แชร์

Marrying Mr. Stranger
Marrying Mr. Stranger
ผู้แต่ง: Jelly - Gel

CHAPTER 1

ผู้เขียน: Jelly - Gel
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-21 21:42:28

"Are you crazy, Anaya? Talagang ipagpapalit mo ako d'yan sa taong ngayon mo lang nakilala?!" Galit na sigaw ng mapapangasawa ko, pero imbes na matakot sa kaniya ay natawa lang ako at npailing ako, sarkastika ko siyang nginisihan.

"No, Dave. Hindi ako nababaliw. Tama lang ang naging desisyon kong piliin siyang pakasalan kahit ngayon ko lang siya nakilala kesa sayo!" mariing sigaw ko sa kaniya at saka nilipat ang tingin sa lalaking katabi ko.

Hindi ko siya kilala, may pagkamisteryoso ang kanyang postura. Balot na balot ito ng jacket na akala mo ay may nakakahawang sakit, at may mask pa. Tanging kilay at mata lang niya ang nakikita.

Hindi ko masabing pangit or wala itong hitsura dahil hindi ko pa naman nakikita ang buong mukha niya.

"Anaya, please stop this. Nakakahiya sa mga bisita natin! Kasal ninyo ni Dave ngayon pero bakit nagkakaganyan ka?" Galit na bulyaw sa akin ng aking ama.

"Anaya, look. Kung may kasalanan man ako sayo, pag-usapan natin ito pagkatapos nang kasal," puno nang pagsusumamong pakiusap ni Dave at pilit akong hinahawakan ngunit iwinaksi ko ito. Malamig ko lamang siyang tinitigan at umiling. Hinarap ko ang misteryosong lalaking katabi ko at saka humarap sa pari.

"Pader, ikasal nyo kami," sambit ko. Nagulat naman ang pari dahil ang alam niya ay si Dave ang mapapangasawa ko.

Hindi kumibo ang lalaking hinablot ko lamang kanina sa labas at kahit anong salita ay walang kumawala sa bibig niya. Para bang hinahayaan niya lang ako sa gusto kong gawin.

"Father, no. Nalipasan lang ng gutom 'tong ng fiance ko!" sigaw ni Dave at lumapit sa kinaruruonan namin.

"No, father! Ikasal mo ako sa kanya ngayon din. Nasaan ang papeles? Ang marriage certificate para mapirmahan na namin!" Hindi ko pinakingan ang ano mang naririnig ko sa paligid ko. Basta ang gusto ko ay makatakas sa lalaking hindi ko naman mahal at mas masahol pa ang pag-uugali sa hayop.

"A-ano bang nangyayari? Naguguluhan ako sa inyo. Oh, heto. Isulat niya ang buo ninyong pangalan at pirmahan ito bilang katunayan na kayo ay kasal na," naguguluhang sabi ng pari at ibinigay ang certificate of marriage. Ngumiti ako at mabilis na kinuha ang papel. Walang pagdadalawang isip na inilagay ko ang pangalan ko at pirma rito.

Akala ko ay hindi pipirma itong hawak kong lalaki pero walang salita niya itong pinirmahan. Hindi ko na tiningnan kung ano ang buong pangalan niya.

"Ayan, tapos na!" nakangising angil ko bago humarap sa ex-fiancé ko at sa aming mga pamilya.

"Nababaliw kana!" sigaw ng kapatid kong babae.

I smirked. It's over.

"No, Avera. Alam kong natutuwa ka kaya huwag kanang magpanggap pa," nakangising sabi ko sa kanya.

"Bastos ka!" Isang malakas at nakakabinging sampal ang natanggap ko sa kamay ng ina ng ex-fiancé ko. Sa lakas ng sampal niya ay parang namanhid ang pisngi ko.

"Wala kang utang na loob!" Galit na sigaw nito sa akin.

"Utang na loob? Bakit? Ano ang utang ko sa inyo? Wala naman 'di ba! Hindi ako ang umutang sayo at mas mas lalong hindi ako nakinabang ro'n! At isa pa, bakit hindi na lang si Avera at Dave ang ipakasal niyo? Mas matutuwa pa ako at magiging masaya dahil alam naman nating may namamagitan sa kanilang dalawa!" sigaw ko. Natahimik naman sila, lalo na ang pamilya na nagmistulang pipe at hindi makapagsalita. Masama ko silang tiningnan. Hindi nila alam kung gaano ako kagalit ngayon, ang kakapal ng mga mukha nilang gawin ito sa akin!

"Tara na!" mararay na sabi ko sabay hila sa kamay ng pinakasalan ko. Sumunod naman ito sa akin. Hinawakan ko ang laylayan ng gown ko at tumakbo kami palabas ng simbahan.

Narinig ko pang tinawag ako ng daddy ko pero hindi na ako lumingon.

