0007

VANESSA

"Bobo ka ba? Bakit mo in-approve iyan? Sa tingin mo papasa iyan sa akin dahil nagustuhan mo? Ayoko ng ganiyan. Ipaulit mo sa kanila iyan," galit na sambit ng kanyang boss na si Hayden bago binato ang portfolio.

Nagkalat ang mga papeles na nakapaloob doon. Mariing napapikit si Vanessa. Isang linggo pa lang siyang nagtatrabaho bilang secretary ni Hayden ngunit napakadami ng masasakit na salita ang natanggap niya. Napakasungit ng boss niya at masyadong maarte. Kailangan perfect. Kahit almost perfect ang isang proyektong pinagagawa nito. Kaunting mali, pinauulit kaagad niya.

"Pasensya na po, sir. Ipapaulit ko na lang po," magalang niyang sabi at pilit na ngumiti.

Tiningnan siya ni Hayden. Titig na tumatagos sa loob niya at nakatatakot. Napalunok ng laway si Vanessa.

"Hindi mo ba alam kung gaano kasikat ang kumpanyang pinagtatrabahuhan mo? Hindi mo ba alam kung gaano ako tinitingala ng mga tao? Tapos ipapa-approved mo sa akin ang simpleng design na iyan? Sa susunod, i-check mo ang mga naipatayong bahay at kung anu-anong gusali ng kumpanyang ito bago ka magandahan sa gawa nila. Common na ang design na iyan. Masyado ng maraming ganiyang bahay," galit na sambit ni Hayden.

*Ano ba ang gusto ng lalaking ito? Paanong unique na design ng bahay ang gusto niya? Paanong kakaiba? Iyong wala bang pinto at bintana? Siraulo yata ang lalaking ito! Ang ganda-ganda ng design na ito tapos common lang para sa kanya?! Akala niya yata madaling mag-isip ng design!* sigaw ni Vanessa sa kanyang isip.

"Sige po, sir. Pasensya na po talaga," mahinahong niyang sabi bago tumalikod.

*Kainis ang lalaking ito! Hindi maintindihan ang ugali! Ubod pa ng yabang! Akala mo naman talaga sobrang gaganda ng mga designs ng bahay na napatayo nila. Hindi naman ganoon ka-unique! Maraming bahay na ganoon sa ibang bansa!* sabi pa ni Vanessa sa isip.

Bumuga ng hangin si Vanessa bago lumabas ng opisina ni Hayden. Dala niya ang kagagawa lang na bagong disenyo ng engineering design department ng kumpanyang iyon. Nakapaloob doon ang kalalabasan ng subdivision na ipapagawa, design ng bawat bahay at kung anu-anong amenities sa isang subdivision.

Tatlong beses kumatok si Vanessa sa opisina ng engineering design department bago siya pumasok. Kaagad siyang nagtungo sa table ng head ng department na iyon. Si Luke Sandoval ang head doon.

"Rejected na naman?" nakangiting sabi ni Luke sa kanya.

Mabagal na tumango si Vanessa bago inilapag sa table ang ipinasa nilang document design. Nakapaloob doon ang design plans, blue prints, detailed drawings at kung anu-ano pa.

"I'm sorry, Luke. Kulang yata talaga sa bakuna noong bata pa iyon si Hayden eh. Ibang klase ang lakas ng tama. Nakababaliw siya. Hindi ko maintindihan ang gusto niya. Nang makita ko ang pinasa ninyo, grabe na-amaze talaga ako sa ganda ng bagong design. Ang galing ng pagka-drawing at unique talaga. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit hindi pumasa sa kanya. Ganiyan ba talaga siya? Matagal ka na bang head sa department na ito?" tanong ni Vanessa sa binata.

Mahinang natawa ang binata bago tumango. Kumibot ang labi ni Luke bago kinuha ang rejected design documents na pinasa nila.

