Chapter 24

Gumaan ang pakiramdam ko pagkatapos naming mag-usap ni Manang Sonya. Sinunod ko ang lahat ng sinabi niya,alam ko mahirap..hindi madali pero naniniwala ako na kaya kong harapin ang maging kalabasan sa maging desisyon ko.

Ang gusto ko, mabigyan ng hustisya ang nangyari sa akin pero mabigat sa loob ko na pumunta sa presinto upang magsumbong. Kaya pinili ko ang nais ng puso ko, ang hayaang magpatuloy sa buhay at kalimutan ang nangyari sa akin... sa ginawa ni Javier. Ngunit hindi pala madaling kalimutan dahil may Javier na nagpaalala sa akin tungkol sa pag demanda sa kanya.

"Sorry. Ako ang nadatnan mo ngayon. Umalis kasi si Nanay Sonya dinalaw ang kapatid niya," sabi niya ng hindi nakatingin sa akin." May binili pala akong gatas ni Isabella. "

Ang dami naman niyang binili hindi pa nga na ubos ni Isabella yong dalawang malaki na karton e.

" Mm. Pumunta ka ba ng presinto? "

" Hindi pa. "

" Okay. Ah. Pupunta pala ng Singapore bukas. Isang linggo ako doon. "

Bakit siya nagpapaalam sa akin? Hi