Share
Chapter 11
Related chapters
Mapaglarong Tadhana Chapter 12
Ang sakit ng ulo ko pati ang kasukasuhan ko, ano ba ang nangyari sa akin? Na bundol ba ako nang sasakyan? Ang huling na alala ko may lalaki na nagbuhat sa akin galing sa isang sasakyan kung saan ako banda na tumba."Mabuti naman iha at gumising ka na."Nakangiti na saad ng isang matandang babae, sa palagay ko nasa singkweta anyos na siya dahil puti na ang ibang kulay ng buhok nito at medyo kulubot ang balat ngunit makikita mo parin ang kanyang taglay na ganda. Mestisa siguro siya. Inalalayan niya akong umupo sa higaan na yari sa kawayan at sapin na banig. Tinanggap ko ang isang baso ng tubig na binigay niya at ininom iyon."Nasaan ho ako manang?" Magalang na tanong ko at nilibot ang paningin sa lood ng silid.Ang lahat ay yari sa kawayan, mula sa dingding, sa bintana, sa sahig, sa higaan at pati nga lamesa at upuan ay gawa lahat sa biniyak na kawayan. Kaya pala malamig kahit tirik na ang araw. Ang preso ng hangin kaya nababatid ko na malayo ito sa bayan."Nasa Sagada ka parin iha, ng
Mapaglarong Tadhana Chapter 13
"Maraming salamat ho Manang Sonya, Ej. Wala talaga kasi akong mapuntahan sa ngayon, hayaan niyo ho maghahanap ako ng trabaho sa bayan para makatulong-,""No! Hindi ka magtatrabaho," nagulat ako pati si Manang Sonya sa biglang pagtaas ng boses ni Ej. " Hindi ka pwedeng magtrabaho dahil buntis ka.""Ah. Eh. Maliit pa naman ang tiyan ko at-""Mas delikado yon. Madali kang makunan.""Hindi naman siguro-,""Ikaw ang bahala. Kung iyan ang gusto mo. Sinabihan na kita. Baka naman may balak kang ipalaglag ang batang yan kaya gusto mong magtrabaho kahit alam mong buntis ka."Bakit ba galit siya? Nag suggest lang naman ako. Gusto ko rin makatulong kahit kaunti, kaya ko naman. At saka wala akong balak patayin ang anak ko. Kahit ganito ang kahinatnan ko hinding-hindi ko siya dadamayin sa galit ko sa ama niya. Siya na lang ang lakas ko. Siya na lang ang dahilan para magpatuloy ako sa hamon ng buhay. Kaya anong karapatan niyang pagsabihan ako ng ganon?"Ej," may pagbabanta na tawag ni Manang Sonya s
Mapaglarong Tadhana Chapter 14
"Anong gusto mong pananghalian? " Tanong ni Ej habang inaayos sa kabinet ang kanyang mga pinamili."Ako na magluto, kaya ko naman ipagluto ang sarili ko."Biglang sumeryoso ang kanyang mukha,may mali ba akong nasabi? Bakit parang galit siya?"Ayaw mo ba sa luto ko?""Ha? Hindi naman. Ano kasi. Kaya ko naman.""Okay," saad niya at bumalik sa kanyang ginagawa. Naiilang ako sa subrang tahimik. Naka upo lang ako dito habang siya nag-aayos, ayaw niyang tumulong ako kaya nakatunganga lang ako dito sa harap niya."Masarap yong luto mo. Na ubos ko yong hinain ni Manang sa akin kaninang umaga, ikaw daw nag luto non sabi ni Manang," basag ko sa katahimikan para may pag-usapan kami.Hindi parin siya sumagot at parang walang narinig. "Ano ba sana ang lulutuin mo?" Tanong ko pa ulit. Sa puntong to lumingon na siya sa akin. Hindi na siya mukhang galit pero seryoso parin ang kanyang mukha."Ano ba ang gusto mong ulamin?""Hmm," nag-isip ako kung ano ba ang gusto kong ulamin ngayon pero walang ulam
Mapaglarong Tadhana Chapter 15
Ramdam ko na natigilan siya ng hawakan ko ang kamay niya. What was that mean? Binitawan ko ang kamay niya ng dumating si Manang Sonya inalalayan niya akong umupo at pinainom sa akin ang maligamgam na tubig na dala niya. Medyo gumaan ang pakiramdam ko ng mainitan ang sikmura ko."Magluto muna ako ng pananghalian," paalam ni Ej at lumabas ng silid."Ano ang kinain mo bakit ka nagsuka?" Tanong ni manang at pinisil-pisil ang kamay ko."Pizza at coca-cola ho manang," sagot ko habang nakapikit ang mata, inaantok ako."Iwasan mo muna ang mga acidic na pagkain at inumin ha? At saka kapag nangyari ito ulit uminom ka lang ng maligamgam na tubig at magpahinga.""Salamat Manang."Pinunasan niya ang butil ng luhang lumandas sa pisngi ko." Bakit ka umiiyak, may masakit ba sayo? "Umiling ako." Namiss ko lang si mama. Sa sitwasyon ko ngayon kailangan ko siya Manang... pero wala siya... wala sila si papa. Wala akong matakbuhan. Wala akong masandalan. Wala akong mapagsabihan.. Ang hirap Manang Sony
