Prologue

“STEFAN, I'm too old. Hindi mo pa rin ba ako bibigyan ng apo?” tanong ni Doña Divina kay Stefan kahit na suot nito ang oxygen mask dahil sa nahihirapan na naman itong huminga.

“Lola, you’re sick, and now is not the time to discuss such matters,” awat ni Stefan sa kanyang lola.

“That’s exactly what I’m getting at, Apo. I’m ill and on the verge of dying,” pagpupuntong saad ni Doña Divina sa pagitan nang nahihirapan nitong paghinga.

“Please, Lola, refrain from bringing up the subject of death,” mariing awat ni Stefan na napatiim-bagang sa kanyang narinig. Ayaw na ayaw niya makakarinig ng salitang may kaugnayan sa kamatayan.

Hinawakan ni Doña Divina ang kamay ni Stefan. “Even if you don’t want to discuss it, I will be there soon,” wika nito. “Matanda na ako, Apo. Isa lang  naman ang hinihiling ko sa ‘yo, mahirap bang bigyan mo ako ng apo?” Pagmamakaawang dagdag nito.

“Lola…”

“Sabihin mo sa akin, Apo, bakla ka ba? Kaya ba ayaw mo akong bigyan ng apo?” nag-aalalang tanong ni Doña Divina.

“Lola, stop spewing nonsense!” napapitlag na awat ni Stefan.

“Kung ganoon bakit ayaw mo akong bigyan ng apo?”

Palihim na huminga nang malalim si Stefan at ikinulong ang kamay ng kanyang lola sa kanyang mga kamay. “We can discuss this once you’re feeling better. Lola, take a moment to rest for the time being,” mahinahong wika ng binata at inayos ang kumot ng matanda.

“Bakit—”

Hindi natuloy ang sasabihin ng matanda ng magsalita si Stefan.

“Lola, could you please? I’m begging. I, too, do not want to lose you. Please, therefore, take a break,” pakiusap ng binata.

Hindi nakaimik ang matanda lalo na nang makita nito ang reaksyon ng kanyang apo. Napapikit at napahinga nang malalim ang matanda bago muling tinignan si Stefan.

“Oo na. Heto na at magpapahinga na ako,” wika ni Doña Divina.

Gumuhit ang maliit na ngiti sa labi ng binata nang sandaling iyon at muling inayos ang kumot ng kanyang lola. “Lola, take a nap. I’ll stay with you until you’re asleep,” wika ni Stefan at hinawakan ang kamay ng kanyang lola at marahang pinipisil-pisil ito.

“Hindi mo naman ako kailangan bantayan, Apo. Magpahinga ka na at may pasok ka pa bukas.”

“Don’t be too concerned, Lola. I’ll be fine. You should take a rest. Stop worrying about me,” awat ni Stefan.

“But—”

“Please, Lola, get some rest.”

“Siya, siya. Heto na magpapahinga ‘wag mo lang ako bigyan ng ganyang tingin,” saad ni Doña Divina at inayos nito ang pagkakahiga at ipinikit ang mga mata.

Ngunit hindi pa man nakakalipas ang ilang saglit ay idinilat ni Doña Divina ang isa nitong mata at tinignan ang kanyang apo.

“Apo, hindi mo pa ba talaga ako bibigyan ng apo?” pangungulit na tanong nito kay Stefan.

“Lola!” awat niya na may pagbabantang tono ngunit nanatiling mahina at malambing.

“Hindi ka pa ba nagsasawa na maging binata, Apo? Bente-otso anyos ka na at dapat may sarili ng pamilya at little Stefan sa edad mo na ‘yan,” wika ng matanda.

“Lola, magpahinga ka na please,” pagmamakaawa ni Stefan.

“Apo, hindi mo ba ako mapagbibigyan?” pagmamakaawa ng kanyang lola na bakas sa mga mata nito ang labis na pagnanasa na magkaroon na ito ng apo kay Stefan.

Napakuyom ng kamay si Stefan. “Hindi pa ba ako sapat, Lola? Why do you want to have another grandson?” tiim-bagang tanong ng binata.

