Kabanata 4

“The man outside was the agent that I told you about, Chase. He's Venom Madrigal. Maaari mo siyang pagkatiwalaan. Dadalhin ka niya sa opisina ko. Come with him,” boses ni Neo mula sa telepono ang nagpabalik sa kanya sa kasalukuyan.

So his name is Venom, huh?

Humugot siya ng hangin bago sumagot. “O—okay."

Sa nanginginig niyang mga tuhod, mabilis siyang lumabas ng sasakyan at humarap kay Venom.

“Are you deaf? Kanina pa ako kumakatok dito. Bakit ang tagal mong buksan ang putang inang pinto na ‘yan?” Singhal ng lalaki na may pagkairita sa boses.

Mabilis na napanting ang kanyang tenga sa narinig at pinaniningkitan niya ng mga mata si Venom. Takot na takot siya at alam niyang normal lang ang reaksyon niya. Bakit galit ito? “Excuse me lang ha? Paano ko naman malalaman na kakampi ka at hindi ka kaaway? Sa pagkakaalam ko, lahat kayo gustong patayin ako!”

Pinamewangan naman siya ng lalaki. "I'm not your enemy. At wala akong balak na patayin ka. Well, killing you with pleasure is an exemption."

Nanlaki ang mga mata ni Chase sa sinabi ni Venom. Agad na namula ang kanyang mukha kasabay ng paglitaw ng mga ginawa nila kagabi sa isipan niya!

Isang mapang-asar na ngiti ang sumilay sa labi ni Venom. “So naaalala mo pa—”

“Stop!” putol niya dito at sinamaan pa ng tingin ang lalaki. "Wag na wag mong mabanggit-banggit ang bagay na yan dahil kung hindi—"

“Kung hindi ano?” Venom cócked his head while slowly approaching him.

Lumunok si Chase at umatras ng ilang hakbang hanggang sa mapasandal ang likuran niya sa sasakyan. Ano nga ba ang magagawa niya laban sa lalaking ito?

Habang palapit nang palapit si Venom sa kanya, palakas naman ng palakas ang tibok ng puso niya. Sinundan niya ang bawat galaw ng lalaki habang pigil ang kanyang paghinga hanggang sa tumigil ito ilang sentimetro nalang ang layo sa kanya.

"A—anong ginagawa mo?" Nauutal niyang tanong.

Sino ba ang mag-aakala na magkikita ulit sila pero sa ganitong sitwasyon pa? Nanigas si Chase sa kinatatayuan niya nang inilapit ni Venom ang mukha nito sa kanyang tenga.

"So much that I want to talk to you about that matter, we're running out of time and we need to get out of here or else dito na tayo mamatay," bulong nito sabay abot ng helmet sa kanya.

Wala sa sarili niyang tinanggap ang helmet at nakahinga ng maluwag. Akala niya ay may gagawin ito sa kanya. Mabuti nalang.

"Let's go, pretty guy!"

Napasulyap pa siya sa nag-aapoy na sasakyan sa unahan bago isinuot ang helmet at sumampa sa likuran ng motorsiklo.

"Hold on tight, baby..."

“Hindi ako ang baby mo—oh shít! Slow down, you freak!” Nataranta niyang sambit nang bigla nalang bumilis ang takbo ng motorsiklo ni Venom nang walang pasabi.

“Kung ako sa’yo, yakapin mo na lang ako imbes na magreklamo ka,” sigaw ni Venom.

Kumapit siya sa balikat nito, pero dahil sa bilis ng takbo nila, nakaramdam siya ng kawalan ng seguridad. Kusa niyang ipinulupot ang mga braso sa baywang nito at yumakap ng mahigpit.

It was only for now. The situation forced him to do this. This hug wasn't intentional!

Pumikit siya ng mariin. Halos wala na siyang makita dahil sa bilis ng takbo nila. This man is a daredevil! Parang ililipad na ang kaluluwa niya! Akala ba nito ay siyam ang buhay nila kaya ganito kabilis na magmaneho?

