CHAPTER 57 Alas-singko ng umaga, gising na si Javier dahil sa tilaok ng mga manok at mabangong aroma ng putahe na sinisimulang lutuin sa bakuran. Bumaba siya ng sasakyan at nakita si Manong Cesar na may hawak ng tasa ng kape habang ka-kuwentuhan ang lolo ni Estrella. Pahikab-hikab pa s'ya noong una pero nang masalubong niya si Teodora na kalalabas lang ng bahay, tila nagising pati kaluluwa niya. " Oh, aga niyo namang nagising. Alas-singko pa lang, " anito habang nagkakabit ng apron sa katawan. " Kumusta naman ang tulog ninyo? Nakatulog ba kayo nang maayos sa kwarto? " " Ah, nakatulog naman ho kami, " sagot ni Javier at umagang-umaga, pinagpapawisan agad siya. Hindi na siya bumalik kagabi sa kwarto kaya naman wala siyang ideya kung doon ba natulog si Estrella o bumalik ito sa sala. Pero sa kaso ng pinsan niya ngayon, mukhang hindi na nito pinalabas pa ang asawa kagabi sa kwarto. " Mabuti naman kung ganoon. Siya nga pala kung nagugutom na kayo, kumain na kayo at may naluto naman ng
CHAPTER 58 " Imposible 'yang sinasabi mo, hija. Amo ni Estrella ang tinutukoy mo, hindi naman sila mag-asawa, " paglilinaw ni Lola Teodora kay Azami na nagsalubong ang kilay sa pagtataka. Maingay ang karaoke pero malinaw sa pandinig niya ang sinabi ng matandang babae sa harap niya. " Ano pong ibig niyong sabihin? " hindi pa rin inaalis ni Azami ang ngiti sa labi pero kitang-kita ang pagkalito sa mukha niya. " Nagta-trabaho po si Estrella kay Sebastian? " " Oo, kasambahay ang pinasok ng apo ko doon sa mansyon nila. Hindi naman sila mag-asawa, ano ka ba? Napagkamalan mo pa sila, " ang mga katanungan sa isipan ni Azami ay unti-unting nabibigyan ng linaw matapos madinig ang sinabi nito. Hindi siya agad nakaimik dahil pino-proseso pa ng isip niya ang impormasyong nalaman niya ngayon. " Kung ganoon, hindi niyo po pala alam... " ang tanging lumabas sa bibig ni Azami na unti-unting kinawala ng ngiti sa labi ng matanda, ngunit bago pa ito muling makapagtanong, dumating si Estrella sa pwes
CHAPTER 59 Hindi alam ni Estrella kung saan siya pupunta. Ang nasa isip niya lang sa mga oras na ito ay makalayo sa bahay nila dahil sobra siyang nahihiya sa nangyari. Hindi siya makapaniwala na nagawa niyang sumagot nang ganoon sa lola niya. Pakiramdam niya, napakasama niyang tao. Siya ang may mali, siya ang may kasalanan, pero bigla siyang nawala sa sarili niya noong sabihin ng lola niya na paghihiwalayin sila ni Sebastian dahilan para masabi niya ang pinainiwalaan niyang dahilan ng pag-abandona sakaniya ng magulang niya. Huminto si Estrella sa pagtakbo nang manghina ang mga tuhod niya. Nasa gitna siya ng kalsada at may mga tao sa daan na nakatingin sakaniya at nagtataka. Malayo na siya sa bahay nila at ang unang pumasok sa isip niya ay ang batis na malapit lang sa kaniyang kinatatayuan kaya agad siyang nagtungo sa masukal na daan pababa pero sa kasamaang palad, bigla siyang nadapa nang matisod sa ugat ng puno sa lupa. Nagpagulong-gulong siya pababa at kagaya ng inaasahan, dumir
CHAPTER 60 Alas nuebe nang gabi noong makabalik sila sa mansyon at lahat sila ay ramdam ang pagod sa dalawang araw nilang bakasyon sa probinsya at ilang oras na byahe pauwi sa siyudad. Sa loob ng dalawang araw na 'yon, parang napakadaming nangyari sa bawat isa sa kanila, lalong-lalo na sa mag-asawa. " Manang Susan, nasaan po 'yong first aid kit? " tanong ni Sebastian nang makitang pumanhik na sa taas si Estrella upang makapagpahinga. " Ah, sandali lang. " Nagpunta naman agad si Manang Susan sa kusina upang kuhanin ito sa cabinet at pagkatapos ay inabot kay Sebastian. " Para saan niyo ba 'yan gagamitin? Mayroon ba kayong sugat? " " Hindi po para saakin, " ani Sebastian saka binuksan ang kit upang silipin kung nandoon ang mga kailangan niya. " Sige ho, magpahinga na ho kayong lahat. Goodnight. " Nagtataka man ay tumango na lamang si Manang Susan saka pinanood na maglakad paalis si Sebastian. Naisip niya na baka para kay Estrella iyon pero hindi rin siya sigurado dahil wala naman s