Tuluyang idinilat ni Doña Divina ang dalawang mata nito sa narinig nito mula sa kanyang apo at pilit na napabangon sa pagkakahiga para abutin ang mukha ni Stefan. “Hindi sa ganoon, Apo. It's not what you think,” wika nito na gumuhit ang pag-aalala sa kulubot na mukha dala ng labis na katandaan sabay haplos sa mukha ng apo.

“If it's not really what I think, then what?”

Napayuko ang matanda ngunit makalipas ang ilang segundo ay inangat din nito ang mukha at tumingin kay Stefan. “Oo, gusto ko ng apo, pero ginagawa ko ito hindi para sa akin para maging masaya kung ‘di para sa ‘yo, Apo,” paliwanag ni Doña Divina na gumuhit ang pag-aalala sa mukha nito. Gusto nito sabihin ang dahilan ngunit alam nito na sa sandaling sabihin niya ang dahilan ay mas lalong mahihirapan itong kumbinsihin si Stefan na magkaroon ng sarili nitong pamilya.

Naunawaan naman agad ni Stefan ang nais at rason ng kanyang lola dahilan para siya'y magsalita.

“Lola, I’m sure you have your reasons. I understand why you’re acting the way you are,” malumanay na pagdidiretsa ng binata. “But I don’t need anyone else, Lola. You’re all I need.”

“Stefan…”

Napatingin si Stefan sa kanyang relo at pasado alas otso na ng gabi.

“Lola, it’s already after eight o’clock. Now is the time for you to relax,” wika ng binata nang maibaling muli ang kanyang tingin sa kanyang lola.

“But—”

“No more but's, Lola. You should have a rest.” At inalalayan ni Stefan ang kanyang lola na makahiga saka inayos ang kumot nito para makapagpahinga na ito.

Hindi na nagsalita ang matanda at tahimik na nahiga. Alam nito kung bakit nagkakaganoon ang kanyang apo ngunit ginagawa nito ang bagay na alam niyang mas makakabuti para dito. Ayaw nito na maiwan ito ng mag-isa sa sandaling mamatay siya kaya pilit nito itong kinukulit na mag-asawa at magkaroon ng anak dahil sa sandaling makita ni Doña Divina na mangyari ang lahat ng iyon ay handa na ito mamahinga ng tuluyan.

LUMIPAS ang mga araw at naging abala si Stefan sa mga trabaho niya sa kompanya ngunit kahit ganoon ay walang sandali na hindi niya chini-check kung nakainom na ba ito ng gamot at nakakain na ng pagkain at walang gabi na hindi niya tinitingnan ang kanyang lola at masiguro na tulog na ito.

“Good night, Lola,” mahinang usal ni Stefan at hinalikan ang kanyang lola sa noo bago ito umalis sa k'warto nito.

“Manang, ikaw na munang bahala kay Lola. Magpapahangin lang ako saglit,” paalam ng binata at kinuha ang susi ng kotse sa sabitan ng mga susi.

Matapos noon ay dire-diretso siyang naglakad palabas ng bahay at sumakay sa kanyang pulang Tesla saka iyon pinaharurot papunta sa Temptation Island. Wala pang bente minuto ay nakarating na siya ng Temptation Island at pagpasok niya ay bumungad na sa kanya ang malakas na musika na umaalingawngaw sa loob ng bar.

Tuloy-tuloy lang ang kanyang paghakbang sa maraming tao na kung saan maraming nag-iinuman, sumasayaw sa saliw ng musika at maging mga naghahalikan. Iyon ang lugar kung saan malayang ginagawa ng tao ang lahat—lahat-lahat. Hindi niya iyon pinansin at dire-diretso sa may bar counter at agad um-order ng alak nang sandaling makaupo siya.

“One whiskey,” utos niya sa bartender na agad namang ni-serve ang kanyang order.

Mabilis niyang inabot ang baso at saka tinungga ang alak sa kanyang bibig na hindi man lang natinag sa pait at init na gumuhit sa kanyang lalamunan nang sandaling pinataob niya ang laman ng baso.

“Another.” At sinalinan siyang muli ng bartender na siya niya muling tinungga ng buo at walang pag-aanlinlangan.

“Another.”

Tungga.

“Another.”

Tungga.

“A—”

Hindi natuloy ni Stefan ang kanyang sasabihin nang biglang may humawak sa kanyang balikat.

“Woah! Woah! Chill, bro. Don’t be in a hurry. Hindi ka tatakasan ng alak,” wika ng isang lalaki na biglang sumulpot sa kanyang tabi.

Ibinaling ni Stefan ang kanyang tingin sa binata at tinapunan nang matalim na tingin. “Don’t mess with my drinks,” malamig na saad ni Stefan at saka ibinaling ang tingin sa bartender. “Another.” At muling tinungga ang alak na isinalin sa kanyang baso.

“Is this about your marriage, bro?” tanong ng binata na naupo sa katabi ni Stefan sabay nangalumbaba at tinitignan na tila inaaral ito.

“Quit talking, Sax. I’m not interested in hearing anything about limiting my freedom as a bachelor,” mariing saad ni Stefan at muling tumungga ng alak.

Inayos ni Sax ang pangangalumbaba niya at humarap kay Stefan. “Why don’t you just make your grandmother’s dying wish come true? Simply to make her happy—”

Ngunit hindi natapos ni Sax ang sasabihin nito nang bigla itong kinuwelyuhan ni Stefan.

“Stop saying she’ll die,” mariing saad ni Stefan habang tinatapunan nang matalim na tingin si Sax. “Stop talking about death.” Dagdag niya na hindi nagbabago ang reaksyon sa mukha niya.

“People die, whether you like it or not. If you truly care about your grandmother, do what she wants, and if you’re unhappy in your marriage, divorce your wife. Issue resolved,” wika nito ng gano’n kadali.

Napatiim-bagang si Stefan matapos marinig ang mga sinabi ni Sax ngunit may punto ito ngunit wala pa sa plano niya ang magpatali sa kahit na kaninong babae at kung magpapatali man ay doon na siya sa babaeng mahal niya hindi sa kung sinong babae lang.

“Do you want to make your grandmother happy before she dies, or do you want her to be sad and blame herself for leaving you alone? The decision is entirely yours, Stefan,” wika ni Sax. “You know why Lola Divina wanting you to have your own family.”

Lalong umigting ang mga panga ni Stefan sa mga sinabi ni Sax dahil kahit na anong pag-ayaw niya ay doon pa rin patungo ang usapang iyon. Hindi makakaila na nag-aalala lang ang kanyang lola para sa kanya kaya ito nagkakaganoon.

“Another.” Bagsak niya sa kanyang baso na mabilis na sinalinan ng bartender ngunit bago pa man ito matapos ay inagaw niya ang bote ng whiskey sa  kamay nito at saka nilaklak nang wala man lang takot sa kanyang kahihinatnan matapos ang mapangahas na lanyang ginawa.

Aalama pa sana ang bartender ngunit sinenyasan ito ni Sax na ‘wag kung kaya hinayaan na lamang nito na gawin ng binata ang nais. Iniwan naman ni Sax si Stefan nang makita nito ang kanyang kapatid na may inaalalayang babae.

“I'll leave you here. Give your thoughts on it,” paalam ni Sax at sinundan ang kapatid nito.

Samantalang si Stefan ay hindi nagpaawat at nilaklak nang nilaklak ang laman ng bote hanggang sa maubos ito.

“Fuck!” mariin niyang mura.

Ngunit biglang naibaling ang tingin ng binata sa kanyang kaliwa nang makita niya na may nag-abot ng alak sa kanya.

“Want more, baby?” tanong ng babaeng nasa kanyang harapan.

Tinignan niya ito mula ulo hanggang paa at biglang gumuhit ang ngisi sa kanyang labi dahilan para mabilis niyang ininom nag alak na inalok nito sa kanya at saka hinapit ang baywang ng dalaga papalapit sa kanya. Sa isang iglap ay nakalapat na ang kanyang mga labi sa labi ng dalaga at buong giliw na inangkin ang malalambot na labi nito. Ang mainit na simula nang paglalaplapan ay nauwi sa isang naglalagablab na eksena kung saan saan-saan na pumupunta ang kanilang mga kamay sa katawan ng isa’t isa.

“Fuck me, baby,” wika ng babae sa pagitan nang malalalim na paghinga at malanding tinig.

Ngunit biglang natauhan si Stefan nang marinig niya ang sinabi ng dalaga.

“Sorry,” paghingi niya ng despensa at kinuha ang wallet para kumuha ng pera saka inabot sa bartender. “I have to go.” At tumayo na sa kanyang pagkakaupo.

“Wait, baby! Where are you going?” tanong babae nang mahawakan nito ang braso ng binata para pigilan.

Ngunit mabilis na inalis ni Stefan ang pagkakahawak ng dalaga sa kanya. “Stop. I have to go.” Sabay lakad palabas.

Hinabol pa ito ng dalaga hanggang sa makarating sa labas ngunit hindi niya ito pinansin at sumakay sa kanyang kotse saka pinaharurot ito dahilan para mabalot ng alikabok ang dalaga ngunit walang pakialam dito si Stefan—ang tanging gusto niya lang ay umuwi na nang sandaling iyon dahil may kung anong hindi siya maipaliwanag na nararamdaman.

ILANG saglit lang ay nakarating na si Stefan sa mansyon kung saan sinalubong agad siya ni Manang.

“How’s Lola?” tanong ng binata.

“Natutulog pa rin po ang inyong lola, Sir,” tugon ng kasambahay.

“Okay.”

Hindi na nagtanong si Stefan at umakyat siya ng hagdan nang susuray-suray. Matapos ang ilang hakbang na makapigil hininga ay ligtas siyang nakarating ng kanyang k’warto. Ngunit nang sandaling makapasok siya sa kanyang k’warto ay may kung anong init siyang nararamdaman dahilan para pumunta ito ng CR para mag-shower.

“Fuck! Why so hot?” mura niyang tanong sa kanyang sarili kahit na sagad na ang lamig ng tubig at kanina pa siya naroon at nakababad sa tubig. Nang sandaling iyon hindi mauunawaan ni Stefan ang kakaiba niyang nararamdaman.

Nakarinig naman siya ng pagkatok dahilan para lumabas siya ng CR para buksan ang pinto at pagbukas niya ng pinto ay bumungad sa kanya ang magandang dalaga na may bitbit na tubig. Hindi niya alam ngunit nang sandaling iyon ay may nakakabingi siyang ingay na naririnig at kasabay noon ay labis niyang pagnanasa na angkinin ang dalagang nasa kanyang harapan.

“Sir, water with honey po para po mawala ang kalasingan—”

Hindi pa man natatapos ng dalaga ang sasabihin nito ay biglang hinatak ito ni Stefan papasok ng kanyang k’warto at sa isang iglap ay mabilis na nagkalapat na ang kanilang mga labi. Tinulak ng dalaga si Stefan para patigilin ito sa ginagawang paghalik ngunit bigo ito.

“Sir, anong ginagawa niyo?” tanong ng dalaga na may panlalaki ng mga mata dahil sa labis na pagkagulat.

“Just shut up!” mariing saad ni Stefan at muling hinila papalapit sa kanya ang dalaga saka sinunggaban ng halik.

“Ano ba—Tumigil—Sir—”

Ngunit kahit anong pagpupumiglas ang gawin ng dalaga ay hindi nito magawang makakawala sa mahigpit na pagkakahawak ni Stefan. Sa kabila nang pagpupumiglas ng dalaga ay unti-unti itong nawalan ng lakas at nagsimula nang matangay sa ginagawang paghalik niya sa dalaga. Ang mga kamay niya ay mahigpit na nakahawak sa munting kamay ng dalaga. Hinapit  ni Stefan ang katawan ng dalaga papasok ng kamyang k’wargo at patuloy na pinaghahalikan ito hanggang sa nauwi sa isang mainit na gabi ang nangyari sa pagitan nilang dalawa.