Chapter 27

Tahimik kami pareho hanggang sa makarating ng mansyon. Naglalakbay ang isip ko kaya't hindi ko napaglaanan ang buong paligid ng mansyon pagpasok namin.

Hindi nagtanong si Javier tungkol sa insedenteng nakita niya, hindi rin namin pinag-usapan. Hindi ko masabi sa kanya kung ano ang nangyari dahil natatakot ako kung ano ang maaring sasabihin niya akin. Hindi ko masabi na ama ni Isabella ang kausap ko. Na gusto niya makita at makasama ni Isabella. Natatakot akong sabihin kay Javier kaya hindi na ako nagsalita at baka masumbatan niya ako.

Tahimik na ang mansyon ng pumasok kami, panigurado tulog na si Isabella. Namamangha na nilibot ko ang aking paningin sa loob ng mansyon. Ang mga gamit ay halos mga antigo. Mga naglalakihang painting na nakasabit sa mataas na pader. Sa desinyo nito, halatang ito ay isang old mansion ngunit napakagandang tingnan. Nalula ako sa kanilang mataas at paikot na hagdan hanggang sa taas nito. Ilang palabag ba mayroon ang bahay nila?

"Nenita?!"

Dumagundong sa loo