CHAPTER 61 " Ayos. " Pinagdikit ni Javier ang dalawa niyang palad para magpagpag matapos ibaba ang huling kahon na naglalaman ng mga gamit niya. Inilibot niya ang tingin sa kabuuan ng unit na kaniyang titirhan simula ngayon. Tamang-tama lang para sa iisang tao. Hindi maliit, ngunit hindi rin naman kalakihan. " Sir Javier? " Napalingon si Javier sa likuran nang marinig ang boses ni Anna. " Nakalimutan niyo 'tong kuhanin sa kotse. " " Ah, oo nga pala. Mabuti nakita mo. " Kinuha ni Javier 'yong kahon na bitbit ni Anna na naglalaman ng mga lens ng camera niya. " Halika, tumuloy ka sa loob. Nag order ako ng pagkain, padating na 'yon at saluhan mo na ako. " Sa una ay nagdadalawang isip si Anna kung papasok ba siya pero wala na siyang nagawa noong tapikin ni Javier ang likod niya na para bang pinapapasok siya sa loob. " Ako na maghahatid sa'yo mamaya pauwi. Kain lang tayo para makabawi ako sa pagtulong saakin sa paglilipat, " saad ni Javier saka binaba ang kahon sa isang lamesita. " Up
CHAPTER 62 " Puntahan mo, " saad ni Sebastian matapos marinig ang mga sinabi ni Anna. Naglakad siya palapit sa dalawa na bakas pa rin ang gulat sa mukha nang makita siya. " Hindi ko intensyon makinig sa pinag-usapan niyo, pero ayoko namang takpan ang tainga ko habang papunta dito. " " S-sir Sebastian... " Natatarantang tumayo si Anna. Napakamot sa ulo at tumingin kay Estrella upang sana'y manghingi ng tulong para makalabas siya sa kahihiyan nang muling magsalita si Sebastian. " Pinagbawalan ka ba ni Javier na makita siya? " tanong nito. Takha namang umiling si Anna. " Sinabi niya ba sa'yo na huwag mo na siyang kauusapin pagkatapos nito? " Muling umiling si Anna. " Hindi naman po... " " Ibig sabihin hindi pa ito ang katapusan ng mundo mo. Wala naman siyang sinabi na ito na ang huling pag-uusap niyo kaya walang dahilan para magmukmok, " saad nito na agad naman dinugtungan ni Estrella. " Ang gustong sabihin ni Sebastian, puwede mong puntahan si Javier kahit kailan mo gusto. Hindi
CHAPTER 63 Inilapag sa lamesa ang tatlong klase ng putaheng dala ni Azami na pinasalin nito sa plato. Pinagmasdan ito ni Estrella at tila gusto niyang itago ang ginawa niyang Ensaladang talong nang makita kung gaano ka-presintable ang putaheng inihain sa harap nila. Sa hitsura pa lang, alam na niyang walang panama ang ginawa niya dahil mukhang mamahalin ang mga kasangkapan na ginamit sa pagkaing niluto at dinala ni Azami sa kanila. " Pasta alla Carbonara. " Tinuro ni Azami ang isang plato na naglalaman ng pasta. " Promise, hindi kayo magsisisi dito. Ito ang favorite ko sa lahat ng mga dish na niluluto ko. Tikman niyo. " Walang kumilos sa mag-asawa. Sa ekspresyon ng mukha ni Sebastian, makikitang wala itong balak tumikim sa mga pagkaing dinala ni Azami habang si Estrella naman ay nakakaramdam ng pagkailang, nangangapa kung paano aalisin ang tensyon sa hapag kainan. " Ah, p-puwede ko bang tikman? " Lumawak ang ngiti sa labi ni Azami nang marinig ang sinabi ni Estrella. " Siyempre
CHAPTER 64 Ibinaba ni Adam sa mesa ang papel kung saan nakalahad ang talambuhay na ginawa ni Estrella bago iniangat ang tingin sa estudyante niyang naghihintay ng puntos at komentong ibibigay n'ya. " Anong masasabi mo? Maayos lang ba ang pagkakasulat ko? Iyong mga grammar ba, tama ba ang paggamit ko? " Nag aalalang tanong nito. " Huwag kang mag-alala, maayos ang pagkaka-kuwento mo. May ilan akong nakitang mali sa grammar mo pero madali na lang ayusin, " ani Adam ngunit nakakunot pa rin ang noo ni Estrella. " K-kung ganoon bakit iba ang sinasabi ng ekspresyon mo? Maraming mali, ano? " Nagpakawala nang malalim na buntong hininga si Estrella na napasandal na lamang sa silyang inuupan niya. " Pasensya na, medyo nalilito pa ako sa paggamit ng past, present and future tense. Siguradong marami ring maling spelling diyan, ano? Iyong 'currently' ko diyan, sa halip na letter 'r' ang doble, iyong letter 'l'. Ngayon ko lang naisip kung kailan napasa ko na sa'yo. " Ngumiti si Adam at inusog a