NAPATIIM-BAGANG si Stefan nang sandaling iyon at hindi nagawang makapagsalita. May punto ang sinabi ng imbestigador sa sinabi nito dahilan para mahimasmasan siya sa kanyang pagiging emosyonal na ipinakita kani-kanina lang.
Lumipas ang ilang saglit at nabalot nang kakaibang tensyon ang buong investigation room kaya nagsalita si Lemuel para alisin ang tensyong iyon.
“Ngayon na sa tingin ko ay kumalma ka na sa tingin ko handa ka na ba makipag-cooperate,” saad ni Lemuel. “Oo lang o hindi ang sagot, Mr. Salvatore. Bumisita si Astolfo at Gretta sa biktima simula nang maisugod ito sa ospital?” pagtatanong muli ng imbestigador.
“No,” maikling tugon ni Stefan.
Nang marinig ni Lemuel ang kumpirmasyon ni Stefan ay ibinaling nito ang tingin kay Eunice.
“Mrs. Salvatore, sabihin na nating pumunta nga sina Astolfo at Gretta sa ospital nang sandaling iyon, nagkaroon ba sila ng pag-uusap ng biktima habang nasa loob ka ng k&
HINDI NAKAPAGSALITA si Eunice nang sandaling iyon, kitang-kita niya ang matinding galit at sakit sa mga mata nito. Hindi niya ito masisisi kung ganoon ang nararamdaman nito lalo na sa sakit na pinagdaanan nito simula ng mawala ang mga magulang at kapatid nito—at ngayong ang kanyang Lola.Napayuko si Eunice. “Alam kong galit at nalulungkot ka ngayon at hindi matatago na kinamumuhian mo ako pero—” Inangat ng dalaga ang kanyang ulo para magtagpo ang kanilang mga mat ani Stefan— “hindi ko magagawa ang ipinaparatang mo sa akin tungkol sa pagkamatay ni Lola Divina. Hinding-hindi ko magagawa na patayin siya lalo na sa laki ng tulong na nagawa niya para sa amin ni Nanay Lucia. Magiging isang malaking utang na loob ko ‘yon sa kanya,” sinserong saad ng dalaga.Hindi umimik si Stefan at tinignan lang si Eunice ngunit makalipas ang ilang saglit ay saka ito nagsalita.“How can I ever believe you when you're the one who's
HINDI tumigil sa kakaiyak si Eunice nang sandaling makita niya ang kanyang ina.“Ina, wala akong kasalanan,” humahagulgol na wika ni Eunice. “Maniwala po kayo sa akin. Hindi ko po magagawang patayin si Lola Divina.”“Alam ko ‘yon, anak. Wala kang kasalanan kaya tahan na,” pag-aalong saad ni Lucia sa kanyang anak habang pinupunasan ang mga luhang lumalandas sa pisngi ni Eunice.“Pero, ina, walang gustong maniwala sa akin. Kahit si Stefan ayaw ding maniwala sa akin,” saad ni Eunice sa pagitan ng kanyang paghagulgol.“Shh… nabigla lang si Stefan sa nangyari kay Doña Divina kaya siya nagkakaganito. Naguguluhan siya sa nangyayari at higit sa lahat hindi niya matanggap ang biglaang pagkawala ng nag-iisang pamilyang meron siya habang lumalaki siya. Kaya unawain mo na lamang siya, anak,” paliwanag ni Lucia sa kanyang anak.“Pero, ina—”Hindi nagawang ta
HINDI NAKAIMIK si Stefan at ibinaling ang kanyang tingin kay Eunice.“Maaaring tawagin mo siya sa kung anong gusto mo pero mananatili pa rin siyang inosente hangga’t hindi napapatunayan ng korte na siya ay may sala. Sa puntong mapatunayan na siya ay guilty doon pa lang siyang matatawag na isang kriminal.” Dagdag ni Lemuel.Napakuyom ng kanyang kamay si Stefan sa labis na pagkasiphayo.“I don't mean to intrude on your private life, Mr. Salvatore, but the person you're accusing of murder is still your wife and the mother of your child, so be sensitive to her feelings even if it's just a little,” wika ni Lemuel. “You're in a difficult situation right now, but that doesn't change the fact that you and your partner are married.”Matapos noon ay tinalikuran na ni Lemuel sina Stefan at Eunice.“Bakit, Stefan?” mahinang tanong ni Eunice dahilan para mapalingon si Stefan sa kanya. “Bakit hindi mo k
