Chapter 56

(Reese's POV)

I froze. I was dumbfounded. My jaw slacked as I stared at him. Shock was an understatement to describe my reaction upon hearing what he said. Tuloy-tuloy lang sa pag-agos ang mga luha ko pero hindi man lang ako nag-abalang punasan ang mga ito. I just kept on staring at my father.

The man I looked up to since I was a little girl just told me that I'm not his child. After 21 long years, ngayon niya sasabihin na hindi niya ako anak. Ano'ng aasahan niyang reaksyon ko? Matutuwa ako? Sino'ng anak ang matutuwa kapag sinabi ng nakagisnan niyang ama na hindi siya nito anak?

My mind declined to processed what he said. Kahig ako, hindi ko kayang tanggapin ang rason niya. Pinambayad niya ako sa utang dahil hindi niya ako anak. Kaya ba niya ginawa 'yon dahil naniningil na siya sa mga nagastos niya para sa'kin?

But no! Hindi totoo ang sinabi niya. I'm his daughter. Tatay ko siya. Magkadugo kaming dalawa. Ramdam ko. Ramdam na ramdam ko. He's lying.