Share
Chapter 40
Kaugnay na kabanata
Mapaglarong Tadhana Epilogue
"Sa farm ba tayo?" Tanong ko nang doon ang daan na tinatahak niya."Yeah. Pero hindi doon sa bahay. Malaman mo mamaya."Tahimik lang ako na naka-upo. Ang daming tumatakbo sa isip ko ngunit hindi ko masabi. Kinakabahan ako. Hindi ako mapakali. Kahit may aircon pakiramdam ko namamawis ako."Bad memories."Nagtataka na nilingon ko siya. Huminto ang kanyang sasakyan . Kumunot ang noo ko pagtingin ko sa buong paligid. Bakit kami nandito? Anong gagawin namin dito? Hinawakan ko ang kamay niya nang umiba ang ekspresyon ng kanyang mukha. Hindi parin ba siya naka move on tungkol dito?"Nilinis ko ang buong paligid. . Ang plano ko, gawin itong farm na pwedeng dayuhan. Malawak naman itong lupain kaya pwede rito ang iba't ibang pananim. At doon," turo niya sa pinakagitna. " Doon natin itatayo ang mansyon natin.""Gusto ko ang plano mo. Huwag kang mag-alala tutulungan kita. . Pero hindi ko gusto ang mansyon.""Pwede bang malaman kung bakit?"I sigh. " Kapag malaki ang bahay pakiramdam ko ang layo
Mapaglarong Tadhana Chapter 1
"HOY! JANICE! HINDI PORKET NAGLULUKSA KA SA PAGKAMATAY NG MGA MAGULANG MO AY HUMILATA KA LANG DYAN SA KAMA MO BUONG MAGHAPON! LUMABAS KA AT MAGLUTO NG MAY SILBI KA DITO SA BAHAY! ABA! HINDI KITA PINATIRA DITO PARA MAG FEELING PRINSESA!"Napabangon ako sa lakas ng sigaw ni tita Fely sa labas ng silid ko, pinokpok niya pa ang pintuan ng kwarto ko ng hindi ako sumagot sa kanya. Nagmadali na inayos ko ang aking higaan at na nanakbo palabas ng silid ko."Agh!" Mahinang daing ko ng marahas niyang hinila ang buhok ko at kinaladkad papuntang kusina. Pabalya niya akong binitawan sa harap ng lababo kaya napapikit ako sa sakit ng tumama ang tagiliran ko sa semento. "Iyan ang pagtuonan mo ng pansin! Hindi ang namayapa mong magulang dahil kahit anong iyak mo hindi na sila babalik! Naintindihan mo! " Singhal niya sa akin at dinuro ako sa sintido. "Bilisan mo dyan at hindi lang iyan ang trabahong naghihintay sayo!" Saad niya pa bago ako talikuran.Tikom ang bibig at tahimik akong umiiyak habang s
Mapaglarong Tadhana Chapter 2
"Best! I miss you!" Malapad ang ngiti at sinalubong ko ng yakap si Ella. Gumanti siya ng yakap na halos hindi na ako makahinga. Magkaiba kami ng kurso na kinuha. IT ako samantala Business Add naman sa kanya kaya bihira na lang kami magkita dahil busy kami pareho at hindi pareho ang class hour namin."Miss you too. Tama na ang yakap hindi ako makahinga," natatawa na saad ko."Ano oras next subject mo?" Tanong niya."2 pm pa.""Same," umangkla siya sa braso. "Ano? Sa Torres tayo?""Hoy! Wala akong pera pang burger," agad na sambit ko."Libre ko na. Miss na kita e," naglalambing na saad niya kaya natawa ako.Para siyang bata na tuwang-tuwa nang um-oo ako. Parang magkapatid na kami ni Ella na hindi mapaghiwalay, siya lang ang naging close friend ko simula noon hanggang ngayon dahil nahihiya akong makipagkaibigan. Siya lang ang nagtiyaga na kaibiganin ako at hanggang ngayon hindi kami mapaghiwalay dalawa. Nang malaman niya na nangyari sa mga magulang ko hindi siya nagdalawang-isip na sama
Mapaglarong Tadhana Chapter 3
Noong nagpa ulan ng kamalasan ang kalangitan sinalo ko yata ang lahat. Sa sitwasyon ng buhay ko minsan gusto ko ng mamatay. Sa tuwing pinagmalupitan ako ni Tita hinihiling ko na lang na sana mamatay ako sa mga bogbog at palo niya. Ngunit nanaig sa akin ang kursohidad na alamin kung saan nanggaling ang galit ni Tita."Hoy! Hala! Bumaba ka nga d'yan!" Inis na nilingon ko ang pinanggalingan ng tinig. Ano bang problema niya at nangi-alam ng trip sa buhay nang may buhay? "Bumaba ka nga d'yan! Nakakatakot yang trip mo. Bakit umakyat ka na naman d'yan?"Bakas sa boses nito ang kaba at pag-alala. Hindi ko siya pinakinggan. Imbis na bumaba ay umupo ako sa bakal sa railings ng tulay. Gusto ko lang naman mapag-isa at mag drama bakit may asungot na sumulpot."Hoy! Buma-,""Hindi ako magpakamatay kung iyan ang iniisip mo," kaswal na saad ko. Hindi siya nilingon at pinagmasdan ko lang ang bilog at maliwanag na buwan."Ano ba kasi ang ginagawa mo d'yan? Nakakatakot ka. Paano kung may masamang elem
