CHAPTER 4

"Fine, kung 'yan ang gusto mo. But one more thing—" napataas ang kilay ko dahil sa pa one more thing nya.

"You will follow my rules, Anaya," ngiting sambit nya. Kami nalang dalawa ngayon dito sa loob ng office dahil yung katulong na pumunta sa akin kanina ay pinaalis na nya.

"And what kind of rules is that mister, Kael?" tinaasan ko talaga siya ng kilay para malaman nyang inis na ako sa kanya. Kakakilala lang namin may pa rules-rules na syang nalalaman!

"My first rule, Anaya... Don't ignore my calls or messages; always respond to my calls and messages promptly. I hate late replies, Anaya, so be careful, or you will always face my punishment." Kinalabutan ako bigla dahil sa sinabi niya.

"And use this phone always. No more phones allowed, only this phone, and take this bracelet. Always wear this wherever you go, and whatever you do, understand, Anaya?" Napanganga pa ako sa sinabi niya dahil binigyan niya ako ng mamahaling cellphone na buong buhay kong pinangarap na magkaroon kaso sa sobrang mahal dito.

"Seryoso ako dito." Kumikinang pa ang mga mata ko dahil sa sinabi niya at nakatingin paulit ako sa cellphone na hawak niya.

"Yes, and before that, there is my second and last rule for you, Anaya, flirting or being overly friendly with the other male colleagues, even if it's just your friendly banter, to make me jealous or make me mad, so stay away from those boys, or you want me to kill them (ngiting parang evil), so always maintain professional distance, my wife." Mahabang salaysay niya sabay bigay nang cellphone sa akin na di ko naman tinangihan. Wala na akong cellphone eh, so I grab this opportunity. Asan ka pa? Di na ako gagastos para sa new phone.

"Do you understand me, Anaya?" Seryosong sambit nya nang mapansin nya ang mga mata kong nanatiling nakatingin sa cellphone na ibinigay nya.

"Of course I understand you, I'm not stupid. But seriously, this phone is amazing! Is it really mine? No strings attached? "Sambit ko, naniniguro lang naman ako, baka kasi nag jojoke siya.

"By the way, it's already 7 o'clock, I'm going to work now. Thanks again for the phone! "Nakangiting sambit ko, tumango lang sya bilang sagot sa akin.

"Don't forget my rules, Anaya," babala niya pa sa akin.

"Whatever, Mister Kael." I roll my eyes, then I leave his office and go to take a shower so I can go to my own work.

I thought the ordeal was over, but it wasn't. As I left the mansion, I was stopped by two bodyguards. Apparently, Kael had ordered them to watch over me and be my drivers. Wow, he's really rich. I had no choice but to comply, it was their boss's order. I didn't want to go back to my parents. I hated that even more. I'll just have to go along with Kael for now, even though I don't love him.

Before we even got far from Kael's mansion, I was amazed by its size. It's a good thing I didn't get lost, although I only really saw the bedroom and living room in those two days.

Buti nalang talaga at hindi traffic. Kung kaya madali lang akong nakarating sa kompanyang pinagtatrabahuan ko. Syempre, bumaba muna ako malayo sa pinagtatrabahuan ko. Ayaw ko kasing may makakita sa aking katrabaho ko at sabihin nilang may sugar daddy ako.

But still lagi paring nakabantay sa akin ang dalawang bodyguard kahit nasa malayo sila.

Nakaharap na ako ngayon sa isang malaking company. Mag-1 year pa lang akong nagtatrabaho dito at wala pang masyadong close na kaibigan. Meron naman pero nag-iisa lang.

~~ G corp of company ~~

Isa sa pinakamalaking kompanya sa buong Pilipinas, may pinakamalaking branch sa ibat ibang bansa, at isa ako sa maswerteng natanggap para magtrabaho sa kanila.

Napabuntong-hininga ako habang nakatingin sa repleksyon ko sa salamin. Dumaan muna ako dito sa CR para mag-retouch ng mukha. Dalawang araw na pala akong absent sa trabaho, at alam kong nag-aalala na si Tasya, ang manager ko at higit sa lahat naging kaibigan ko kahit ang sungit-sungit niya. Hindi ko naman sinasadya, pero hindi ko rin kayang sabihin sa kanya ang totoo. Masyadong magulo ang lahat.

'Di naman pwedeng biglain ko at sabihin kong nagpakasal ako sa isang stranger na nakita ko sa gilid lang ng hotel (kung saan ginanap ang kasal sana namin ni Dave).

Ang totoo niyan, naguguluhan pa ako sa lahat, 'di pa kaya ng proseso ng utak ko. Nababaliw na ako na mas pili kong pakasalan ang isang taong nakita ko lang sa isang tabi, pero parang mas gumanda naman ang buhay ko kahit stranger lang siya nang nakita ko siya kahit sandali lang.

Napailing na lang ako at nagsimulang maglagay ng foundation sa mukha ko at kaunting lipstick para naman di magmukhang hagard.

Ang problema nga lang, hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay Tasya ang lahat. Paano ko ie-explain ang pagkawala ko? Paano ko sasabihin na may asawa ako, at take note, mayaman pa? Natatakot ako sa magiging reaksyon niya. Baka pagalitan niya ako, at baka sipain ako noon palabas ng kompanya.