"Tatlong taon na rin noong nakaraang buwan. Ganiyan talaga siya. Kakaiba ang timpla. Actually noong una balak ko na rin talagang sumuko. Sinabi ko sa sarili ko na hindi ako para sa kumpanyang ito. Masyadong mataas ang standards niya pagdating sa pagde-design ng buildings, houses at kung anu-ano pa. But I realize na hindi ko siya sapat sukuan kasi parang natalo lang ako no'n. Nandito na ako sa pinakasikat at kilalang kumpanya, hindi na ako puwedeng mapunta pa sa iba. So ayon, nagpasa lang ako nang nagpasa hanggang sa ma-approve niya. Kaya wala kang dapat alalahanin pa, ma'am Benetiz. Sanay na ako sa kanya," mahinahong sabi ni Luke.

Ngumiwi si Vanessa bago tumango-tango. Sa isip niya, mabuti na lang talaga mahaba ang pasensya ni Luke at kalmado palagi.

*Kung si Luke sana ang boss ko, kalmado palagi, guwapo at masarap kausap, baka hayahay talaga ang buhay ko. Hindi ako kinakabahan kapag may iuutos siya sa akin. Wala sana akong takot na mararamdaman. Malaki nga ang sahod ko bilang secretary ng siraulong iyon pero stress naman ang abot ko,* sabi ni Vanessa sa isip.

"Sige na, babalik na ako sa office. Pasensya ka na talaga, Luke. Kahit gustong-gusto ko ang design ninyo at pinagtanggol ko pa talaga ito, ayaw niya. Isipin mo na lang na kulang siya sa pagmamahal kaya ganoon siya kasungit," sabi niya sabay tawa.

Natatawang napakamot sa kanyang noo si Luke. "Pasaway ka talaga kahit kailan ma'am Benetiz. Sige na po, bumalik ka na sa opisina niyo. Baka magwala na iyon."

Nginitian ni Vanessa si Luke bago umalis. Gustong-gusto niyang nagpupunta sa department na iyon dahil natutuwa siyang kausap ang binata. Magaan lang ang daloy ng usapan nila. May biruan pa nga. Natutuwa siyang kausap ang binata. Dagdag pa roon, nagaguwapuhan siya kay Luke.

*Ang guwapo talaga ng lalaking iyon! Perfect na perfect ang datingan! Ang suwerte naman ng magiging girlfriend niya kung sakali! Bakit kaya single pa rin siya hanggang ngayon? Pihikan kaya siya sa babae? Ano kaya ang tipo niya?* wika ni Vanessa sa isip habang naglalakad patungo sa elevator.

Nang makabalik siya sa opisina ni Hayden, isang matalim na titig kaagad ang sumalubong sa kanya. Bigla tuloy siyang kinabahan.

"Bakit ang tagal mo naman yatang bumalik? Binigay mo lang naman sa kanila ang walang kwenta nilang design tapos inabot ka pa ng ilang minuto? Ayusin mo ang trabaho mo miss Benetiz! Hindi kita pinasasahod para lang makipag-chismisan sa oras ng trabaho!" bulyaw ni Hayden sa kanya.

"May mata po ba kayong nakasunod sa akin kaya naisip niyong nakikipag-chismisan ako?" hindi napigilang sabi ni Vanessa.

Naningkit ang mga mata ni Hayden sa inis. "Anong sinabi mo?" tumiim ang bagang ng kanyang boss.

Nakipagtitigan muna si Vanessa sa kanyang boss bago siya ngumiti ng matamis.

"Wala po, sir. Pasensya na. Hayaan niyo po sa susunod tatakbo po ako pabalik dito para hindi kayo nagagalit ng ganiyan. Pasensya na po ulit, sir!" magiliw niyang sabi bago pekeng ngumiti.

Umirap siya nang talikuran niya si Hayden. Naririndi na siya sa bunganga nito.

*Araw-araw na lang nakabunganga ang lalaking ito sa akin! Daig pa ang puwet ng manok kapupuputak! Mamaga sana ang nguso niya!* sigaw ni Vanessa sa isip.