Chapter 20

Edmund Javier pov:

Lalo akong na-guilty pagkatapos kung marinig ang kwento ni Janice. Hindi niya deserve ang lahat ng nangyari sa buhay niya. Wala na siyang mga magulang. Walang bahay na mauwian. Walang kaibigan na malapitan. Kahit ang nag-iisang tao na pag-asa niyang makatulong sa kanya ay tinalikuran rin siya, sila ng anak niya. At ang malala.. ang taong tumulong sa kanya ngayon ay siya ang may dahilan ng lahat.... kasalanan ko ang lahat kung bakit siya tinalikuran at pinabayaan ng lahat ng taong nakapaligid sa kanya. Kasalanan ko kung bakit naghihirap siya ngayon. Kung sana hindi ko lang siya na rape ng gabing iyon hindi sana ito nangyari lahat.

"Lahat gagawin ko para sa inyo ng anak mo, huwag mo lang maramdaman na nag-iisa ka sa hamon ng buhay mo."

Ito lang ang taging magagawa ko sa ngayon. Pangako, pagkatapos mong isilang ang anak mo sasabihin ko ang lahat sa iyo.. huwag lang ngayon at patong-patong na ang problemang iniisip mo.

"Hindi bagay ang ganda ng paligid para mag emote