Tila ba gusto na lang ibaon ni Anastasha ang sarili niya sa lupa. At halos isiksik na niya ang kaniyang sarili sa gilid ng sasakyan para lang lumaki ang distansya sa pagitan nila ni Dimitri. She can’t even look at him since earlier. Hindi na nga rin niya maalala kung paano niya nagawang bihisan si Dimitri. Ang malinaw lang sa kaniya ay ang kahihiyaang ginawa niya sa harapan nito.Kaya pagkaasok na pagkapasok ni Norman sa penthouse ay nagmamadali na siyang dumiretso sa parking at hindi na hinintay pa ang mga ito. Dumiretso na rin siya sasakyan at doon sila hinintay.Kanina pa rin niya gustong iumpog ang ulo niya sa bintana sa pagbabakasakaling magagawa no’ng burahin sa isip niya ang kanina pang palutang-lutang na salitang binitawan niya sa harapan nito.“Stop avoiding me,” Dimitri uttered to break the silence.Napalunok siya. “I’m not,” she denied even though it was very obvious to everyone who would see them that she’s indeed avoiding him.Hindi naman na ito nagsalita hanggang sa mara
Nakaramam siya nang pagkataranta nang makita niyang lumalapit na sa kaniya si Dimitri. Mukhang hindi ito natuwa nang i-address niya ito bilang isang kaibigan.Eh, ano naman kasi ang sasabihing iba? Kapag sinabi niyang asawa niya ito, for sure na maaappektuhan ang Kuya Dom niya lalo na’t alam niyang may nararamdaman ito sa kaniya.“Kaibigan pala, ha?” Tumalim ang tingin sa kaniyang ni Dimitri habang mas lumalapit pa sa kaniya.“Let’s just go, alright? Ang dami mong napapansin, ha?” Direkta niya itong inirapan.Feeling niya tumatapang na ito ng sobra sa harapan ng lalaking noong una ay takot ang dala sa kaniya. Maybe she’s starting to be more at ease and more comfortable with him kaya nagagawa na niyang maghayag ng sarili niya sa malayang paraan.“Make sure to tell him I’m your husband later,” he uttered with his dark voice.She couldn’t help but roll her eyes again. “He knows I’m married to you, alright. And please, I don’t have any intention of involving myself with any other man. I d
Napahinto siya sa balak niya sanang paghakbang patungo sa kusina para ipagluto ang asawa niya. Nanlalaki ang mga mata na humarap siya kay Dimitri. “No way,” she replied with obvious displeasure in her voice.Dimitri smirked at her humorously. “Why not? You said you were cousins? Susuportahan lang naman natin ang bagong negosyo ng pinsan mo.”Mas lalong nalaglag ang panga ni Anastasha dahil sa sobrang kaswal nang pananalita nito na tila ba nananadiya para asarin siya. Behind his voice she could hear his mischief as if he’s enjoying the flow of their conversation.Hindi niya alam kung paano ito sasagutin kaya naging mailap ang kaniyang mga mata. Hindi naman siya nagsinungaling dito. She just omitted some truth that she thought was not necessary. But it seems like Dimitri has already read in between her actions and omitted truths. Kaya ngayon, enjoy na enjoy itong tingnan ang paghihirap niyang usutan si Dimitri.“Magbabayad naman ako. I won’t use you as a pass for a free meal, don’t worr
Siguro ay namamalikmata lamang siya. Tama, namamalikmata lang siya.Dahil sa muling kurap ng kaniyang mg mata ay wala na namang kahit na anong emosyong makikita sa mga mata nito. Malamid din niyang pinasadahan. Nakita nya pang tila ba bahagyang nagsalubong ang mga kilay nito na tila hindi nasiyahan sa nakikita ngayon.Tahimk siya nitong pinagmasdan pagkatapos ay ibinaling ang kaniyang paningin sa mga pinamili niyang grocery na bitbit ni Norman ngayon. “Huwag ka na masyadong mamili sa susunod,” malumanay nitong sabi na halos ikinabigla niya.Masyado na yata siyang nasasanay sa palaging malamig na boses nitong bumabati madalas sa kaniya. Kaya ngayon na puno iyon nang lumanay ay naninigabo siya.“Alright,” kamlado niya ring tugon.Sinenyasan ng lalaki ang kanang kamay nito na dalhin na sa kusina ang mga pinamili niya. Agad naman itong tumalma hanggang sa naiwan na lang silang dalawa sa sala.“Sino iyong lalaki kanina?” tanong nito malamig na boses na mas pamilyar sa kaniya. Bumalik na ri
Sa mga naunang minuto ng kanilang biyahe ay kapuwa tahimik sina Anastasha at Domino. Pareho silang nagkakapaan at hindi alam kung paano sisimulan ang usapan.Anastasha felt like she was put on a tight spot having to share an enclosed space with the man she rejected last night. Kaya nababalisa siya sa katahimikang bumabalot sa kanila dalawa.She was anxiously fumbling on the hem of her blue floral dress that lays up to half of her legs. May disenyo iyong tila ipininta at malalaking kulay asul na bulaklak sa iba’t ibang laki sa palibot ng dress.She looks both dainty and serene. Unlike the anxiety she’s been feeling inside of her heart while sitting next to Dominic.Kaya naman sobrang laking ginhawa ang naramdaman niya nang magkusa na itong magsalita. Tila ba nabunutan siya ng isang malaking tinik sa lalamunan.“What kind of person is Dimitri, Ash?” he asked. “I only know his brother. And as far as my memory is concerned, I never liked the way that man carried himself. Masyadong ma-ere.
Pagkatapos ng almusal kinabukasan, naisipan ni Anastasha na tawagan si Dimitri upang makibalita sa wedding preparation nila. Ilang araw na lang at magaganap na ang wedding ceremony nila. At wala siyang alam sa mga nangyayari maliban sa wedding dress niya na kailangang ipa-rush ayon na rin sa kanilang napagkasunduan.At ang totoo, ayaw na sana niyang makita pa ito hanggang sa araw ng kanilang kasal. Tuwing naaalala niya kasi ang malalamig nitong mga mata ay naiinis siya dahil sa lamig no’n.“Dimitri?” saad niya nang sagutin ng lalaki ang tawag.“Hmm?” tugon nito sa natural na malamig na timbre ng boses.She cleared her throat not to make it seem to him that he’s affected by the coldness of his voice. “Itatanong ko lang sana kung ayos na ba ang lahat para sa kasal?” Pilit niyang ginawang kaswal ang boses niya kahit pa ang totoo ay sobra siyang naiilang na kausapin ito kahit sa tawag.Natahimik ito ng ilang sandali. Tanging ang malalim lamang nitong paghinga ang naririnig niya sa kabilan