Pumara ako ng taxi at sumakay kaming dalawa ng lalaking hawak ko.

Nang makalayo kami sa simbahan ay malalim nalang ako na pa bugtong hininga. Ghad!

"Ma'am, saan tayo?" tanong ng manong driver.

"Sa pinaka malapit pong mall, Manong." sabi ko, kailangan kong magpalit ng damit.

Humarap ako sa lalaking katabi ko dahil kanina pa itong walang kibo. Hindi ba siya nakakapagsalita?

"Sorry na damay ka pa tuloy sa problema ko... Hayaan mo aasikasuhin ko agad ang divorce paper..." nahihiyang sabi ko. Malaki ang utang na loob ko sa kaniya, kailangan kong matapos kaagad ito para hindi ko na siya maabala pa. Hinintay ko siyang magsalita ngunit nakatitig lamang ito sa bintana ng sasakyan.

Kung kaya na pa bugtong hininga nalang ako, hanggang sa hindi ko namalayang nakatulog na ako.

When I woke up, the first thing I saw was a black ceiling, I also noticed that the bed I was lying on was soft and isn't mine.

Mahahalataan talagang pang mayaman ang lambot nang kama ngunit agad din akong napabalikwas sa pagkakahiga ko nang maalala ang nangyari. Napatingin ako sa sarili ko, I'm no longer wearing the gown. Tanging Nakatakas ako na pakasalan si Dave at pinakasalan ang ibang lalaki... Nasaan na ako ngayon? At nasaan siya?

"Naasaan ang asawa ko?" bulong ko pero ilang sandali ay bahagya akong natawa.

"Asawa? Hahaha! Eh, hinablot ko lang naman 'yon sa labas ng simbahan! " napailing nalang ako sa sariling katangahan.

Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa kama saka ko nilibot ang mata ko sa buong kwarto.

Halos itim lahat ang nakikita ko. Itim na pader, itim din ang kurtina ng bawat bintana. At kahit ang mga furnitures ay itim rin. Nasaan ba ako? My ghad!

Emo ba ang may ari ng kwartong 'to?

Naglakad ako patungo sa pintuan.

Baka mamaya pag kamalan pa akong magnanakaw, eh hindi ko nga alam kung sino ang may ari nito at paano ako na punta rito. Ang naaalala ko lang ay nakatulog ako sa taxi kasama ang lalaking pinakasalan ko na asawa ko na ngayon.

Akmang pipihitin ko na ang pintuan ay bigla itong bumukas. Napatili ako sa gulat.

Niluwa ng pintuan ang isang matiponong lalaki na may aurang parang kasing dilim nitong kwartong kinatatayuan ko.

Halos malaglag ang panga ko habang tinitigan siya. He's wearing a black shirt and white short. Matangos ang kan'yang ilong, matangakad, maputi, may mapupulang labi, at may perpektong hugis ng mukha. Sa kanang kamay niya ay may hawak siyang baso ng alak.

"S-sino ka? Nasaan ako? Nasaan 'yong asawa ko?" nauutal at sunod-sunod kong tanong sa kaniya ngunit malamig niya lamang akong tinititigan.

" You're awake." Malamig na sambit niya. Napalunok ako. Why he's so serious?

" Ka--kanina pa! Nasaan ako at sino ka? Nasaan 'yong lalaking kasama ko sa taxi?" sunod-sunod kong tanong ulit sa kanya pero imbes na sagutin ako ay nilagpasan niya ako para pumasok ng kwarto at naupo sa isang upuan kaharap ng side table na katabi ng kama.

"I'm your husband." Tipid niyang sabi gamit ang malamig niyang boses bago nilagok ang alak sa hawak niyang baso.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • Marrying Mr. Stranger    CHAPTER 5

    Kinakabahan akong humakbang papasok sa building. Nag-ipon talaga ako ng lakas ng loob bago pumasok ng tuluyan, pero nag-Cr muna ako sa labas. May CR din kasi doon sa may guardhouse.Two days... Two days I was gone. Two days I didn't know what to say to Tasya. When I reached the lobby, I suddenly saw her. Tasya. She was standing near the elevator, her face a mix of worry and... surprise? It was as if she couldn't believe she was seeing me.“Anaya? ” ang mahina niyang sabi, ang boses ay puno ng katanungan.I stopped walking. My heart felt like it was going to explode with nervousness. I smiled at her because I didn't know where to begin. There were so many things I wanted to say, but it felt like I couldn't say anything at all. I saw the worry in her eyes, the worry that I knew I deserved. I had worried her. I had worried her so much.“Tasya…” That was all I could say. My voice was barely a whisper.She came closer and immediately gave me a very hard slap.She did come closer, but with

