CHAPTER 59

CHAPTER 59

Hindi alam ni Estrella kung saan siya pupunta. Ang nasa isip niya lang sa mga oras na ito ay makalayo sa bahay nila dahil sobra siyang nahihiya sa nangyari. Hindi siya makapaniwala na nagawa niyang sumagot nang ganoon sa lola niya. Pakiramdam niya, napakasama niyang tao. Siya ang may mali, siya ang may kasalanan, pero bigla siyang nawala sa sarili niya noong sabihin ng lola niya na paghihiwalayin sila ni Sebastian dahilan para masabi niya ang pinainiwalaan niyang dahilan ng pag-abandona sakaniya ng magulang niya.

Huminto si Estrella sa pagtakbo nang manghina ang mga tuhod niya. Nasa gitna siya ng kalsada at may mga tao sa daan na nakatingin sakaniya at nagtataka. Malayo na siya sa bahay nila at ang unang pumasok sa isip niya ay ang batis na malapit lang sa kaniyang kinatatayuan kaya agad siyang nagtungo sa masukal na daan pababa pero sa kasamaang palad, bigla siyang nadapa nang matisod sa ugat ng puno sa lupa.

Nagpagulong-gulong siya pababa at kagaya ng inaasahan, dumir