa ring balita si Drack kung sino ang “traitor” sa hanay niya. Ang tahimik ng paligid, pero ang puso ko’y hindi mapalagay. Tahimik na para bang may paparating na mas malakas na bagyo.Nasa veranda ako, pinapanood sina Ezra at Alex habang naglalaro ng chess sa maliit na mesa. Kahit papaano, nakakahinga ako nang mas maayos tuwing nakikita kong natututo na silang ngumiti ulit. Pero sa likod ng ngiti ni Ezra, may bumabagabag sa akin.Napansin ko ‘yon kanina pa—madalas siyang tulala, tila may iniisip na malalim. Ngayon, habang nagkakape ako, lumapit siya sa akin.“Mom,” mahina niyang bulong, “I remember something…”Nanlaki ang mata ko. “Anong naalala mo, anak?”Umupo siya sa tabi ko at tumingin sa akin nang diretso. “The man who pointed the gun at me… he had a tattoo. A lion. On his neck.”Halos mabitawan ko ang tasa ng kape. “Are you sure?”Tumango si Ezra. “He also said something strange… He said, ‘Tell your father the lion
Leonora’s POVSabado ng tanghali. Ang sarap sa pakiramdam na buo kami—walang trabaho, walang stress, walang ibang iniisip kundi ang isa’t isa. Sa isang garden café sa Tagaytay, ang mga tawa ng mga anak ko ang pinakamagandang musika sa paligid.“Mommy, look! I took a picture of Daddy!” tuwang-tuwa si Ezra habang pinakita sa akin ang Polaroid photo niya.Ngumiti ako at hinaplos ang buhok niya. “Ang galing mo, anak. Pwede ka nang maging photographer!”Tumawa si Drack, habang sinasalin ang juice ni Alex. “Looks like we have a little artist in the family,” sabi niya, may kakaibang lambing sa tinig.Bumaling ako sa kanya, tahimik kong tinitingnan ang mukha niya. Ilang buwan na ba simula nang naging ganito ka-payapa ang mga araw namin? Halos hindi ko na matandaan.Pero may naramdaman akong kakaiba. Parang may malamig na hangin na dumaan. At napansin kong biglang nanigas si Drack. Tumitig siya sa malayo, at sa isang iglap…“Get down!” malakas pero kontrolado niyang sigaw.At doon na bumagsak
Leonora’s POV Pagkatapos ng isang buong araw ng gawaing bahay, errands, at online parent-teacher conference, ramdam ko na ang pagod sa katawan ko. Pero sa halip na umupo lang sa sofa, naisip kong maghanda ng maliit na sorpresa kay Drack. Alam kong pagod din siya. Ilang araw na rin siyang late umuwi, at kahit nagpapalitan kami ng mga mensahe, iba pa rin ‘yung personal mong maramdaman na may nag-aalala at nagmamalasakit sa’yo. Nag-set up ako ng simpleng dinner sa balcony—isang maliit na mesa, ilang kandila, at ang paborito niyang adobo na may twist: nilagyan ko ng pineapple bits, just how he likes it. Simple lang, pero alam kong matutuwa siya. Dumating siya bandang 7:30 ng gabi. Mukha siyang pagod, pero nang makita niya ang set-up sa balcony, napangiti siya agad. “Wow,” bulong niya habang inaalis ang coat niya. “Special occasion ba?” “Wala lang. Gusto lang kitang pakainin bago ka pa tuluyang kainin ng stress,” biro ko. Umupo siya sa tapat ko at hinawakan ang kamay ko. “This m
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen