Kabanata 48

Nang wala na ring bala ang baril ni Davina ay hinugot niya na rin ang balisong na nasa tagiliran niya ganun na rin si Caspian.

“I guess, we are not meant to love each other but we are meant to be to kill each other and I’m sad knowing that. You are an amazing woman Davina but I’m sorry.” Seryoso at blangkong wika ni Caspian. Diretso lang ding nakatingin si Davina kay Caspian at sabay na silang tumakbo palapit sa isa’t isa habang hawak hawak ang nagkikislapang mga kutsilyo nila na alam mong kunting dikit lang sa balat mo ay mag-iiwan na ng sugat.

Itinutok nila sa leeg ng isa’t isa ang mga kutsilyong hawak nila. Matatalim ang mga tinging iginagawad sa isa’t isa.

“I’m sorry too if I need to kill you Caspian. Ayaw ko ng may madamay at mamatay pang mga inosenteng tao dahil sa kasamaan mo.” matigas na wika ni Davina habang nasa leeg ni Caspian ang kutsilyo niya. Wala namang emosyon ang makikita kay Caspian, nakatitig lang si Caspian kay Davina pero sa mga mata niya, wala kang makikitang gal