Mapaglarong Tadhana Chapter 16
Edmund Javier pov:Malalim na ang gabi pero ang mga pinsan ko wala yatang balak na umuwi,sabagay lasing na sila at baka ma pano pa sila sa daan kapag umuwi pa.Napasinghap ako ng makita si Aki na nakadagan na sa kanyang syota at hinahalikan.Si Tim naman ay akay niya ang kanyang syota papuntang sasakyan niya dahil lasing na ito at mukhang tulog na.Imbis na sa mamahaling bar si Tim mag celebrate ng kanyang pagiging ganap na CEO ay dito sila napadpad sa farm namin sa Sagada. Hindi kami pwede doon sa bahay-kubo baka ma kurot ako sa singit ni Nanay Sonya kapag nakita niyang ganito ang mga pinsan ko kapag lasing na. Kaya dito kami sa dulo ng manggahan kung saan tanaw ang maliit at malinaw na batis na sakop parin ng lupain namin.Napa tsk nalang ako nang pumasok si Aki at girlfriend niya sa kotse nito upang ipagpatuloy ang kanilang ginagawa."Ubusin mo yan tol,pampa init ng katawan," pahabol na wika ni Aki bago sinara ang sasakyan.Wow.Saan matutulog kung ganon?Nanatili pa ako ng ilang minu
Mapaglarong Tadhana Chapter 17
Edmund Javier pov:Hindi ako umuwi kaagad sa bahay pagkatapos naming lisanin ni Artemis ang presinto.Ako na nga ang sumuko sa sarili ko ayaw pa nila,ano bang gusto nila?Hintayin na mag report yung biktima?Paano kung natatakot yon na mag report.Paano ang hustisya na deserve nila?Kainis rin itong si Artemis wala man lang ginawa, ano pa't nag abogado siya? Tsk.Ayoko munang umuwi sa bahay, wala akong mukha na maihaharap kay Janice. Bakit sa lahat, bakit si Janice pa? Bakit pa kami pinagtagpo ng tadhana? Pinagtagpo ba talaga kami noong gabing nakita ko siyang natumba sa gitna ng daan? Kung ganon nga, grabe naman kami paglaruan ng tadhana.Ano na ang gagawin ko ngayon? Paano ko ibigay ang hustisya na nararapat kay Janice? Hindi pa ako handang sabihin sa kanya, natatakot ako para sa kanilang dalawa ng anak niya. Alam ko may karapatan siyang malaman habang maaga pa pero hindi ko talaga kaya. Siguro lalayo muna ako sa kanya, hindi ako tatakas sa kasalanang ginawa ko, lalayo lang ako at paghan
Mapaglarong Tadhana Chapter 18
Janice pov:Masakit para sa akin ang lahat ng nangyari,hindi pa ako handa na sabihin ito lahat pero nakakapagod rin palang sarilin ang lahat. Pinagkatiwalan ako ni Manang Sonya at Ej pero wala silang narinig tungkol sa aking sarili. Kahit mahirap ay unti-untiin ko,handa ako na pati sila ay talikuran at pandirihan ako. Hindi ako makatingin kay Ej pagkatapos kong sabihin sa kanya kung paano ako pagtabuyan ni Jaxson. Natatakot akong malaman kung ano ang maging reaksyon niya."Hindi mo kailangan na ipilit ang sarili mo sa isang taong ayaw sayo Janice," napatingin ako sa kanya, naka igting ang kanyang panga at madilim ang kanyang awra. Galit ba siya?"Kung totoong mahal ka niya hindi niya gagawin ang bagay na iyon lalong-lalo na sa anak niyo."Kumuyom ang kanyang kamao at mabigat ang kanyang bawat paghinga. Galit ba siya sa ginawa si Jaxson? O baka galit siya dahil isa akong rape victim. Mapait akong ngumiti at umiwas ng tingin."Naintindihan ko kung pandirihan mo ako-,"Nagulat ako ng ham
Mapaglarong Tadhana Chapter 19
"Misis, halika na kumain na tayo."Napamulat ako ng tawagin ako ni Ej. Simula ng umalis kami sa clinic misis na ang tawag niya sa akin, alam ko na biro niya lang iyon, pang-asar pero hindi ko maiwasan na ngumiti sa tuwing tawagin niya ako ng ganon. Natutuwa ang puso ko. Sana balang araw may tatawag rin sa akin na misis at hindi na iyon biro."Mamaya ka na mag emote gutom na si baby...at si daddy.... lalong-lalo na si mommy."Binato ko siya ng bulaklak na hinablot ko lang sa tabi ko, hindi ako naiinis.... kinikilig ako... at ayaw kong mangyari yon dahil baka ma sanay ako sa ganong tawag niya at hindi ako pa handa sa susunod na mangyari. Sa pag trato niya sa akin hindi malabao na hindi ko siya..... magustuhan."Ang sweet naman ng mi-,""Isa pa," pagbabanta ko. "May kalalagyan ka sa akin.""Si dok kasi e," pamimintang niya.Umupo ako sa nilatag niyang maliit na banig. Mabuti nalang at may puno rito na pwedeng pagsilungan, mainit pa dahil alas dos palang ng hapon pero nangingibabaw ang m
Latest chapter