Mapaglarong Tadhana Chapter 4
Ano kaya ang tinira non at nagkagusto siya sa akin? Seryoso? Sa akin talaga? Duling ba siya? Tingnan ko nga ulit ng maayos ang mata niya baka ako yata ang duling. I heard a lot of compliments about me before but, before yon, hindi na ngayon, nagbabago ang mukha ng isang tao lalo na at stress at walang happiness sa buhay. "Sabay tayo mag lunch mamaya.""Ay! Santisima! Bakit nanggugulat ka?"Parang na laglag ang puso ko sa gulat. Hindi ko namalayan nasa tabi ko na pala siya. Paano kung may sakit ako sa puso,edi patay agad ako. Ayoko mamatay na virgin no."At bakit sasabay kang mag lunch sakin?" Masungit na saad ko, nakataas pa ang isang kilay para approve ang pagiging maldita ko."Syempre, nanliligaw ako. Diba iyon naman ang ginagawa ng manliligaw-,""Stop!" Pigil ko sa kanya ng mapagtanto ko ang sinasabi niya. Hinarap ko siya at umiwas naman siya ng tingin, naiilang, ang lakas niyang magsabi non tapos mailang siya kung harapin ko siya. Gago ba siya?"Manliligaw ka sakin?" Parang aso s
Mapaglarong Tadhana Chapter 5
Buong gabi ako hindi pinatulog sa sinabi ni Jaxson sa akin kanina. Hindi ako sigurado kung seryoso ba siya sa sinabi niya pero ang kabog ng puso ko hindi ko maintindihan. Hanggang sa makauwi ako ay hindi parin bumabalik sa normal ang tibok ng puso ko. Pinilit kong matulog dahil patay na naman ako kay Tita bukas kapag tinanghali akong gumising. Ngunit kahit anong pilit kong matulog hindi ako makatulog."Arggh!" Inis na bumangon ako sa kama. Shit! Bakit ayaw akong patulogin? Kainis naman e. Anong oras na ba? Ay, sira nga pala ang alarm clock ko. Maingat na lumabas ako sa aking silid at tiningnan wall clock kung anong oras na."Alas diyes na, tulog na siguro si Tita."Dahan-dahan akong bumaba sa hagdan upang hindi makalikha ng ingay. Sinilip ko muna ang kwarto ni Tita kung tulog na ba ito bago dumaan sa bintana sa kusina. Mabuti nalang at walang aso si Tita, pwede akong makatakas tuwing gabi kung gusto ko. Tahimik na binagtas ko ang maliit na eskenita palabas ng village at dumiritso sa
Mapaglarong Tadhana Chapter 6
Nang matapos ang school year ay bumalik ako sa Lamiangan kung saan kami nakatira, kasama ko si Tita Fely. Na tanggal sa trabaho si Tita at hindi niya kaya bayaran ang buwanang renta ng bahay niya kasama ang gastosin namin. Balak sana niyang ibenta ang bahay namin ngunit hindi pwede ayon sa abogado na kinausap niya. Kaya kahit labag sa loob niya ay dito kami tumira. Sinagot ko na rin si Jaxson bilang boyfriend ko. Naniwala naman ako kay Ella na wala siyang gusto kay Jaxson. Kaya lang may parte parin sa akin na nasaktan siya noong nalaman niya na ako ang nililigawan ni Jaxson. Nakita ko sa mga mata niya kahit pa sinabi niyang masaya siya para sa amin.Unang gabi sa loob ng sampong buwan, ngayon ko lang naramdaman ang kapayapaan ng dumating ako sa aming bahay. Unang gabi na hindi ako umiyak dahil sa kwarto ako nila mama natulog. Pakiramdam ko, kasama ko parin sila. Pakiramdam ko yakap ko sila. Ngunit ang lahat panandalian lamang dahil mas lalo pang naging marahas si Tita sa akin. Sa tu
Mapaglarong Tadhana Chapter 7
Naging magkaibigan din kami ni Maris at Sandra hanggang sa naging forth year college na kami. Minsan sumasama din si Jaxson sa amin tuwing tanghalian at hinahatid ako hanggang sa Lamiangan. Naging matatag pa ang relasyon namin. Naging solid pa ang friendship namin ni Ella kasama sina Maris at Sandra. At naging malala ang galit at pananakit sa akin ni Tita.Minsan, naisip ko na magsumbong sa barangay pero mabigat sa loob ko. Hindi makatarungan ang ginagawa ni Tita sa akin pero ang bigat sa loob na magsumbong sa kinaukolan. Paano kung makulong siya? Lalo lang siya magalit sa aking pamilya. Kaunting tiis nalang naman at makalaya na ako. Kaya ko pa.Isang bagay ang tumama sa noo ko pagkapasok ko ng bahay. Nang kapain ko namutla ako ng makita ang dugo sa kamay ko. Ngayon ko lang napagtanto, babasagin na flower vase pala ang itinapon ni Tita sa akin."Ibalik mo ang pera ko!" Halos ma bingi ako sa lakas ng sigaw niya. "Pinakain kita! Nagawa mo pa akong nakawan! Kahit sabihin mong pera iyon g
Pinakabagong kabanata