  • Marrying Mr. Stranger    CHAPTER 4

    "Fine, kung 'yan ang gusto mo. But one more thing—" napataas ang kilay ko dahil sa pa one more thing nya. "You will follow my rules, Anaya," ngiting sambit nya. Kami nalang dalawa ngayon dito sa loob ng office dahil yung katulong na pumunta sa akin kanina ay pinaalis na nya. "And what kind of rules is that mister, Kael?" tinaasan ko talaga siya ng kilay para malaman nyang inis na ako sa kanya. Kakakilala lang namin may pa rules-rules na syang nalalaman!"My first rule, Anaya... Don't ignore my calls or messages; always respond to my calls and messages promptly. I hate late replies, Anaya, so be careful, or you will always face my punishment." Kinalabutan ako bigla dahil sa sinabi niya. "And use this phone always. No more phones allowed, only this phone, and take this bracelet. Always wear this wherever you go, and whatever you do, understand, Anaya?" Napanganga pa ako sa sinabi niya dahil binigyan niya ako ng mamahaling cellphone na buong buhay kong pinangarap na magkaroon kaso sa

  • Marrying Mr. Stranger    CHAPTER 3

    Nakatulala lang ako habang nakatingin sa papel na hinahawakan ko. "Infernes, ang ganda ng pangalan nya, ah!" - Marriage certificate - Wife's name: Anaya Grace Santillian Gutierrez AGE: 22 YEARS OLD HOME ADDRESS: BACOOR *** STREET "*"" INC ** GRET HUSBAND NAME: Aurelius KAEL Quinn Gutierrez AGE: 27 YEARS OLD ADDRESS: BACOOR *** STREET "*"" INC ** GRET Napatulala pa ako nang nakatingin sa pangalan niya. Ang haba pala at bagay din sa kanya, may pagka-misteryoso. Napabuntong hininga nalang ako at inilagay nalang sa table ang papel na hawak ko kasama ang card na ibinigay niya kanina at lumapit sa paper bag na nasa harap ko at pumili na nang damit na pwede kong masuot. Bago iyon, naligo muna ako at pagkatapos ay hinukay ko na lahat nang pinabili niya para sa akin. May bag, damit, alahas, at iba pa na kailangan nang isang babae, mapapawow kanalang talaga. At nang mabored ako, humiga Ako sa kama at 'di ko nalang namalayan na nakatulog pala ako. The next morning, I woke

  • Marrying Mr. Stranger    CHAPTER 2

    Ano'ng sabi niya? He's my husband? Napahagalpak ako ng tawa. Natatawang naglakad ako papunta sa kaniya, then I crossed my arms around my chest in front of him."Patawa ka ba, mister? Hahaha, so funny mo naman! Sorry pero aalis na ako, goodbye!" sabi ko at natatawang umiling. Gosh! Pinitik ko ang buhok at inirapan siya. Bahala siya, aalis na ako! Akmang tatalikuran ko na siya nang hinawakan niya ang kamay ko kaya natigilan ako."I'm not, Anaya. I'm really your husband," he coldly said. This time, napalingon ako sa kaniya. Our eyes met, and there I realized they have the same eyes. Siya ang 'yong lalaking hinila ko! Ang asawa ko!"Oh my God! Ikaw nga!" Gulat na sabi ko sabay hawi ng kamay niyang nakahawak sa akin."Pero papaanong naging ganyan ang hitsura mo? Biglang nagmukha kang mayaman. Eh, kanina, you looked like a beggar!" nakataas ang isang kilay na tanong ko."Tsk, here."Tumayo siya at ibinaba ang baso ng alak saka niya kinuha ang envelope na nakapatong sa side table; naglakad s

  • Marrying Mr. Stranger    CHAPTER 1

    "Are you crazy, Anaya? Talagang ipagpapalit mo ako d'yan sa taong ngayon mo lang nakilala?!" Galit na sigaw ng mapapangasawa ko, pero imbes na matakot sa kaniya ay natawa lang ako at npailing ako, sarkastika ko siyang nginisihan. "No, Dave. Hindi ako nababaliw. Tama lang ang naging desisyon kong piliin siyang pakasalan kahit ngayon ko lang siya nakilala kesa sayo!" mariing sigaw ko sa kaniya at saka nilipat ang tingin sa lalaking katabi ko.Hindi ko siya kilala, may pagkamisteryoso ang kanyang postura. Balot na balot ito ng jacket na akala mo ay may nakakahawang sakit, at may mask pa. Tanging kilay at mata lang niya ang nakikita.Hindi ko masabing pangit or wala itong hitsura dahil hindi ko pa naman nakikita ang buong mukha niya."Anaya, please stop this. Nakakahiya sa mga bisita natin! Kasal ninyo ni Dave ngayon pero bakit nagkakaganyan ka?" Galit na bulyaw sa akin ng aking ama. "Anaya, look. Kung may kasalanan man ako sayo, pag-usapan natin ito pagkatapos nang kasal," puno nang pa

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status