Chapter 125:Natapos ang isang araw niya sa labas ng kaniyang bahay. Hindi lamang sila nagkape at kumain ng tinapay ni Abionna. Nagpasyal pa sila nito sa Banff National Park. “Rocky Mountain peaks, turquoise glacial lakes, wildlife and a picture-perfect mountain town,” bulong ni Abionna. “Perfect for my poor heart, right?”“Alam mo ba na naiisip ko ang sitwasyon mo kapag mag-isa lang ako.”May lungkot sa boses ng babae.“I think I was dragged into your pain. Iyong feeling na pareho kong naramdaman ang sakit, both sides. I could feel your pain as a man who was running after the woman he loves’ forgiveness, and as the woman who decided to forgive you, but holding back to have you in her life again because of the trauma you gave her.”“When she decided to forgive me, but refused to have me back in her life, that was when I realized that I have sinned against her so deeply. Iyong kasalanan ko ay napatawad niya, pero nandoon pa rin ang trauma niya sa akin—kapag nakikita niya ako at kapag
Chapter 124:Tanda na ng kaniyang pagkakakilala sa sarili niya ang paraan ng kaniyang pagtitig kay Ryllander. Madaling magkunwari sa loob ng mahabang panahon na wala na siyang nararamdaman sa lalaki. Pero mahirap magtago ng katotohanan. Sa tuwing pinagmamasdan niya ang mga litrato ni Ryllander ay nahihirapan siyang alisin ang kaniyang titig mula roon. Kapag naiisip niya ang lalaki ay sobrang hirap para sa kaniya na ilipat sa ibang bagay ang kaniyang isip. Kumbaga, naroon lamang ang pag-ibig niya sa lalaki, kinulong niya lamang ito sa kaniyang puso at itinali gamit ang kadena ng galit at pride niya. “You are not good at lying, Lila. Sa simula pa lang ay batid ko na hindi pagpapanggap ang nararamdaman mo sa aking pinsan. Babae ako, alam ko kung paano basahin ang aking kapwa.”“Nahihirapan ako, Adah. Ano sa tingin mo ang gagawin ko? Paano ko siya makikita? Paano ko siya mahahanap?”“No one knows where he is, Lila. Kahit kami na pamilya niya ay walang ideya kung nasaan siya. He left with
Chapter 123:Dumaan ang ilang araw, subalit hindi matapos-tapos ang kaniyang pag-iisip. Sa una’y kaniyang natitiyak na ito ang pasya niya at hindi na masuplong pa ito. Ngunit bakit nang tumigil na si Ryllander ay roon pa gumulo ang isipan niya?Hindi mapalis sa kaniyang puso ang walang-saysay na mga tanong. Bakit niya namimiss ang lalaki? Bakit hindi niya maramdaman ang kapayapaan na nais niya? Bakit gulo sa isipan ang natamo niya? Hindi naman ito ang inaasahan niya. Naihatid na niya ang mga bata sa kanilang silid-aralin. Nakita niya na may siwang ang opisina ni Ryllander. Sa hindi pinag-isipan na pasya ay tumigil ang mga paa niya sa paggawa ng hakbang. Kasabay ng kilos na iyon ang pagbaling niya ng sulyap sa pintuan. Ngayon lang ito muling bumukas. Malamang ay ngayon lang nakabalik dito ang lalaki.Umangat ang mga balikat niya nang huminga siya nang malalim. May tumulak sa kaniya na lumapit sa pintuan ng opisina ni Ryllander. Nagkaroon ng sariling utak ang kaniyang kamay, umangat it
Chapter 122:“Handa na ang mga gamit niyo, Sir.”Tumingin siya kay Lordes. Ngumiti siya at tumango bilang pasasalamat.Sa loob ng higit limang taon niyang pagnanais na makuha ang kapatawaran ni Lila ay dinanas niya ang lahat. Siya ay napuno ng pag-asa na sa huling banda ay makukuha niya ang nilalayon niya. At ngayon ay nakuha na niya nang tuluyan ang kapatawaran ng babae. Kahit na hindi pa man ito ayon sa paraan na nais niya ay gumaan ang kaniyang puso.“Sir, talaga bang doon na kayo sa Canada maninirahan?” tanong ni Lordes sa kaniya.“Sigurado ako na aalagaan niyo ang mansion, Lordes. Handa na rin si Adah na pangalagaan ang mga negosyo na mayroon ako. May mga tao siyang pinagkakatiwalaan na magiging alalay niya, at ang mga taong iyon ay tapat sa pamilya namin sa loob nang mahabang panahon.” Tumikhim siya. “Masyado na rin akong maraming naranasan sa bansang ito. At sa tingin ko ay panahon na para ako ay humanap ng mga karanasan sa Canada.”“P-Paano si Lila?”Tumayo siya at namulsa. Lu
Chapter 121:Sumunod sa kaniya ang lalaki na dala pa rin ang bouquet ng bulaklak. Dinala niya ito sa sa hardin. May duyan doon na yari sa kawayan at doon siya umupo habang si Ryllander naman ay nakatayo lamang sa gilid. Dinaplisan niya ng sulyap ang kamay ng lalaki na may hawak na bouquet.“Wala ka nang dahilan para bumalik pa, Ryllander. I told you already to leave me alone.”“I will surely won’t do that stupidity, Lila. I’m here. At tulad ng sinabi ko, pananagutan ko kung ano ang nangyari sa ating dalawa. Pananagutan kita. I hope this time; you will let me.”“Ryllander, hindi mo na kailangan na gawin ang bagay na iyon. Sa makatuwid ay wala lang naman ang ginawa natin. It happens between men and women. Don’t take it seriously,” aniya.“What? Lila, h-hindi puwede sa akin ang sinabi mo. Hindi naman tayo mga bata.”“Apparently! Hindi na tayo mga bata para maniwala na kung may mangyari sa dalawang tao ay dapat na panagutan nila ang isa’t isa. That’s just a sex, Ryllander. Nalibugan lang
Chapter 120: Presensiya ng pananabik sa katawan ng lalaki ang kaniyang naramdaman kung kaya’y hindi na niya magawang magalit pa at itulak ito. Tumayo siya mula sa pagkakaluhod, subalit naroon pa rin ang kaniyang kamay, sinasakal ang pagkalalaki ni Ryllander. Yumuko ang lalaki at hinalikan ang kaniyang balikat. Ibinaba nito ang strap ng suot niyang kamiseta. Nangangatog ang mga tuhod ng lalaking kasiping niya . At tantiya niya ay dulot ito ng pananabik sa kaniyang katawan. Hindi niya na maalala ang buong detalye kung paano siya napadpad sa ibawbaw ng lalaking ngayon ay nakaupo na sa sofa. Pareho na rin silang walang suot na kahit na anong aplot, kaya ay damang-dama niya ang temperatura ng katawan nito. Mainit at masarap sa pakiramdam. Ang bawat paghaplos ng lalaki sa bawat pulgada ng kanyang katawan ay kaniyang dinama. Ito iyon! Ganitong pagsisiping ang nais niyang mangyari sa pagitan nila ni Ryllander, iyong ipinararamdam sa kaniya na siya ay minamahal at hindi pinipilit. Ganitong m