CHAPTER 2

Ano'ng sabi niya? He's my husband? Napahagalpak ako ng tawa. Natatawang naglakad ako papunta sa kaniya, then I crossed my arms around my chest in front of him.

"Patawa ka ba, mister? Hahaha, so funny mo naman! Sorry pero aalis na ako, goodbye!" sabi ko at natatawang umiling. Gosh! Pinitik ko ang buhok at inirapan siya. Bahala siya, aalis na ako! Akmang tatalikuran ko na siya nang hinawakan niya ang kamay ko kaya natigilan ako.

"I'm not, Anaya. I'm really your husband," he coldly said. This time, napalingon ako sa kaniya. Our eyes met, and there I realized they have the same eyes. Siya ang 'yong lalaking hinila ko! Ang asawa ko!

"Oh my God! Ikaw nga!" Gulat na sabi ko sabay hawi ng kamay niyang nakahawak sa akin.

"Pero papaanong naging ganyan ang hitsura mo? Biglang nagmukha kang mayaman. Eh, kanina, you looked like a beggar!" nakataas ang isang kilay na tanong ko.

"Tsk, here."

Tumayo siya at ibinaba ang baso ng alak saka niya kinuha ang envelope na nakapatong sa side table; naglakad siya palapit sa akin. Kunot noo ko lang siyang tiningnan, pagkatapos ay iniabot niya sa akin ang folder na hawak niya. Kinuha ko ito.

"Ano 'to?" kunot ang noo kong tanong at nagtatakang tiningnan ang hawak kong folder.

"Open it to find out," simpleng sagot nya sabay balik sa kinauupuan nya kanina at muling kinuha ang baso ng alak at diretsong nilagok ito. Napanguso ako.

"Divorce paper ba 'to?" sabi ko taas kilay na binuksan ang folder ngunit malamig niya lang akong tinititigan.

"Just open it," inis nitong sabi.

Aba, humph! Bakit nainis ka? Tinatanong lang naman, eh!

"Hayaan mo ako nalang ang mag-aasikaso ng divorce paper natin, pasensya na talaga sa abala," malumanay kong sambit pero tanging taas lang ng kilay at kunot na noo lang ang isinagot nito sa akin.

"I didn't request you to do it. I'm fine being your husband," Seryosong sambit niya kaya biglang tumayo ang balhibo sa aking katawan. Gosh, ano ba sinasabi niya!

Hindi nalang ako nagsalita at tinuon nalang ang paningin sa folder na hawak ko; binuksan ito nang dahan-dahan.

At tumambad sa akin ang isang marriage certificate at birth certificate ko.

"What? Bakit na sayo 'tong birth certificate ko?" takang tanong ko.

"Because I used it to make our marriage valid, and you will forever be my wife." Seryosong sabi niya at mukhang hindi siya nagbibiro. Napanganga ako sa sinabi niya.

"What?! Bakit mo naman ginawa 'yon? Mas lalo akong mahirapan na ma-divorce tayo!" kagat labing sambit ko sa kanya pero tumawa lang sya nang kaunti.

Gwapo siya pagtumawa, ah!

"Divorce? That will never be happen, Anaya." Saad nito at lumabas na ng kwarto napatulala ako habang sinusundan ng tingin ang pintong papasara na.

"Baliw ba sya?" Napakamot nalang ako sa ulo at napatingin sa papel na nasa kamay ko.

Alam kong valid ang kasal natin, pero wala akong balak iregister ang kasalan na 'yon para madali ko lang siyang mahiwalayan.

Nabaliktad pa ata, ah. Mukhang ako na itong pinakasalan sa gilid.

Napahawak nalang ako sa noo ko sabay higa ulit sa kama dahil naguguluhan pa rin sa lahat ng mga nangyari.

Nanatili akong nakahiga sa kama habang nakatingin sa kisame nang mapagtanto kong wala pala akong gamit dito, at isa pa, may trabaho pa ako bukas, ayaw ko namang masisante. Buti na lang at Linggo ngayon, rest day ko sa trabaho.

Bumangon ako sa pag kakahiga ko at lumabas nang kwarto. Na-amaze pa ako dahil pag labas ko, tumanbad sa akin ang malapad na daan, at hula ko may apat na kwarto.

Naglakad lang ako hanggang mapadpad ako sa may hagdanan. Wala akong masyadong nakitang tao kaya tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad. Sakto pagkababa ko ay nakakita ako ng isang katulong. Base na rin sa suot nito, lumapit ako sa kanya at madali naman niya akong nakita. Ngumiti ito sa akin sabay bow ng ulo niya.

"Good evening, Lady Anaya. My kailangan ho ba kayo?" sambit nito sa akin. Nagulat pa ako dahil alam niya ang pangalan ko. Tapos sa una nang pangalan ko ay may "lady." Ano ako, a white lady?

"Hello, good evening, too." I awkwardly smiled at her.

"Nakita mo ba yung lalaking bumaba kanina?" tanong ko sa kanya. Di ko naman kasi kilala 'yon eh. 'Di ko rin na tingnan pangalan nya sa marriage certificate na ibinigay nya dahil nag-alala ako na wala akong gamit dito. Mamaya ko nalang yun babasahin at tingnan kung ano pa laman ng envelope na yun.

"Ahhh, si young master Kael po ba, lady Anaya? Nasa sala po. Halika ka at samahan kita." Tumango lang ako sabay ngiti sa kanya. Sinundan ko sya nang magsimula syang maglakad.

Habang naglalakad, napatingin ako sa kabuuan ng bahay. Shock pa ako hanggang ngayon dahil ang akala kong napulot ko lang sa isang tabi ay isa palang bilyonaryo.

"Young Master Kael, hinahanap kapo ni Lady Anaya." Kael pala pangalan nang lalaking 'to sound so cute pero parang nakakatakot naman ang aura niya.

Nakita ko si Kael na nakaupo sa isang sofa habang umiinom ng tea at nakaharap sa isang laptop na nakalagay sa lap niya.

"What do you want, Anaya?" Cold parin nyang turan sa akin kanina pa sya cold, ah! Painitin ko kaya sya nangigil ako, eh, ano?

"Don't what what me?" inis kong turan sa kanya kaya naman napatingin ito sa akin nang seryoso.

"Uuwi muna ako. Kailangan kong kumuha ng gamit ko dahil ni isa wala akong dala." Sambit ko sa kanya.

"No need, Anaya. I have money, so I buy all your needs," casual na sambit nito.

Magsasalita pa sana ako kaso may pumasok na mahigit sampong tao. May dala-dala silang paper bag, 'di ko alam kung ano ang laman no'n.

"That's all your needs, Anaya," cold na sambit nito sabay tingin sa tauhan nya habang binababa ang mga dala nito. Ako naman ay nanatiling nakanganga.

"Bags, accessories, clothes, anything you want." Napatingin muli ako sa kanya.

"Anong pakulo 'to?" tanging nasambit ko nalang. Anong balak nang lalaking to? Buti pa sya kilala na nya ako tapos ako 'di ko sya kilala. What the fudgeee?

"Take this." Saad nya sa akin at may inilagay syang isang black card at 'di naman ako bobo para 'di malaman na pera ang laman noon.

"From now on, ikaw ang hahawakan ng pamamalakad dito sa mansion, lalo na ang pagpapasahod nang maid at hardinero maliban nalang sa lahat ng security guard dahil hawak ko sila," mahabang salaysay niya.

"At maging sa kwarto mo ay iisa lang tayo," naka ngiti nitong sambit.

"What, bakit? Marami paman kwarto ah doon nalang Ako," tutol kong sambit.

"You are my wife, and I'm your husband, so dapat lang na magkasama tayo sa iisang kwarto." Muli naman akong napanganga dahil sa sinabi niya.

"Wait, naguguluhan ako ah. I'm very sorry Kong napilitan Kang pakasalan ako, pero promise hahanap ako nang paraan para mawalang bisa 'yon," salita ko sa kanya. Akala ko may sasabihin pa sya pero sininyasan lang nya ang mga tauhan nya na dalhin ang mga binili nila sa kwarto.

"Anaya, I don't have a plan to divorce you. After all, I was very lucky that day, so there's no divorce between us, Anaya," he said to me seriously, so I was just left gaping.

"I have to go," sambit muli nito at tumayo sa pag kakaubo nya sa sofa.

"Saan punta mo?" agaran kong tanong.

"I have something important to do. No worries, I'm not a cheater," ngiting sambit nito sa akin.

"Di ko tinatanong kapal mo," taas kilay kong sambit sa kanya sabay lakad pabalik nang kwarto kong nasaan ako kanina.

Pagkarating ko sa loob ng kwarto ay nakita ko lahat ng paper bag na may mga laman, at halata na mamahalin ito lahat.

"Grabe, ang yaman, ah!" nakangiwi kong sambit at tiningnan Ang folder na una nyang binigay sa akin. May nakita akong isang kahon, maliit lang ito, at nang buksan ko ay isa itong singsing na may maliit na diamond sa gitna.

Imbis na suotin ito, ay ginawa ko nalang pendant ng kwintas ko para hindi naman halata na may asawa na ako.

Tiningnan ko na lang din ang marriage certificate na ibinigay niya sa akin. Una kong nakita ay ang pangalan ko.