0006

VANESSA

Ilang segundo ng nakatingin si Vanessa sa kanyang boss na si Hayden. Hindi siya makapaniwala na ang kanyang boss ay walang iba kun'di ang binatang inalayan niya ng kanyang sarili. Ang binatang kumuha ng kanyang pinakaiingatan sanang virginity.

"Ha? Ah... eh... a-ano.... parang hi-hindi ko pala kaya ang trabaho kong ito. Si-Siguro... siguro deserve ito ng ibang tao," nauutal niyang sabi bago inalis ang tingin sa kanyang boss.

Hindi niya magawang titigan si Hayden lalo pa't may nangyari sa kanila. Hindi niya alam kung makakaya niyang makasama palagi ang lalaking umangkin sa kanya.

*Ang suwerte ko naman talaga oo! Bakit siya pa? Bakit siya pa ang boss ko? Hindi ko kaya ito! Hindi ko kayang makasama siya at maging boss!* sabi niya sa isip.

Tumikhim si Hayden. "At bakit hindi mo kaya? Dahil sa nangyari sa atin? Hindi mo kayang maging professional na lang, miss Benitez? Puwede mo na lang kalimutan iyon dahil para sa akin, wala lang iyon."

Asar siyang ngumisi. "Wala lang naman talaga sa iyo iyon dahil marami kang babaeng tinitikman. Mayaman ka. Guwapo. Natural lang sa iyong makatikim ng maraming babae. Virgin man o hindi. Sanay ka sa ganoon. Pero ako, hindi. At huwag mo sanang isiping malandi akong babae dahil ibinigay ko na lang sa iyo ng walang kahirap-hirap ang virginity ko. Sinamantala mo ang kalasingan ko. Ang pagiging emosyonal ko ng gabing iyon."

Tinawanan lamang siya ng binata at mas lalo pa itong lumapit sa kanya. Todo pigil hininga ang ginawa ni Vanessa. Hindi siya makagalaw. Hindi niya maihakbang ang paa niya paatras.

"Hindi ko na kasalanan iyon, babae. Masyado kang nagpakalasing. Kung talagang ayaw mong magalaw ka ng kung sinong lalaki, hindi ka dapat nagpakalasing, 'di ba? Isa pa, dapat magpasalamat ka na lang na ako pa ang nakauna sa iyo. Kaysa naman sa ibang lalaki na pangit at walang maipagmamalaki. Hindi mo yata ako kilalang talaga, babae. Hindi mo alam kung gaano ako kayaman at makapangyarihan," mayabang na sabi ni Hayden.

Inalis ni Vanessa ang tingin sa binata. Hindi naman niya talaga alam. Hindi naman niya narinig ni minsan ang pangalan ni Hayden. Sabagay, focus lang naman siya sa trabaho noon at wala siyang pakialam sa ibang lalaki dahil nga may nobyo pa siya.

"Oo hindi talaga kita kilala. Okay na? Pasensya na po, sir. Hindi ko pala kayang maging secretary ninyo. At tama kayo, hindi nga ako professor. Hindi ko kayang makasama kayo dahil may nangyari sa atin kahit wala naman tayong relasyon," matigas niyang sabi bago humakbang paatras.

Akma na sana siyang aalis ng opisinang iyon nang magsalita ang binata na naging dahilan para mapatigil siya.

"Your monthly pay will be one hundred fifty thousand. It's not bad for you to be the new secretary. So you must perform your duties flawlessly. I don't like clumsy and foolish secretary. You must be grateful for this offer," wika ni Hayden.

Nanlaki ang mga mata niya. Nanatili siyang nakatalikod at hindi pa hinaharap ang binata. Napakalaking sahod no'n. At kung tatanggapin niya iyon, madali siyang makakaipon ng malaking halaga. Marami siyang mabibili. Malaking tulong iyon para sa pamilya niya.

"Kapag lumabas ka na ng opisina kong ito, there's no turning back. Kaya kung ayaw mo talaga, puwede ka ng umalis. Marami naman diyang mas magaling sa iyo at mas karapat-dapat sa posisyong ito," dagdag pang sabi ni Hayden.

Napalunok ng laway si Vanessa. Aminado siyang nasisilaw siya sa ganoon kalaking sahod. Ang sahod kasi na pinakamalaki niyang natanggap ay nasa thirty thousand lang. Kaya talagang hindi siya makasagot agad.

Ngunit iniisip niya ang peace of mind niya. Kung palagi niyang makakasama si Hayden, malamang sa malamang, maaalala niya ang mga nangyari sa kanila. Ang naganap kung paano siya nito angkinin sa kama. Sariwang-sariwa pa iyon sa isip niya. Tandang-tanda niya lahat.

"One, two, three--"

Hindi natapos ang pagbibilang ni Hayden nang pumihit siya paharap sa binata. Lumunok siya ng laway sabay ngiti.

"Si-Sige. Ti-Tinatanggap ko na ang offer mo. Pero may pakiusap sana ako sa iyo," aniya sabay lunok ng laway.

Tumaas ang isang kilay ni Hayden. "At ano naman iyon?"

Kinuyom ni Vanessa ang kanyang kamao. "Wala dapat makaalam tungkol sa nangyari sa atin. Kahit na sino. Please lang. At huwag na huwag mong babanggitin iyon sa akin. Kahit tayong dalawa lang ang magkasama. Iisipin ko na lang na hindi kita kilala. Na hindi nangyari iyon. Para makapag-focus ako ng maigi sa trabaho ko bilang secretary mo. At pangako, gagawin ko ng maayos ang trabaho ko. Iyon lang," sabi niya bago humugot ng malalim na paghinga.

Tinitigan siya ni Hayden ng ilang segundo bago tumango ng marahan.

"Fine. Walang problema. So now, puwede ka ng maupo sa table mo. Puwede ka ng magsimula ngayong araw. Pag-aralan mo ang lahat ng magiging trabaho mo bilang secretary ko. And for your information, ayoko sa secretary na tatanga-tanga. Paganahin mo palagi ang isip mo. Ang common sense mo. Dapat mabilis kang maka-pick up. Lalo na kapag may mga kausap akong mga kilalang businessman. Naiintindihan mo ba?"

Mabilis siyang tumango at pekeng ngumiti.

"Yes, sir."

"Good."

Bumalik na si Hayden sa kanyang table. Sa opisinang iyon, may dalawang room doon. Ang conference room para kapag may pagme-meeting-an ang board members, ang isa naman ang room ni Hayden. Habang siya, nasa bungad ang table niya. Siya ang unang makikita at makakausap ng kung sinong papasok sa opisinang iyon. Sa kanya muna dadaan lahat bago niya iaakyat kay Hayden na kayang boss.

Bumuga ng hangin si Vanessa at binasa ang job description. Napahawak siya sa kanyang ulo dahil malaki nga ang sahod niya pero marami siyang gagawin. At kailangang palagi niyang hawak ang cellphone niya o 'di naman kaya laptop.

"Kaya ko ito... kakayanin ko ito," bulong niya sa kanyang sarili.

Sinimulan ng pag-aralan ni Vanessa ang kanyang mga gagawin. Natutuwa naman siya sa kanyang table doon dahil malaki at kompleto sa gamit. At kung sakaling may kakailanganin siya, puwede niya kaagad itong i-request. Hindi na niya kailangan pang maghintay ng approval ng iba bukod sa boss niyang si Hayden.

Gumuhit ang ngiti sa kanyang labi.