Hindi na siya nakatiis pa at lumapit pa sa lalaki bago nagsalita. "Can you slow down a bit? Hindi tayo mamatay sa bala kundi sa aksidente, Venom!"

"Mahahabol nila tayo!"

Huminga siya nang malalim. Nagsisimula na siyang makaramdam ng pagkahilo at para bang maduduwal siya nang marinig niya ang mga putok ng baril malapit sa likuran nila. Mariin nalang na ipinikit ni Chase ang kanyang mga mata habang binabalot ng takot ang puso niya. Ni hindi na nga siya napansin ang paghigpit ng yakap niya kay Venom.

Wala siyang naalalang may nakaaway siya kaya wala siyang ideya kung sino ang mga gustong pumatay sa kanya.

Mas lumala ang nararamdaman niyang pagkahilo nang magsimulang mag-zigzag ang takbo ng motorsiklo ni Venom para umiwas sa mga bala. Ito ang unang beses na sumakay siya sa motorsiklo sa tanang buhay niya and all he can say is, it's not a pleasant experience at all!

Hindi alam ni Chase kung gaano sila katagal na nakipaghabulan bago naiwala ang mga humahabol sa kanila hanggang sa napansin na lang niya na huminto na ang motorsiklo. Dahan-dahan siyang umayos ng upo at lumayo kay Venom nang dumating sila sa isang hindi pamilyar na garahe.

"Get off!"

Napapitlag siya ng marinig ang boses ni Venom. Dahil naroon parin sa sistema niya ang takot at gulat, parang umikot ang mundo niya nang makababa siya ng motorsiklo at muntikan pang matumba. Mabuti nalang at maagap siyang nasalo ni Venom. Ipinulupot nito ang isang braso sa kanyang bewang at dinala siya sa matipuno nitong katawan.

Funny how his tensed muscles relaxed the moment he felt his warmth. Sa hindi sinasadya, napatitig siya sa kulay itim nitong mga mata na natatamaan ng liwanag mula sa kisame.

“Ayos ka lang ba?” Masuyong tanong ni Venom sa kanya.

Chase gulped a couple of times and stared at his lips while he's uttering words.

"Chase..."

Bahagya siyang nagulat nang marinig sa mismong bibig nito ang pangalan niya. "H—how did you know my name?"

Isang mapang-asar na ngiti ang sumilay sa labi ni Venom. “Bakit ko naman hindi malalaman ang pangalan mo gayong ikaw ang kliyente ko ngayong gabi?”

Ilang beses na kumurap si Chase bago napansin ang kanyang mga palad na nakadampi pala sa matipuno nitong dibdib. He realized how awkward their position is. Kung may makakakita sa kanila, sigurado siyang may iba iisipin sa kanila.

Inalis niya ang kanyang mga palad sa dibdib ni Venom kasabay ng marahan niyang paglayo sa lalaki. He should control himself. Iba ang nararamdaman niya kapag nasa malapit siya ni Venom. Parang bang sinisilaban siya sa init. At hindi iyon maganda para sa kanya.

Isang mapaglarong ngisi ang sumilay sa labi ni Venom. Hindi niya alam kung ano ang itinatakbo ng utak nito at wala rin siyang balak na alamin.

Umiwas siya ng tingin bago nagsalita. “Salamat sa pagligtas sa akin. I owe you my life.”

Sumipol si Venom dahilan kaya kumunot ang noo niya. “Thank you isn't enough for me.”

Tumango si Chase. Well, walang libre sa mundong ito. “Sige, sabihin mo kung magkano ang gusto mo. Babayaran kita bilang pasasalamat.”

Venom licked his lower lip like he was seducing him or maybe he's just overthinking? “Hmm, as of now, wala pa akong hihilingin sayo but you have to brace yourself for later on."

"So ano ngang gusto mo?" Nayayamot niyang sambit

Venom grinned. "Something that will pique both of our interests..."