HALOS hindi makahinga si Eunice dahil sa mabilis na pagmamaneho ni Stefan pakiramdam niya biyaheng kabilang buhay ang kanilang tatahakin.“Diyos ko, ‘wag niyo naman po kami pabayaan na maaksidente. Maawa po kayo sa anak naming,” tahimik na dasal ni Eunice sa kanyang isipan na mas lalong hinigpitan ang pagkakahawak sa kanyang seatbelt.Ngunit habang tumatagal na narito siya sa loob ng kotse ni Stefan ay nauubusan siya ng hininga. Kung kaya kahit natatakot man kay Stefan ay naglakas loob siyang pagsabihan ito.“Stefan, p’wede bang bagalan mo ang pagpapatakbo?” mahina niyang pakiusap sa pagitan ng nauutal-utal niyang pagsalita.Ngunit tila walang narinig si Stefan at mas binilisan pa nito ang pagpapatakbo. Hindi na lang umimik si Eunice at ipinikit na lamang ang kanyang mga mata para mabawasan ang takot na kanyang nararamdaman. Ngunit kahit na anong gawin niya ay dama niya pa rin ang mabilis na takbo ng kotse kung kaya nag
NANATILING tahimik si Eunice at pilit na pinigilan ang luha na nagbabalak kumawala sa kanyang mga mata. Naagaw ang kanyang pansin nang tawagin ni Vicky ang kanyang pangalan.“Ma’am Eunice…” mahinang sambit ni Vicky.Tinignan ni Eunice si Vicky kung saan may nag-aalalang tingin sa mukha nito.“Vicky, Eunice na lang. Narinig mo naman ang sinabi ni Sir Stefan kanina, ‘di ba?” wika ni Eunice kung saan gumuhit ang maliit na ngiti sa labi nito.“Pero—”Hinawakan ni Eunice sa kamay si Vicky. “Okay lang ako. Huwag mo akong alalahanin. Isipin mo na lang ang sarili mo at ang pamilya mo kapag hindi mo sinunod ang gusto ni Sir Stefan.”Kita ni Eunice ang hindi pagsang-ayon sa mukha ni Vicky kung kaya pinisil-pisil niya ang kamay nito na kanyang hawak-hawak.“Kailangan mo ang trabahong ito, Vicky.” At tinignan din ni Eunice ang ibang kasambahay at manggagawa ng pa
HABANG nagsimula nang magbago ang buhay ni Eunice sa pamamahay ng Salvatore ay hindi naman mapakali si Lemuel. “Sir, kanina ko pa napapansin na hindi ka mapakali may problema po ba kayo?” tanong ni Abarientos kay Lemuel na kanina pa pinapaikot ang upuan habang hinihimas ang baba nito at magkasalubong ang mga kilay nito. “Nag-aalala lang ako,” mahinang usal ni Lemuel. “Inaalala niyo po ba ‘yong babae kanina?” tanong Harold. Napangalumbaba si Lemuel sa ibabaw ng mesa at napaisip nang malalim. “Merong hindi tama sa kasong ito,” mahina nitong usal. Napaupo si Harold sa upuan at inilapag hawak nitong tasang may kape. “Bakit, Sir? Sa tingin mo ba walang kasalanan ‘yong asawa ni Mr. Salvatore?” tanong ni Harold sabay higop ng kanyang kape. “Mukhang ganoon na nga.” “Pero wala naman tayo, Sir nakitang ebidensiya na magpapatunay sa sinasabi niyang wala siyang kasalanan at may ibang taong involve sa kasong kinasasangkutan
HINDI TINANTANAN ni Stefan ang mga labi ni Eunice nang sandaling iyon. Patuloy niya iyong inangkin na animo’y walang bukas. Bagamat nilalamon siya nang matinding galit at pagkamuhi kay Eunice ay hindi niya maipagkakailang kakaiba ang idinudulot ng kanyang asawa sa kanyang diwa.Fuck!Dahil sa inis ay bigla niyang pinatalikod si Eunice at saka pinatuwad na siyang ikinabigla nito.“Stefan—”“Shut the fuck up!” mariin niyang saad kay Eunice para patahimikin ito.Gusto man ni Eunice na tumutol ngunit hindi niya magawa. Alam niya sa sandaling iyon wala siyang karapatan o sa posisyon para manlaban dahil malaki ang kanyang atraso sa kanyang asawa.Naramdaman niyang itinaas ni Stefan ang laylayan ng suot niyang uniporme dahilan para ma-expose ang kanyang matambok na p’wet at makinis na mga hita. Pilit niya iyong ibininaba ngunit hindi pumayag si Stefan at pilit itinaas ang laylayan ng bestidang suot
LUMIPAS ang mga araw at mas lalong naging malupit at sadista si Stefan kay Eunice. Walang sandali na hindi nito pasasaan si Eunice hangga’t may pagkakataon ay ginagamit siya nito para parausan. Maging ang mga pasaring at pagpapamukha nito sa kanya ay walang patid kahit na nasa harap sila ng ibang kasambahay ay wala itong huno-huno.Idinura ni Stefan ang kape sa uniporme ni Eunice nang hindi nito magustuhan ang lasa nito.“What the hell—don't you know how to make a simple cup of coffee?” bulyaw ni Stefan.“Sir Stefan, ako na po ang—”Naputol ang pagsasalita ni Vicky nang maging siya ay bulyawan ni Stefan.“Shut the fuck up! I’m not talking to you!” sigaw ni Stefan nang galit.Hindi nakaimik si Vicky at napayuko. Naawa naman si Eunice sa ginawang pambubulyaw ng kanyang asawa rito kung kaya hinarap niya ito.“I’m sorry, Sir—”Hindi nagawang matapos